Αλεξανδρούπολη

Ένα άρθρο για την Αλεξανδρούπολη, την Θράκη και τον Έβρο από τον Ηλία Τζιώρα, καθηγητή πληροφορικής, δημιουργού ιστοσελίδων και της σελίδας «Γειτονιές και Αναμνήσεις της Αλεξανδρούπολης (που αλλάζει)». Μια ανοιχτή πρόσκληση να γνωρίσετε ένα πανέμορφο μέρος της Ελλάδας μας.

Μια πανέμορφη σύγχρονη πόλη με 15 χιλιόμετρα παραλία συναντά κανείς μόλις μπει ο ταξιδιώτης στην Ευρώπη και στον πρώτο και μοναδικό ΑΡΣΕΝΙΚΟ Νομό της Ελλάδας, τον  Έβρο!

Ένας τόπος βασανισμένος από την Ιστορία καθώς 3 φορές οι Έλληνες κάτοικοι της περιοχής αναγκάστηκαν να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς και να ξαναγυρίσουν λόγω αγάπης στα ιερά χώματα τους ανάλογα με την έκβαση των Βαλκανικών και Παγκόσμιων Πολέμων.

Τελικά ένα όμορφο χαρμάνι ανθρώπων ντόπιων αλλά και προσφύγων από τις Χαμένες Πατρίδες όπως η Ανατολική Ρωμυλία, η Ανατολική Θράκη, η Μικρά Ασία και η Τραπεζούντα δημιούργησαν στην περιοχή όπου βρισκόταν το Δεδέ Αγάτς (το Δένδρο του Καλόγερου – Δέντρο Σύμβολο της Αλεξανδρούπολης οι ΒΕΛΑΝΙΔΙΕΣ που φτάνουν ως την θάλασσα) επί Τουρκοκρατίας την Αλεξανδρούπολη που πήρε το όνομα της μετά την δεύτερη απελευθέρωση της στις 14 Μαΐου 1920 από τον Βασιλιά Αλέξανδρο μετά τις ηρωικές μάχες και νίκες των Ελληνικών Στρατευμάτων υπό την διοίκηση ενός ξεχασμένου ήρωα του Στατηγού Κωνσταντίνου Μαζαράκη – Αινιάν.

Έτσι η Αλεξανδρούπολη μεγάλωσε, αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε σε μια σύγχρονη πόλη και σε ένα τόπο ευλογημένο από την Φύση καθώς τα 15 χιλιόμετρα παραλίας και οι ομορφιές της σε συνδυασμό με το νησί της Σαμοθράκης απέναντι, το Δέλτα του Έβρου, το Δάσος της Δαδιάς, την μοναδική Βυζαντινή ιστορία του Διδυμοτείχου θα έπρεπε να βάζει την πόλη και τον Έβρο στις πρώτες θέσεις των τουριστικών προορισμών τόσο εντός αλλά και εκτός Ελλάδας!

Σε μια χώρα όπου η βαριά βιομηχανία είναι ο τουρισμός και ενώ σχεδόν όλες οι βιοτεχνίες/βιομηχανίες του τόπου ρήμαξαν αφού τα λεφτά των επιδοτήσεων έγιναν Mercedes και Ρουλέτα από τους γενιές της Μεταπολίτευσης εμείς ακόμα μιλάμε για Αειφόρο Ανάπτυξη και άλλα εύηχα παπατζιλίκια τα οποία όμως τα εκστομίζουν οι ίδιοι τοπικοί μικροπολιτικοί τυχοδιώκτες που συνεχώς ανακυκλώνονται, έρχονται, φεύγουν, αλλάζουν ρόλους, κόμματα, παρατάξεις, ιδέες, βρίζονται μεταξύ τους και μετά αγαπιούνται.

Εμείς τους ξαναψηφίζουμε γιατί έχουμε black humor ως Αλεξανδρουπολίτες ή γιατί πιστεύουμε ότι η Αθήνα και τα κέντρα λήψης αποφάσεων μας έχουν τόσο χ…. που δεν πρόκειται να γίνει τίποτα ακόμα και να βρεθεί κάποιος σοβαρός να διεκδικήσει τα αυτονόητα για τον τόπο μας. Και έτσι φτάσαμε να προσπαθούμε να πάμε εδώ και 40 χρόνια από το Δεδέαγατς της Μεταπολίτευσης στην Αλεξανδρούπολη του 21ου αιώνα.

Αυτό όμως που πραγματικά μας πειράζει είναι ότι δεν μπορέσαμε τόσες γενιές μετά τον πόλεμο να αναδείξουμε ως πόλη, ως τόπος έναν ΚΑΠΕΤΑΝΙΟ.. ένα σπουδαίο άνθρωπο, ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΛΛΗΝΑ που να μας πάρει από το χέρι (σαν Αλεξανδρούπολη εννοώ..) και να μας πάει μπροστά.. Κάτι σαν τον Καπετάν Κωνσταντακόπουλο που έκανε το ΚΑΤΑΚΟΛΟ ΗΛΕΙΑΣ ΔΙΕΘΝΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΓΙΑ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΟΠΛΟΙΑ!! Ακούγαμε το όνομα της πόλης και σκάγαμε από τα γέλια παλιά.. τώρα το ακούμε και σκάμε από την (καλώς εννοούμενη) ζήλια!!

Σε μια χώρα αλλά και σε μια πόλη όπου οι περισσότεροι  προύχοντες του τόπου είναι αγράμματα κομματόσκυλα που πρώτα έγιναν Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, συνδικαλιστές της πάρτης τους κλπ και μετά πήραν πτυχία από Ανοιχτά και Αλβανικά πανεπιστήμια μόνο ένας τέτοιος άνθρωπος θα μπορούσε προς το παρόν να μας σώσει!!

Ένας Αλεξανδρουπολίτης Superman λοιπόν που θα βοηθούσε να μην ξεπουληθεί το μέλλον του τόπου, η υγεία των Θρακιωτών, η πολύτιμη και σπάνια χλωρίδα και πανίδα της Θράκης, το αναπτυξιακό της μέλλον σε στυγνούς Κονκισταδόρ που δίνουν καθρεπτάκια και χάντρες σε πεινασμένα τοπικά ΜΜΕ και λαμόγια ώστε ως μουτζαχεντίν να υπερασπίζονται τα Χρυσωρυχεία της Θράκης τα οποία θα αποτελέσουν ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ στο μέλλον μας!

Δεν έχουμε ανάγκη να γίνουμε Πτολεμαΐδα της Θράκης! Έχουμε ανάγκη να γίνουμε όμως Χάγη, Μπράιτον της Ελλάδας!! Μια ατέλειωτη παραλιακή ζώνη όπου κρουαζιερόπλοια θα αφήνουν τουρίστες και θα ξεναγούνται σε όλο το νομό με λεωφορεία. Μια πόλη μπαλκόνι στο Θρακικό Πέλαγος με μια προβλήτα για ατέλειωτες βόλτες και το καλύτερο ηλιοβασίλεμα μετά την Σαντορίνη. Αυτά είναι τα όνειρα μας.

Ευτυχώς διαπιστώνουμε πως τώρα τελευταία και για πρώτη φορά, κάποιοι λόγω ευαισθητοποίησης και κάποιοι λόγω κατακραυγής από τον κόσμο, τα μέλη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Έβρου έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους με τον Εβρίτικο λαό στα δυναμικά συλλαλητήρια και κινήσεις που γίνονται.

Ελπίζουμε μέσα από αυτό το άρθρο να ευαισθητοποιήσουμε πρώτα απ’ όλα τους συμπατριώτες μας, τους πολιτικούς μας, τους υπόλοιπους Έλληνες! Θέλουμε μέσα εδώ να καταλάβει όλη η Ελλάδα πόσο πανέμορφη είναι η Αλεξανδρούπολη, ο Έβρος και η Θράκη και πως την ζωή μας, το μέλλον μας , την υγεία μας και την ανάπτυξη μας θα την υπερασπιστούμε μέχρι τέλους.

Όποιος Κινέζος, Άραβας, Βιετναμέζος, Γερμανός (Γιατί είπαμε Αλεξανδρουπολίτης δεν υπάρχει..) επενδυτής καταλάβει την δύναμη του λιμανιού μας, το κομβικό, στρατηγικό σημείο που βρίσκεται η Αλεξανδρούπολη και τα πολλά τουριστικά αξιοθέατα του νομού Έβρου και βοηθήσει στην ανάπτυξη της θα θησαυρίσει και θα τον στηρίξει όλη η τοπική κοινωνία.. Αλλά όχι στον ΘΑΝΑΤΟ! ΟΧΙ  ΣΤΑ ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΑ ΘΡΑΚΗΣ!!