Σωστός Uli. Οι εσωτερικοί σου προβληματισμοί αποδίδονται επιστημονικά, όπως έγραψα τελευταία και στη Θρακική Αγορά, ως «φέρουσα ικανότητα τουριστικού προορισμού» ή capacity. Χονδρικά πρόκειται για την ποσότητα τουριστικής ανάπτυξης ή συγκέντρωσης πληθυσμού που «σηκώνει» ένας τόπος για να μην υποβαθμίζεται το προσφερόμενο τουριστικό προϊόν. Ακόμα και αν η έννοια αυτή χρησιμοποιηθεί σοφά (ας γελάσω στην Ελλάδα) ήδη σε γεμίζει απαισιοδοξία αν είσαι αγνά προβληματισμένος. Απλά γιατί η έννοια «προϊόν» επισκιάζει κάθε άλλη. Η πλευρά της Μαρώνειας λοιπόν μάλλον είναι καταδικασμένη σε συνωστισμό Οδυσσέα (μήπως σε ξέρω;). Ήδη Βούλγαροι μεσίτες την περιτριγυρίζουν. Ανοίγει και ο κάθετος άξονας, θα γίνει η παραλιακή με το Φανάρι, χώρια που δεν υπάρχει Κομοτηναίος που δεν θέλει και δεν κάνει εξοχικό εκεί. Η τσιμεντοποίηση της Κομοτηνής θα αντιγραφεί καρμπόν κι εκεί, με μόνη ασφάλεια την βεβαιότατα άναρχη μεν, όχι όμως πνιγηρή δόμηση των εξοχικών. Δημοκρατία έχουμε, δεν μπορείς να αναχαιτίσεις την αλλοίωση του τοπίου επικαλούμενος μόνο τις ευαισθησίες σου. Μαζί σου είμαι αλλά και η δικαιολογημένη «λαϊκή απαίτηση» του τύπου «τα δίνω όλα για ένα εξοχικό» ή «φέρτε χύμα τουρισμό να φάμε κι εμείς» είναι οδοστρωτήρας. Κι όποιος αντέξει ψυχολογικά και οικονομικά…Ίσως διατηρήσουμε με σχεδιασμό κάποιους παρθένους θύλακες, έτσι ως δείγμα…Ξέρω, νοσταλγία, φύση, περιβάλλον κλπ. για κάποιους είναι πρώτη προτεραιότητα. Φιλοσοφικά όμως και όχι πρακτικά. Δεν ευνοούν κι οι καιροί (καύσωνες, επίδειξη, καταναλωτισμός, επενδύσεις κλπ.) οπότε αν γίνει κάτι θα προέλθει μόνο από κίνημα πολιτών για προληπτική ανακούφιση των συνεπειών και όχι για αποτροπή των εξελίξεων. Δες με τους αγρούς μετά τον Ίμερο. Πρώτα ένα κιόσκι. Μετά σκηνή ή τροχόσπιτο (κι εκκλησάκι, βοηθά πάντα). Μετά τέντα πάνω από το τροχόσπιτο. Μετά ξύλινη επένδυση έξω από το τροχόσπιτο, βγαίνει το τροχόσπιτο. Έπειτα τοίχος. Νάτο το ημιαυθαίρετο μαζί με ταυτόχρονα εκατοντάδες άλλα. Ακόμα καλύτερα, αγοράζεις χωράφι 4 στρέμματα και κτίζεις. Τόσο απλά και παστρικά. Ούτε οργανωμένος οικισμός ούτε τίποτα. Μετά με την ψήφο σου αφού ταλαιπωρηθείς κανά τριάρι χρόνια (αστείο διάστημα) αποκτάς άσφαλτο, ηλεκτροφωτισμό δρόμων και να σου από το πουθενά ο με το στανιό οικισμός εκεί που είχε απέραντα χωράφια. Μπορείς να το αναχαιτίσεις; Δύσκολο. Είπαμε, να το κάνεις πιο κομψό, πιο ήπιο, πιο λειτουργικό μόνο. Και αυτό μόνο με κίνημα.
Χρήστος Αμπατζιάνης
Μηχανικός Παραγωγής και Διοίκησης
Μάλλον σε ξέρω, γιατί το όνομα μού θυμίζει συμμαθητή. Έχεις δίδυμο αδερφό? Αν ναι, διάνα έπεσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει όμως μια διαφορά Χρήστο: εγώ δεν είμαι κατά των εξοχικών. Κι η Αλκυώνα κι ο Προφήτης Ηλίας είναι γεμάτοι εξοχικά αλλά είναι ωραία και ήρεμα! Ο συμπολίτης ΔΕ με ενοχλεί. Το ΜΠΟΥΛΟΥΚΙ με ενοχλεί! Με ανοχλεί να γίνουν οι παραλίες οργανωμένες, μαντρωθούν και να γεμίσουν ξαπλώστρες για να περιμένουν τα πρόβατα. Και στο καπάκι να καταφθάνει και το κοπάδι (όπως: Φανάρι)!
Και δεν είναι τόσο εύκολο να κτίσεις με άδεια εκεί. Θέλεις 8 στρέμματα ΚΑΙ ΟΧΙ 4 με νέο νόμο (αν δεν κάνω λάθος κι αν ψηφίστηκε ήδη) για σπίτι και 4 για λυόμενο! Επίσης (και σ' αυτό δεν κάνω λάθος, μιας και οι τιμές δημοσιεύτηκαν σε πανελλήνιας κυκλοφορίας εφημερίδα) η τιμή για το στρέμμα οικοπέδου στον Πλατανίτη είναι €29 χιλ., ενώ στο Φανάρι, π.χ. από €7-8 χιλ. Με αυτά τα δεδομένα, πόσα εξοχικά νομίζεις ότι θα χτιστούν τελικά? Γιατί, ναι μεν θα υπάρξουν αυθαίρετα, αλλά αυτά δεν είναι ποτέ ο κανόνας.
Και όπως είπα: εμένα δε με πειράζουν οι νοικοκύρηδες. Εκείνο που δε θέλω είναι κύμματα περιπλανόμενων λουομένων σε βαθμό κακουργήματος και ΚΥΡΙΩΣ επιχειρηματίες αετονύχηδες (και κοκορόμυαλους) που προσπαθούν να τα εκμεταλλευτούν, όπως και τις βαθιές υποκλίσεις (στα... τέσσερα) τοπικών αρχόντων που τυγχάνουν οπαδοί του οθωμανικού από λάθος μεριά!
Αυτό που λες εσύ είναι μέρος της "καλής" ανάπτυξης. Malibu ας γίνουμε. Άντε και Σάνη. Αλλά όχι Αράχοβα ή Μαγδάλοβα, ούτε Μύκονος ή Μύκητας, ούτε τίποτα τέτοιο.