Θα λύσει το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης η κατασκευή ενός φράχτη στα ελληνοτουρκικά σύνορα; Στο πολυσυζητημένο αυτό ερώτημα επιχείρησε να δώσει απάντηση η «Έρευνα» και ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας στο Μεγάλο Κανάλι.
Η Έρευνα έκανε μια «αυτοψία» στην επίμαχη περιοχή, τα 12,5 χιλιόμετρα των χερσαίων ελληνοτουρκικών συνόρων, μίλησε με τους ανθρώπους της περιοχής, τους συνοριοφύλακες, Έλληνες και ξένους, αλλά και μια ομάδα μεταναστών, που μόλις παραδόθηκαν στην αστυνομία.
Κατόπιν περνά από την άλλη πλευρά του συνόρου, στην Ανδριανούπολη που είναι το «επιχειρησιακό κέντρο» των διακινητών και επισκέπτεται τα τουρκικά χωριά που βρίσκονται κοντά στα σύνορα.
Και, τέλος, η «Έρευνα» καταγράφει την διεθνή εμπειρία: Ταξιδεύει στην Ισπανία, εκεί όπου ένας φράχτης ανέλαβε να ανακόψει τα κύματα της αφρικανικής μετανάστευσης. Και στα αμερικανο-μεξικανικά σύνορα, εκεί όπου κατασκευάστηκε ο πρώτος φράχτης, για να ανακόψει την είσοδο μεταναστών από το Μεξικό.
Η Έρευνα έκανε μια «αυτοψία» στην επίμαχη περιοχή, τα 12,5 χιλιόμετρα των χερσαίων ελληνοτουρκικών συνόρων, μίλησε με τους ανθρώπους της περιοχής, τους συνοριοφύλακες, Έλληνες και ξένους, αλλά και μια ομάδα μεταναστών, που μόλις παραδόθηκαν στην αστυνομία.
Κατόπιν περνά από την άλλη πλευρά του συνόρου, στην Ανδριανούπολη που είναι το «επιχειρησιακό κέντρο» των διακινητών και επισκέπτεται τα τουρκικά χωριά που βρίσκονται κοντά στα σύνορα.
Και, τέλος, η «Έρευνα» καταγράφει την διεθνή εμπειρία: Ταξιδεύει στην Ισπανία, εκεί όπου ένας φράχτης ανέλαβε να ανακόψει τα κύματα της αφρικανικής μετανάστευσης. Και στα αμερικανο-μεξικανικά σύνορα, εκεί όπου κατασκευάστηκε ο πρώτος φράχτης, για να ανακόψει την είσοδο μεταναστών από το Μεξικό.
Η Ελληνική πολιτική ηγεσία (και αναφέρομαι σε όλη την πυραμίδα) εδώ και χρόνια διαπιστώνει ότι το κύμα των λαθρομεταναστών διογκώνεται. συσκέπτονται, ανησυχούν και συζητούν τη λήψη ριζικών μέτρων που αποβλέπουν……δεν το γνωρίζουμε μέχρι σήμερα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μόνο που δεν συζητούν είναι για τα αίτια που δημιούργησαν αυτό το κοινωνικό φαινόμενο. Σωπαίνουν υποκριτικά γιατί ξέρουν πως και αυτοί οι ίδιοι έχουν “λερωμένη τη φωλιά τους” ως ηθικοί αυτουργοί.
Όταν δέχονται, σαν πιόνια, να συντάσσονται με την πολιτική του ΝΑΤΟ, δηλαδή των ΗΠΑ, αποστέλλοντας στρατιωτικές δυνάμεις στις χώρες που επιλέγουν οι ΗΠΑ για τις επεμβάσεις τους. Όταν οι πολίτες των χωρών αυτών αισθάνονται ανασφάλεια και ρισκάρουν ανά πάσα στιγμή τη ζωή τους από τις επιθέσεις αυτοκτονίας και τις ενέδρες των ντόπιων ανταρτικών ομάδων κατά των ξένων στρατιωτικών αποστολών.
Όταν, χώρια από την ανασφάλεια, η ανεργία μαστίζει τον κόσμο αυτό και του δημιουργεί θέμα επιβίωσης λόγω της πολιτικής και οικονομικής αστάθειας που επικρατεί.
Ύστερα από όλα αυτά, πώς είναι δυνατόν οι άνθρωποι αυτοί, όσοι μπορούν και αντέχουν, να μη γίνουν λαθρομετανάστες;
Όταν βιώνουν καθημερινά την απογοήτευση και την απόγνωση, τους μένει μόνο η ελπίδα, που πεθαίνει τελευταία, για μια καλύτερη, πιο ανθρώπινη ζωή, που επιδιώκουν με τον εκπατρισμό τους.
Η αποτυχία της πολιτικής των ΗΠΑ με τις επεμβάσεις τους στην Κορέα, το Βιετνάμ, την Καμπότζη στη Γιουγκοσλαβία στο Ιράκ και σε πλήθος άλλες περιπτώσεις ακόμη δεν έγινε μάθημα στους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους;
Η Ε.Ε. (και η Ελλάδα) ασφαλώς μπορεί να αρνηθεί να πάρει μέρος σε τέτοιου τύπου επεμβάσεις, αλλιώς σημαίνει ότι θυσιάζει- με ποιο δικαίωμα;- ζωές των αθώων πολιτών της.
Η αντιπρότασή της: Η επίλυση κοινωνικών προβλημάτων που έχουν οικουμενικό χαρακτήρα να γίνεται ειρηνικά με τα μέσα της διεθνούς διπλωματίας, και τότε μόνο θα εκλείψουν οι λαθρομετανάστες και οι φράχτες.