Η επανίδρυση του δημοκρατικού πολιτεύματος

Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ είπε ότι αν περάσει το ασφαλιστικό όπως το σκέφτονται οι σαΐνηδες των υπουργείων οικονομίας και απασχόλησης θα γίνει «της Γαλλίας», χρησιμοποιώντας ακριβώς την έκφραση του γράφοντος από παλαιότερο «Οίκο Ανοχής» (μάλλον με… διαβάζει!). Και καλά έκανε κι είπε έτσι. Αλλά…τα μισθολογικά και τα συνταξιοδοτικά ΔΕΝ είναι τόσο σημαντικά για να κοπτόμεθα και να…γαλλιαζόμεθα, όσο είναι η δημοκρατία μας. Η οποία για 4 χρόνια τώρα είναι κλινικώς νεκρή.
Το πρώτο χτύπημα το δέχτηκε με τις υποκλοπές. Εκεί τα ‘φτυσε! Και ενώ ήταν διασωληνωμένη, ήρθαν και τα καρτέλ, τα ομόλογα, οι ζαρντινιέρες, οι κάμερες και ο Άρειος Πάγος. Ο οποίος, μέχρι το 2004, ήταν δικαστήριο. Και μετά το 2004, δεν μπορεί να ξεχωρίσει τη λειτουργία μιας Ανεξάρτητης Αρχής από αυτήν ενός πολιτικού γραφείου!
Δεν θυμάμαι να περνά τέτοια κρίση η Ελληνική Δημοκρατία ως πολίτευμα. Ούτε στον εμφύλιο!!! Τον οποίο γνωρίζω μέσα από τις διηγήσεις του μπαμπά μου, ο οποίος πολέμησε 4 χρονάκια. Τότε η δικαιοσύνη, όποια κι αν ήταν, ακόμην κι αν αυθαιρετούσε, ποτέ δε διανοήθηκε ότι ελέγχει τους πάντες. Τώρα, ο ΑΠ νομίζει ότι είναι ο Δερβέν Αγάς. Και δεν διαφωνώ καθόλου με τις «οθωμανικές» του καταβολές (ο καθείς έχει τις…σεξουαλικές του προτιμήσεις), αλλά διαφωνώ με την καθιέρωσή τους ως status quo στην ελληνική επικράτεια!
Illusions of grandeur, όπως θα έλεγαν κι οι Άγγλοι, δηλαδή «παραισθήσεις μεγαλοσύνης». Delusions of grandeur, όπως θα έλεγα εγώ, δηλαδή «ψευδαισθήσεις μεγαλοσύνης». Σαν μερικές-μερικές:
«Ελέγχονται δικαστικά οι Ανεξάρτητες Αρχές». Ανατρέξτε στο Μπαμπινιώτη για: «Ανεξάρτητες». «Οι κάμερες στις πορείες δεν παραβιάζουν τα προσωπικά δεδομένα». Ανατρέξτε στη νομοθεσία – και διεθνή μάλιστα! – για τον ορισμό του προσωπικού δεδομένου (κι αν θέλετε, διαβάζεται και την υπόλοιπη). «Το πόρισμα του Ζορμπά είναι απλή έκθεση». Άρα δεν γίνεται τίποτε για το γεγονός ότι οι μίζες από τα ομόλογα πήγαν στη Ρηγίλλης! Ας ήταν πόρισμα, να γινόταν κάτι!!! Με την έκθεση δε μπορεί να γίνει τίποτε. (Γι’ αυτό κι εγώ γράφω «εκθέσεις» κι όχι πορίσματα). «Τα δικαστήρια πρέπει να ακολουθήσουν μια πιο ευνοϊκή στάση απέναντι στους εργοδότες σε περιπτώσεις αιτημάτων των εργαζομένων». Εμ…αφού οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να ασκήσουν μεγάλη ψυχολογική πίεση στους εργοδότες με την απειλή του υποβιβασμού (θα κάνουν τον εργοδότη…καφετζή!), της μετάθεσης (θα στείλουν στη…Γυάρο την έδρα της επιχείρησης!) ή της απόλυσης (Αγαπητή μου τράπεζα, είμαι στη δύσκολη θέση να σου μεταβιβάσω κάποια δυσάρεστα νέα…). «Οι νόμιμες αυξήσεις συντάξεων και τα αναδρομικά που δικαιούνται οι συνταξιούχοι θα λαμβάνονται μόνον εφόσον διεκδικούνται δικαστικώς». Διεκδικήθηκαν, αποδόθηκαν, υπάρχει δικαστική απόφαση, αλλά –για πρώτη φορά– δεν είναι σε μορφή «bearer bond», που μπορεί να το εισπράξει όποιος το φέρει, αλλά «ονομαστικού» ομολόγου, με το όνομα του δικαιούχου επάνω, που κανείς άλλος δε μπορεί να εισπράξει! «Οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να παρακολουθούν και να σχολιάζουν δικαστικές αποφάσεις».Δεν πειράζει. Το κάνουν οι bloggers!!! «Δεν βρήκαμε στοιχεία που να καταδεικνύουν την ύπαρξη καρτέλ». Λες και υπήρχε περίπτωση να «βρείτε» τίποτε κι ας σας καθόταν στη μούρη!!!
Αυτά είναι μερικά από τα «θεοπάλαβα» που πρωτάκουσαν τα ώτα μας τα τελευταία τέσσερα έτη. Τα οποία επιβεβαιώνουν ότι αν μία διαπλοκή πραγματικά ΑΝΘΕΙ πλέον στην Ελλάδα, ο πρωταγωνιστής της είναι το ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ κύκλωμα. Ούτε το «παραδικαστικό», ούτε το «εκδοτικό», ούτε ο…δείκτης του χρηματιστηρίου έφτασαν ποτέ σε τέτοια…δυσθεώρητα ύψη.
Κι ευτυχώς που υπάρχει και το ΣτΕ και…κλείνει τουλάχιστον το ένα…μάτι της «τυφλής» δικαιοσύνης. Και περιορίζει κάπως την «όραση» της, η οποία μας…προέκυψε ξαφνικά την τελευταία τετραετία. Γιατί, το ζητούμενο για την κυρά με τη ζυγαριά, δεν ήταν ΠΟΤΕ και ΠΟΥΘΕΝΑ πως θα ξαναβρεί το…φως της, αλλά –αντιθέτως– πως θα παραμείνει «τυφλόμυγα» εις τους (γκαβούς) αιώνας των αιώνων!
Αλλά και οι αποφάσεις του ΣτΕ άρχισαν να καταστρατηγούνται, επίσης για πρώτη φορά, από την ελληνική «κυβέρνηση». Επιδικάζει το Συμβούλιο, αρνείται να εφαρμόσει το Δημόσιο ή να πληρώσει το Λογιστήριο. Που σημαίνει ότι πρέπει να αρχίσει να γίνεται αυτό που γίνεται και στους δήμους: Δεν πλήρωσε το λογιστήριο; Κατευθείαν ένταλμα για δήμευση της περιουσίας του μέχρι της ικανοποιήσεως του εκάστοτε δεδικασμένου.
Κάτι μου λέει, όμως, ότι κι η ΕΛ.ΑΣ. θα αρνείτο να εφαρμόσει τέτοιο ένταλμα, λειτουργώντας πραξικοπηματικά υπό τις οδηγίες της κυβέρνησης (αντί του εισαγγελικού εντάλματος, ως οφείλει) και υπό το φόβο μην την κάνει…«ντα» το νέο καθεστώς! Γιατί οι «χρωματισμένοι» διορισμοί εξασφαλίζουν μαθηματικώς ότι η αστυνομία (δηλαδή η «μηχανή» της εφαρμογής των δικαστικών αποφάσεων) έχει «νταντάδες» άλλες από την επίσημη (ήτοι τη δικαστική εξουσία). Και καλά να ‘χεις «προστάτη». Αλλά…να τον βγάζεις και για «παρέλαση» στη Συγγρού μαζί σου, είναι άνω ποταμών!!! (Άσε που τελικά θα σου χαλάσει και την πιάτσα…)
Να γίνει λοιπόν και της Γαλλίας και του Los Angeles και της Νοτίου Αφρικής και της Κορέας και του Ιράκ! Αλλά να γίνει πρώτα για τους πρώτους λόγους για τους οποίους πρέπει να γίνει και μετά για όλους τους υπόλοιπους. Και να μην ξεχνάμε το εξής: όλη η διεθνής κοινότητα και η Ευρώπη, στην οποίαν ανήκουμε, θα μας συμπαρασταθεί, εφόσον…κατεδαφίσουμε το ελληνικό σύμπαν και πάρουμε μερικά scalps, διαμαρτυρόμενοι για έλλειψη δημοκρατίας και κατάργηση της δικαιοσύνης. Κανείς όμως δε θα κατανοήσει τι ακριβώς κάνουμε, αν γίνουμε «Γάλλοι» απλά και μόνον επειδή ένα άσχετο «οικονομικό» επιτελείο θεώρησε ότι οι…ενδεδειγμένες «λύσεις» για το ασφαλιστικό είναι οι περικοπές συντάξεων ή/και οι αυξήσεις ετών εργασίας, δηλαδή –κοντολογής– η άρση κάποιων «κεκτημένων».
Η Δημοκρατία πρέπει (με συλλογική πολιτική βούληση) να – και (με αξιωματική μαθηματική ακρίβεια) θα – επανιδρυθεί. Οποιαδήποτε επανάσταση ή ανταρσία αιτιολογείται αν συντρέχουν οι σωστοί λόγοι και αν συμβαίνει για τους λόγους αυτούς. Νομιμοποιείται! Διεθνώς!!! Αλλιώς καταντά μια εσωτερική κοκορομαχία για «30 αργύρια» και αφορά μόνον εμάς, ασχέτως ποιο κοκόρι θα επικρατήσει (σε μια μάχη από την οποία και τα δύο θα βγούν μαδημένα κι «αγνώριστα»). Το ζητούμενο στην Ελλάδα ΔΕΝ είναι ένας νέος «εμφύλιος», αλλά ΕΝΑ ΝΕΟ 1789! Εχθές!!! Με άρωμα τσίπουρου, αντί σαμπάνιας…

Uli Chris