Στέρεψε το πολιτιστικό όραμα του Δημήτρη Κοτσάκη

Ξεκινώντας την θητεία του ο νέος Δήμαρχος Δημήτρης Κοτσάκης φάνηκε να δίνει μια ιδιαίτερη βαρύτητα στον πολιτισμό μιας και η δημιουργία δυο πολιτιστικών φορέων για πρώτη φορά στα χρονικά του Δήμου κάτι τέτοιο φανέρωνε. Στην ήδη υπάρχοντα ΔΕΠΑΚ, την δημοτική επιχείρηση που ασχολείται επί τον πλείστον μ’ αυτά τα θέματα ήρθε να προστεθεί και η καινούργια αντιδημαρχία , αυτή του πολιτισμού. Αν και στην αρχή υπήρχε μια περίοδο χάριτος απ’ όλους τους δημότες αφού η έλλειψη πείρας και οργάνωσης ήταν αναμενόμενα εμφανής, η συνέχεια διόλου αισιόδοξη φαντάζει και δυστυχώς ο επικεφαλής της «Σύγχρονης Πόλης» δεν μπορεί να συμβάλλει στο πολιτιστικό όραμα που μας παρουσίασε (;;;;;;;) προεκλογικά.
Τι κατάφερε μέχρι στιγμής ο Δημήτρης Κοτσάκης; Να δοθούν σε ιδιωτικές εταιρίες η διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, να βάλει σε όλες τις συναυλίες και τις θεατρικές παραστάσεις εισιτήριο, να συρρικνώσει τα Ελευθέρια της Κομοτηνής σε σημείο τέτοιο ώστε οι οικισμοί του Δήμου και οι άλλοι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης του νομού μας να κάνουν μεγαλύτερες χρονικά και ποιοτικά πολιτιστικές εκδηλώσεις, να εξυπηρετεί τα μικροπολιτικά συμφέροντα του πολιτικού του μέντορα υφυπουργού Ευριπίδη Στυλιανίδη και της Hellenic Aid και το χειρότερο απ’ όλα…στις πλάτες του πολιτιστικού φορέα του Δήμου, να διευκολύνει οικονομικά τα προεκλογικά του ρουσφιέτα, με προσλήψεις παρωδίες. Η πολιτική ανυπαρξία σε όλο της το μεγαλείο!

Σε όλα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν η «εξαφάνιση» του πολιτιστικού καλοκαιριού (παλαιότερα λεγόταν Ορφικά) που διοργάνωνε επιτυχημένα η απερχόμενη διοίκηση της ΔΕΠΑΚ, η παύση της λειτουργίας του δημοτικού θερινού κινηματογράφου «Όασις» και το χωρίς λογική «stop» του ετήσιου ραντεβού όλων των πολιτιστικών συλλόγων στο πάρκο της Περιφέρειας. Σύμφωνα με αυτά λοιπόν, οι μέχρι στιγμής πολιτιστικές δράσεις του Δήμου Κομοτηνής δεν χαρακτηρίζονται επιτυχημένες και δεν στοχεύουν στην επίτευξη της γνώσης, στη διάδοση των πολιτιστικών χαρακτηριστικών της περιοχής μας και στην αναβάθμιση του πολιτιστικού στοιχείου. Το πολιτιστικό όραμα της «Σύγχρονης Πόλης» δεν συμβάλλει στην πνευματική ανάταση και στην καλλιτεχνική δημιουργία ώστε να μας πείσει ότι Πολιτισμός είναι πάνω από όλα ο τρόπος που ζούμε!
Πώς μπορούμε όμως, να έχουμε απαιτήσεις για τον πολιτισμό από μία διοίκηση που η λέξη δουλειά είναι άγνωστη στο λεξιλόγιο της και η ανυπαρξία του έργου της, εμφανής σε όλους του τομείς.