Τι εννοούμε στα χρόνια μας … πολιτική πράξη!

Γράφει ο πραγματικός διαχειριστής της Piazza del Popolo

Οι εφημερίδες έχουν πρωτοσέλιδους τίτλους για γερμανικά τανκς, πολιτικοί μιλάνε για προδότες και Τσολάκογλου πρωθυπουργούς συνεργάτες της Βέρμαχτ, κόμματα επαγγέλλονται το νέο ΕΑΜ.

Οι παπάδες ζητάνε εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες εναντίον της διεθνούς του σιωνισμού, σιτιζόμενοι από τη διαπλοκή και το κράτος διανοούμενοι και πολιτικοί επιχορηγούμενοι από τα κρατικά ταμεία, δηλαδή τα δάνεια της Μέρκελ, ζητάνε κρεμάλες, εκτελέσεις στο Γουδί και κηρύσσουν το ΟΧΙ στο νέο αγώνα για ανεξαρτησία.

Φλερτάρουν με τη βία, κολακεύουν την τρομοκρατία, υποθάλπουν την ανομία, προσπαθώντας να κρύψουν το πρόβλημα, προσπαθώντας να μας αλλάξουν ήπειρο και αιώνα για να διασώσουν τα προνόμιά τους.

Δεν ζούμε πια στον 21ο αιώνα, σε μια ευρωπαϊκή δημοκρατία όπου ψηφίζουμε και αλλάζουμε τους πολιτικούς και τις πολιτικές που δεν μας αρέσουν, αλλά σε καθεστώς της Νοτίου Αμερικής παλαιότερης δεκαετίας.

Κατηγορούμε τους πολιτικούς μας αντιπάλους ως προδότες, τους ζητάμε να φύγουν από τη χώρα, ετοιμάζουμε κρεμάλες για τους δοσίλογους, τους ρίχνουμε μπουκάλια και γροθιές στο σβέρκο, τους απειλούμε.

Πολιτική πράξη ονομάζουμε πια τη μούντζα, το ουστ!