Η αριστερά βρίσκει το alter ego της στην καθαρή και μαχητική δεξιά των Καμένων και της Χρυσής Αυγής
Οι μεν χύνουν μόλις ακούν τη λέξη "λαός" οι δε τη λέξη "Πατρίδα"
για την ουσία τίποτα, σκέτο κραυγές και άσφαιρες πορδές εκ του ασφαλούς
ΛΑϊκιστές όλοι - φοβούνται και τον ίσκιο τους αν πρόκειται να θιχθεί κάποιο "κεκτημένο"
ΛΑζόπουλος, Παπαδάκης, Ψωμιάδης, Αυτιάς, Χάρυ Κλύν, Μικυ Θεοδωράκης, Γλέζος, Τσιπραίοι, Χαϊκάληδες, Στρατούληδες, Καμμένοι, Μιχαλολιάκος και ΚΑσιδιάρης, όλοι ένας αχταρμάς που σπάει πλάκα ξοδεύοντας το τζόκερ της εύκολης και αβασάνιστης αντισυστημικής επιδοκιμασίας του ζαλισμένου κόσμου
Νομιζω, η δευτερη σειρα που εγραψες ειναι η τελεια απαντηση στο (ο θεος να το κανει) σχολιο σου!
εκτος αν ο Γκριλο ηταν ακροδεξιος νομαρχης, μονιμος καλεσμενος της Μενεγακη και της Λαμπιρη, καταδικασμενος για παραβαση καθηκοντος, υποδικος για υπεξαιρεσεις και αποκαλει τους ναζι "αδελφο κομμα" - τοτε πάσο
ΥΓ. α και που 'σαι: ο Γλεζος δεν ψειριζε πορτοφολια σαν τον Κασιδιαρη (ξερω ξερω, κολλαω σε λεπτομερειες!)
Εγώ πάλι πώς συγκράτησα από το πολύ καλό σχόλιο του 12:21 τη δεύτερη (όντως) σειρά σε στενή σχέση με την τρίτη.
Για τα υπόλοιπα δε λέω τίποτα. Κατανοώ ότι ο συντάκτης του σχολίου γνωρίζει πολύ καλά ότι απευθύνεται σε λαό που χειροκροτά το Λαζόπουλο και τον Καμμένο οπότε συγχωρείται κάθε σουρεαλισμός.
Προκαλούν μεγάλη έκπληξη τα σχόλια πολλών ακραίων «αντιμνημονιακών» σχολιαστών για τις βαριές καταδικαστικές αποφάσεις των δικαστηρίων σε περιπτώσεις διαφθοράς και, γενικότερα, κακοδιαχείρισης του δημόσιου χρήματος.
Αναρωτιέται κανείς, δεν ήσαν οι ίδιοι αυτοί που ζητούν τώρα την πραότητα του δικαστή, εκείνοι που απαιτούσαν την «κρεμάλα στους όσους τα έφαγαν»; Δεν έσπευδαν να υιοθετήσουν και να ενώσουν την επαγγελματική τους παθιασμένη και άκρως καταγγελτική φωνή με τις κραυγές όσων έδειχναν σε συγκεκριμένη κατεύθυνση φωνάζοντας «να καεί το μπ... η Βουλή»; Δεν πρότειναν τη συγκρότηση λαϊκού δικαστηρίου για την εξέταση των σκανδάλων, «που κουκουλώνει η κυβερνητική πλειοψηφία»; Γιατί λοιπόν δεν επικροτούν τώρα με όλη τους τη δύναμη τις βαρύτατες ποινές των δικαστηρίων;
ΚΑΠΟΙΟΙ προφανώς δεν περίμεναν ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΡΙΞΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ να βρίσκονται στη φυλακή τόσοι πολλοί μεταξύ των μεγάλων ονομάτων της πολιτικής και άλλων κοινωνικών κύκλων, που ήσαν κατά κανόνα καλά προφυλαγμένοι από τον δημόσιο κατήγορο. Και ειδικότερα όταν οι καταραμένοι «ξένοι» ελεγκτές έφερναν εμφατικά στο τραπέζι των μνημονιακών συζητήσεων το θέμα της αυστηρής τιμωρίας καταχραστών και φοροφυγάδων. Μερικοί «δικοί μας» εύκολα συμφωνούσαν, γνωρίζοντας πόσο δύσκολο είναι να φτάσει μέχρι την ακροαματική διαδικασία μια καλά επεξεργασμένη και θεμελιωμένη κατηγορία που να φέρνει πραγματικά αντιμέτωπους με τον νόμο όλους αυτούς τους «επώνυμους». Και όμως σιγά σιγά κάτι γίνεται. Και συνεχίζεται.
Εξίσου παράδοξη είναι η έκπληξη νομικών, δικηγόρων και άλλων, απέναντι στις εφαρμοζόμενες ποινές. Αποκλείεται να μη γνωρίζουν ότι η νομική προστασία του δημόσιου χρήματος έφθανε στη θανάτωση των υπαιτίων, μέχρι που η χώρα μας κατήργησε την εσχάτη των ποινών. Εξάλλου, ο νομικός κόσμος κραυγάζει, διά της σωματειακής εκπροσώπησής του, ότι η χώρα αντιμετωπίζει έκτακτες καταστάσεις. Τι τους έκανε να πιστεύουν λοιπόν ότι οι δικαστές δεν θα χρησιμοποιήσουν την ελεύθερη κρίση τους, όταν έρχονται αντιμέτωποι με το χειρότερο έγκλημα, τη διαφθορά και κακοδιαχείριση, που έφεραν τον τόπο στην καταστροφή;
Η δικαιοσύνη θα κάνει καλά να δείχνει πως το σπαθί είναι έξω από το θηκάρι.
Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.
Ψωμιάδης / Μπέπε Γκρίλο τάλε κουάλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆΡες μάρες κουκουνάρες
κάτι σαν το φορολογικό του ΣΥΡΙΖΑ
Η αριστερά βρίσκει το alter ego της στην καθαρή και μαχητική δεξιά των Καμένων και της Χρυσής Αυγής
Οι μεν χύνουν μόλις ακούν τη λέξη "λαός" οι δε τη λέξη "Πατρίδα"
για την ουσία τίποτα, σκέτο κραυγές και άσφαιρες πορδές εκ του ασφαλούς
ΛΑϊκιστές όλοι - φοβούνται και τον ίσκιο τους αν πρόκειται να θιχθεί κάποιο "κεκτημένο"
ΛΑζόπουλος, Παπαδάκης, Ψωμιάδης, Αυτιάς, Χάρυ Κλύν, Μικυ Θεοδωράκης, Γλέζος, Τσιπραίοι, Χαϊκάληδες, Στρατούληδες, Καμμένοι, Μιχαλολιάκος και ΚΑσιδιάρης, όλοι ένας αχταρμάς που σπάει πλάκα ξοδεύοντας το τζόκερ της εύκολης και αβασάνιστης αντισυστημικής επιδοκιμασίας του ζαλισμένου κόσμου
Νομιζω, η δευτερη σειρα που εγραψες ειναι η τελεια απαντηση στο (ο θεος να το κανει) σχολιο σου!
Διαγραφήεκτος αν ο Γκριλο ηταν ακροδεξιος νομαρχης, μονιμος καλεσμενος της Μενεγακη και της Λαμπιρη, καταδικασμενος για παραβαση καθηκοντος, υποδικος για υπεξαιρεσεις και αποκαλει τους ναζι "αδελφο κομμα" - τοτε πάσο
ΥΓ. α και που 'σαι: ο Γλεζος δεν ψειριζε πορτοφολια σαν τον Κασιδιαρη (ξερω ξερω, κολλαω σε λεπτομερειες!)
Εγώ πάλι πώς συγκράτησα από το πολύ καλό σχόλιο του 12:21 τη δεύτερη (όντως) σειρά σε στενή σχέση με την τρίτη.
ΔιαγραφήΓια τα υπόλοιπα δε λέω τίποτα. Κατανοώ ότι ο συντάκτης του σχολίου γνωρίζει πολύ καλά ότι απευθύνεται σε λαό που χειροκροτά το Λαζόπουλο και τον Καμμένο οπότε συγχωρείται κάθε σουρεαλισμός.
Προκαλούν μεγάλη έκπληξη τα σχόλια πολλών ακραίων «αντιμνημονιακών» σχολιαστών για τις βαριές καταδικαστικές αποφάσεις των δικαστηρίων σε περιπτώσεις διαφθοράς και, γενικότερα, κακοδιαχείρισης του δημόσιου χρήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναρωτιέται κανείς, δεν ήσαν οι ίδιοι αυτοί που ζητούν τώρα την πραότητα του δικαστή, εκείνοι που απαιτούσαν την «κρεμάλα στους όσους τα έφαγαν»; Δεν έσπευδαν να υιοθετήσουν και να ενώσουν την επαγγελματική τους παθιασμένη και άκρως καταγγελτική φωνή με τις κραυγές όσων έδειχναν σε συγκεκριμένη κατεύθυνση φωνάζοντας «να καεί το μπ... η Βουλή»; Δεν πρότειναν τη συγκρότηση λαϊκού δικαστηρίου για την εξέταση των σκανδάλων, «που κουκουλώνει η κυβερνητική πλειοψηφία»; Γιατί λοιπόν δεν επικροτούν τώρα με όλη τους τη δύναμη τις βαρύτατες ποινές των δικαστηρίων;
ΚΑΠΟΙΟΙ προφανώς δεν περίμεναν ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΡΙΞΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ να βρίσκονται στη φυλακή τόσοι πολλοί μεταξύ των μεγάλων ονομάτων της πολιτικής και άλλων κοινωνικών κύκλων, που ήσαν κατά κανόνα καλά προφυλαγμένοι από τον δημόσιο κατήγορο. Και ειδικότερα όταν οι καταραμένοι «ξένοι» ελεγκτές έφερναν εμφατικά στο τραπέζι των μνημονιακών συζητήσεων το θέμα της αυστηρής τιμωρίας καταχραστών και φοροφυγάδων. Μερικοί «δικοί μας» εύκολα συμφωνούσαν, γνωρίζοντας πόσο δύσκολο είναι να φτάσει μέχρι την ακροαματική διαδικασία μια καλά επεξεργασμένη και θεμελιωμένη κατηγορία που να φέρνει πραγματικά αντιμέτωπους με τον νόμο όλους αυτούς τους «επώνυμους». Και όμως σιγά σιγά κάτι γίνεται. Και συνεχίζεται.
Εξίσου παράδοξη είναι η έκπληξη νομικών, δικηγόρων και άλλων, απέναντι στις εφαρμοζόμενες ποινές. Αποκλείεται να μη γνωρίζουν ότι η νομική προστασία του δημόσιου χρήματος έφθανε στη θανάτωση των υπαιτίων, μέχρι που η χώρα μας κατήργησε την εσχάτη των ποινών. Εξάλλου, ο νομικός κόσμος κραυγάζει, διά της σωματειακής εκπροσώπησής του, ότι η χώρα αντιμετωπίζει έκτακτες καταστάσεις. Τι τους έκανε να πιστεύουν λοιπόν ότι οι δικαστές δεν θα χρησιμοποιήσουν την ελεύθερη κρίση τους, όταν έρχονται αντιμέτωποι με το χειρότερο έγκλημα, τη διαφθορά και κακοδιαχείριση, που έφεραν τον τόπο στην καταστροφή;
Η δικαιοσύνη θα κάνει καλά να δείχνει πως το σπαθί είναι έξω από το θηκάρι.