Για τα τέλη Αυγούστου μετατίθενται, όπως όλα δείχνουν, οι ανακοινώσεις των περισσότερων ονομάτων υποψηφίων δημάρχων και περιφερειαρχών του ΠΑΣΟΚ, καθώς παρά τα όσα προβλέπει η εγκύκλιος του κόμματος για ολοκλήρωσή τους μέχρι τις 24 Ιουνίου, οι διαδικασίες στις περισσότερες περιοχές της χώρας ακόμη δεν έχουν προχωρήσει. Για το λόγο αυτό η συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου που ήταν αρχικά να πραγματοποιηθεί στα τέλη Ιουνίου, αρχές Ιουλίου μετατίθεται πλέον για το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου.
Ωστόσο αυτή η τροπή, δεν πρόκειται κατευνάσει τα ήδη οξυμμένα πνεύματα, καθώς σε πολλές περιοχές της χώρας έχουν ήδη σχεδόν κλείσει ανεξάρτητοι συνδυασμοί. Παράλληλα και σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, μετά τις 20 Αυγούστου θα ανακοινωθούν τα ονόματα των υποψηφίων στις περιφέρειες με το σκεπτικό ότι, καθώς πρόκειται για αμιγώς πολιτική μάχη, τα πρόσωπα αυτά δεν πρέπει να φέρουν το αρνητικό φορτίο του ασφαλιστικού αλλά το θετικό του «κοινωνικού αντισταθμίσματος» της 3ης Σεπτέμβρη και των ανακοινώσεων της ΔΕΘ.
Ωστόσο αυτή η τροπή, δεν πρόκειται κατευνάσει τα ήδη οξυμμένα πνεύματα, καθώς σε πολλές περιοχές της χώρας έχουν ήδη σχεδόν κλείσει ανεξάρτητοι συνδυασμοί. Παράλληλα και σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, μετά τις 20 Αυγούστου θα ανακοινωθούν τα ονόματα των υποψηφίων στις περιφέρειες με το σκεπτικό ότι, καθώς πρόκειται για αμιγώς πολιτική μάχη, τα πρόσωπα αυτά δεν πρέπει να φέρουν το αρνητικό φορτίο του ασφαλιστικού αλλά το θετικό του «κοινωνικού αντισταθμίσματος» της 3ης Σεπτέμβρη και των ανακοινώσεων της ΔΕΘ.
Αν παρ’ελπίδα υποψήφιος είναι ο Γιαννακίδης ή Γιαννακίκηδες σε όλη την επικράτεια για να κάνουν τα γούστα της κυβέρνησης, τότε μιλάμε για καρναβαλοποίηση του πρώτο-κύτταρου της δημοκρατίας που λέγεται Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και τέτοιες υποψηφιότητες αντικατοπτρίζουν την «απαστράπτουσα» εικόνα της κυβέρνησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε γιτί να μην μιλάμε για ανεξάρτητους συνδυασμούς.
Η Διεθνής της λιτότητας……..
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ελευθεροτυπία» 13/7/2010
ΕΠΑΝΕΛΑΒΕ και χθες ο Γιώργος Παπανδρέου ότι πρέπει να επιβληθεί ένας παγκόσμιος φόρος στις χρηματιστηριακές συναλλαγές (γνωστός ως «φόρος Τόμπιν»), προκειμένου να αντληθούν πόροι για να γίνουν επενδύσεις και να αντιμετωπιστούν η κρίση και η ύφεση.
ΔΙΟΤΙ μπορεί να περιορίζει πρόσκαιρα τα ελλείμματα, αλλά το τίμημα είναι βαρύ. Αφαιρεί εισόδημα από εργαζομένους και συνταξιούχους, αυξάνει τους φόρους, στεγνώνει την αγορά και διογκώνει την ανεργία. Η διατήρηση επί μακρόν αυτής της αλυσίδας παράγει αρνητικά αποτελέσματα για την πραγματική οικονομία και προκαλεί κοινωνικές αντιδράσεις.
Και ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, απόψεις του οποίου έχει υιοθετήσει ο νυν πρωθυπουργός, επανέλαβε ότι η κρίση δεν θα λήξει εάν η Ευρώπη συνεχίσει να εφαρμόζει πολιτική λιτότητας και οι Ηνωμένες Πολιτείες υιοθετήσουν παρόμοια πολιτική.
ΟΜΩΣ, αυτή η πολιτική (της υποτίμησης της εργασίας, δηλαδή των ανθρώπων, αντί του νομίσματος) είναι παρούσα στην ευρωζώνη εδώ και χρόνια, και στην Ελλάδα επιβάλλεται τώρα στην πιο ακραία μορφή της. Η κυβέρνηση υπέγραψε με τους διεθνείς δανειστές της χώρας το περίφημο Μνημόνιο, προκειμένου να εξασφαλίσει απρόσκοπτο δανεισμό και να αποφύγει την πτώχευση. Επομένως, η χθεσινή διαπίστωση του κ. Παπανδρέου, ότι «η έξοδος από την κρίση απαιτεί σοβαρή και δίκαιη αναδιανομή εισοδήματος σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο», είναι σωστή αλλά έχει θεωρητική μόνο αξία.
ΒΕΒΑΙΩΣ, ο κ. Παπανδρέου την έκανε ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και επηρεασμένος από τους διεθνείς προσκεκλημένους του στον Πόρο. Ομως, ο Ελληνας πολίτης ακούει τον Ελληνα πρωθυπουργό, η κυβέρνηση του οποίου έχει πάρει μέτρα ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτά που εύχεται ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Η πράξη, δηλαδή, απέχει παρασάγγας από τη θεωρία και τις εξαγγελίες. Ετσι, όμως, μεγαλώνει η απόσταση μεταξύ πολιτών και πολιτικών και τροφοδοτείται η πολυθρύλητη αναξιοπιστία της πολιτικής.
ΕΙΝΑΙ, πάντως, αλήθεια ότι η αντιμετώπιση της κρίσης ξεπερνά τις δυνατότητες της Ελλάδας και της όποιας κυβέρνησης. Απαιτείται, τουλάχιστον, συντονισμένη ευρωπαϊκή απάντηση. Η οποία, φυσικά, δεν μπορεί να δοθεί όσο κυριαρχεί η πολιτική της γερμανικής ορθοδοξίας, που προτάσσει την τιθάσευση των ελλειμμάτων και παραβλέπει ότι, σε εποχή κρίσης, αυτή η πολιτική διογκώνει την ύφεση και αυξάνει τα ποσοστά της ανεργίας.
ΟΙ ΣΩΣΤΕΣ διαπιστώσεις του πρωθυπουργού δεν βρίσκουν ανταπόκριση, προφανώς και λόγω της δυσμενούς θέσης στην οποία βρίσκονται η Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες, που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν μια διαφορετική προσέγγιση για έξοδο από την κρίση. Γι' αυτό η μάχη που πρέπει να δοθεί στην Ευρώπη είναι καθαρά πολιτική. Πρέπει περισσότερες χώρες και περισσότεροι ηγέτες να πειστούν ότι η κρίση δεν θα αντιμετωπιστεί με επιμονή σ' αυτή την πολιτική.
ΔΙΟΤΙ μπορεί να περιορίζει πρόσκαιρα τα ελλείμματα, αλλά το τίμημα είναι βαρύ. Αφαιρεί εισόδημα από εργαζομένους και συνταξιούχους, αυξάνει τους φόρους, στεγνώνει την αγορά και διογκώνει την ανεργία. Η διατήρηση επί μακρόν αυτής της αλυσίδας παράγει αρνητικά αποτελέσματα για την πραγματική οικονομία και προκαλεί κοινωνικές αντιδράσεις.
ΑΥΤΕΣ οι αντιδράσεις πρέπει να συντονιστούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για να έχουν αποτέλεσμα.