Με αφορμή την 36η επέτειο της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτούν τα «Αρχεία Καραμανλή», στα οποία αποκαλύπτεται ο ρόλος που έπαιξε ο συγκεκριμένος πολιτικός την περίοδο της δικτατορίας, πριν οι άνθρωποι της Χούντας τον φέρουν από την Γαλλία για να κυβερνήσει και πάλι την Ελλάδα. Υποστηρίζουν κάποιοι πως είναι σαφές ότι μια εμπεριστατωμένη μελέτη των επιστολών που έστειλε και έλαβε, αλλά και των συναντήσεων που έκανε την περίοδο εκείνη, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όχι μόνο δεν κράτησε ουδέτερη στάση στο πραξικόπημα, αλλά ζητούσε -και μερικές φορές πίεζε ακόμη- και τον ίδιο τον βασιλιά να προχωρήσει σε εκτροπή του πολιτεύματος!
Από τον Μάιο του 1966 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με επιστολή του στον φίλο του και μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Τσάτσο έκανε λόγο για την ανάγκη να σχηματιστεί κυβέρνηση, ακόμη και με άρνηση της Βουλής, και να προχωρήσει σε αναθεώρηση του Συντάγματος. Όταν ο Κωνσταντίνος Τσάτσος του απάντησε ότι αυτό αποτελεί εκτροπή, λένε ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής του είπε πως δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν την εκτροπή! Και ότι μια νίκη του Γεωργίου Παπανδρέου στις επόμενες εκλογές θα ανέτρεπε τα πάντα. Για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή λοιπόν κάποιοι ισχυρίζονται πως έπρεπε πάση θυσία να γίνει εκτροπή ώστε να τελειώσουν τον Γεώργιο Παπανδρέου.
Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, αρχηγός της ΕΡΕ, με τη σκέψη λένε ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προτείνει εκτροπή και όχι εκλογές, του έστειλε επιστολή τον Σεπτέμβριο του 1966, στην οποία του περιέγραφε τις προσπάθειες που κάνει για να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές. Αλλά όχι μόνο αυτό. Και τον Κωνσταντίνο προσπάθησε να πείσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για να προχωρήσει σε εκτροπή.
Όταν ο διευθυντής του γραφείου του βασιλιά, Δημήτρης Μπίτσιος, τον επισκέφθηκε στο Παρίσι και του διαβίβασε πρόταση να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αρνήθηκε και πρότεινε εκτροπή. Όταν ο Δημήτρης Μπίτσιος επανήλθε τον Μάρτιο του 1967, λίγο πριν από το πραξικόπημα, έθεσε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή το ερώτημα: «Ποιος θα ηγηθεί μιας τέτοιας κυβέρνησης;». Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τότε του απάντησε: «Προχείρως θα μπορούσα να υποδείξω τον συνδυασμόν Μαρκεζίνην - Τσακαλώτου».
Το πραξικόπημα έγινε λίγες εβδομάδες μετά. Κι ενώ όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί έκαναν δηλώσεις καταδικαστικές, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κρατούσε θετική στάση και μάλιστα έδινε και συμβουλές στον πρωθυπουργό της χούντας, Κωνσταντίνο Κόλια. Δείτε ένα μικρό απόσπασμα από την επιστολή που του είχε στείλει: «Με ικανοποίηση έλαβον γνώσιν των τελευταίων δηλώσεών σας προς την επιτροπήν αναθεωρήσεως του Συντάγματος. Επιβεβαιώνουν την θέλησιν της κυβερνήσεως όπως αποκαταστήσει την ομαλότητα και μάλιστα επί υγιέστερων βάσεων διά του εκσυγχρονισμού του πολιτεύματος της χώρας.» Και συνέχιζε: «Δεν αμφιβάλλω ότι οι πρωτοστατήσαντες εις την εκτροπήν κινήθησαν με αγαθάς προθέσεις»! Και το κορυφαίο: «Η επανάστασις, ως γνωστόν εξεδηλώθη ως αντίδρασις κατά της υφισταμένης αθλιότητας της εν Ελλάδι καταστάσεως, την αθλιότητα της οποίας συνομολογούν όλοι οι Έλληνες».
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σε όλη τη διάρκεια της χούντας απέφυγε κάθε ανάμιξη σε οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροπής της. Ενδεικτική είναι και η στάση του όταν αρνήθηκε να βοηθήσει το Κίνημα του Ναυτικού. Όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο αντιναύαρχος Γκορτζής «Νίκος Παππάς, το βέλος στην καρδιά της δικτατορίας», ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατηγορηματικά αρνήθηκε να προσφέρει κάθε βοήθεια στους επαναστάτες. Αυτή είναι η πραγματική στάση του Κωνσταντίνου Καραμανλή μάλιστα μέσα από τα δικά του αρχεία.
Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, αρχηγός της ΕΡΕ, με τη σκέψη λένε ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προτείνει εκτροπή και όχι εκλογές, του έστειλε επιστολή τον Σεπτέμβριο του 1966, στην οποία του περιέγραφε τις προσπάθειες που κάνει για να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές. Αλλά όχι μόνο αυτό. Και τον Κωνσταντίνο προσπάθησε να πείσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για να προχωρήσει σε εκτροπή.
Όταν ο διευθυντής του γραφείου του βασιλιά, Δημήτρης Μπίτσιος, τον επισκέφθηκε στο Παρίσι και του διαβίβασε πρόταση να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αρνήθηκε και πρότεινε εκτροπή. Όταν ο Δημήτρης Μπίτσιος επανήλθε τον Μάρτιο του 1967, λίγο πριν από το πραξικόπημα, έθεσε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή το ερώτημα: «Ποιος θα ηγηθεί μιας τέτοιας κυβέρνησης;». Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τότε του απάντησε: «Προχείρως θα μπορούσα να υποδείξω τον συνδυασμόν Μαρκεζίνην - Τσακαλώτου».
Το πραξικόπημα έγινε λίγες εβδομάδες μετά. Κι ενώ όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί έκαναν δηλώσεις καταδικαστικές, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κρατούσε θετική στάση και μάλιστα έδινε και συμβουλές στον πρωθυπουργό της χούντας, Κωνσταντίνο Κόλια. Δείτε ένα μικρό απόσπασμα από την επιστολή που του είχε στείλει: «Με ικανοποίηση έλαβον γνώσιν των τελευταίων δηλώσεών σας προς την επιτροπήν αναθεωρήσεως του Συντάγματος. Επιβεβαιώνουν την θέλησιν της κυβερνήσεως όπως αποκαταστήσει την ομαλότητα και μάλιστα επί υγιέστερων βάσεων διά του εκσυγχρονισμού του πολιτεύματος της χώρας.» Και συνέχιζε: «Δεν αμφιβάλλω ότι οι πρωτοστατήσαντες εις την εκτροπήν κινήθησαν με αγαθάς προθέσεις»! Και το κορυφαίο: «Η επανάστασις, ως γνωστόν εξεδηλώθη ως αντίδρασις κατά της υφισταμένης αθλιότητας της εν Ελλάδι καταστάσεως, την αθλιότητα της οποίας συνομολογούν όλοι οι Έλληνες».
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σε όλη τη διάρκεια της χούντας απέφυγε κάθε ανάμιξη σε οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροπής της. Ενδεικτική είναι και η στάση του όταν αρνήθηκε να βοηθήσει το Κίνημα του Ναυτικού. Όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο αντιναύαρχος Γκορτζής «Νίκος Παππάς, το βέλος στην καρδιά της δικτατορίας», ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατηγορηματικά αρνήθηκε να προσφέρει κάθε βοήθεια στους επαναστάτες. Αυτή είναι η πραγματική στάση του Κωνσταντίνου Καραμανλή μάλιστα μέσα από τα δικά του αρχεία.
Με θρησκευτική κατάνυξη πραγματοποιήθηκε και φέτος στις 18 Ιουλίου το ετήσιο μνημόσυνο των 3.000 απλών Ελλήνων πατριωτών (της ευρύτερης περιοχής της Αρχαίας Φενεού) που σφαγιάστηκαν από τους ανθέλληνες κομμουνιστές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, εν μέσω μάλιστα της γερμανικής κατοχής, από καλοκαίρι του 1943 έως το 1944.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην μαύρη εκείνη περίοδο οι απάνθρωποι εντολοδόχοι της Μόσχας, αντί να πολεμούν τον κατακτητή, προέβησαν σε σφαγές κατοίκων (όλων των ηλικιών, φύλων και τάξεων) που θεωρούσαν ότι θα τους ήσαν εμπόδιο στην μετακατοχική κατάληψη της εξουσίας.
Φάτε έναν "Εθνάρχη", όπως σας έχω πει τόσες φορές, με αποκορύφωμα το κείμενο "ΕΘΝΑΡΧΗΣ" στην Piazza και το 69100 πριν λίγα χρόνια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά πάντα ήταν πολλές οι... χαζές νοικοκυρές στην Ελλάδα (και των... τριων φύλλων).