19.11.13

Ο Τάκης Χαρίτου σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης

Στην εκπομπή «Με το Ν και με το Β» του Ράδιο Παρατηρητής μίλησε ο Τάκης Χαρίτου, περιφερειακός σύμβουλος και μέλος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Χαρίτου σχολίασε τα σενάρια των πολιτικών συνεργασιών του κόμματος στις εθνικές εκλογές, τους υποψήφιους του ΣΥΡΙΖΑ για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, καθώς και τις σκέψεις του σχετικά με την συμμετοχή του σ’ αυτές. Ακούστε την συνέντευξη.

3 σχόλια:

  1. Ανώνυμος19/11/13 14:52

    Ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας και ας αναρωτηθούμε για το ποιόν των όψιμων νεοαντιστασιακών που κραυγάζουν στα κάγκελα και τα τηλεπαράθυρα. Και ας κοιταχτούμε και λίγο στον καθρέφτη μήπως και αναρωτηθούμε ποιος έστειλε όλα αυτά τα άνθη να μας εκπροσωπούν στη Βουλή προτού αρχίσουμε τις καταδίκες και τους αφορισμούς. Οι εκ του ασφαλούς κραυγάζοντες σήμερα ότι «η χούντα δεν τελείωσε το '73» ας σκεφτούν λίγο, αν μπορούν βέβαια, ποιος έστειλε στη Βουλή τους ψεκασμένους, τους χρυσαυγίτες και διάφορα άλλα φαιδρά πρόσωπα που κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε... σεξιστές αν τα κατονομάσουμε. Ας ρωτήσει η κυρία Κωνσταντοπούλου, που ανακάλυψε ότι κινδυνεύει η ζωή της από την πίεση των ΜΑΤ, τον πατέρα της και τη μητέρα της τι σημαίνει χούντα προτού αρχίσει να μας κατακεραυνώνει με το μικρόφωνο στο χέρι. Μήπως και αποκτήσει λίγη αυτογνωσία...

    Να μας συγχωρούν οι διάφοροι νεόκοποι κήνσορες και τιμητές των πάντων, αλλά και οι πολίτες που σήμερα ασφυκτιούν και απαξιώνουν την πολιτική, αλλά κανείς δεν μπορεί να παριστάνει τον ανεύθυνο, ούτε για αυτό που ζούμε ούτε για αυτό που βλέπουμε. Ας αφήσουμε λίγο στην άκρη την οργή και την αγανάκτηση και ας σκεφτούμε πώς φτάσαμε να έχουμε μια Βουλή με το μακράν χειρότερο επίπεδο πολιτικού προσωπικού από τη μεταπολίτευση και μετά.

    Προφανώς έχουν τις δικές τους ευθύνες για αυτή την κατάντια και οι πολιτικές ηγεσίες. Αλλά, φευ, δεν είναι οι μόνες υπεύθυνες. Επενδύσαμε πολιτικά σε κάθε λογής λαϊκιστές, σε συνωμοσιολόγους, ακόμη και σε γελωτοποιούς, σε όσους μας έταζαν λαγούς με πετραχήλια, σε διαβρωμένους συνδικαλισταράδες και απαξιώσαμε όποιον τολμούσε να πάει κόντρα στο ρεύμα, όποιον έκανε την αποκοτιά να μας πει μερικές αλήθειες, βλέπε π.χ. Γιαννίτση.

    Ας μην παριστάνουμε λοιπόν σήμερα τις μωρές παρθένες. Δυστυχώς το επίπεδο της πολιτικής μας ζωής, όσο και να μη μας αρέσει, όσο και να μας ενοχλεί, αντανακλά σε σημαντικό βαθμό και το πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο της κοινωνίας μας. Η πολιτική ούτε παράγεται ούτε ασκείται εν κενώ. Ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν προσωπικότητες που τολμούν να βάλουν υπεράνω του κομματικού και προσωπικού συμφέροντος το γενικότερο εθνικό συμφέρον. Και εμείς ως κοινωνία κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας για να απαλλαγούμε ακόμη και από τους λίγους που προσπάθησαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος19/11/13 14:53

    Σήμερα κλείνουν αισίως ογδόντα μέρες για τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ θα εύχεται κανονικά να φύγουν και να μην ξανάρθουν.

    Ο Σεπτέμβριος ξεκίνησε με την ανατροπή της κυβέρνησης «υπό το βάρος της λαϊκής πίεσης» στην ημερήσια διάταξη.

    Τελικά, όμως, το «παλλαϊκό ρεύμα ανατροπής, αγώνα και κινητοποίησης» δεν ήλθε στο ραντεβού.

    Οι κοινωνικοί αγώνες δεν ξεκίνησαν καν, τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια κατέβηκαν από τα οδοφράγματα, η πρόταση δυσπιστίας καταψηφίστηκε στη Βουλή, η ΕΡΤ εκκενώθηκε και η επέτειος του Πολυτεχνείου βρίσκει τον ΣΥΡΙΖΑ με μοναδικό όφελος τη Θεοδώρα Τζάκρη.

    Δεν το υποτιμώ αλλά δεν ξέρω αν αντισταθμίζει τις χασούρες στα άλλα επίπεδα.

    Αυτή είναι αντικειμενικά η κατάσταση. Ακόμη κι αν ο Αλέξης Τσίπρας μιλάει μετά το ναυάγιο της περασμένης Κυριακής για αυτοδυναμία στις εκλογές ή αν οι φίλοι του επικαλούνται κάποιες «μυστικές» ή «κυλιόμενες» δημοσκοπήσεις που θα έλθουν να αλλάξουν το κλίμα.

    Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι δημοσκοπήσεις αυτές θυμίζουν την περίφημη στρατιά του στρατηγού Βενκ που θα έσωζε το περικυκλωμένο από τους Σοβιετικούς Βερολίνο. Δεν ήλθε ποτέ διότι απλούστατα δεν υπήρχε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος19/11/13 14:54

    Δεν φταίει ο Τσίπρας, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, αν ο ελληνικός λαός σε μια στιγμή παρόρμησης ή παροξυσμού, θυμού ή αγανάκτησης, αποφάσισε να εμπιστευθεί ένα περιθωριακό κόμμα του 4%.

    Διότι η αύξηση των ψήφων δεν αλλάζει τα δομικά χαρακτηριστικά ενός κόμματος. Κι άλλωστε ούτε ο Τσίπρας ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίστηκαν ποτέ ότι είναι κάτι άλλο από αυτό που τόσα χρόνια ξέραμε ότι είναι.

    Δεν προσπάθησαν καν να κρύψουν πως δεν είναι καινούργιοι «στην πιάτσα» - που λέει κι ο Βενιζέλος.

    Το ηγετικό δυναμικό τους είναι σήμερα το ίδιο με εκείνο που πάσχιζε σε κάθε εκλογή να πιάσει το όριο του 3% για να μπει στη Βουλή: Τσίπρας, Σκουρλέτης, Βούτσης, Δραγασάκης, Λαφαζάνης, Παπαδημούλης, Στρατούλης, Δρίτσας...

    Είναι ακριβώς οι ίδιοι - με την προσθήκη μερικών φυγάδων από το χειρότερο ΠαΣοΚ.

    Και τώρα από τους ίδιους αυτούς ανθρώπους, τι ακριβώς ζητάμε;

    Να φτιάξουν, λέει, εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση ή συνολικό κυβερνητικό πρόγραμμα ή αξιόπιστη λύση για το Μνημόνιο ή συγκροτημένη μέθοδο αντιπολίτευσης.

    Λυπάμαι αλλά τους ζητάμε να κάνουν πράγματα που δεν ξέρουν, που σίγουρα δεν μπορούν, που δεν είναι στις γνώσεις ή στη νοοτροπία τους κι ενδεχομένως ούτε καν τους ενδιαφέρουν.

    Ακριβώς όπως ζητάμε από τον Τσίπρα να πάει στη Βουλή και να κατατροπώσει τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο όταν στερείται παντελώς όχι μόνο της εμπειρίας αλλά και της γνώσης για να το κάνει.

    Διότι σε αυτό το επίπεδο, απέναντι σε έναν απόφοιτο του Χάρβαρντ και σε έναν καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου με συνολικά σαράντα πέντε χρόνια κοινοβουλευτικής πείρας, η αριστερή γενικολογία δεν αρκεί. Χρειάζεται να ξέρεις κι ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει Εξεταστικές Επιτροπές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.