Χαιρετισμός Αντιπεριφερειάρχη Ροδόπης Παύλου Δαμιανίδη στην εκδήλωση του ΕΒΕ Ροδόπης

Αγαπητοί φίλοι και φίλες. Θέλω να ευχηθώ και εγώ με την σειρά μου καλή χρονιά σε όλους. Μια χρονιά με υγεία, ευημερία, φως, συλλογικότητα και επιστροφή στις κοινωνικές αξίες, μα πιο πολύ στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο και τον Πρόεδρο σας πολύ δύναμη!

Χαίρομαι που βρίσκομαι σήμερα ανάμεσα σε φίλους επαγγελματίες, οι οποίοι σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα και η περιοχή μας ακόμα περισσότερο, είναι όρθιοι!

Η χώρα διέρχεται μία από τις σοβαρότερες δημοσιοοικονομικές κρίσεις της μεταπολεμικής ακόμη περιόδου. Μία κρίση που δεν είναι μόνο ελληνική αλλά πλέον έχει αποκτήσει παγκόσμιες διαστάσεις. Και η κρίση αυτή έχει προκαλέσει και μία σημαντική κοινωνική περιδίνηση με απρόβλεπτες πλέον συνέπειες και επιπτώσεις.

Η Ροδόπη βιώνει την κρίση σε βαθμό που ουδείς πλέον μπορεί να μείνει απαθής: οι επίσημοι δείκτες της ανεργίας, σύμφωνα με τα στοιχεία του αρμόδιου Υπουργείου, τοποθετούν το νομό μας, ψηλά, στο βάθρο της στατιστικής αλλά κυρίως της κοινωνικοοικονομικής δυσπραγίας.

Φίλοι και φίλες,

Η Ροδόπη δυστυχώς βρίσκεται στο φάσμα της αποβιομηχάνισης ενώ δεκάδες μεταποιητικές επιχειρήσεις προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στοιχειωδώς στις πάμπολλες υποχρεώσεις τους.

Είναι προφανές ότι  μία περιοχή που στηρίχθηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος της, κυρίως η Ροδόπη και η Θράκη, για την αναπτυξιακή της προοπτική στις δημόσιες επενδύσεις ή υψηλά κινητροδοτούμενες μονάδες, πληρώνει σκληρά την κατάρρευση αυτού του μοντέλου. Έχουμε αντιληφθεί όλοι όσοι επωμιζόμαστε θεσμικούς ρόλους, ότι πρέπει να δημιουργήσουμε ένα νέο μοντέλο.

Να προτάξουμε τη θέση και τις υποδομές μας ως το συγκριτικό μας πλεονέκτημα στη νέα οικονομία και τη νέα γεωγραφία και να στεριώσουμε σε περιφερειακό επίπεδο μία αυτοτροφοδοτουμένη ανάπτυξη που θα διαθέτει χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου και ελκυστικού διαμετακομιστικού μεταφορικού κόμβου.

Τα επιχειρήματά μας απέναντι στους πολίτες και τις κοινωνικές ομάδες που υποφέρουν για μια καλύτερη Ελλάδα που οραματιστήκαμε και φανταστήκαμε μένουν έωλα.

Πρέπει, όμως, σ’ αυτήν την κρίσιμη συγκυρία να εντοπίσουμε τα αποθέματα ψυχής που κρύβει ο καθένας από εμάς για να σχεδιάσουμε από κοινού την επόμενη μέρα. Τις απαντήσεις που συχνά δεν δίνουν οι πολιτικοί σε περιόδους όπως η νέα αυτή οικονομική πραγματικότητα μπορούν να τις δώσουν οι πολίτες. Και το ζητούμενο φίλες και φίλοι είναι η ελπίδα.

Η ελπίδα ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε εθνικά και να ξεπεράσουμε με επιτυχία και αυτήν την κρίση. Για να τα καταφέρουμε όμως απαιτούνται δομικές αλλαγές στο πολιτικοοικονομικό σύστημα, ταυτόχρονα όμως απαιτείται μία νέα αξιακή προσέγγιση της πραγματικότητας. Μία προσέγγιση που θα εμπεδώνει παντού την αξιοκρατία, την επιβράβευση της μείζονος προσπάθειας, την στροφή σε παραγωγικά πρότυπα που ξεχάσαμε στο διάβα των τελευταίων ετών.

Η εποχή μας έχει πρωτοφανή και πρωτόγνωρα για τις νεότερες μεταπολιτευτικές γενιές χαρακτηριστικά. Η απάντησή μας στην πρόκληση αυτή δεν μπορεί παρά να είναι η πεποίθηση ότι όλοι μαζί μέσα από μία νέα εθνική συλλογικότητα μπορούμε να μετατρέψουμε αυτήν την κρίση σε ευκαιρία, να αναζητήσουμε μέσα από την ελληνική ψυχή εκείνα τα απύθμενα αποθέματα που θα μας δώσουν κουράγιο να παλέψουμε για ένα καλύτερο αύριο.

Η κρίση φίλες και φίλοι λοιπόν δεν είναι κατά βάση οικονομική. Είναι κοινωνική. Είναι αξιακή. Και όλοι μπροστά σε αυτήν την εθνική ευθύνη, σε αυτό το εθνικό κάλεσμα, με τις μικρές ή μεγάλες δυνάμεις μας, με τους σημαντικούς ή όχι ρόλους μας πρέπει να συνεισφέρουμε σε αυτήν την προσπάθεια. Να βάλουμε πλάτη για να βγει ο τόπος από το αδιέξοδο. Όλοι  και το τονίζω αυτό. Όλοι μας.

Να δημιουργήσουμε, να εμπνεύσουμε. Αυτό είναι το στοίχημα στην Ροδόπη και θα το υπηρετήσουμε αταλάντευτα μέχρι τέλους.