Η Βουλευτής Έβρου του ΠΑΣΟΚ Ελένη Τσιαούση κατέθεσε ερώτηση προς τον Υπουργό Οικονομικών, με θέμα το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει ο κατασκευαστικός κλάδος.
Στην ερώτησή της η Ελένη Τσιαούση επισημαίνει ότι:
«Ο κατασκευαστικός κλάδος διανύει μία περίοδο ύφεσης η οποία, επ’ ουδενί είναι συνέπεια της διεθνούς κρίσης στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Οφείλεται, κυρίως, σε ενδογενείς παθογένειες της ελληνικής οικονομίας και ταυτόχρονα εγγενείς αδυναμίες του θεσμικού πλαισίου παραγωγής δημοσίων και ιδιωτικών έργων, οι οποίες, μάλιστα αυξάνονται και οξύνονται στις ιδιαίτερα ανταγωνιστικές συνθήκες τις οποίες διαμορφώνει η έλλειψη αντικειμένου των τεχνικών εργοληπτικών εταιρειών.
Άλλωστε, είναι χαρακτηριστικό ότι τα προβλήματα στον κλάδο εκδηλώθηκαν πολύ πριν το ξέσπασμα της διεθνούς κρίσης και εκφράστηκαν, κυρίως, με τις μεγάλες καθυστερήσεις πληρωμών, από το στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Παράλληλα ο αριθμός των απασχολουμένων στον Κατασκευαστικό Κλάδο της χώρας, συρρικνώνεται συνεχώς, με συνέπεια από 398.800 το Γ’ τρίμηνο του 2008 να φθάσουν σε 319.400 το Γ τρίμηνο του 2010, (μείωση κατά 79.400 θέσεις εργασίας ήτοι το 20% των συνολικά απασχολουμένων στον κλάδο). Να σημειωθεί ότι στο ίδιο διάστημα και στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας οι απώλειες θέσεων εργασίας ανέρχονται σε 186.900 χιλιάδες. Στο ίδιο διάστημα, τουλάχιστον 79 εταιρείες - 3ης έως και 7ης τάξης - από τις συνολικά 652 εταιρείες (ποσοστό 12,1%) έχουν κλείσει, ενώ πολλαπλάσιες είναι αυτές που παλεύουν να επιβιώσουν και ένα σημαντικό πλήθος έχει προσφύγει ή σχεδιάζει στο αμέσως επόμενο διάστημα να προσφύγει στις διαδικασίες του άρθρου 99.
Επίσης όσες κατασκευαστικές εταιρείες έχουν οικονομικές εκκρεμότητες με το δημόσιο, υποχρεώνονται, ενώ δεν εισπράττουν ούτε ένα ευρώ, να πληρώνουν τον ΦΠΑ 23% επί ανεξόφλητων τιμολογίων, αλλά και προκαταβολή φόρου 3% επί των ανεξόφλητων τιμολογίων και άρα ανύπαρκτου εισοδήματος, αλλά ακόμη και έκτακτη εισφορά για κέρδη που δεν υπάρχουν.
Τεράστια προβλήματα, ακόμη και επιβίωσης, αντιμετωπίζουν εκατοντάδες μεσαίες και μικρές κατασκευαστικές επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα, εξαιτίας της διακοπής – από τον περασμένο Ιούλιο – του προγράμματος “Θησέας”, κυρίως, όμως, από τις μεγάλες καθυστερήσεις αποπληρωμής ήδη εκτελεσμένων έργων, καθώς επίσης δεν υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα ούτε διασφαλισμένη πηγή πληρωμής τους, ενώ η ένταξή τους στο ΕΣΠΑ θεωρείται, στην παρούσα φάση, αβέβαιη.
Και όλα αυτά όταν οι κατασκευαστικές εταιρείες είναι εγκλωβισμένες πολλαπλά, διότι δεν έχουν τη δυνατότητα να διαγράψουν επισφαλή απαίτηση από το δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα (π.χ. ΟΤΑ), επειδή το Δημόσιο δεν αναγνωρίζεται ως επισφαλής πελάτης. Ταυτόχρονα οφείλουν να καταβάλλουν κανονικά το κόστος αμοιβών προσωπικού, λειτουργίας μηχανημάτων, ασφαλιστικών εισφορών στο ΙΚΑ κ.α. και σε περίπτωση που αδυνατούν να πληρώσουν, επιβαρύνονται με υπερβολικά πρόστιμα. Τέλος αναγκάζονται να προστρέξουν σε παρατεταμένο τραπεζικό δανεισμό, ο οποίος υπό τις παρούσες συνθήκες είναι απαγορευτικά κοστοβόρος, πέραν του ότι οι εμπράγματες εξασφαλίσεις που ζητούνται είναι αδύνατον να βρεθούν».
Με την ερώτησή της η βουλευτής Έβρου ρωτάει τον Υπουργό:
• Προτίθεστε να προβείτε σε αποτελεσματικές ενέργειες, ώστε να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κατασκευαστικός κλάδος;
• Ποια μέτρα προτίθεστε να λάβετε προκειμένου να καθοριστεί ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των έργων που υλοποιήθηκαν το πλαίσιο συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων; Υπάρχει πρόβλεψη ένταξή τους στο ΕΣΠΑ;
• Σε ποιες ενέργειες θα προβείτε προκειμένου να επισπευσθούν οι διαδικασίες διευθέτησης των οικονομικών εκκρεμοτήτων του ευρύτερου δημόσιου τομέα προς τις κατασκευαστικές εταιρείες, οι οποίες έχουν περιέλθει σε οικονομικά αδιέξοδη κατάσταση εξαιτίας της χρονικής καθυστέρησης της αποπληρωμής τους;
Στην ερώτησή της η Ελένη Τσιαούση επισημαίνει ότι:
«Ο κατασκευαστικός κλάδος διανύει μία περίοδο ύφεσης η οποία, επ’ ουδενί είναι συνέπεια της διεθνούς κρίσης στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Οφείλεται, κυρίως, σε ενδογενείς παθογένειες της ελληνικής οικονομίας και ταυτόχρονα εγγενείς αδυναμίες του θεσμικού πλαισίου παραγωγής δημοσίων και ιδιωτικών έργων, οι οποίες, μάλιστα αυξάνονται και οξύνονται στις ιδιαίτερα ανταγωνιστικές συνθήκες τις οποίες διαμορφώνει η έλλειψη αντικειμένου των τεχνικών εργοληπτικών εταιρειών.
Άλλωστε, είναι χαρακτηριστικό ότι τα προβλήματα στον κλάδο εκδηλώθηκαν πολύ πριν το ξέσπασμα της διεθνούς κρίσης και εκφράστηκαν, κυρίως, με τις μεγάλες καθυστερήσεις πληρωμών, από το στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Παράλληλα ο αριθμός των απασχολουμένων στον Κατασκευαστικό Κλάδο της χώρας, συρρικνώνεται συνεχώς, με συνέπεια από 398.800 το Γ’ τρίμηνο του 2008 να φθάσουν σε 319.400 το Γ τρίμηνο του 2010, (μείωση κατά 79.400 θέσεις εργασίας ήτοι το 20% των συνολικά απασχολουμένων στον κλάδο). Να σημειωθεί ότι στο ίδιο διάστημα και στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας οι απώλειες θέσεων εργασίας ανέρχονται σε 186.900 χιλιάδες. Στο ίδιο διάστημα, τουλάχιστον 79 εταιρείες - 3ης έως και 7ης τάξης - από τις συνολικά 652 εταιρείες (ποσοστό 12,1%) έχουν κλείσει, ενώ πολλαπλάσιες είναι αυτές που παλεύουν να επιβιώσουν και ένα σημαντικό πλήθος έχει προσφύγει ή σχεδιάζει στο αμέσως επόμενο διάστημα να προσφύγει στις διαδικασίες του άρθρου 99.
Επίσης όσες κατασκευαστικές εταιρείες έχουν οικονομικές εκκρεμότητες με το δημόσιο, υποχρεώνονται, ενώ δεν εισπράττουν ούτε ένα ευρώ, να πληρώνουν τον ΦΠΑ 23% επί ανεξόφλητων τιμολογίων, αλλά και προκαταβολή φόρου 3% επί των ανεξόφλητων τιμολογίων και άρα ανύπαρκτου εισοδήματος, αλλά ακόμη και έκτακτη εισφορά για κέρδη που δεν υπάρχουν.
Τεράστια προβλήματα, ακόμη και επιβίωσης, αντιμετωπίζουν εκατοντάδες μεσαίες και μικρές κατασκευαστικές επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα, εξαιτίας της διακοπής – από τον περασμένο Ιούλιο – του προγράμματος “Θησέας”, κυρίως, όμως, από τις μεγάλες καθυστερήσεις αποπληρωμής ήδη εκτελεσμένων έργων, καθώς επίσης δεν υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα ούτε διασφαλισμένη πηγή πληρωμής τους, ενώ η ένταξή τους στο ΕΣΠΑ θεωρείται, στην παρούσα φάση, αβέβαιη.
Και όλα αυτά όταν οι κατασκευαστικές εταιρείες είναι εγκλωβισμένες πολλαπλά, διότι δεν έχουν τη δυνατότητα να διαγράψουν επισφαλή απαίτηση από το δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα (π.χ. ΟΤΑ), επειδή το Δημόσιο δεν αναγνωρίζεται ως επισφαλής πελάτης. Ταυτόχρονα οφείλουν να καταβάλλουν κανονικά το κόστος αμοιβών προσωπικού, λειτουργίας μηχανημάτων, ασφαλιστικών εισφορών στο ΙΚΑ κ.α. και σε περίπτωση που αδυνατούν να πληρώσουν, επιβαρύνονται με υπερβολικά πρόστιμα. Τέλος αναγκάζονται να προστρέξουν σε παρατεταμένο τραπεζικό δανεισμό, ο οποίος υπό τις παρούσες συνθήκες είναι απαγορευτικά κοστοβόρος, πέραν του ότι οι εμπράγματες εξασφαλίσεις που ζητούνται είναι αδύνατον να βρεθούν».
Με την ερώτησή της η βουλευτής Έβρου ρωτάει τον Υπουργό:
• Προτίθεστε να προβείτε σε αποτελεσματικές ενέργειες, ώστε να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κατασκευαστικός κλάδος;
• Ποια μέτρα προτίθεστε να λάβετε προκειμένου να καθοριστεί ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των έργων που υλοποιήθηκαν το πλαίσιο συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων; Υπάρχει πρόβλεψη ένταξή τους στο ΕΣΠΑ;
• Σε ποιες ενέργειες θα προβείτε προκειμένου να επισπευσθούν οι διαδικασίες διευθέτησης των οικονομικών εκκρεμοτήτων του ευρύτερου δημόσιου τομέα προς τις κατασκευαστικές εταιρείες, οι οποίες έχουν περιέλθει σε οικονομικά αδιέξοδη κατάσταση εξαιτίας της χρονικής καθυστέρησης της αποπληρωμής τους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.