Ευκαιρία για την Αριστερά...

Γράφει ο πραγματικός διαχειριστής της Piazza del Popolo

Μεγάλες εκλογικές προσδοκίες σοβαρής ανόδου των ποσοστών των κομμάτων της Αριστεράς προκαλεί η συγκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τα κόμματα της πατριωτικής δεξιάς, ΝΔ και ΛΑΟΣ.

Η συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων - πυλώνων του συστήματος (μαζί με την ακροδεξιά) και μάλιστα πριν από τις εκλογές που κατά πάσα πιθανότητα θα διεξαχθούν κάποια στιγμή μέσα στο 2012, αφήνει στην Αριστερά τη μονοπώληση του χώρου της αντιπολίτευσης.

Τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ διακατέχονται από τη βεβαιότητα ότι θα σημειώσουν το καλύτερο μεταπολιτευτικό τους ποσοστό, ενώ ακόμη και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά με επικεφαλής την ΑΝΤΑΡΣΙΑ αισθάνεται ότι αυτή τη φορά μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις ακόμη και την είσοδό της στο Κοινοβούλιο, σπάζοντας το φράγμα του 3%!

Οι αριστερές αυτές προσδοκίες αντανακλούν όντως την κατάσταση και τις διαθέσεις του εκλογικού σώματος σήμερα, αλλά βεβαίως οι εκλογές δεν γίνονται σήμερα και πιθανότατα θα αργήσουν πολλούς μήνες ακόμη.

Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ θα είναι οπωσδήποτε καταλυτικό γεγονός για το πολιτικό σκηνικό, το οποίο θα επαναδιαμορφώσει εις βάρος της ΝΔ, που θα πάψει πλέον να φορά το «αντιμνημονιακό φωτοστέφανο» και θα προσχωρήσει στη γραμμή Παπανδρέου, μετατρεπόμενη εν μιά νυκτί σε υποστηρικτή της πολιτικής που ενάμιση χρόνο τώρα διακήρυσσε ότι δήθεν απέρριπτε.

Ο δρόμος της ΝΔ προς την εξουσία θα γίνει πολύ πιο δύσβατος και αβέβαιος, καθώς τώρα πια θα επιχειρήσει να αποσπάσει τη διακυβέρνηση από το ΠΑΣΟΚ ως ομοειδής με αυτό «μνημονιακή» δύναμη και όχι πλέον ως «αντιμνημονιακή».

Αν ο κόσμος απογοητευθεί, φοβηθεί και υποκύψει, όπως ελπίζουν όλοι όσοι υποστηρίζουν τη συγκυβέρνηση, τότε το σύστημα θα θωρακιστεί και το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί στο ακέραιο. Οι Έλληνες θα ζήσουν στη φτώχεια και στη μιζέρια, αλλά η Αριστερά δεν θα ωφεληθεί καθόλου εκλογικά από μια τέτοια εξέλιξη. Κανένας υποταγμένος, εξουθενωμένος λαός δεν ψηφίζει Αριστερά.

Αν όμως ο ελληνικός λαός συνεχίσει να αντιστέκεται και να δίνει μάχες, το σύστημα θα υποστεί έντονο κλονισμό και τα κόμματα της Αριστεράς θα έχουν θεωρητικά τεράστιες δυνατότητες να αυξήσουν την εκλογική επιρροή τους.

Η συγκυρία είναι τόσο ευνοϊκή που, αν το ΚΚΕ αποφάσιζε να ηγηθεί ενός συνασπισμού των προαναφερθεισών συνιστωσών της, μια συσπειρωμένη Αριστερά θα διεκδικούσε ένα ποσοστό της τάξης του 25% ή και του 30% εξασφαλίζοντας σίγουρα τη δεύτερη και στοχεύοντας ακόμη και στην πρώτη θέση στις εκλογές!

Μπορεί να μην συμφωνώ με τον Γρηγόρη Ψαριανό, στις τελευταίες του πολιτικές «εκλάμψεις», αλλά θα συμφωνήσω μαζί του στο ότι «όταν ο δικομματισµός καταρρέει, η Αριστερά κρύβεται στην τουαλέτα»!