31.7.07

George Michael LIVE IN ATHENS

Στις 26 Ιουλίου η Αθήνα και οι τυχεροί που βρεθήκαμε στο Ο.Α.Κ.Α. ζήσαμε μια εμπειρία από αυτές που μένουν χαραγμένες ανεξίτηλα στη μνήμη σου και σε συνοδεύουν σε όλη σου τη ζωή. Πριν 4 μήνες όταν πληροφορήθηκα ότι ο GEORGE MICHAEL - έπειτα από 25 χρόνια καριέρας και 15 χρόνια από το τελευταίο του LIVE - επιτέλους θα επισκεφθεί τη χώρα μας, προσπάθησα να πείσω την ίδια παρέα που είχαμε ζήσει την εμπειρία των ROLLING STONES το Σεπτέμβρη του 1998 να με ακολουθήσει σε αυτό που πίστευα ότι θα ήταν το δεύτερο καλύτερο LIVE που θα γινόταν ποτέ στην Ελλάδα από τον καλύτερο εκπρόσωπο της SOUL / POP που υπάρχει. Και ευτυχώς δεν διαψεύστηκα. Αντιθέτως, νομίζω ότι ο GEORGE MICHAEL με την εμφάνισή του ενθουσίασε και με το παραπάνω τους θαυμαστές του – ένας από τους οποίους είμαι κι εγώ – αλλά ταυτόχρονα πρόσφερε και μια ανεπανάληπτη εμπειρία σε αυτούς που απλά εκτιμούν και σέβονται το όνομα που έχει αποκτήσει πια στην παγκόσμια μουσική σκηνή.
Η παρέα λοιπόν ήταν η ίδια με τότε. Τα αδέλφια Βαβατσικλή επέστρεψαν μετά από 9 χρόνια στον «τόπο του εγκλήματος» - δυστυχώς όμως αυτήν την φορά ο Τάσος Βαβατσικλής δεν ακολούθησε μιας και τα ακούσματά του διαφέρουν πολύ από τα μέρη της σύγχρονης ΡΟΡ. Από νωρίς φαινόταν τί θα γίνει. Βρισκόμενοι έξω από το στάδιο και περιμένοντας να ανοίξουν οι πόρτες, ακούγαμε τις πρόβες και καταλάβαμε ότι όσα θα δούμε το βράδυ θα είναι απλά μοναδικά. Επίσης, βλέποντας τον κόσμο κατάλαβα ότι η ατμόσφαιρα το βράδυ θα είναι φανταστική. Αυτό είναι και το συστατικό ενός πετυχημένου live – το κοινό να ξέρει γιατί είναι εκεί και με ποιον έχει να κάνει.
Στο στάδιο μπήκαμε στις 6.20 και για 3.30 ώρες και ενώ βλέπαμε τον κόσμο να γεμίζει σιγά σιγά το στάδιο είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε τα happenings που είχε ετοιμάσει γνωστός ράδιο σταθμός, να παρακολουθήσουμε ένα ωριαίο ντοκιμαντέρ από τη ζωή του GEORGE MICHAEL και να ακούσουμε ένα 45λεπτο set από τον Μιχάλη Δέλτα που μας ζέστανε για τα καλά.
Ο «Γιώργος» ανέβηκε στη σκηνή στις 9.55 ακριβώς, φωνάζοντας ότι ήρθε η ώρα η Αθήνα να χορέψει και ακολούθησε ένα πρόγραμμα που κράτησε μέχρι τις 00.30, είχε όλες τις επιτυχίες του προσεκτικά διαλεγμένες μία προς μία, είχε 2 encore,έναν καταπληκτικό κόσμο που εκστασιασμένος παρέσυρε τον ίδιο τον τραγουδιστή που φαινόταν να το απολαμβάνει πολύ και ο ίδιος και πάνω από όλα είχε μια τέλεια σε όλους τους τομείς παραγωγή. Εκπληκτικός ήχος, εκπληκτική σκηνή και άψογο το όλο στήσιμο. Πιστεύω ότι από άποψη παραγωγής ξεπέρασε και αυτό που είχαμε δει από τους ROLLING STONES.
Τα highlights της συναυλίας:
Η εισαγωγή του LIVE. Με τις πρώτες νότες του FASTLOVE το στάδιο σείστηκε. Αμέσως μετά με το ΤΟΟ FUNKY επικράτησε πανικός!
Με το πρώτο τραγούδι από την εποχή των WHAM οι αναμνήσεις από την εποχή του ’80 πλημμύρισαν το στάδιο.
Το πρώτο μέρος έκλεισε με το SHOOT THE DOG. Ένας τεράστιος σκύλος με το πρόσωπο του TONY BLAIR εμφανίστηκε στην σκηνή και άρχισε να κάνει ανάρμοστα πράγματα σε έναν τεράστιο κούκλο με το πρόσωπο του GEORGE BUSH, σατιρίζοντας με πολύ πετυχημένο και αστείο τρόπο την εμμονή που είχε ο πρώην πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας με τον Αμερικανό πρόεδρο.
Η εμφάνισή του με στολή αστυνομικού στο OUTSIDE, μια άμεση αναφορά στο σκάνδαλο του 1998 που είχε συνταράξει τότε τον κόσμο της SHOW BIZ και κατέληξε στην δημόσια παραδοχή της ομοφυλοφιλίας του.
Όταν χώρισε τον κόσμο σε τρία μέρη για να τραγουδήσει την μεγάλη επιτυχία των WHAM το ΕDGE OF HEAVEN και κάθε μέρος τραγουδούσε διαφορετικά σημεία του κομματιού.
Όλο το στάδιο να τραγουδάει μια από τις καλύτερες μπαλάντες που γράφτηκαν ποτέ, το CARELESS WHISPER.
Όλος ο κόσμος όρθιος να χορεύει και να αποχαιρετάει τον τυλιγμένο με την ελληνική σημαία GEORGE MICHAEL στους ρυθμούς του FREEDOM.
Η ιαχή «Γιώργος!» που ακουγόταν συνέχεια από τον κόσμο και ανάγκασε κάποια στιγμή τον «Γιώργο» να μας πει ότι πρώτη φορά ακούει το όνομά του να προφέρεται σωστά!
Τα εκπληκτικά video και γραφικά που έπαιζαν καθόλη την διάρκεια του live στα video wall της σκηνής – από Μαρία Κάλλας και Φρανκ Σινάτρα μέχρι κόκκινες on fire καρδιές και μαγευτικά ηλιοβασιλέματα.
E
ν κατακλείδι, το live του GEORGE MICHAEL ήταν μαζί με αυτό των STONES το καλύτερο που έχει δει ποτέ η Αθήνα - που ένιωσε μετά από καιρό σαν μια ανεπτυγμένη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα – με έναν καλλιτέχνη που είναι τόσο αληθινός όσο και οι αδυναμίες του. Ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις Γιώργο!

Η σειρά των τραγουδιών στο live του GEORGE MICHAEL:
ΕισαγωγήFASTLOVE
TOO FUNKY
FATHER FIGURE
EVERYTHING SHE WANTS
EASIER AFFAIR
PRAYING FOR TIME
STAR PEOPLE
SHOOT THE DOG
OUTSIDE
SPINNING THE WHEEL
FLAWLESS
JESUS TO A CHILD
FAITH
AMAZING
I’M YOUR MAN
EDGE OF HEAVEN
CARELESS WHISPER
FREEDOM

3 σχόλια:

  1. Ό George Michael μπορεί να είναι ΑΓΓΛΟΣ (ασχέτως τι ήταν όταν τον γέννησε η μάνα του), αλλά τον περίμενα πιο καυστικό. Γιατί, φυσικά, όλος ο κόσμος το ΄χει τούμπανο (κι αυτός κρυφό καμάρι) ότι ο Blair ήταν το κανίς του GW κι όχι το αντίθετο!

    Και ένα σχόλιο για τις συναυλίες: Είμαι σίγουρος ότι, τόσο ο GM όσο και οι Jethro Tull πριν από αυτόν, συγκέντρωσαν ένα καθώς πρέπει κοινό που ήξερε να φέρεται - αυτό θα μου το επιβεβαιώσει ο Νίκος (εγώ απλώς εκφράζω μια πεποίθηση). Αλλά γενικώς, για τους φίλους της σκληρότερης μουσικής, τα πράγματα στην Ελλάδα είναι...

    ... GOD DAMN GREEK TRAGEDY, κατά πως λέμε...

    Ο γράφων παρακολούθησε πολλές συναυλίες στην California, αλλά αδυνατεί να κάνει το ίδιο στην Ελλάδα. Γιατί?

    Γιατί:
    1. οι θέσεις στις συναυλίες δεν είναι αυστηρώς αριθμημένες (στην ορχήστρα μπορείς να έχεις χύμα αυτούς που θέλουν να χτυπιούνται σαν το σκουπόξυλο στα χέρια της γιαγιάς μου - ΕΙΔΕΣ ΚΟΠΑΝΗΜΑ Η ΓΙΑΓΙΑ? - αλλά όχι στο αμφιθέατρο!)
    2. αυτοί που παίρνουν τα αριθμημένα πρέπει να παρακολουθούν τη συναυλία από τη θέση τους κι όχι να χτυπιούνται σαν τα σκουπόξυλα τριγύρω μας. Αν θέλουν να τους δείρει η γιαγιά μου, ΝΑ ΚΑΤΕΒΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΝ ΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ!
    3. οι διοργανωτές πρέπει να έχουν αρκετό security ώστε να φροντίζουν για την ευλαβική τήρηση των παραπάνω. Αmen!
    4. το εισητήριο πρέπει να είναι ανάλογο του κατά-κεφάλαν εισοδήματος του Ψωροκώτσου (κι όχι υψηλότερο του κατά-κεφάλαν εισοδήματος του Aνηψίδι-Sam).

    Όσο ο κόσμος πάει στις συναυλίες με κίνδυνο να του έρθει ο... πιτσιρικάς του γείτονα στην κασίδα, ή η μπύρα του πιτσιρικά του γείτονα στο κοστούμι (επειδή -τώρα που λείπει ο μπαμπάς- μπορούμε ν' αγοράσουμε επιτέλους τη δική μας Guinness, εφόσον ξέρουμε τι... είναι αυτό...), o κόσμος ΔΕ θα πηγαίνει στις συναυλίες. Μάλλον, να το πω αλλιώς (κύριοι διοργανωτές, σας ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ αυτό):

    Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΑ ΕΙΣΗΤΗΡΙΑ ΣΑΣ ΔΕ ΘΑ ΤΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙ και 'σεις θα μείνετε μ' αυτά -και τίποτε άλλο- στο χέρι!

    Γιατί, ασχέτως με το τι πιστεύετε για τους οπαδούς της σκληρής μουσικής, οι περισσότεροι ΔΕ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΧΩΜΑΤΕΡΗ - γι' αυτό άλλωστε ήταν σε θέση να γνωρίσουν αυτήν τη μουσική αγοράζοντας, εις τα βάθη εων αιώνων, τους αρκετά ακριβούς (φθηνότερους μόνον σε σύγκριση με την κλασσική μουσική) δίσκους της!

    Δώστε λοιπόν τα του Χ.Υ.Τ.Α. τω Χ.Υ.Τ.Α. -κι αφήστε ν' αναλάβει η γιαγιά με το σκουπόξυλο- και τα "άλλα" στους "άλλους", φροντίζοντας ώστε οι συνθήκες... Χ.Υ.Τ.Α. να μην επιβάλλονται σ' όποιον δεν είναι εξοικίωμένος με τη μυρωδιά...

    ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΤΟΤΕ Ν' ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΤΩΝ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

    Μαζί με τα έσοδά σας!!!

    Γιατί, κανείς δε μπορεί να αρνηθεί ότι, το ΣΩΣΤΟ είναι αυτό που κάνουν οι Angelenos κι όχι εμείς, αφού όλοι ξέρουμε ότι, όταν αυτοί διοργάνωναν και παρακολουθούσαν συναυλίες από τα 70s, εμείς ακόμη σκοτωνόμασταν για το αν είναι ο... Elvis ή ο Chuck (Berry) ο πραγματικός "βασιλιάς".

    Και να σκεφτείτε ότι, ακόμη ΚΙ ΑΥΤΗ η ερώτηση,...

    ... ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΑΠΑΝΤΗΘΕΙ...

    από τους πλέον ειδήμονες και νοήμονες φιλόμουσους της ίδιας της γενέτειράς τους!

    Ουγκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος31/7/07 14:56

    Φίλε Uli,
    Συμφωνώ και επαυξάνω για τις απόψεις σου περί live. Τολμώ να πω ότι σε καταλαβαίνω κιόλας γιατί 6 χρόνια που έζησα στην Αγγλία είδα αρκετές συναυλίες και κατάλαβα την διαφορά που πρέπει η Ελλάδα να καλύψει προκειμένου να φτάσουμε το επίπεδο οργάνωσης live στο εξωτερικό. Απλά μια επισήμανση: Μάλλον δεν το έκανα λιανά και παρεξήγησες. Άδικα κατηγορείς τον George Michael ότι δεν ήταν καυστικός. Φταίω κι εγώ που δεν έδωσα λεπτομέρειες. Στο σκετς λοιπόν με τον Bush και τον Blair, o Blair είχε τον ρόλο του κανίς και μάλιστα επιδόθηκε στο άθλημα της πεολειχίας στον Bush και άλλα πολλά που δεν γράφονται...Γράψε μας καμιά φορά για τις εμπειρίες σου απο τα live στο εξωτερικό.
    Χάρης Βαβατσικλής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ά, να μπράβο... Να μην τρελλαθούμε κιόλας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.