6.10.10

Με αφορμή μια ομιλία για την οικονομική κρίση…

Τη Δευτέρα 4/10 δόθηκε στο Μορφωτικό Όμιλο Κομοτηνής μία ομιλία από τον Οικονομολόγο Άρη Μανούδη με τίτλο «Τρεις προτάσεις για την ανάπτυξη της Θράκης στην περίοδο της οικονομικής κρίσης», που ήταν ακριβώς αυτό. Πολλά τα σχόλιά μου, τόσο για την ομιλία, όσο και για τα τεκταινόμενα.
Ο κ. Μανούδης χρησιμοποίησε τόσο δικές του ιδέες όσο και ιδέες που εφαρμόστηκαν σε άλλα μέρη της Ελλάδος για να δείξει ότι οι τοπικές κοινωνίες, ή διαφορετικές ομάδες ενασχόλησης εντός αυτών (αγρότες, επαγγελματίες, σύλλογοι αυτών ή απλά καθένας που έχει τη διάθεση) μπορούν να συμβάλουν στην τοπική οικονομία με την αξιοποίηση των τοπικών πλουτοπαραγωγικών πηγών και προϊόντων, αλλά και των δικών τους –συλλογικών ή ατομικών– περιουσιών. Γενικώς, αναφέρθηκε σε πολύ απλά πράγματα που θα ήταν εύκολο να γίνουν με ή χωρίς κόστος από τους φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, αφού για κάποια από αυτά θα αρκούσε η ιδιωτική πρωτοβουλία.
Βέβαια, στην Ελλάδα, η ιδιωτική πρωτοβουλία βρίσκει… αντίθετο το υδροκέφαλο κράτος των Αθηνών, που –ως άλλος big brother– θέλει να ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει παντού (λες κι έχουμε υποχρέωση να το… ενημερώσουμε!), ΟΧΙ γιατί ενδιαφέρεται αλλά για να δει αν έχει οικονομικά συμφέροντα ή για να δώσει καμιά άδεια ή να πάρει καμιά μίζα…Ξέρετε. Τέτοια πράγματα.
Γιατί, μεταξύ αυτών που είπε ο κ. Μανούδης ήταν και μία ιδέα όπως οι ιδιοκτήτες πολυκατοικιών να έχουν έναν όροφο με μικρά διαμερισματάκια που θα τα νοικιάζουν όχι σε φοιτητές, αλλά σε τουρίστες – με την ημέρα. Εκεί που αυτό γίνεται (σύμφωνα με τα παραδείγματα που ο ομιλητής ανέφερε) αποδίδει οικονομικά. Αλλά πως θα γίνει αυτό χωρίς αδειοδότηση; Αν αυτό θεωρηθεί… ξενοδοχείο, ποιος κρατάει μακριά την αρμόδια ΔΟΥ που θα μυριστεί… κόκαλο; Κανίς! (Ή μήπως είμαι ανορθόγραφος?)
Αχ! Έκανε ένα σχόλιο κι ο Παπα-Δημήτρης (έτσι τον έλεγαν;) για οικονομικές παρανομίες και τις σχετικές κυρώσεις, αλλά εγώ εκεί ήθελα να του πω ότι –όπως είπε κι ο R. Stinglits– που (όπως σχολίασε κι ο κ. Μανούδης είναι σύμβουλος του ΓΑΠ, αλλά διαφωνεί με την πολιτική του) αν «πνίξει» κανείς το «μαύρο χρήμα» στην Ελλάδα, θα «πνίξει» την ίδια τη χώρα! Έχει δίκιο ο Stinglits κι όλοι όσοι το υποστηρίζουν, αφού ΜΟΝΟ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ ΚΙΝΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΝΟΜΙΜΕΣ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΟΥΝ!!! Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνά κανείς από αυτούς που θέλουν να… ασβεστώσουν τη μαύρη αγορά!
Ο τρόπος για να γίνουν όλα αυτά που είπε ο κ. Μανούδης, πέραν αυτών που πρέπει να γίνουν σε συλλογικό επίπεδο, θα είναι να γίνουν… μυστικά, μην τα πάρει πρέφα το… κοπρόσκυλο που ακούσει στο όνομα Ελληνικό Δημόσιο. Γιατί, τότε, δεν πρόκειται να γίνουν. Γιατί, ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΥΑΛΟ ΕΧΕΙ ΠΟΔΙΑ! Και δεν ξέρω για τα πόδια του ΕΔ… πάντως το μυαλό είναι όντως ανύπαρκτο. Όπως ήταν (ή καλύτερα… ΔΕΝ ήταν) πάντα. Και μπορεί ο ΓΑΠ να προσπαθεί να το αλλάξει αυτό, αλλά… το Δημόσιο το ξέρει;;;
Η περίπτωση του κ. Μανούδη είναι η κλασσική, πλέον, για την Ελλάδα «Ένας-κούκος-δεν-φέρνει-την-άνοιξη». Περίπτωση την οποία αποτελούν λίγοι Έλληνες που, ενώ δεν τους πολυακούμε εδώ στην Ψωροκώτσαινα, εν τούτοις τους καλούμε να… ενθαρρύνουν κι άλλους διαπρεπείς στο εξωτερικό φίλους τους να ‘ρθούν κι εκείνοι εδώ, για… να μην τους ακούμε ούτε κι εκείνους!!!
Η φαιά ουσία αυτής της χώρας είναι απερίγραπτη. Όπως κάθε τι… άυλο και νοητό! Όπως ο… Θεός ή ο Διάολος!!! Εικάζεται, δηλαδή ότι… κάπου βρίσκεται. Χωρίς ποτέ κανείς να ξέρει που! Εκεί που ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ βρίσκεται είναι στο… υδροκέφαλο ψώνιο με την… αδιανόητη (κι όχι απλά διανοητική υπερ-) καθυστέρηση που αποκαλούμε χαϊδευτικά «πρωτεύουσα» (για να μην… πληγώσουμε τα αβρά/μεταξωτά αισθήματά του)!
Τέλος πάντων. Ο ΓΑΠ έχει το ελαφρυντικό ότι, όταν θες να βγεις στις αγορές, ΔΕΝ μπορείς ΠΡΩΤΑ να κάνεις δημόσιες δαπάνες από τις οποίες να περιμένεις να κινηθεί η οικονομία ώστε εσύ ακολούθως να φορολογήσεις, όπως θα ήταν το σωστό που δίδασκε ο Keynes και που υποστηρίζουν όχι μόνον ο Stinglits αλλά και ο ίδιος ο Dominique Strauss-Kahn που διοικεί το ΔΝΤ. Όμως, όταν περιμένεις πως και πως να έρθει ο καιρός να αντλήσεις λεφτά από τις αγορές, παίζεις με τους δικούς τους όρους, οι οποίοι ΔΕΝ είναι πάντα έξυπνοι, ασχέτως τι πίστευε ο Adam Smith και τι πιστεύει ο Μilton Friedman. Μερικές φορές, οι ελεύθερες αγορές του «πλειστηριασμού» είναι ΟΝΤΩΣ ΗΛΙΘΙΕΣ! Στην προκειμένη περίπτωση, αντί να δεχτούν μία περίοδο επένδυσης και δημόσιας δαπάνης για έργα και τόνωση της εργασίας, ώστε να κυκλοφορήσει το χρήμα και στη συνέχεια να φορολογηθεί, επιθυμούν πρώτα τα βραχυπρόθεσμα εχέγγυα, που είναι οι… περικοπές δαπανών με παράλληλη φορολόγηση. Και θεωρούν ότι έχουν επειδή έχουν βραχυπρόθεσμα εξασφαλιστεί, είναι εξασφαλισμένες.
Λάθος! Δεν είναι. Γιατί, το να ξεπληρώσει κάποιος της υποχρεώσεις του σήμερα δεν εγγυάται το αύριο. Ή, αν θέλετε, τις μελλοντικές δόσεις. Ενώ, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για ισχυρή οικονομία με μελλοντικές απολαβές, έστω δίνοντας μία περίοδο χάριτος, ξέρεις ότι στο μέλλον θα πληρωθείς. ΑΥΤΟ είναι εξασφάλιση. Αν το πιστεύεις, το κάνεις: δανείζεις με αυτούς τους όρους και παρακολουθείς την πρόοδο και τους αριθμοδείκτες. Αν δεν το πιστεύεις, δεν δανείζεις! Αλλά το να δανείζεις με όρους που θα στεγνώσουν την οικονομία, ενώ λέγεσαι «οικονομολόγος», σημαίνει ότι στην πραγματικότητα είσαι… αλογοσκούφης!!! Γιατί, ο καλός οικονομολόγος έμαθε στα Econ 101 ότι περίπου το 60% του ΑΕΠ προέρχεται από την κατανάλωση. Αν τη στεγνώσεις, θα μικρύνει το ΑΕΠ. Αν μικρύνει το ΑΕΠ (οικονομική ύφεση), κάποια στιγμή θα πάθεις το αναπόφευκτο: ΔΕΝ ΘΑ ΛΑΒΕΙΣ, παρά του μη έχοντος. Θα έρθει η στιγμή που ΔΕΝ θα μπορεί να πληρώσει. Όπως θα την πάθει και η Ελλάδα, αν δεν ληφθούν ΑΜΕΣΩΣ αναπτυξιακά μέτρα και μάλιστα όχι σαν κι αυτά που περιέγραψε ο κ. Μανούδης αλλά… άλλα, πολύ δαπανηρά!!!
Όποιος Έλληνας νομίσει για μια στιγμή ότι η Ελλάδα γλίτωσε τη χρεοκοπία, εκείνη τη στιγμή είναι παραμυθιασμένος. Όποιος ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ νομίσει για μια στιγμή ότι η Ελλάδα γλίτωσε τη χρεοκοπία, είναι… down right stupid (!!!), που λέμε και… κάπου αλλού. Ή αλλιώς: ντιπ-για-ντιπ ηλίθιος που λέτε κι εσείς. Ή… μπιτ-για-μπιτ βλάκας, κατά πως μ’ αρέσει εμένα… Ή απλά… «αλογοσκούφης», όπως θα επικρατήσει (θυμηθείτε με όταν έρθει η μέρα που θα μπει και στο ελληνικό λεξικό!) να λέγεται από ‘δω και μπρος. Για να απομακρυνθεί η… ΔυΝηΤική χρεοκοπία της χώρας, η συνταγή είναι: ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΤΑ ΠΕΡΙΤΤΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΑΠΑΝΕΣ ΣΤΑ ΑΠΕΡΙΤΤΑ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΕΩΣ 12 ΕΤΗ ΓΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ. Όπως Αμερική. Οι αθεόφοβοι, δεν θα δίσταζαν να στείλουν και τον Obama στο Nellis (τη φυλακή του white-collar crime, ήτοι του «εγκλήματος των γραφειάδων» στη Νεβάδα), αν έπαιρναν πρέφα ότι «ξέχασε» να δηλώσει εισόδημα! Πιστέψτε με!!! Έχουν κλείσει μέσα ανθρώπους που στην Ελλάδα θα ισοδυναμούσαν με γνωστούς μεγαλοεφοπλιστές και μεγαλοτραπεζίτες. Και τους κλείσανε χωρίς αναστολή και χωρίς χάρες για 12 «τέρμενα». Έναν βγάλανε, όταν έπαθε καρκίνο. (Ο οποίος, κατά τη γνώμη των περισσοτέρων σήμερα, ΔΕΝ θα ‘πρεπε καν να ‘ταν «μέσα» – φανταστείτε λοιπόν τι πρέπει να γίνει με όσους δικούς μας πιστεύουμε ότι… ΘΑ ‘ΠΡΕΠΕ να ‘ταν «μέσα»!!!). Αλλά αυτά τα πράγματα χρειάζονται «μπάλες» που δεν ξέρω ποιος έχει στην Ελλάδα, εκτός απ’ την… Παρθένο Μαρία και την Αθώα Περιστερά! Κι ίσως και τον παροιμιώδη, πλέον, «Γιο-του-γαμάω».
Πέραν όμως του παραπάνω οικονομικού… παραληρήματος, που είναι αποτέλεσμα της διοχέτευσης γνωστού cocktail / ορού της αλήθειας σε οικονομολόγο που –όπως είπε κι ο Oscar Wilde– στην καθημερινή ζωή του ξέρει την τιμή όλων και την αξία κανενός, ήθελα να σχολιάσω κι άλλα τεκταινόμενα για την ομιλία αυτή του κ. Μανούδη:
1. Κάποιος επικοινωνιο-άλογος είπε στους δημοτικούς προύχοντες και προεστούς ότι είναι καλύτερα να δώσουν το παρόν, έστω και… διακόπτοντας κανα-δυό φορές τον ομιλητή, αν χρειαστεί, παρά να απέχουν εντελώς. Ήταν ΒΛΑΚΑΣ και ΚΑΚΩΣ τον ακούσατε!!! Καλύτερα να μην ερχόσασταν! Κι αν ερχόσασταν, να το κάνατε διακριτικά και να μη… βγάζατε λόγο, ζητώντας το… λόγο (του συγγραφέως), ώστε να τον μελετήσετε κατ’ ιδίαν. Γιατί όλοι γνωρίζουμε πλέον πολύ καλά ότι… ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ! Οπότε, στην περίπτωσή σας, ΚΑΚΗ η προσπάθεια. Κι αν κάποια είχε την ευαισθησία να απολογηθεί για αυτή τη συμπεριφορά αποχωρώντας, ΔΕΝ έσωσε τα προσχήματα…
2. Περίμενα οπωσδήποτε να δω τον μέλλοντα Περιφερειάρχη στην ομιλία αυτή. Δεν τον είδα. Τουλάχιστον όμως, δεν μπήκε να διακόψει (είδατε τι σας έλεγα για την επιλογή των επικοινωνιο-αλόγων σας;). Αφού δεν τον είδα, περιμένω τον κ. Άρη να μου πει μελλοντικά ότι τον συνάντησε και τον συμβούλευσε πάνω σε αναπτυξιακά θέματα. Γιατί, αν ο μελλοντικός Περιφερειάρχης δεν έχει χρόνο να ακούσει αυτές τις ιδέες, σίγουρα είναι γιατί – εν τω μεταξύ – σκέφτεται κάποιες… καλύτερες! (;;;) Ίδωμεν…
3. Ούτε κι ο κ. Λιούρτας – που ενδιαφέρεται σφόδρα για τους επαγγελματίες της περιοχής – ήταν εκεί. Ίσως κάποιος επικοινωνιο-άλογος να του είπε ότι αυτές οι ιδέες δεν θα είχαν… εφαρμογή στις διάφορες υφιστάμενες επιχειρηματικές δραστηριότητες των επαγγελματιών της περιοχής.
Δεν έχει σημασία. Αυτοί που ήταν εκεί, άκουσαν. Οι άλλοι όχι. Και αύριο, αυτοί που δεν άκουσαν θα κλαίγονται γιατί «δεν μπορεί να υπάρξει τοπική ανάπτυξη εν μέσω εθνικής ύφεσης». Κι αυτοί που ήταν εκεί θα τους απαντούν ότι «όταν διατυπώνονταν σχετικές προτάσεις, εσείς κρατούσατε… άσχετες ομπρέλες»!

Uli Chris

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.