Διάνα – κέντρο πετυχαίνει ο Θανάσης Λυρτσογιάννης με το άρθρο του περί Μαγγίνα στο Έθνος. Απολαύστε το:
«Οι προτάσεις Μαγγίνα για το ασφαλιστικό μπορεί να φέρουν στη χώρα μας ένα βραβείο Νόμπελ. Αν ο κ. Μαγγίνας θέσει υποψηφιότητα, έχει μεγάλες πιθανότητες να πάρει το Νόμπελ οικονομίας ή αλχημείας.
Στην πρώτη περίπτωση θα κερδίσει σχεδόν χωρίς αντίπαλο, αφού θα είναι ο μοναδικός που θα έχει καταφέρει εύρωστα ασφαλιστικά ταμεία να τα κάνει προβληματικά. Όποιος παραγνωρίζει το μέγεθος μιας τέτοιας επιτυχίας, δεν λαμβάνει υπόψη το πόσο μεγάλη προσπάθεια χρειάζεται και πόση φαιά ουσία να καταναλωθεί για να γίνει πραγματικότητα ένα εγχείρημα τέτοιας εμβέλειας. Γιατί, ενώ υποτίθεται πως με τις ασφαλιστικές προτάσεις επιδιώκεται να εξυγιανθεί το ασφαλιστικό σύστημα, ο κ. Μαγγίνας θα κατορθώσει, κόντρα στο ρεύμα, να καταστήσει προβληματικό και ένα υγιές τμήμα της κοινωνικής ασφάλισης. Πρόκειται για κατόρθωμα για το οποίο δικαιούται το Νόμπελ οικονομίας.
Βεβαίως, ο κ. Μαγγίνας θα μπορούσε να έχει και δεύτερη επιλογή. Το Νόμπελ αλχημείας. Και εδώ θα τα κατάφερνε περίφημα, αφού επιχειρεί να βάλει σε έναν ασφαλιστικό φορέα γιατρούς, μηχανικούς, δημοσιογράφους, τεχνικούς Τύπου, άλλους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις Τύπου και δικηγόρους. Μόνον ένας μεγάλος αλχημιστής θα κατάφερνε να βάλει στο ίδιο καζάνι τόσα και τόσο ετερόκλητα στοιχεία και να φτιάξει σούπα και όχι τουρλού. Γιατί, τι κοινό έχει ο μισθωτός δημοσιογράφος με τον αυτοαπασχολούμενο γιατρό ή δικηγόρο; Τι κοινό έχει ο διδάκτωρ γιατρός ή μηχανικός με τον εφημεριδοπώλη, ώστε να ενταχθούν και οι δύο σε ένα Ταμείο επιστημόνων; Λέτε, στην προσπάθειά του να καταστήσει περισσότερο ομοιογενή τα κριτήρια, να ζητήσει από τους εφημεριδοπώλες και άλλους μη πτυχιούχους εργαζόμενους να καθίσουν σε πανεπιστημιακά έδρανα, ώστε να αποκτήσουν πτυχίο; Με τέτοιο μεταρρυθμιστικό οίστρο τίποτα δεν αποκλείεται.
Αλλά φοβάμαι ότι θα το χάσουμε το Νόμπελ γιατί, εξαιτίας της κυβερνητικής σεμνότητας και ταπεινότητας, δεν θα υποβληθεί υποψηφιότητα.»
«Οι προτάσεις Μαγγίνα για το ασφαλιστικό μπορεί να φέρουν στη χώρα μας ένα βραβείο Νόμπελ. Αν ο κ. Μαγγίνας θέσει υποψηφιότητα, έχει μεγάλες πιθανότητες να πάρει το Νόμπελ οικονομίας ή αλχημείας.
Στην πρώτη περίπτωση θα κερδίσει σχεδόν χωρίς αντίπαλο, αφού θα είναι ο μοναδικός που θα έχει καταφέρει εύρωστα ασφαλιστικά ταμεία να τα κάνει προβληματικά. Όποιος παραγνωρίζει το μέγεθος μιας τέτοιας επιτυχίας, δεν λαμβάνει υπόψη το πόσο μεγάλη προσπάθεια χρειάζεται και πόση φαιά ουσία να καταναλωθεί για να γίνει πραγματικότητα ένα εγχείρημα τέτοιας εμβέλειας. Γιατί, ενώ υποτίθεται πως με τις ασφαλιστικές προτάσεις επιδιώκεται να εξυγιανθεί το ασφαλιστικό σύστημα, ο κ. Μαγγίνας θα κατορθώσει, κόντρα στο ρεύμα, να καταστήσει προβληματικό και ένα υγιές τμήμα της κοινωνικής ασφάλισης. Πρόκειται για κατόρθωμα για το οποίο δικαιούται το Νόμπελ οικονομίας.
Βεβαίως, ο κ. Μαγγίνας θα μπορούσε να έχει και δεύτερη επιλογή. Το Νόμπελ αλχημείας. Και εδώ θα τα κατάφερνε περίφημα, αφού επιχειρεί να βάλει σε έναν ασφαλιστικό φορέα γιατρούς, μηχανικούς, δημοσιογράφους, τεχνικούς Τύπου, άλλους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις Τύπου και δικηγόρους. Μόνον ένας μεγάλος αλχημιστής θα κατάφερνε να βάλει στο ίδιο καζάνι τόσα και τόσο ετερόκλητα στοιχεία και να φτιάξει σούπα και όχι τουρλού. Γιατί, τι κοινό έχει ο μισθωτός δημοσιογράφος με τον αυτοαπασχολούμενο γιατρό ή δικηγόρο; Τι κοινό έχει ο διδάκτωρ γιατρός ή μηχανικός με τον εφημεριδοπώλη, ώστε να ενταχθούν και οι δύο σε ένα Ταμείο επιστημόνων; Λέτε, στην προσπάθειά του να καταστήσει περισσότερο ομοιογενή τα κριτήρια, να ζητήσει από τους εφημεριδοπώλες και άλλους μη πτυχιούχους εργαζόμενους να καθίσουν σε πανεπιστημιακά έδρανα, ώστε να αποκτήσουν πτυχίο; Με τέτοιο μεταρρυθμιστικό οίστρο τίποτα δεν αποκλείεται.
Αλλά φοβάμαι ότι θα το χάσουμε το Νόμπελ γιατί, εξαιτίας της κυβερνητικής σεμνότητας και ταπεινότητας, δεν θα υποβληθεί υποψηφιότητα.»
ΣΤΓ: Έχει πλέον αρχίσει να με κουράζει ο ανταγωνισμός των μελών της τωρινής κυβέρνησης για το ποιος είναι πιο βλάκας! Κάνει μια βλακεία ο ένας, έρχεται ο δεύτερος να κάνει…δύο. Τους κουτουπώνει κάποιος κάνοντας 3-4 και πριν να τελειώσει εμφανίζεται νέος recordman με 5-6! ΔΕΝ είναι κατάσταση αυτή! Εδώ και 4 χρόνια παρακολουθούμε ένα «pissing contest» (όπως λέμε και στο America) μεταξύ υπουργών.
Αλλά αυτό το κόμμα το έχει φάει η…μετριοφροσύνη! Μην τολμήσει κανείς να πιάσει άκρα!!! Αυτοί που έχασαν, είχαν δηλαδή λίγες έως καθόλου βλακείες στο ενεργητικό τους (π.χ. Παναγιωτόπουλος) πήγαν σπίτι τους, γιατί θεωρήθηκε ότι χαμηλώνουν το…διανοητικό επίπεδο της ομάδας, η οποία μετρά το IQ της σύμφωνα με σχετική…«τροπολογία» που επιβάλλει ότι το επίπεδο…μικραίνει όσο πάμε από το…1 προς τα μεγαλύτερα νούμερα!!!
Άλλοι πάλι που πιάνουν υπερβολικά μικρά νούμερα, οι…«αριστούχοι», που λέμε, με πολλές και μεγάλες βλακείες στο ενεργητικό τους, όπως π.χ. ο Τσιτουρίδης, πάνε σπίτια τους επειδή…είναι σπασίκλες και χαλάνε την πιάτσα! Είδατε μετριοφροσύνη, μετριοπάθεια και γενικώς… μετριότητα στη ΝΔ; Και που να δείτε τώρα που ετοιμάζονται να διώξουν κι άλλους καναδυό και από τα δύο άκρα της κλίμακας. Κι αυτή θα είναι και η…τελευταία τους συλλογική βλακεία, καθότι αυτοί που θα μείνουν δε θα γεμίζουν…λεωφορείο και μετά…τέρμα οι «τροπολογίες», παντός είδους! Για να μην πούμε και γι’ αυτούς που δεν θα διώξει κανείς, αλλά θα φύγουν μόνοι τους για να γλυτώσουν την…καταιγίδα από τούβλα και κούτσουρα που μαίνεται για 4 χρόνια τώρα και τους έχει πλέον…μουλιάσει τον εγκέφαλο!
Και μιλώντας για οικονομικά δε μπορώ παρά να μειδιώ για το γέλιο που προκαλούσα εγώ σε μερικούς συναδέλφους, όταν το 2005 τους έλεγα ότι το πετρέλαιο θα ανεβεί εντός 2-3 ετών σε τιμές άνω των $80 (όταν τα ‘λεγα ήταν στα $54 και διόρθωνε μετά από πρόσκαιρη άνοδο) και ότι -στο ίδιο διάστημα- το ευρώ θα προσεγγίσει το $1,5 (τότε ήταν στο $1,12) και ακόμη και το ιστορικό equilibrium των δύο θα μετατοπισθεί σε ψηλότερα επίπεδα μακροπροθέσμως. Αλλά δεν πειράζει που γελούσαν τότε, γιατί: α/ μ’ αρέσει να έχω το τελευταίο…γέλιο, β/ τώρα ξέρουν να ρωτούν, όταν θέλουνε να μάθουν και γ/ μ’ αρέσει να κάνω «διάνα» (πώς να το κάνουμε…).
Και αν με ρωτήσει κάποιος: «Γιατί γελάς εσύ που το πετρέλαιο και το ευρώ πήγαν εκεί ψηλά στον…Υμηττό;» του απαντώ ότι, όποιος ξέρει το μέλλον, ξέρει και πώς να το εκμεταλλευτεί: όσο το πετρέλαιο ανεβαίνει, εγώ θα βγάζω €1.000 στις αγορές για κάθε…€1 ευρώ που ξοδεύω για το λέβητα και όσο πέφτει το δολάριο εγώ θα το αγοράζω όλο και φθηνότερα.
Τελικά, αν ξέρεις οικονομικά, δεν έχει καμιά σημασία πόσο πετρέλαιο καις! Γιατί αντίδοτα υπάρχουν!!! Και γι’ αυτό πρέπει κι όλοι οι φίλτατοι Έλληνες να μάθουν να ρωτούν προτού ψηφίσουν, για να γνωρίζουν εκ των προτέρων ποιοι, εκ των υποψηφίων τους, αντί πετρελαίου καίνε…μαζούτ! Και οι αφελείς που δεν το κάνουν και ψηφίζουν αυτούς που ΔΕΝ γνωρίζουν αυτά τα αντίδοτα…παραπάνω από ότι ένας κοινός ψηφοφόρος, τώρα δεν καίνε πετρέλαιο: ΤΟΥΣ ΚΑΙΕΙ ΑΥΤΟ!!! Ε, λοιπόν…καλή κ(λ)αψούρα!
Uli Chris
Άλλοι πάλι που πιάνουν υπερβολικά μικρά νούμερα, οι…«αριστούχοι», που λέμε, με πολλές και μεγάλες βλακείες στο ενεργητικό τους, όπως π.χ. ο Τσιτουρίδης, πάνε σπίτια τους επειδή…είναι σπασίκλες και χαλάνε την πιάτσα! Είδατε μετριοφροσύνη, μετριοπάθεια και γενικώς… μετριότητα στη ΝΔ; Και που να δείτε τώρα που ετοιμάζονται να διώξουν κι άλλους καναδυό και από τα δύο άκρα της κλίμακας. Κι αυτή θα είναι και η…τελευταία τους συλλογική βλακεία, καθότι αυτοί που θα μείνουν δε θα γεμίζουν…λεωφορείο και μετά…τέρμα οι «τροπολογίες», παντός είδους! Για να μην πούμε και γι’ αυτούς που δεν θα διώξει κανείς, αλλά θα φύγουν μόνοι τους για να γλυτώσουν την…καταιγίδα από τούβλα και κούτσουρα που μαίνεται για 4 χρόνια τώρα και τους έχει πλέον…μουλιάσει τον εγκέφαλο!
Και μιλώντας για οικονομικά δε μπορώ παρά να μειδιώ για το γέλιο που προκαλούσα εγώ σε μερικούς συναδέλφους, όταν το 2005 τους έλεγα ότι το πετρέλαιο θα ανεβεί εντός 2-3 ετών σε τιμές άνω των $80 (όταν τα ‘λεγα ήταν στα $54 και διόρθωνε μετά από πρόσκαιρη άνοδο) και ότι -στο ίδιο διάστημα- το ευρώ θα προσεγγίσει το $1,5 (τότε ήταν στο $1,12) και ακόμη και το ιστορικό equilibrium των δύο θα μετατοπισθεί σε ψηλότερα επίπεδα μακροπροθέσμως. Αλλά δεν πειράζει που γελούσαν τότε, γιατί: α/ μ’ αρέσει να έχω το τελευταίο…γέλιο, β/ τώρα ξέρουν να ρωτούν, όταν θέλουνε να μάθουν και γ/ μ’ αρέσει να κάνω «διάνα» (πώς να το κάνουμε…).
Και αν με ρωτήσει κάποιος: «Γιατί γελάς εσύ που το πετρέλαιο και το ευρώ πήγαν εκεί ψηλά στον…Υμηττό;» του απαντώ ότι, όποιος ξέρει το μέλλον, ξέρει και πώς να το εκμεταλλευτεί: όσο το πετρέλαιο ανεβαίνει, εγώ θα βγάζω €1.000 στις αγορές για κάθε…€1 ευρώ που ξοδεύω για το λέβητα και όσο πέφτει το δολάριο εγώ θα το αγοράζω όλο και φθηνότερα.
Τελικά, αν ξέρεις οικονομικά, δεν έχει καμιά σημασία πόσο πετρέλαιο καις! Γιατί αντίδοτα υπάρχουν!!! Και γι’ αυτό πρέπει κι όλοι οι φίλτατοι Έλληνες να μάθουν να ρωτούν προτού ψηφίσουν, για να γνωρίζουν εκ των προτέρων ποιοι, εκ των υποψηφίων τους, αντί πετρελαίου καίνε…μαζούτ! Και οι αφελείς που δεν το κάνουν και ψηφίζουν αυτούς που ΔΕΝ γνωρίζουν αυτά τα αντίδοτα…παραπάνω από ότι ένας κοινός ψηφοφόρος, τώρα δεν καίνε πετρέλαιο: ΤΟΥΣ ΚΑΙΕΙ ΑΥΤΟ!!! Ε, λοιπόν…καλή κ(λ)αψούρα!
Uli Chris
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.