4.7.13

Περιβαλλοντική καταστροφή από Σάπες μέχρι Κασσιτερές και Συκορράχη #skouries

Το θέμα της εκμετάλλευσης χρυσού στις Σάπες ξέφυγε το τελευταίο διάστημα από το οπτικό πεδίο της δημοσιότητας διότι η κοινή γνώμη εστιάστηκε στις διάφορες κρίσιμες καταστάσεις που δημιούργησε η προτεινόμενη εκμετάλλευση χρυσού στο Πέραμα με έντονες αντιδράσεις της κοινωνίας της Θράκης, συνεδριάσεις των αρμοδίων αρχών της τοπικής αυτοδιοίκησης (αρχές Οκτωβρίου 2012), δραστηριότητες φορέων και διαδηλώσεις ενάντια στην επένδυση της εταιρεία Χρυσωρυχεία Θράκης (ΧΘ) και της καναδέζικης κοινοπραξίας Eldorado Gold.
H περίπτωση Σαπών αποτελεί όμως από την δεκαετία του 1990 αναπόσπαστο κομμάτι του προγραμματισμού βιομηχανίας εκμετάλλευσης χρυσού και ειδικά η περιοχή αυτή παρουσιάζει ποικιλότροπες πτυχές επεκτάσεων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων 1) σε μεγάλη γεωγραφική έκταση και 2) σε  βαθύτερες εξορύξεις και σε περαιτέρω μεταλλοφορίες (θειούχες, πορφυρικές) με αποτέλεσμα να παραμορφώσουν δραματικά το φυσικό τοπίο από Σάπες μέχρι Συκορράχη και να επιφέρουν μη ανατρέψιμες αρνητικές καταστάσεις στη δημόσια υγεία και σε διάφορες κοινωνικές και επαγγελματικές δραστηριότητες. Η παρούσα εισήγηση ασχολείται με το 1ο  μέρος, δηλαδή με την γεωγραφική έκταση των εξορύξεων, από βορειονατολικά Σαπών μέχρι Κασσιτερές και Συκορράχη.
Στη περιοχή Σαπών δραστηριοποιήθηκαν ως γνωστόν από τη δεκαετία του 1990 διάφορες πολυεθνικές μεταλλευτικές κοινοπραξίες. Την προσπάθεια εγκαθίδρυσης μεταλλευτικής βιομηχανίας ξεκίνησε η βρετανική εταιρεία Greenwich Resources, ακολούθησαν μεταπωλήσεις σε άλλες 5 ξένες κοινοπραξίες και το 2011 περιήλθαν τα μεταλλευτικά δικαιώματα στην αυστραλέζικη εταιρεία «Glory Resources». Ως φορέας των δραστηριοτήτων αυτών έφερε και φέρει η θυγατρική εταιρεία την ελληνική ονομασία «Μεταλλευτική Θράκης (ΜΘ)».   
Σημειώνεται ότι ήδη η πρώτη μητρική εταιρεία Greenwich Resources επεξεργάστηκε σχέδια επέκτασης εξορυκτικών δραστηριοτήτων, τα οποία ακολούθησαν και οι διάδοχες κοινοπραξίες καθώς και η τώρα μητρική εταιρεία Glory Resources. Τα σχέδια όμως αυτά αποσιωπούνται για ευνόητους λόγους στη δημόσια συζήτηση από την ελληνική θυγατρική εταιρεία ΜΘ ενώπιον των αντιδράσεων των κατοίκων της Θράκης ενάντια στην προτεινόμενη βιομηχανία εκμετάλλευσης χρυσού.

Η περιοχή παραχώρησης ΔΜΜ-Ε5 της εταιρείας ΜΘ Σαπών
Η παραχώρηση ΔΜΜ-Ε5 της εταιρείας έχει συνολικό εμβαδόν 21,1 τετρ. χιλιόμετρα, μήκος περίπου 8 χιλιόμετρα από βορειοανατολικά των Σαπών μέχρι την Συκορράχη και πλάτος 4 έως 2 χιλιόμετρα (Εικ. 1.1-1.3). Στην ανατολική πλευρά της παραχώρησης βρίσκεται ο μικρός οικισμός Κασσιτερές.
Η περιοχή αποτελείται στο σύνολό της από εξαλλοιωμένα-οξειδωμένα ηφαιστειακά-ηφαιστειοϊζηματογενή πετρώματα. Σε γενικές γραμμές τα εξαλλοιωμένα πετρώματα της περιοχής Σαπών-Κασσιτερών-Συκοράχης είναι όμοια με τα πετρώματα της γνωστής περίπτωσης του «Λόφου Περάματος» και αποτελούνται από τα κύρια ορυκτά: χαλαζία, καολινίτη, σερικίτη-πυροφυλλίτη και διάσπαρτο σιδηροπυρίτη. Τα εξαλλοιωμένα πετρώματα της περιοχής Σαπών–Κασσιτερών-Συκοράχης είναι εμπλουτισμένα επίσης με διάφορες παραλλαγές ορυκτών της οικογένειας «αλουνίτη».
Πρόκειται για θεικά-φωσφορικικά ορυκτά με μεγάλες περιεκτικότητες σε θείο και αλουμίνιο. Οι «αλουνίτες» αναφέρονται εδώ εμφατικά, διότι υδρολύονται εύκολα και κάθε εξόρυξη θα έχει μοιραίες επιπτώσεις στην όξινη απορροή της περιοχής, πολύ περισσότερο σε παραγένεση με σιδηροπυρίτη ενώ η διαλυτότητα του αλουμινίου θα εντείνει την τοξικότητα του υδρολογικού συστήματος.
Η εν λόγω παραχώρηση ΔΜΜ-Ε5 καλύπτει μια ιδιαιτέρου κάλλους λοφοειδή περιοχή. Στη διαμόρφωση της γεωμορφολογίας παίζουν βασικό ρόλο οι πολυάριθμες „επιθερμικές“ πυριτιώσεις, διότι καθιστούν τα πετρώματα συμπαγή και καθώς αυτά είναι ανθεκτικά στις φυσικές διαβρωτικές διεργασίες  ξεπροβάλλουν σαν κορυφές ή βραχώδεις προεξοχές και διαμορφώνουν έτσι ένα ιδιαίτερα όμορφο φυσικό ανάγλυφο. Οι λόφοι έχουν συχνά κωνοειδή μορφή με πυριτιωμένο βράχο στην κορυφή τους („πυριτικό καπέλο“- „silica cap“). Όλη αυτή η περιοχή, από βορειοανατολικά των Σαπών και στη συνέχεια μέχρι Πέραμα-Πετρωτά (Τάφρος των Πετρωτών) ανήκει στη λεγόμενη «επιθερμική ζώνη», στην οποία, μεταξύ άλλων μεταλλικών ορυκτών, βρίσκονται και τα μικροσκοπικά ίχνη χρυσού.
H εταιρεία Σαπών ΜΘ ακολουθεί στην υποβληθείσα τον Μάρτιο 2012 «Προμελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΠΠΕ)» το ίδιο σχέδιο εξορύξεων και επεξεργασίας πετρωμάτων για την ανάκτηση χρυσού, όπως είχε το 2002 στην τότε «Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ)». Η εταιρεία προβάλλει στο βόρειο μέρος της παραχώρησής ΔΜΜ-Ε5 δύο μεταλλεία, της «Οχιάς» (υπόγεια εξόρυξη) και του «Αγίου Δημητρίου» (επιφανειακή εξόρυξη), Μία τρίτη μικρότερη εμφάνιση με την ονομασία «Γκρεμός», όμοια και πλησίον του Αγίου Δημητρίου αναφέρεται παρεπιμπτόντως αλλά δεν περιγράφεται στις αναφερόμενες μελέτες της εταιρείας.
Το πρώτο και το κύριο μεταλλείο της «Οχιάς» αφορά κατά την εταιρεία έναν θειούχο μεταλλοφόρο ορίζοντα, ο οποίος θα εξορύσσεται υπογείως σε βάθος 200 μέτρων. Το δεύτερο μεταλλείο, του «Αγ. Δημητρίου», θα αποτελέσει την επιφανειακή  εξόρυξη  οξειδωμένων πετρωμάτων με μέση περιεκτικότητα χρυσού 3,2 γραμμάρια ανά τόνο πετρώματος. Πρόκειται δηλαδή για μια όμοια περίπτωση επιθερμικής εμφάνισης όπως αυτή του Λόφου  Περάματος (μέση περιεκτικότητα χρυσού επίσης 3,2 g/t)
Η ΜΘ για να καθησυχάσει τα πνεύματα της κοινής γνώμης ακολουθεί - όπως συνηθίζει και η ΧΘ του Περάματος – την εξής γνωστή  τακτική: Παρουσιάζει την προτεινόμενη εκμετάλλευση χρυσού στις Σάπες σαν «μεταλλευτικό έργο μικρής κλίμακας» (έτσι επί λέξει στην ιστοσελίδα της ΜΘ), ώστε δεν θα προξενήσει μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα. Ένα δεύτερο σημείο της τακτικής της είναι, ότι προβάλλει με έμφαση την υπόγεια εξόρυξη της Οχιάς και δίνει έτσι την εντύπωση ότι δεν υπάρχει πρόβλημα παραμόρφωσης του φυσικού τοπίου. Στην προσπάθεια της να παρουσιάσει τις εξορύξεις κατά το δυνατόν ανώδυνες, αποσιωπεί συχνά στη δημοσιότητα ακόμη και την ύπαρξη των προτεινόμενων επιφανειακών εξορύξεων του Αγ. Δημητρίου και Γκρεμού. 

Το αμφίβολο σχέδιο περί επεξεργασίας εξορυχθέντων πετρωμάτων «χωρίς κυάνωση»
Ως γνωστόν  η ΜΘ προγραμμάτιζε μέχρι το 2001 την διαδικασία ανάκτησης χρυσού από τα εξορυχθέντα πετρώματα με τη μέθοδο της κυάνωσης - όπως και η εταιρεία Περάματος. Σημειώνεται ότι η εκχύλιση χρυσού με κυανιούχο νάτριο αποτελεί στις προτάσεις της εταιρείας του έργου Περάματος μέχρι σήμερα αμετάβλητο δεδομένο.
Μετά την γνωστοποίηση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας τον Απρίλιο 2001 κατά της επεξεργασίας χρυσού στη Χαλκιδική με τη μέθοδο της κυάνωσης, η εταιρεία των Σαπών θεώρησε προφανώς σκόπιμο για ευνόητους λόγους να αλλάξει τακτική αφαιρώντας από τις προτάσεις της το καυτό θέμα «κυάνωση» και επινοήθηκε έτσι ένα άλλο σχέδιο επεξεργασίας χρυσού, το οποίο ανακοίνωσε σε Δελτίο Τύπου στις 7 Σεπτεμβρίου 2001 και παρουσίασε στην ΜΠΕ το 2002. 
Το ίδιο σχέδιο επεξεργασίας παρουσιάζει και η πρόσφατη ΠΠΕ-2012 της ΜΘ, το οποίο  έχει απλοποιημένα ως εξής: 1) ανάκτηση των μεταλλικών θειούχων ορυκτών (σιδηροπυρίτης, χαλκούχα ορυκτά) από τα εξορύξιμα πετρώματα με τη μέθοδο της «επίπλευσης», διότι τα μεταλλικά θειούχα ορυκτά εγκλείουν τα ίχνη-ψήγματα χρυσού και 2) εξαγωγή του «χρυσοφόρου  χαλκούχου συμπυκνώματος» στο εξωτερικό για πυρομεταλλουργική ανάκτηση του χρυσού.
Το σχέδιο αυτό ως μη αξιόπιστο απορρίφθηκε τότε από το Περιφερειακό Τμήμα Θράκης του ΤΕΕ, τα Νομαρχιακά και Δημοτικά Συμβούλια και όλους τους άλλους φορείς της Θράκης. Επί του θέματος ασχολήθηκε τότε ειδική επιστημονική Ομάδα Εργασίας (ΟΕ), η οποία αφού ανέλυσε με σχολαστικότητα τα στοιχεία της ΜΠΕ-2002, εκπόνησε λεπτομερή έκθεση „Κριτικής“ για λογαριασμό του ΤΕΕ-Θράκης (Οκτ. 2002, 31 σελ.+ παραρτήματα). Δεν θα σταθούμε όμως εδώ σε λεπτομέρειες της Κριτικής της ΟΕ και στα αναξιόπιστα στοιχεία που παρουσιάζει η ΜΠΕ-2002 της ΜΘ. 
Το άρθρο αυτό επικεντρώνεται αποκλειστικά στις σχεδιασμένες μελλοντικές επεκτάσεις των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων της μητρικής Glory Resources, τις οποίες όμως η θυγατρική ΜΘ αποσιωπεί στη δημόσια συζήτηση, προφανώς για να μην ταράξει τα πνεύματα της κοινής γνώμης στα πρόθυρα της αδειοδότησης.

Τα σχέδια επεκτάσεων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων απαιτούν πολλαπλές επιφανειακές εξορύξεις και χρήση κυανίου
Η προβολή δύο μεταλλείων για αδειοδότηση  είναι ένας πολύ παραπλανητικός ελιγμός. Η εταιρεία Σαπών (όπως και η εταιρεία του Περάματος), ακολουθούσε ανέκαθεν απαράδεκτες μεθόδους παραπληροφόρησης με αυθαίρετα και ψευδή  στοιχεία. Έτσι, ενώ η μητρική εταιρεία Greenwich Resources είχε δημοσιεύσει στο Internet ήδη τον Ιανουάριο 2004 σχέδιο επέκτασης των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων σε όλη την έκταση της παραχώρησης ΔΜΜ-Ε5, η ΜΘ ισχυρίζονταν στη δημοσιότητα ότι η εξόρυξη θα περιοριστεί στο υπόγειο μεταλλείο της Οχιάς, επιμένοντας μάλιστα σε μία σχετική συνέντευξη ότι «αυτό θα εκμεταλλευτούμε, τίποτε περισσότερο» (παράθεση από συνέντευξη του τότε διευθυντή της ΜΘ στη εφημερίδα Ο ΧΡΟΝΟΣ στις 3.11.2004).  
Σημειώνεται, ότι και η ΜΠΕ-2002 είχε αναφέρει παρεμπιπτόντως (σελ. 3-21) ακόμη έξι εμφανίσεις σαν «μεταλλοφόρες περιοχές» ή «χρυσοφόρες δομές» και σε  άλλο σημείο της τότε ΜΠΕ (σελ. 1-2) πάλι επί λέξει: «Με βάση τις νέες χρυσοφόρες δομές που ήδη εντοπίσθηκαν, εκτιμάται ότι τα αποτελέσματα της νέας μεταλλευτικής έρευνας θα είναι ιδιαίτερα θετικά με άμεση συνέπεια την περαιτέρω παράταση της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής δραστηριότητας στην περιοχή».
Η τότε μητρική Greenwich Resources είχε προσδιορίσει μάλιστα σε χάρτη ονομαστικά 9 (!) νέες περιοχές επέκτασης μεταλλευτικών δραστηριοτήτων. Οι ίδιες ακριβώς περιοχές παρουσιάζονται και τώρα σε πρόσφατη εσωτερική έκθεση (4 Απριλίου 2012) της μητρικής εταιρείας Glory Resources. Τα μελλοντικά αυτά σχέδια είναι όμως ανύπαρκτα τόσο σε δημόσιες παρουσιάσεις όσο και στη πρόσφατη ΠΠΜ της ΜΘ. Οι προβλεπόμενες 9 «περιοχές» μελλοντικών μεταλλευτικών δραστηριοτήτων είναι: 1) Δυτική Οχιά (Wiper West), 2) Δυτικός Γκρεμός (Scarp West), 3) Καμένο, 4) Σάπανα, 5) Αγ. Νικόλαος, 6) Γαλαξίας, 7) Αγ. Βαρβάρα, 8) Αδουλάριος και 9) Έβρος. Στην ΜΠΕ-2001 αναφέρεται και ο Άγ. Κωνσταντίνος, 800 μέτρα νοτιοανατολικά Κασσιτερών.
Θεωρείται απαραίτητο να εξάρει κανείς εδώ τη βαρύτητα των σχεδίων της μητρικής Glory Resources σχετικά με τις 9 αυτές «μεταλλοφόρες περιοχές» - που ενδέχεται κάποτε να εξελιχθούν σε μεταλλεία -, διότι υποδηλώνουν όχι μόνο τη διάσταση των εξορύξεων από Σάπες μέχρι Συκορράχη αλλά και τον τρόπο εξόρυξης και επεξεργασίας των πετρωμάτων για την ανάκτηση του χρυσού.
Η εμπειρία τριών δεκαετιών και οι διάφορες επιστημονικές μελέτες μας σχετικά με την γεωλογία, ορυκτολογία-πετρογραφία και γεωχημεία των περιοχών αυτών, μας επιτρέπουν να ισχυριστούμε ότι οι αναφερόμενες εμφανίσεις απαιτούν επιφανειακή εξόρυξη και για την ανάκτηση του χρυσού πρέπει στην τελική ανάλυση να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος της κυάνωσης. Για το συμπέρασμα αυτό είναι απαραίτητο να γίνουν εδώ οι εξής επεξηγηματικές παρατηρήσεις:
Πολυάριθμες εμφανίσεις της λεγόμενης ζώνης επιθερμικού χρυσού, από Σάπες μέχρι Πέραμα-Πετρωτά, αποτελούνται κυρίως από οξειδωμένα πετρώματα τύπου «Αγίου Δημητρίου» και «Περάματος» που ως γνωστό προορίζονται για επιφανειακή εξόρυξη. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και οι από την εταιρεία χαρακτηρισμένες «νέες χρυσοφόρες δομές».
Οι συνθήκες και οι μορφές εξαλλοιώσεων, οι ορυκτολογικές παραγενέσεις, οι περιεκτικότητες χρυσού (1 - 5 g/t) και η σύμφυση των μικροσκοπικών ψηγμάτων χρυσού (μεγέθους συνήθως μέχρι 5 µm=χιλιοστά του χιλιοστού!!) με πυριτικά ορυκτά του πετρώματος απαιτούν τη μέθοδο της κυάνωσης για την ανάκτηση του χρυσού από το πέτρωμα. Η επάνω αναφερόμενη έκθεση της Glory Resources περιγράφει μάλιστα τις 4 από τις 9 εμφανίσεις (Καμένο, Γαλαξίας, Αγ. Βαρβάρα και Έβρος). Οι φωτογραφικές εικόνες της έκθεσης και ο χαρακτηρισμός των πετρωμάτων καθώς επίσης ορισμένα στοιχεία σχετικά με  και τις περιεκτικότητες χρυσού σε δείγματα ρηχών γεωτρήσεων συνηγορούν με την άποψή μας αυτή.
Το σχήμα της ΜΘ περί ανάκτησης του περιβόητου χρυσοφόρου χαλκούχου συμπυκνώματος με τη μέθοδο της «επίπλευσης» έχει πολλά αναξιόπιστα στοιχεία, τα οποία, όπως αναφέρθηκε επάνω, δεν αποτελούν το θέμα της παρούσας εισήγησης. Με πολλές επιφυλάξεις θα μπορούσε η μέθοδος της επίπλευσης να δικαιολογηθεί (εν μέρει) μόνο στην περίπτωση της υπόγειας μεταλλοφορίας θειούχων ορυκτών της Οχιάς, δεν ισχύει όμως για τις εν λόγω εμφανίσεις οξειδωμένων πετρωμάτων από Σάπες μέχρι Συκορράχη (και στη συνέχεια μέχρι Πέραμα-Πετρωτά), για τον απλό λόγο ότι τα μεταλλικά θειούχα ορυκτά του χαλκού - που κατά την ΜΘ εγκλείουν τα ψήγματα χρυσού στην περίπτωση Οχιάς -, είναι στα οξειδωμένα πετρώματα των εν λόγω εμφανίσεων ουσιαστικά ανύπαρκτα και έτσι δεν υφίσταται καν θέμα ανάκτησής τους με τη μέθοδο της επίπλευσης.
Τα μικροσκοπικά ψήγματα του χρυσού συμφύονται εδώ με πυριτικό υλικό. Με άλλα λόγια: Η ανάκτηση του χρυσού από ένα οξειδωμένο πέτρωμα σαν αυτό του Αγίου Δημητρίου (όπως και του Λόφου Περάματος) είναι δυνατή μόνο με κυάνωση αλλά επειδή η εταιρεία Σαπών αποφάσισε αυθαίρετα να αποκλείσει το θέμα «κυάνωση», αναγκάστηκε να δικαιολογήσει την επεξεργασία του οξειδωμένου πετρώματος του Αγ. Δημητρίου προβάλλοντας την παράδοξη μέθοδο, ότι αυτό πριν την «επίπλευση» θα αναμιγνύεται με το θειούχο πέτρωμα της Οχιάς (για λόγους χώρου δεν θα σταθούμε εδώ στην παράδοξη και αμφίβολη αυτή μέθοδο). 
Για τη θεμελίωση των απόψεων μας είναι πιο παραδειγματική η περίπτωση του οξειδωμένου πετρώματος του Περάματος. Η εταιρεία ΧΘ του Περάματος προβάλλει, ακόμη και στις πρόσφατες προτάσεις της: επιφανειακή εξόρυξη και για την ανάκτηση του χρυσού από το πέτρωμα μόνο τη μέθοδο της κυάνωσης, διότι όντως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική μέθοδος, Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι, και η εταιρία των Σαπών κατά την επέκταση και εξέλιξη των μεταλλευτικών και μεταλλουργικών της δραστηριοτήτων θα προβεί σε πολλαπλές επιφανειακές εξορύξεις και θα χρησιμοποιήσει τη μέθοδο της κυάνωσης.
Σημειώνεται ότι οι οριοθετημένες 9 νέες «περιοχές» μελλοντικών εξορύξεων  έχουν εν μέρει έκταση πάνω από 1000Χ500 μέτρα και περικλείουν η κάθε μία πολυάριθμες επιθερμικές εμφανίσεις πυριτιώσεων, δηλαδή υπάρχουν πιθανότητες να δημιουργηθούν σε ορισμένες από τις καθορισμένες αυτές «περιοχές» περισσότερα του ενός επιφανειακά ορυχεία.
Ακόμη και εάν υποθέσουμε ότι σε κάθε «περιοχή» θα αντιστοιχίσει μία μόνο εξόρυξη, η «επιθερμική ζώνη» από ανατολικά Σαπών μέχρι Κασσιτερές και Συκορράχη - συμπεριλαμβανομένων και των μεταλλείων Οχιας, Αγ. Δημητρίου και Γκρεμού -, θα μετατραπεί σε μερικές δεκαετίες σε ένα απέραντο συγκρότημα τουλάχιστον 12 μεταλλείων, όπως άλλωστε διατυπώνει σαφώς και η μητρική Glory Ressources σε εσωτερική της έκθεση. Μπορεί λοιπόν ο καθένας να φανταστεί, τι σημαίνει να έχει μία περιοχή 8 Χ 2-4 χιλιομέτρων πάνω από 10 επιφανειακά ορυχεία διαστάσεων πολλών εκατοντάδων μέτρων, καθώς επίσης ισάριθμες και σε χωρητικότητα ισοδύναμες «χαβούζες» τοξικών μεταλλευτικών τελμάτων, εφ’ όσον τα εξορυχθέντα και επεξεργασθέντα πετρώματα 100% θα εναποθέτονται σε διπλανούς χώρους σαν τοξικό μεταλλευτικό απόβλητο (συνήθως θα γεμίζουν τα γειτονικά ρέματα).
Επαυτών πρέπει να προστεθούν οι απογυμνωμένες περιοχές για τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας, δρόμοι, πλατείες συσσώρευσης εξορυχθέντων πετρωμάτων, τραβέρζες κ.λ.π. Τελικά δημιουργείται το ερώτημα, εάν και ποιοι χώροι θα παραμείνουν για την ποιοτική ζωή των κατοίκων στις περιοχές αυτές μεταξύ επιφανειακών ορυχείων, απογυμνωμένων σεληνιακών τοπίων και γιγαντιαίων λεκανών μεταλλευτικών τοξικών τελμάτων;

Επίλογος
Εάν η Πολιτεία επιτρέψει την εκμετάλλευση χρυσού θα προδιαγράψει ουσιαστικά την περιβαλλοντική καταστροφή της Θράκης που θα ακολουθήσει σε 10-15-20 χρόνια. Δεν θα σταθούμε εδώ στις επεκτάσεις των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων της εταιρείας ΧΘ του Περάματος στην «Τάφρο των Πετρωτών», οι οποίες έγιναν αντικείμενα περιγραφών προηγουμένων εισηγήσεων. Οφείλουμε όμως να προειδοποιήσουμε πάλι, ότι προμηνύεται η καταστροφή της πιο ενδιαφέρουσας λοφώδους περιοχής από βορειοανατολικά Σαπών μέχρι τον παραλιακό χώρο Μαρώνειας – Μεσημβρίας, η οποία αποτελεί την γεωμορφολογική γέφυρα μεταξύ της ορεινής Ροδόπης και του Θρακικού Πελάγους.
Σημειώνεται ότι το κατώτερο όριο εκμεταλλευσιμότητας είχε καθοριστεί από τις εταιρείες πριν μερικά χρόνια στο 1,4, αργότερα στο 1,2 και πρόσφατα μόνο στο 1,0 γραμμάριο ανά τόνο πετρώματος. Το όριο αυτό είναι εξάρτηση της τιμής του χρυσού και στη πρόσφατη ΜΠΕ της εταιρείας ΧΘ θεωρείται μάλιστα το πέτρωμα σαν «χρήσιμο» με μόνο 0,8 γραμμάριο χρυσό ανά τόνο  και δεν αποκλείεται η ανοδική τιμή του χρυσού να οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση του ορίου εκμεταλλευσιμότητας. Για τις εταιρείες μετράει το τελικό προϊόν: ο χρυσός, και δεν ενδιαφέρονται εάν θα ξεριζωθούν και κυριολεκτικά θα στραγγιστούν μεγάλες περιοχές της Θράκης.
Με αυτά τα δεδομένα μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει σχεδόν όλη την επιθερμική περιοχή από βορειοανατολικά Σαπών μέχρι την παραλία Πετρωτών – Μεσημβρίας, μήκους 20-25 και πλάτους 3 έως 6 χιλιόμετρα σαν «εξορύξιμο υλικό» και σαν «μεταλλευτικό απόβλητο».
Ειδικά η περιοχή από Σάπες μέχρι Κασσιτερές και Συκορράχη θα οργωθεί κυριολεκτικά από πολυάριθμες επιφανειακές εξορύξεις και θα δηλητηριαστεί από τοξικά μεταλλευτικά τέλματα, διότι η γεωλογική δομή παρουσιάζει εδώ για τις εταιρείες ευνοϊκότερες προϋποθέσεις επεκτάσεων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων ακόμη και σε βαθύτερες μεταλλοφορίες (πορφυρικές, μαζικές θειούχες). Το πολύπλοκο όμως αυτό θέμα απαιτεί ειδική εισήγηση.

Δρ. Κυριάκος Αρίκας

Υφηγητής Ινστιτούτου Ορυκτολογίας–Πετρογραφίας Πανεπιστημίου Αμβούργου

arikas@web.de

4 σχόλια:

  1. Ανώνυμος4/7/13 09:52

    ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ !!!! ΘΕΛΕΤΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΧΡΥΣΟΥ !!!! ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΛΕΜΕ ΝΑΙ !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος4/7/13 10:13

    Από το 1940 υπάρχουν μεταλλεία στην περιοχή( μεταξύ Κίρκης και Σαπών) και δεν έχει συμβεί το παραμικρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος4/7/13 12:18

    Αλέκος Σταυρίδης ΝΔ Σαπών . Παπαγάλε τρως μαιντανό?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος4/7/13 20:49

    Εσύ τί φοβάσαι ; το Αμβούργο είναι πολύ μακρυά . άσε μας καημένε σωτήρα μας !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.