Η απόσυρση της τροπολογίας που είχε κατατεθεί για την ενίσχυση του κλάδου της Κλωστοϋφαντουργίας με τραγικές συνέπειες για τον κλάδο, τις εξαρτώμενες από αυτόν κοινωνικές και οικονομικές μονάδες και για την Ελληνική οικονομία γενικότερα, μας αναγκάζουν να επισημάνουμε – αναφερθούμε – αναρωτηθούμε για μια σειρά γεγονότων που προηγήθηκαν.
ΠΡΩΤΟΝ: Οι εργαζόμενοι με τους συνδικαλιστικούς τους φορείς και την τριτοβάθμια συνδικαλιστική τους ηγεσία της ΓΣΕΕ, επεσήμαναν από την αρχή την ανάγκη στήριξης ολόκληρου του κλάδου μέσω των κρατικών ενισχύσεων (εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου – επιδότηση επιτοκίου), στήριξη που δόθηκε και σε άλλους κλάδους, όπως της κτηνοτροφίας (άτοκα δάνεια ύψους 300.000.000€ - την απόφαση υπέγραψε ο κ. Ν. Λέγκας), της πτηνοτροφίας (80.000.000€), μελισσοκομίας κλπ. Επισημαίνεται ότι, οι προαναφερόμενοι κλάδοι ενισχύθηκαν με επιχειρήματα και αιτιολογία ανάλογη με αυτή της κλωστοϋφαντουργίας, αλλά με αποτελέσματα απολύτως αβέβαια, διότι κανείς δεν γνώριζε ούτε την διάρκεια της γρίπης των πτηνών, ούτε τη διάρκεια διατήρησης των υψηλών τιμών των ζωοτροφών. Αντίθετο στην πρόταση των εργαζομένων για την στήριξη του κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας τέθηκαν συγκεκριμένα κριτήρια και προϋποθέσεις, όπως: ύπαρξη συγκεκριμένου σχεδίου επιχειρηματικής εξυγίανσης, με πρόβλεψη για το μοντέλο χρηματοδότησης, το πρόγραμμα επενδύσεων που θα στόχευε στην καθετοποίηση των εταιριών του κλάδου για την παραγωγή ανταγωνιστικών τελικών προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας, την ύπαρξη συγκεκριμένων προγραμμάτων του υπουργείου Απασχόλησης κλπ.
Ενώ όμως από την πρώτη στιγμή η κυβέρνηση διατυμπάνιζε την βούληση της για την στήριξη του κλάδου και η αντιπολίτευση συμφωνούσε, κύκλοι μέσα και έξω από την κυβέρνηση, μεθόδευσαν με ατέρμονες κωλυσιεργίες και ψευδεπίγραφες τυπολατρικές αναζητήσεις και αντιρρήσεις και με αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην υλοποίηση των κυβερνητικών αποφάσεων, ώστε να δοθεί ο χρόνος στους ξένους και ντόπιους ανταγωνιστές να προκαλέσουν την παρέμβαση της ΕΕ και να μπλοκάρει την τροπολογία αυτή. Αυτό μάλιστα σε μια εποχή που όλοι γνωρίζουμε, ότι σε παγκόσμιο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο τείνει να γίνει θεσμός και παγκοσμίως αποδεκτή η άποψη πως χωρίς την κρατική ενίσχυση θα καταρρεύσει το συνολικό οικονομικό εποικοδόμημα. Υπάρχουν ήδη απτά παραδείγματα όπως η ενίσχυση του κλάδου Κλωστοϋφαντουργίας στην Ιταλία με ρευστό χρήμα και όχι με την εγγύηση του Δημοσίου, η ενίσχυση της ING από την Ολλανδική Κυβέρνηση, πρόθεση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας να προβεί σε απευθείας χρηματοδότηση επιχειρήσεων μέχρι του ποσού των 50.000.000€ κλπ.
Τελευταία και σοβαρότερη από τις μεθοδεύσεις, που προαναφέρθηκαν είναι η χρησιμοποίηση του Κοινοβουλίου για νομοθετική τακτοποίηση του θέματος. Ενώ μέχρι τώρα, όπως μπορεί να διαπιστωθεί από τις Ελληνικές και τις Κοινοτικές Αρχές, σε ανάλογες περιπτώσεις αρκούσε η διαδικασία του άρθρου 1 του Ν.2322/95 – απόφαση της Διϋπουργικής Επιτροπής (στην συγκεκριμένη περίπτωση αρκούσε η υπογραφή του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιου Αλογοσκούφη και του υφυπουργού κ. Ν. Λέγκα), το θέμα παραπέμφθηκε στο κοινοβούλιο και μέσω αυτού στις καλένδες. Χαρακτηριστικό στοιχείο και απόδειξη των μεθοδεύσεων ήταν και η διάταξη που περιλήφθηκε στη νομοθετική ρύθμιση να τεθεί ως προαπαιτούμενος όρος για την παροχή της κρατικής ενίσχυσης η εγγραφή προσημειώσεων α’ σειράς. Ανάλογη ρήτρα δεν είχε τεθεί, για τους κλάδους μελισσοκομίας, κτηνοτροφίας και πτηνοτροφίας στο πλήθος των υπουργικών αποφάσεων που εκδόθηκαν (ιδιαίτερα για τους κλάδους της κτηνοτροφίας έχουν εκδοθεί τουλάχιστον 4 αποφάσεις, για τον κλάδο της πτηνοτροφίας άλλες 4 και για τον κλάδο της μελισσοκομίας τουλάχιστον 2).
ΠΡΩΤΟΝ: Οι εργαζόμενοι με τους συνδικαλιστικούς τους φορείς και την τριτοβάθμια συνδικαλιστική τους ηγεσία της ΓΣΕΕ, επεσήμαναν από την αρχή την ανάγκη στήριξης ολόκληρου του κλάδου μέσω των κρατικών ενισχύσεων (εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου – επιδότηση επιτοκίου), στήριξη που δόθηκε και σε άλλους κλάδους, όπως της κτηνοτροφίας (άτοκα δάνεια ύψους 300.000.000€ - την απόφαση υπέγραψε ο κ. Ν. Λέγκας), της πτηνοτροφίας (80.000.000€), μελισσοκομίας κλπ. Επισημαίνεται ότι, οι προαναφερόμενοι κλάδοι ενισχύθηκαν με επιχειρήματα και αιτιολογία ανάλογη με αυτή της κλωστοϋφαντουργίας, αλλά με αποτελέσματα απολύτως αβέβαια, διότι κανείς δεν γνώριζε ούτε την διάρκεια της γρίπης των πτηνών, ούτε τη διάρκεια διατήρησης των υψηλών τιμών των ζωοτροφών. Αντίθετο στην πρόταση των εργαζομένων για την στήριξη του κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας τέθηκαν συγκεκριμένα κριτήρια και προϋποθέσεις, όπως: ύπαρξη συγκεκριμένου σχεδίου επιχειρηματικής εξυγίανσης, με πρόβλεψη για το μοντέλο χρηματοδότησης, το πρόγραμμα επενδύσεων που θα στόχευε στην καθετοποίηση των εταιριών του κλάδου για την παραγωγή ανταγωνιστικών τελικών προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας, την ύπαρξη συγκεκριμένων προγραμμάτων του υπουργείου Απασχόλησης κλπ.
Ενώ όμως από την πρώτη στιγμή η κυβέρνηση διατυμπάνιζε την βούληση της για την στήριξη του κλάδου και η αντιπολίτευση συμφωνούσε, κύκλοι μέσα και έξω από την κυβέρνηση, μεθόδευσαν με ατέρμονες κωλυσιεργίες και ψευδεπίγραφες τυπολατρικές αναζητήσεις και αντιρρήσεις και με αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην υλοποίηση των κυβερνητικών αποφάσεων, ώστε να δοθεί ο χρόνος στους ξένους και ντόπιους ανταγωνιστές να προκαλέσουν την παρέμβαση της ΕΕ και να μπλοκάρει την τροπολογία αυτή. Αυτό μάλιστα σε μια εποχή που όλοι γνωρίζουμε, ότι σε παγκόσμιο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο τείνει να γίνει θεσμός και παγκοσμίως αποδεκτή η άποψη πως χωρίς την κρατική ενίσχυση θα καταρρεύσει το συνολικό οικονομικό εποικοδόμημα. Υπάρχουν ήδη απτά παραδείγματα όπως η ενίσχυση του κλάδου Κλωστοϋφαντουργίας στην Ιταλία με ρευστό χρήμα και όχι με την εγγύηση του Δημοσίου, η ενίσχυση της ING από την Ολλανδική Κυβέρνηση, πρόθεση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας να προβεί σε απευθείας χρηματοδότηση επιχειρήσεων μέχρι του ποσού των 50.000.000€ κλπ.
Τελευταία και σοβαρότερη από τις μεθοδεύσεις, που προαναφέρθηκαν είναι η χρησιμοποίηση του Κοινοβουλίου για νομοθετική τακτοποίηση του θέματος. Ενώ μέχρι τώρα, όπως μπορεί να διαπιστωθεί από τις Ελληνικές και τις Κοινοτικές Αρχές, σε ανάλογες περιπτώσεις αρκούσε η διαδικασία του άρθρου 1 του Ν.2322/95 – απόφαση της Διϋπουργικής Επιτροπής (στην συγκεκριμένη περίπτωση αρκούσε η υπογραφή του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιου Αλογοσκούφη και του υφυπουργού κ. Ν. Λέγκα), το θέμα παραπέμφθηκε στο κοινοβούλιο και μέσω αυτού στις καλένδες. Χαρακτηριστικό στοιχείο και απόδειξη των μεθοδεύσεων ήταν και η διάταξη που περιλήφθηκε στη νομοθετική ρύθμιση να τεθεί ως προαπαιτούμενος όρος για την παροχή της κρατικής ενίσχυσης η εγγραφή προσημειώσεων α’ σειράς. Ανάλογη ρήτρα δεν είχε τεθεί, για τους κλάδους μελισσοκομίας, κτηνοτροφίας και πτηνοτροφίας στο πλήθος των υπουργικών αποφάσεων που εκδόθηκαν (ιδιαίτερα για τους κλάδους της κτηνοτροφίας έχουν εκδοθεί τουλάχιστον 4 αποφάσεις, για τον κλάδο της πτηνοτροφίας άλλες 4 και για τον κλάδο της μελισσοκομίας τουλάχιστον 2).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.