Καζαδώδεκας

Καταρχήν, επειδή προσωπικά σε όλους τους καζαμίες… τίθω ζήτημα αξιοπιστίας (όπως κι η… Άντζελα), θα πρέπει πρώτα να αναφερθώ στην επιτυχία (ή αποτυχία) των περσινών προβλέψεων. Βλέπετε, για τον Καζαδώδεκα δεν χρησιμοποιώ την παροιμιωδώς –πλέον- αλάνθαστη κρυστάλλινη σφαίρα μου, αλλά το gut-feeling, όπως λέμε στις ΗΠΑ (και δεν είμαι σίγουρος πώς να το μεταφράσω στα Ελληνικά – ίσως «διαίσθηση» θα ήταν το πιο κοντινό, αν και «intuition» είναι η πιο σωστή λέξη για αυτό). Τέλος πάντων, όπως θα ‘λεγε κι ο Κώστας Μπακογιάννης (είμαι σίγουρος ότι κάτι έχω… μπλέξει εδώ!), έχομε και λέμε:
1. Είχα προβλέψει επάνοδο στα πάτρια εδάφη το Γενάρη. Το πέτυχα (το Φλεβάρη)!!!
2. Είχα προβλέψει εκλογές με νίκη ΠΑΣΟΚ το Φλεβάρη. Το πέτυχα (τον… Οκτώβρη)!!!
3. Είχα προβλέψει ότι θα βοηθούσα για τα καλά τη Jipi να νικήσει στο Ισραήλ, αλλά θεωρούσα απίθανο να σχηματήσει αυτή κυβέρνηση έναντι του Netanyahu. Τα πέτυχα και τα δύο! H Jipi και το Kadima νίκησαν, αλλά –λόγω των αριθμητικών συσχετισμών στην Knesset – ο Ben σχημάτισε κυβέρνηση συνεργασίας (άρα, ενώ κέρδισε το Kadima, κυβερνά το… Likoud). Φτου, σκου-likou(d)-μερμηγκότρυπα…
4. Αφού είχα προβλέψει εκλογές το Φλεβάρη, είχα προβλέψει αλλαγή ηγεσίας της Νουδίας το Μάρτη. Το πέτυχα… το Νοέμβρη. Είχα πει κι ότι ένας επαρχιώτης ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ θα ξορκίσει τους Αθηναίους για να πάρει το χρίσμα. Το πέτυχα κατά το ήμισυ... στη ΜΕΣΣΗΝΙΑ!!!
5. Είχα πει ότι το οικονομικό πρόγραμμα του Obama θα φέρει σημάδια ανάκαμψης στην οικονομία των ΗΠΑ. Το πέτυχα. Είχα επίσης πει ότι θα παρατήσει το Ιράκ προς… όφελος του Αφγανιστάν. Bingo, δις!!! (Άς πρόσεχε!). Το είχα όμως προσδιορίσει για Ιούλιο. Πάλι βιάστηκα!
6. Τον Αύγουστο είχα προσδιορίσει το τέλος της οικονομικής κρίσης. Μάλλον θα εννοούσα στις ΗΠΑ. Γιατί και για την Ελλάδα Αύγουστο το προβλέπω, αλλά… το 2014!
7. Είχα προβλέψει να πάρω ένα παραθαλάσσιο κομματάκι πρώτη-θέση-κύμα στη Γάζα. Αλλά δεν πέτυχε, αφού τελικά – παρά τη νίκη της Jipi – ο Ben σχημάτισε κυβέρνηση. Δεν τα πάω κι άσχημα με τον Ben – αλλά με μερικούς «Likoud-έζους»… α-α-άλλο καπέλο…
8. Βιάστηκα να… πουλήσω κάτι χωράφια σε Βούλγαρους που ξεπλένουν χρήμα το Νοέμβριο. Μη γελιέστε – ΘΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΩ ΠΑΛΙ! Και πάλι με καθυστέρηση…
9. Είχα προβλέψει ότι δεν θα συλληφθεί ο Usama, παρόλες τις προσπάθειες.
10. Είχα, τέλος, προβλέψει την εγκατάσταση carousel στη μέση της Πλατείας Ειρήνης τα Χριστούγεννα. ΔΙΑΝΑ! Αυτή ήταν κι η πιο «δύσκολη» πρόβλεψη (συνεπώς η μεγαλύτερή μου επιτυχία)! Βλέπω να γελάνε μερικοί, αλλά σκεφτείτε: ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ ΤΟ ΚΑΡΟΥΖΕΛ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ! ΜΟΝΟ ΦΕΤΟΣ!!!
Όπως βλέπετε, δεν τα πήγα κι άσχημα. Μόνον που – σαν τη Νουδία στη δεύτερη θητεία της – πολύ από το… φετινό πρόγραμμα θα είναι κοινό με πέρσι, αφού το… βιάστηκα! Μερικά από τα ίδια και άλλα πολλά, λοιπόν, θα διαβάσετε παρακάτω:
ΓΕΝΑΡΗΣ
Η Ελλάδα μπαίνει σε πρόγραμμα σκληρής λιτότητας για τους… πλούσιους και «μαλακής» για τους φτωχούς. Οι μεσαίοι, όπως πάντα, δεν ξέρουν τι τους γίνεται.
Ο μικρούλης μου επιτέλους ζητά πιστόλι (πρόβλεψη που είχα βιαστεί να κάνω για πέρσι). Για να καλύψω το χαμένο χρόνο, του παίρνω ένα M4! Τον κοιτάζω με… οίκτο να προσπαθεί να το σηκώσει και του το αρπάζω για να το δώσω στον Πανανίτο (το μεγάλο, που κοντεύει τα 4 κι έχει ήδη ένα ακόμη Μ4 - με εκτοξευτή χειροβομβίδων, παρακαλώ!). Δίνω στο μικρό ένα μπουκάλι τσίπουρο που φύλαγα για τον μεγάλο. «Άντε ξεστραβώσου ρε νιάνιαρο» του λέω. «Άντε ξεστραβώσου ρε νιάνιαρο» του λέει κι ο Παναγιώτης. (Κόλλα 5, δικέ μου!)
ΦΛΕΒΑΡΗΣ
Η γυναίκα μου μετατίθεται στην Κομοτηνή κι εγώ της κάνω τιμητικό πάρτυ στον… Πλατανίτη, γιατί έτσι γουστάρω (κι ας μη γουστάρει αυτή). Καλώ όλους τους φίλους μου και τους τη συστήνω. Τώρα έχει κι αυτή πολλούς φίλους στην περιοχή. Τρίβω τα χέρια μου σαν το… Θεό την Κυριακή: όλα είναι, πλέον, καλώς καμωμένα.
Σεξουαλικό σκάνδαλο ξεσπά στις ΗΠΑ: ο Obama πιάνεται στα πράσα με υπάλληλο του Λευκού Οίκου! Η γυναίκα του ξεσπαθώνει στα κανάλια. Αυτός αμύνεται με… επίθεση: «Κοιτάξτε να δείτε: Πρώτον, δεν ήξερα ότι η τύπισσα φόραγε μασέλα μέχρι που της… έμεινε πάνω στο…(!!!). Κι έπειτα, η γυναίκα μου να μη φωνάζει, αφού περνά πιο πολύ χρόνο με την πεθερά μου, παρά με μένα! Εγώ είμαι το θύμα εδώ! Ή, τέλος πάντων, εγώ και η μασέλα της απαυτηνής πως-τη-λέγανε…».
ΜΑΡΤΗΣ
Ο Τrichet προειδοποιεί για χρεωκοπία. Ο Γιωργάκης ανταπαντά: «Αφού εσύ δεν κατάφερες να χρεωκοπήσεις την Credit Lyonnais, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να καταφέρουμε εμείς να χρεωκοπήσουμε την Ελλάδα. Αλλά κόψε τις υποδείξεις γιατί… μπορεί να το καταφέρεις εσύ!»
Οι εργολάβοι που έχουν απούλητα σπίτια βλέπουν ότι τα έξοδα συντήρησης θα τους πνίξουν κι αρχίζουν να… προσφέρουν δώρα με την αγορά σπιτιού: «Για κάθε σπίτι
100τμ, ένα ακόμη των 50τμ δώρο!» ή «Θέλετε λεφτά για σπίτι; Πάρτε ένα και σας πληρώνουμε το στεγαστικό για 3 χρόνια!» ή «Πωλείται σπίτι με δώρο οικόσιτο μοντέλο του Playboy» ή «Πωλείται σπίτι με Porsche στο γκαράζ» κι άλλα τέτοια. Το καλύτερο όμως είναι οι «συναισθηματικές» προσφορές: «Πωλείται το σπίτι που μεγάλωσε ο Καζαντζίδης, κατασκευής 2009» ή «Πωλείται το σπίτι που γυρίστηκε η Τόλμη και Γοητεία, στα Πετράλωνα. Τ’ αλώνια δωρεάν!» κι άλλα τέτοια…
ΑΠΡΙΛΗΣ
Παρότι ο Βγενό κι ο Σάλλας διέψευδαν τις φήμες περί εξαγοράς της Πειραιώς από τη Μarfin, λέγοντας ότι απλά… ξαφνικά έγιναν κολλητάρια και γι’ αυτό «μπερδεύτηκε» ο κόσμος, η Marfin ανακοινώνει εκ νέου (όπως το 2008) την εξαγορά της Πειραιώς. Ο Σάλλας… ξαναγίνεται πυρ-και-μανία, αλλά αυτή το φορά το poison-pill που έστησε πριν 2 χρόνια… είναι ληγμένο και δεν «πιάνει». Έτσι, ο Βγενό ετοιμάζεται να καταβροχθίσει την Πειραιώς, αλλά ξαφνικά σκάει μύτη ο Γιώργος και του λέει: «Αν θες την Πειραιώς, απέσυρε τη μήνυση εναντίον μου και θα το κανονίσουμε. Αλλιώς, θα σου δώκω εγώ ένα poison-pill που θα γλείφεις… τα δάκτυλά μου!». Ο Βγενό τσατίζεται, ρίχνει δεύτερη μήνυση στο Γιώργο, εξαγοράζει τη Ziraat Bankasi (μόλις είδε τα λεφτά ο Ερντογάν φώναξε «Όλοι πίσωωωωω...!» κι όρμησε στη βαλίτσα), στήνει την Ελληνική σημαία στην τράπεζα και… απειλεί τον κόσμο ότι θα ηγηθεί κόμματος στις επόμενες εκλογές. Όταν επισκέπτεται το κτίριο της Ziraat στην Κομοτηνή, οι Κομοτηναίοι τρομάζουν – νομίζουν ότι πάει για Δήμαρχος! Μετά όμως ακούνε ότι ξανακατεβαίνει ο Κοτσάκης κι αλλάζουν γνώμη: «Βγενό, Βγενό για Δή-ημα-αρχο!», αναφωνούν. Ο Βγενό, για να… γλιτώσει, υπόσχεται να «εκπαραθυρώσει» τον Κοτσάκη από Δήμαρχο – φτάνει ν’ αφήσουμε τον ίδιο ήσυχο.
ΜΑΪΟΣ
Στα γενέθλιά μου, ο μεγάλος μου κάνει για δώρο μια πολεμική επίδειξη για να τον καμαρώσω. Αφού με μερικά χτυπήματα kung-fu ραγίζει τις κολώνες και καθιστά το σπίτι μη κατοικήσιμο, τις αποτελειώνει με το καινούριο του Μ4. Ευτυχώς, προβλέποντας το αποτέλεσμα –και μη μπορώντας να τον σταματήσουμε– η γυναίκα μου κι εγώ το σκάμε με τον μικρό, ο οποίος δαγκώνει και κλωτσάει σ’ όλη τη διαδρομή, ως ένθερμος οπαδός του αδερφού του. Όταν ο Πανανίτο καταλαβαίνει ότι ο μπαμπάς δεν πολυευχαριστήθηκε με το «δώρο», με καλεί στο κινητό και ανακοινώνει ότι θα μας στείλει την οικοσκευή με την Ένωση Μακεδονίας – αρκεί να του πούμε που είμαστε. «Στη χαρίζω!», του λέω. Αυτός τη στέλνει στο πατρικό μου, όπου μένει η γιαγιά του, και εγκαθίσταται εκεί «ώσπου να του περάσει η τσατίλα του μπαμπά». Η γιαγιά είναι κατηγορηματική: «Να κάτσετε εκεί που είστε! Δεν σας δίνω πίσω τον Πανανίτο!». Αναγκάζομαι να ξεκινήσω διαπραγματεύσεις μαζί της και γράφω στον Πανανίτο το μερίδιό μου στο σπίτι, με τον όρο να πληρώσει η γιαγιά το φόρο γονικής παροχής.
ΙΟΥΝΙΟΣ
Η γυναίκα μου φεύγει από την τράπεζά της και πάει στη Ziraat, αφού τώρα εκεί επιτρέπονται τα… Ελληνικά. Αποκτά δε Κυπριακή προφορά και παίρνει bonus για τη diction της από το Βγενό, που καθιερώνει επιτέλους… bonus χρήσης της Κυπριακής διαλέκτου στην τράπεζα. Μετά απ’ αυτό, η δημοτικότητα του τελευταίου ανεβαίνει και συγκροτεί το Κυπριακό Κόμμα Ελλάδος ή… Κ.Κ.Ε.! Η Παπαρήγα διαμαρτύρεται και ο Βγενό αλλάζει τη συντομογραφία σε ΚΥΠ.Κ.Ε. Τώρα διαμαρτύρεται η… ΕΥΠ, γιατί υποστηρίζει ότι ο Βγενό της… κλέβει το «ένδοξο» παρελθόν! Ο Βγενό ζαλίζεται, τσατίζεται και… διαλύει το κόμμα και προσχωρεί στο ΠΑΣΟΚ. Ζητά άμεσα εσωκομματικές εκλογές για νέο αρχηγό κόμματος και θέτει υποψηφιότητα. Ο Βενιζέλος λουφάζει, μην τολμώντας ένα νέο εκλογικό… απονενοημένο διάβημα. Ο Γιώργος δέχεται την πρόκληση και ξαναγίνονται εκλογές στο ΠΑΣΟΚ. Τρίτη υποψηφιότητα αποτελεί ο Ανδρέας Λοβέρδος. Ο Γιώργος παίρνει άνετα την πρωτιά, με το Βγενό δεύτερο. Ο Λοβέρδος απειλεί να παραιτηθεί. Ο Παπανδρέου απειλεί να κάνει δεκτή την παραίτηση. Ο Λοβέρδος το ξανασκέφτεται. Ο Παπανδρέου κάνει ανασχηματισμό και τον ξανακάνει… βουλευτή, για να το σκέφτεται με την ησυχία του. Ο Λοβέρδος προσχωρεί στο στρατόπεδο Παπανδρέου κι ο Βενιζέλος παραιτείται και προσχωρεί στους Φιλελεύθερους του Μάνου και του Ανδριανόπουλου. Ο Γιώργος τρίβει τα χέρια του (στο κεφάλι του Λοβέρδου, μουρμουρίζοντας: «Γούρι, γούρι – μούργο, μούργο!»). Ο Λοβέρδος κάνει χαρούλες, σαν το chihuahua που του δώσανε μπισκότο…
ΙΟΥΛΙΟΣ
Πηγαίνω και παίρνω τον Πανανίτο μου απ’ τη γιαγιά για να τον πάω διακοπές στην Κύθνο με τα ξαδέλφια του. Ο Πανανίτο δείχνει μεγάλη αυτοσυγκράτηση, αφού –για πρώτη φορά– κρατάει… ασφαλισμένο το Μ4. Καμαρώνω σαν το γύφτικο σκεπάρνι για αυτήν την άνευ προηγουμένου χειρονομία του. Ξαφνικά, απασφαλίζει και με πυροβολεί! Ευτυχώς, με άσφαιρα! Και ξεσπάει σε γέλια, λες και του καθαρίζω το αυγό του. Ηθικόν δίδαγμα: τα παιδιά είναι παιδιά και θέλουν πάντα να παίζουν. Γελάω συγκαταβατικά και ο Πανανίτο μου αρχίζει τις «γλύκες». Όταν ανταποδίδω, μου «σερβίρει» (όλο γλύκα) τη μήνυση από την Πολεοδομία για… κατεδάφιση κτιρίου. «Μη φοβάσαι ρε Πανανίτο», του λέω. «Είσαι ανήλικος κι έχεις… ηλικιακή ασυλία. Ούτε για τη… διατάραξη της κοινής ησυχίας δεν μπορούνε να σε γράψουνε». Αυτό φαίνεται να εξιτάρει ξαφνικά τον Πανανιτάκο και υψώνει στον αέρα το Μ4, αλλά του το βουτάω αμέσως. «Αρκετά!», του φωνάζω. «Τούτο ‘δω είναι το πατρικό μου!». Μου υπενθυμίζει ότι τώρα πια είναι δικό του. Touche!
Στη βεράντα της Κύθνου, απολαμβάνω έναν καφέ όταν… «μπουμ!», τρώω μια μπαλίτσα χρώματος κόκκινου στη μούρη. Εκνευρίζομαι σφόδρα, και κοιτώ να δω ποιος είναι. Εκεί τρώω και μια μπλε. Θυμίζοντας κακοβαμένο spiderman, αρχίζω να «ατενίζω» τριγύρω. Τελευταία φορά βλέπω το μικρό μ’ ένα paint-gun στο χέρι, πριν μου στείλει την τρίτη (χρώματος κίτρινου) στο δόξα-πατρί. Πάω και τον αγκαλιάζω, όλο ευτυχία: «Γιόκα μου» , του λέω, «είσαι επιτέλους κι εσύ παιδί του μπαμπά σου». Ο μικρός χαίρεται τόσο, που… μοσχοβρωμά το σύμπαν. Κρατώντας την ανάσα μου όσο μπορώ, του εξηγώ: «Τζόρα, αν με πυροβολήσεις με το paint-gun σε ώρα που φοράω κοστούμι, θα σκουπιστώ με… εσένα βουτηγμένο σε χλωρίνη!» Ο «τζόρας» είναι έτοιμος να βάλει τα κλάματα, αλλά… του αλλάζουμε πάνα και ξαναβρίσκει το κέφι του.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Επιστρέφω στην Αθήνα, που είναι άδεια. Εκείνη η ιστορία που ξεκίνησα με το Συνήγορο του Πολίτη έχει ανοίξει τις παραλίες στους κατοίκους της γειτονιάς μου, οι οποίοι δεν πληρώνουν πλέον για να μπουν. Οι πιο ένθερμοι, μάλιστα, έχουν στήσει ένα μνημείο… «Άγνωστου Πολίτη» στην παραλία, για να αποτίσουν τιμή σ’ αυτόν που οδήγησε στην ελεύθερη χρήση της. Ευτυχώς δε μου μοιάζει και διατηρώ το incognito. Δε μπορώ όμως να κάνω μπάνιο, γιατί γίνεται «πατείς με, πατώ σε»! Απογοητεύομαι: τελικά, δεν είναι να κάνεις καλό σ’ αυτήν την πόλη. Έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που δεν μπορεί να εκμεταλλευθεί τίποτε. Όταν ένα λάθος διορθώνεται, δεν είναι πλέον… βιώσιμο! Αθάνατη Αθήνα… Όλοι εύχονται να ήσουν νεκρή! ΚΙ ΕΣΥ ΜΑΖΙ!!!
Επιστρέφω στον Πλατανίτη και βρίσκω την ησυχία μου. Ο Πανανίτο, που πεθύμισε χταποδάκι στου Βασίλη με τραβάει να πάμε για φαΐ. Όταν έρχεται το χταπόδι, δε μ’ αφήνει να φάω ούτε μπουκιά μέχρι να χορτάσει αυτός. Αλλά, μέχρι να χορτάσει αυτός, μου περνάει εμένα η πείνα. «Θα πάω να βουτήξω», του λέω! «Κι εγώ, κι εγώ!», μου απαντά. «Με τίποτε!», του λέω και τον κοιτάζω χαιρέκακα: «Μόλις έφαγες!». Αρχίζει τη γκρίνια και τον πάω στη μάνα του, ενώ εγώ γυρίζω στη θάλασσα για μια βουτιά ακόμα…
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
Ο μικρός γιορτάζει τα γενέθλιά του και το παίζει μεγάλος. Ο μεγάλος τον ανεβοκατεβάζει «νιάνιαρο» για να μην ξεχνιόμαστα, κι ο μικρός παρεξηγιέται και κλαίει στη γιαγιά του. «Γιατί κλαίει το νιανιαράκι μου;», προσπαθεί να τον παρηγορήσει αυτή. «Ντα, τακου, μπου, γκα!», ανταπαντά αυτός, χωρίς κανείς μας να καταλαβαίνει τίποτε απ’ τα μπινελίκια που μας ρίχνει…
Ο μεγάλος πηγαίνει προνήπιο και βρίσκει πάλι τα φιλαράκια του. Είναι μες στη χαρά, αλλά οι δασκάλες διαμαρτύρονται ότι αρχίζει να επηρεάζει τα άλλα παιδάκια, που ξαφνικά, αντί να παίζουν με τις πλαστελίνες, έχουν αρχίσει να σκαρφαλώνουν στη στέγη, να «παγιδεύουν» τις πόρτες με καλάθια αχρήστων ή τεντωμένα καλώδια, να σφραγίζουν τις εξόδους στις τουαλέτες και να πιάνουν ποντίκια τα οποία χρησιμοποιούν για… σκοποβολή με αεροβόλα. Με καλεί η Διευθύντρια και τον παίρνω μαζί μου για να απαντήσω στο «κατηγορητήριο». Μόλις η Διευθύντρια του ρίχνει μια ματιά, τον απαλλάσσει όλων των «κατηγοριών», τον ανακηρύσσει «θύμα επηρεασμού» και διατάζει τις δασκάλες να… αποβάλλουν τα υπόλοιπα παιδιά, αν παρατηρηθούν ξανά τέτοιες συμπεριφορές. Ο Πανανίτο παρατάει αυτά τα «παιχνίδια» (που ούτως ή άλλως βαρέθηκε) κι αρχίζει να παίζει «μπαμπάς-μαμά» με κάθε κορίτσι σε έκαστο διάλλειμα, ενώ τα άλλα αγόρια συνεχίζουν το ίδιο βιολί, με αποτέλεσμα να κινδυνεύσουν όλα με αποβολή! Όταν πάνε να τα συνετίσουν οι μαμάδες τους, μπαίνουν όλα πίσω από τον Πανανίτο, ο οποίος βρίσκεται πρόσωπο με πρόσωπο με τις εξαγριωμένες μαμάδες. Μόλις τον βλέπουν… εξημερώνονται και το κλίμα αλλάζει. Αυτές κάνουν γλύκες στα αγοράκια τους κι ο Πανανίτο πάει ξανά να παίξει «μπαμπάς-μαμά» με τις φιλεναδίτσες του. Οι μαμάδες τους το μαθαίνουν κι έρχονται στο σχολείο να ζητήσουν το λόγο από τη Διευθύντρια. Αυτή φωνάζει τον Πανανίτο σε απολογία. Αυτός ρίχνει μια ματιά στις μαμάδες των κοριτσιών, οι οποίες ξαφνικά νοιώθουν μία ανάγκη να παίξουν «μαμά και γιος» μαζί του. Όλες μαζί! Αυτό δημιουργεί πρόβλημα στο παιδί, που φωνάζει ζητώντας τη δική του μαμά. Η Διευθύντρια απομακρύνει τις άλλες μαμάδες, που τσακώνονται για το ποιανής η κόρη είναι η καλύτερη φίλη του Πανανίτο, ενώ ταυτόχρονα καλεί τη μαμά του να τον πάρει. Ο Πανανίτο έρχεται σπίτι και ο μπαμπάς του προτείνει ένα video με τη Ντόρα την Εξερευνήτρια. Ο Πανανίτο απαντά με απαξιωτικό ύφος: «Κορίτσια… Μπααα… Αρκετά για μια μέρα. Πάμε για κιθάρα!». Βάζουμε, λοιπόν, τα όργανα στους ενισχυτές και σηκώνουμε τη γειτονιά στο πόδι. Η οποία, πλέον, μας έχει συνηθίσει…
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
Ο Usama Bin Ladden πεθαίνει από ασιτία! Νέος αρχηγός της Al Qaeda ορίζεται ο γιός του Mirikongo Bin Ladden και αμέσως κηρύσσει ιερό πόλεμο στις ΗΠΑ με νέο video που τιτλοφορείται «H Al Qaeda επιστρέφει (κι ας μην έφυγε)»!. Ο Barak Obama στέλνει στο νέο ηγέτη το λακωνικότατα καθαρευουσιάνικο μήνυμα: «ΕΧΕΣΘΗΜΕΝ!». Ο Mirikongo νευριάζει και διαμαρτύρεται ότι κανείς δεν τον παίρνει στα σοβαρά. Ο Σαρκοζί του γράφει γράμμα λέγοντάς του το δικό του κόλπο: αν πατάει επάνω σε μια ντάνα βιβλία, θα δείχνει ψηλός και θα τον παίρνουν πιο σοβαρά. Ο Mirikongo ψάχνει μέσα στη… σπηλιά που έχει το αρχηγείο και δεν βρίσκει βιβλίο τσακιστό. Διατάζει τους υποτακτικούς του να κόψουν τα κεφάλια τους και να του βρουν κάτι να πατήσει. Αυτοί ρίχνουν κλήρο και κόβουν το κεφάλι του… τυχερού, για να πατήσει ο αρχηγός τους.
Ο ειλικρινά-δικός-σας ρίχνεται στο κατόπι του νέου αρχηγού της
Al Qaeda απρόθυμα, αφού ο Στρατηγός Antonio “Psonio” Takuba τον απειλεί να ξεθάψει μερικά πτώματα Παλαιστινίων για νεκροψία-νεκροτομή και απόδοση ευθυνών. Έτσι, ο άσπονδος εχθρός του Gen. Takuba, Uli Chris, αναγκάζεται να χαλάσει τη ζαχαρένια του και να μεταβεί στο Pakistan, όπου πιστεύει ότι κρύβεται ο Mirikongo. Δεν βρίσκει τον ίδιο αλλά τον Kollitiri Bin Ladden, τον οποίο απαλλάσσει από το… scalp του, ώστε να μοιάζει με τον Μirikongo (που δεν έχει τρίχα ούτε στ’ αυτί) και τον πασάρει ως Mirikongo-ψοφίμι στον Τakuba. Αυτός, που δεν ξέρει τι του γίνεται κι ας είν’ και Στρατηγός (τρομάρα του!), το «τρώει» και μου ανακοινώνει και παράσημο ανδρείας!!!
Γίνονται δημοτικές εκλογές και ισχύει το 50%+1. Ο Τάσος παίρνει 51% και δίνει νέο νόημα στο 50%+1. Υποστηρίζει ότι το έξτρα 1% ήρθε από τους υποψηφίους της «Σύχρονης πόλης» και τους Μαρούδα-Δαμιανό, που δεν μπορούσαν ν’ αντέξουν άλλο στο Συμβούλιο ούτε ως... Αντιπολίτευση! Ο Σαμαράς ζητά... ΕΔΕ για να διαπιστώσει αν έτσι έγιναν τα πράγματα. Ο Γιώργος δέχεται και από το αποτέλεσμα φαίνεται ότι, όχι 1%, αλλά 6% ήρθε στη «Νέα Πορεία» από τους δημοτικούς συμβούλους των άλλων παρατάξεων, τους συγγενείς και τους φίλους τους και τις γυναίκες και τα παιδιά τους! Όταν μάλιστα αποκαλύπτεται ότι και τα εγγόνια κάποιου δημοτικού σύμβουλου της τέως συμπολίτευσης ψήφισε «Νέα Πορεία», διεξάγεται νέα ΕΔΕ για να διαπιστωθεί ποιός μπουνταλάς άφησε έναν ανήλικο να ψηφίσει. Ερευνώνται περιπτώσεις συνωνυμίας και σοβαρού μπερδέματος. Ο Τάσος κερνά το μικρό ένα τσιπουράκι στην Υδρία του Βασίλη: αν είναι αρκετά μεγάλος για να ψηφίσει, είναι και αρκετά μάγκας για να πιεί ένα τσίπουρο με το νέο Δήμαρχο. Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο: ο Βασίλης τους ειδοποιεί με λύπη ότι «πέρασαν από δω ο Οδυσσέας, ο Αντώνης κι ο Τόλης, ήταν εδώ κι ο Φώτης... Δυστυχώς μας έχει τελειώσει το τσίπουρο - ο τελευταίος μας πήρε και το βαρέλι!!!
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
Το βιβλίο με αποδείξεις που κρατούσαμε για να πάρουμε το αφορολόγητο με το νέο νόμο ΠΑΣΟΚ γέμισε κι εμείς ανησυχούμε για τις… μπαταρίες που θα χρειαστούμε να κάνουμε την πρόσθεση όταν έρθει η ώρα. Γελάμε όμως σκεπτόμενοι τι έχει να τραβήξει ο καημένος ο εφοριακός που θα του τύχει το… λαχείο να έρθει να κάνει έλεγχο. Και συμφωνούμε με τη συζυγάτα μου ότι δεν θα τον κεράσουμε εμείς τον καφέ – να φέρει τον δικό του, καθώς θα χρειαστεί τουλάχιστον μισό ασκί-του-Αιόλου για να μείνει… ξύπνιος. Ανυπομονούμε να έρθει η φορολογική περίοδος του
2011 για να κάνουμε την εικασία της φορολογικής μας διασκέδασης πράξη…
Τα κυκλώματα του κέντρου τα βάζουν πάλι με τον Γιώργο τον Πεταλωτή, επειδή –λένε- έχει καιρό να τους κάνει… μπουφέ με Θρακιώτικα προϊόντα και τα πεθύμησαν. Για να τους εξευμενίσει ο Γιώργος τους κάνει μπουφέ με Θρακιώτικα προϊόντα, αλλά με εισφορά €1.000 το πιάτο κατ’ άτομο. Τα έσοδα θα διατεθούν για φιλανθρωπικό σκοπό υπέρ του κυρίου Παπακωνσταντίνου, ώστε να μπορέσει να μπαζώσει έστω και λίγο την τρύπα του ελλείμματος. Ο κ. Παπακωνσταντίνου, με τη σειρά του, κάνει δικό του πάρτυ για να γιορτάσει το ρεκόρ των… 12 ολόκληρων μηνών ζωής στον υπουργικό θώκο δια μέσου τέτοιων οικονομικών μέτρων. «Εφτάψυχος», του εύχονται όλοι κι αυτός απαντά: «Μάλλον χάθηκα στο μέτρημα, γιατί εγώ υπολογίζω ότι έχω ήδη χάσει… 9 ζωές ως τώρα!»)
Ο Βενιζέλος επιτίθεται στο ΠΑΣΟΚ εξοργίζοντας ακόμη και το δικό του νέο κόμμα, υποστηρίζοντας ότι θα πρέπει να φορολογούνται οι πολίτες ανάλογα και με το τι… τρώνε. Αν τρώνε πολύ κρέας, θα πρέπει να φορολογούνται στο
100% του εισοδήματος. Αν τρώνε πολλά χόρτα, θα πρέπει να φορολογούνται στο 5%. Ορίζει δε ως τεκμήριο το… μέγεθος της μπάκας! Δεν μπορεί κύριε να έχεις μια μπάκα από ‘δώ ως… παραπέρα και να ισχυρίζεσαι ότι τρέφεσαι με βρούβες! Θα σου καταλογίσουμε ότι τρως κρέας, ΘΕΣ – ΔΕΝ ΘΕΣ και ΤΡΩΣ – ΔΕΝ ΤΡΩΣ. Ας έτρωγες…
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
Η Μάνια παίρνει μετάθεση στο νέο Τρ. Κέντρο της Πειραιώς, στην Κομοτηνή. Το πανηγύρι κρατάει όλο το Σαββατοκύριακο και ο Παναγιώτης της ζητάει συνέχεια σοκολάτες για κέρασμα. Όταν πλένει τα δόντια του το βράδυ, η οδοντόβουρτσα γίνεται καφέ. Τον απειλώ ότι το Σαββατοκύριακο στον Πλατανίτη θα του τρίψω τα δόντια με γυαλόχαρτο, για να γυαλίσουν…
Σκηνές Los Angeles εξελίσσονται στην Κομοτηνή, καθώς ο γράφων θυμάται τα παλιά καλά χρόνια που πήγε στο Realtors’ Association του San Fernando Valley για μια υπόθεση κι έπεσε πάνω σ’ ένα κάρο γραφειοκράτες, με αποτέλεσμα να τους γυρίσει 3-4 γραφεία ανάποδα (με τη διευθύντρια από κάτω κι όλα τα συμπαρομαρτούμενα). Θύμα του γράφοντος, αυτή τη φορά, η… ΔΕΥΑΚ, που κάθε Χριστούγεννα επιβάλλει… δώρο στους με-το-στανιό συνδρομητές της. Μόνο που –μετά τα σχετικά παρόμοια επεισόδια στα γραφεία της– η διαφυγή είναι ευκολότατη συγκριτικά με το L.A., αφού η αστυνομία εδώ δεν διαθέτει… «λουσάτα ελικόφτερα», κατά πως τα λέει κι ο «Μπάρμπας» στα «Cars».
Ο χρόνος κλείνει με τυμπανοκρουσίες, καθώς… ακρίβυναν τα πυροτεχνήματα και ο νέος Δήμαρχος Κομοτηνής δε γουστάρει τα βερεσέδια. Οι παλιοί και… οριστικά πεπαλαιωμένοι δημοτικοί άρχοντες (ή, τουλάχιστον, αυτοί που… δεν τους έπιασε η απόσυρση) κατηγορούν τη νέα δημοτική αρχή για την έλλειψη στολισμού της πλατείας τις γιορτές. Η νέα δημοτική αρχή βγάζει στη φόρα τα ποσά που ξοδεύτηκαν για το στολισμό την περασμένη χρονιά και η Φελίνα παθαίνει αποπληξία – δεν είχε ιδέα!!! (Την πιστεύουμε)…
Άντε… καλή Πρωτοχρονιά κι ευτυχισμένο το 2011!!!