Την παραπομπή σε δίκη ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Κακουργιοδικείου των δύο ειδικών φρουρών, που κατηγορούνται για το θάνατο του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τον περασμένο Δεκέμβριο στα Εξάρχεια, διατάσσει με βούλευμά του το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών.
Οι δικαστές, με βάση τα στοιχεία της δικογραφίας, παραπέμπουν τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο και τον συνάδελφό του Βασίλη Σαραλιώτη για συνέργεια στη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη, διατάσσοντας παράλληλα να παραμείνουν και οι δύο στη φυλακή μέχρι τη δίκη τους. Με ο βούλευμά τους, οι δικαστικοί λειτουργοί ουσιαστικά απορρίπτουν τους ισχυρισμούς του βασικού κατηγορουμένου Κορκονέα ότι δεν είχε πρόθεση να σκοτώσει τον 15χρονο Αλέξανδρο, αποδίδοντας την πράξη του σε εξοστρακισμό της σφαίρας, παρά το γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή οι αυτόπτες μάρτυρες περιέγραφαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο τη σκηνή της δολοφονίας.
Διαβάστε σχετικά:
Διαβάστε σχετικά:
- Αυτοί σκότωσαν τον Αλέξη Γρηγορόπουλο...
- Το βίντεο – ντοκουμέντο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου
- Οργή παντού!!!
- Σιωπηλή καθιστική διαμαρτυρία από μαθητές στην Κομοτηνή για τον άδικο χαμό του 16χρονου Αλέξη
- Χρυσαυγίτες, ακροδεξιά στοιχεία, «αγανακτισμένοι ευυπόληπτοι πολίτες», «νοικοκυραίοι» και ορισμένοι άσχετοι εναντίων φοιτητών στην Κομοτηνή
ΠΡΟΣ Ν.Δ.ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ
ΑπάντησηΔιαγραφή- ΟΠΟΥ ΔΙΝΟΥΜΕ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΜΕ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
- ΤΑ ΣΙΡΟΠΙΑ ΣΤΥΛΙΑΝΝΙΔΗ ΜΕ ΚΑΤΣΙΜΙΓΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ ΟΛΗ Η ΚΟΜΟΤΗΝΗ.ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ
Ο Αλέξης δεν ήταν το πρώτο θύμα της αστυνομικής καταστολής, δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Από τον Μ. Καλτεζά 23 χρόνια πριν μέχρι και σήμερα έχουμε πάνω από 10 «μεμονωμένους» νεκρούς, δεκάδες τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις και εξοστρακισμούς, αλλά και τόσα άλλα φαινόμενα αστυνομικής βαρβαρότητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα παραμύθι με ένα τραγούδι…..Στης Ανατολής τα μέρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ (Αλέξης)
ενός νεαρού πρίγκηπα,της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.
Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.
Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.
Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.
Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλειά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.
Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.
Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»
Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα..
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Σε θυμόμαστε Aλέξη Γρηγορόπουλε, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ.
Καλή αντάμωση.
Penche
Σ' ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΑΠΟ ΧΙΟΝΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜουσική: Διάφανα Κρίνα - Στίχοι: Παντελής Ροδοστόγλου
Από σκοτάδι σε σκοτάδι τριγυρνάς μ` ένα θανάσιμο τρικύμισμα στα μάτια μυρίζεις ίσκιους από έρημα δωμάτια τοπία θλίψης τα αγόρια που αγαπάς Σαλεύεις πίσω από πέπλα σκοτεινά προφίλ θανάτου σ' ένα όνειρο από χιόνι εκεί που βρίσκεσαι κανένας δε μιλά μόνο φαντάσματα που κλαίνε μες στη σκόνη
Και σε θυμήθηκα στο χείλος της αβύσσου έτσι όπως φύσηξε γλυκά εκεί ο μπάτης ακόμα σέρνομαι ικέτης και σακάτης προσκυνητής στους άγιους τόπους της σιωπής σου
Το κρύο στοιχειωμένο τώρα φέρνει κουρέλια της ζωής σου την ελπίδα σαν άθλια μοίρα που ακατάπαυστα υφαίνει την πιο πικρή σου αλήθεια που δεν είδα
Κάποια νύχτα θα ` ρθεις με της νιότης τα δώρα μ` ένα βλέμμα σου μόνο θα γείρεις κοντά μου θα `ναι η αγάπη παιδί που το τρόμαξε η μπόρα και ορμάει να κρυφτεί στη ζεστή αγκαλιά μου.
D.Frida