Υπερβολή

Με αφορμή την πλήρη όπως φαίνεται αναδιάταξη του σκηνικού επιρροής και απήχησης των κομμάτων στην ελληνική κοινωνία και τον ισχυρό προβληματισμός που επικρατεί, μοιραίο είναι να τίθενται (ξανά αλλά αυτή τη φορά στα πολύ, μα πάρα πολύ σοβαρά) ζητήματα επάρκειας και επιπέδου του πολιτικού προσωπικού. Αυτό δεν γίνεται μόνο σε κεντρικό επίπεδο αλλά και σε τοπικό. Δεν ξέρω πόσο χρήσιμο είναι να υπενθυμίσω τι έγραψε στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ πρόσφατα ο Παναγιώτης Χατζηστεφάνου, αλλά ακόμα κι αν οι bloggers είναι ήδη υποψιασμένοι αξίζει να το αναρτήσω πιστεύω. Έκδηλο είναι από το απόσπασμα ότι μπορεί να κυβερνά η Ν.Δ. και να υποψιάζεσθε ότι πάω ως αντιρρησίας να τη χτυπήσω αλλά μάλλον τα στερεότυπα του Χατζηστεφάνου ταιριάζουν σε τοπικούς και κεντρικούς πολιτικάντηδες κυρίως του ΠΑΣΟΚ αλλά και των ακραίων κομμάτων. Τι να κάνουμε, ας προσέχαμε. Μπορούμε να επανορθώσουμε. Λέει λοιπόν ο ακομπλεξάριστος:
«Ο ελληνούλης πολιτικός, αν δεν είναι αμόρφωτος σε βαθμό διανοητικής καθυστέρησης, θα είναι ένας απελπιστικά βαρετός ξερόλας, με ειδίκευση σε θέματα που συναρπάζουν μόνο εμμονικούς αρχαιολόγους. Αν δεν είναι ξεπουλημένος στις πολυεθνικές μαφίες και στις κομπινούλες Βρυξελλών, οπότε θα υποδύεται με ξεχωριστή χωριατιά τον βλαχοκοσμοπολίτη, τότε θα είναι ένας ημιπαράφρων εθνικιστής που καίει ομοιώματα της Ρεπούση και ονειρεύεται να βομβαρδίσει τα Σκόπια υπό τη στρατηγία του ανεπανάληπτου Ψωμιάδη.
Δεν παλεύεται το θέμα δηλαδή. Αν προσπαθήσεις ποτέ να ανοίξεις κουβέντα μαζί του, ο ελληνούλης πολιτικός είναι μοναδικός στο τρόπο με τον οποίο σου εξηγεί ότι, αφού δεν ανήκεις στη συμμορία του, η γνώμη σου είναι παντελώς άκυρη και σίγουρα ενοχλητική. Οι συνεχείς αναφορές στο κόμμα, η έπαρση στο βλέμμα, η ειρωνεία πίσω από τα διαρκή κλισέ, η απαξίωση της κουβέντας μέσω της συνεχούς αλλαγής θέματος όποτε αυτό ενοχλεί, είναι δεκάδες οι τρόποι αλλά το σύνθημα ένα: κάνε πέρα, κακομοίρη, είναι πολλά τα λεφτά.»
Και χαρά ο Στυλιανίδης που μάλλον στο παραπάνω κάδρο είναι θεατής και όχι εντός του. Όχι οφθαλμοφανώς δηλαδή γιατί οι πάρα πολύ υποψιασμένοι κάτι μυρίζονται. Τελευταία με έχει πιάσει όμως ένας παρεξηγήσιμος «Στυλιανιδισμός» οπότε του τη χαρίζω σήμερα. Μην στενοχωριέστε, θα τον ξαναπεριλάβω σύντομα. Άδικο όμως να τον τρέχω εμπαθώς. Δε στρέει. Μάλιστα έμαθα ότι πολύ το χάρηκαν το «μπράβο» μου για την αύξηση εισακτέων στο Δημοκρίτειο. Σχολιάστηκε στους κύκλους του. Ας μη χαίρονται τόσο πολύ. Έχει πολύ προπαγάνδα από πίσω και ουσία κοντά στο μηδέν το θέμα. Εντάξει, ως αμυντικά τοπικιστής μπορεί και να το πέτυχε το γκολ. Ας μη μηδενίζω κι εγώ. Αλλά μη με προκαλείτε. Μην υπερβάλλουμε. Δεν τη μπορώ την υπερβολή. Και άμα τη δω, τη κτυπώ.

logikos