Ο Παναγιώτης Τσίτσιος για τον ΠΑΟΚ Κοσμίου και τον αθλητισμό

Θέλω  κατά  αρχάς   να  δώσω  συγχαρητήρια  στην  ομάδα  του ΠΑΟΚ ΚΟΣΜΙΟΥ που κατέκτησε την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ ΘΡΑΚΗΣ, στους ποδοσφαιριστές,  στον  προπονητή, στη Διοίκηση διά  του Προέδρου της Στέφανου Ζέκου  και  την  τιμή  που  με  έκανε  να  με  τιμήσει  με  μία  πλακέτα   για  την προσφορά  μου στην  ομάδα.

Βασικά μου έγινε  έκπληξη και τους ευχαριστώ από τα  βάθη της  καρδιάς  μου για την  τιμή  που  με  κάνανε. Γι’ αυτό δεσμεύομαι ότι  θα συνεχίσω να είμαι δίπλα τους, θα συνεχίσω να είμαι ο δικός τους  άνθρωπος, θα  συνεχίσω να αγωνίζομαι  με  την ίδια πίστη και  με  το  ίδιο  πάθος.

Καλώ όλο τον Φίλαθλο κόσμο του ΚΟΣΜΙΟΥ στους επώνυμους και ανώνυμους φίλους  της  ομάδας, που όλοι μαζί με την στήριξή τους και  τη συμπαράστασή τους να συμβάλουν στην  γιγάντια προσπάθεια που θα κάνει τον  επόμενο μήνα η ομάδα μας για την ΑΝΟΔΟ και πάλι στην Δ’ ΕΘΝΙΚΗ.

Με την ευκαιρία  σας  αναφέρω  ότι   η  οικονομική  κρίση  εδώ  και  καιρό  έχει χτυπήσει  τη  πόρτα  του  αθλητισμού  τόσο  στα  επαγγελματικά  όσο  και  στα ερασιτεχνικά  σωματεία.

Επιτρέψτε  να  τονίσω   πώς  η  στήριξη  στον  αθλητισμό  αποτελεί  επιλογή. Με  πρώτη  ματιά  η  στήριξη  στον  αθλητισμό  μοιάζει  πολυτέλεια  όταν  δεν   υπάρχουν  χρήματα  για  την  υγεία,  για  την  παιδεία,  για  τις  συντάξεις.

Ο Αθλητισμός δεν   είναι  πολυτέλεια.  Ο  Αθλητισμός  είναι  κοινωνικό  αγαθό που  πρέπει  να  δίνεται  απλόχερα  και  ελεύθερα  στην  κοινωνία. Για  αυτό  η  Πολιτεία

οφείλει  ΝΑ  ΤΟ  ΕΝΙΣΧΥΣΕΙ.

Γνωρίζοντας τα  ζητήματα  είναι  σαφώς  χειρότερα στα  ερασιτεχνικά  σωματεία από τα επαγγελματικά.

Οι  περισσότερες  από  τις  ερασιτεχνικές  ομάδες   έχουν  σοβαρά  προβλήματα  και όχι  μόνο,   βιωσιμότητας  και  αδυνατούν  να  εξυπηρετήσουν   τις  πρώτες  και  βασικές  τους ανάγκες.

Οι  διάφορες   χορηγίες  έχουν  κοπεί  και  τώρα  το  ζήτημα συνοψίζεται στο εξής. Με  δεδομένη  την  περιστολή  των  κρατικών  δαπανών  και  με  αυξανόμενη  την  αδυναμία  του  ιδιωτικού  τομέα  να  μετακινήσει  κεφάλαια σε  μη  παραγωγικές  επενδύσεις , οι  αθλητικές  εταιρείες  τα  επόμενα  χρόνια  θα  μετρήσουν  τις  αντοχές  τους.  Όσες  προσαρμοστούν  στα  νέα  δεδομένα  μπορεί  να  αντέξουν. Οι  υπόλοιπες   θα  περάσουν  στην  Ιστορία.

Είναι ανάγκη λοιπόν, να  γίνει  κατανοητό  πώς  ο αθλητισμός  συνιστά  μια  εξόχως παραγωγική δραστηριότητα, που συνδράμει στη συνοχή της  ελληνικής κοινωνίας. Χωρίς  αυτή  τη  συνοχή, δεν  μπορεί  να υπάρξει  ανάπτυξη. Για  την  επανεκκίνηση  της  οικονομίας, οφείλουμε  να ξαναδιαβάσουμε την παιδεία μας. Και  ο  αθλητισμός  είναι  ζήτημα  παιδείας.

Οι   αποφάσεις  πρέπει  να  παρθούν  άμεσα,  δραστικά  και  να  εφαρμοστούν  από  όλους. Αλλιώς  θα  συνεχίσουμε  να  είμαστε  στο  ίδιο  ματς θεατές.