Στο τραγούδι υπάρχουν πολλοί δρόμοι για να γίνει κάποιος θρύλος. Ένας από αυτούς είναι να φύγει ξαφνικά από το επίκεντρο, να αποσυρθεί στα… ορεινά, την ώρα της μεγάλης του αποδοχής. Όταν ακόμη η επιρροή του στον κόσμο είναι σημαντική. Η διαδρομή του Θανάση Γκαϊφύλλια είναι περίπου αυτή.
Ο τροβαδούρος παρουσίασε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο «Ωτοστόπ» το 1971 και τέσσερα χρόνια αργότερα ηχογράφησε τη -θρυλική πλέον- «Ατέλειωτη εκδρομή». Ο κόσμος -ειδικά οι νέοι- τον άκουσαν, τον έμαθαν, τον τραγουδούσαν, τον παρακολουθούσαν. Ο ίδιος ήταν ένας ορμητικός ροκάς -τουλάχιστον για τα δεδομένα της εποχής- που στα τραγούδια του επιχειρούσε να συνδυάσει τον ηλεκτρικό ήχο, την ελληνική γλώσσα και πολλά στοιχεία της ελληνικής μουσικής παράδοσης με όργανα και ηχοχρώματα. Και κάπου εκεί, προς τα τέλη των 70s και την αρχή της ταραγμένης δεκαετίας του 1980, ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας εγκαταλείπει την πρωτεύουσα και τα αγαπημένα του Εξάρχεια και επιστρέφει στην Κομοτηνή, την πόλη που αγάπησε και θεωρεί γενέθλιο τόπο, αν και γεννήθηκε λίγο παραπάνω, στο Σουφλί.
Τον περασμένο χειμώνα ο Γκαϊφύλλιας κατέβηκε και πάλι από την Κομοτηνή στην Αθήνα για ορισμένες εμφανίσεις -Δευτέρα βράδυ- στο θρυλικό «Κύτταρο», την πρώτη στην ουσία ελληνική μουσική σκηνή. Ένα ροκ κλαμπ που δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 -και ήταν από τους πρώτους που έπαιξαν εκεί. Ο κόσμος μαζεύτηκε για να τον ακούσει -φίλοι από τα παλιά, αλλά και νεότεροι που είχαν μαγευτεί από την «Ατέλειωτη εκδρομή», αλλά και την πρώτη εκτέλεση της «Πρέβεζας του Κώστα Καρυωτάκη με τη μουσική του Γιάννη Γλέζου-, η ένταση και η συγκίνηση «χτύπησαν κόκκινο» και κάποιος είχε την πολύ καλή ιδέα να ηχογραφηθεί η βραδιά. Έτσι προέκυψε το διπλό cd με τίτλο «Αυτά που ρωτάς - Ζωντανά στο Κύτταρο», μέσω του οποίου ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας επιστρέφει δυναμικά στο δισκογραφικό προσκήνιο. Μια ζωντανή ηχογράφηση που πραγματικά αξίζει τον κόπο. Όχι μόνο διότι είναι η πρώτη και μοναδική μέχρι στιγμής του Γκαϊφύλλια, αλλά κυρίως διότι αποτυπώνει με ακρίβεια την επικοινωνιακή του ικανότητα. Και κάτι ακόμη καλύτερο: καταγράφει τη μουσική παράσταση ενός μουσικού και τραγουδιστή που δεν είναι ξεζουμισμένος από την καθημερινή -δηλαδή την… καθεβραδινή- φθορά χρόνων και χρόνων. Η ανάγκη του να τα πει δεν έχει ξεθωριάσει από τη συνήθεια, τη σύμβαση και την επανάληψη. Η ενέργεια που εκπέμπει έχει σωρευτεί καιρό πολύ και η δύναμή της είναι εκρηκτική. Επίσης, είναι σαφές ότι ο Γκαϊφύλλιας ανεβαίνοντας στη σκηνή του «Κύτταρου» ικανοποίησε πρωτίστως την ανάγκη του να επικοινωνήσει με τον κόσμο. Γι’ αυτό δεν τραγουδάει μόνο. Λέει αστεία, διηγείται ιστορίες, αποκαλύπτει μυστικά και γενικότερα μιλάει αρκετά. Το τελικό αποτέλεσμα παραπέμπει στα καλύτερα ενός δημιουργού -και της γενιάς του 1970 γενικότερα- που ονειρεύτηκε πολλά με το τραγούδι, αλλά ουδέποτε δικαιώθηκε. Ούτε δικαίωσε τον εαυτό της, αφού τα καλά της παιδιά ενσωματώθηκαν πλήρως στο σύστημα και το μετάλλαξαν προς το χυδαιότερο χωρίς τύψεις ή αναστολές και τα καλύτερα αποκεντρώθηκαν (sic) και αποτραβήχτηκαν, όπως ο Γκαϊφύλλιας, ή «κάηκαν» μια κι έξω και για πάντα, μην αντέχοντας το νέο σκηνικό.
Στο διπλό αυτό cd ακούγονται κατά βάση τα τραγούδια με τα οποία ταυτίστηκε τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες ο Θανάσης Γκαϊφύλιας, αλλά και κάποια άλλα που θα περιμέναμε να τα πει. Το… κερασάκι στην τούρτα είναι το κομμάτι που έδωσε στο δίσκο τον τίτλο «Αυτά που ρωτάς», μια διασκευή με ελληνικούς στίχους που έγραψε ο ίδιος ο Γκαϊφύλλιας πάνω στο γνωστό τραγούδι του Bob Dylan «Blowin’ in the wind». Συμμετέχουν, επίσης, οι αδελφές Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή, ερμηνεύοντας με το μοναδικό τους τρόπο παραδοσιακά τραγούδια της Θράκης και της Κάτω Ιταλίας, καθώς και η Λήδα Χαλκιαδάκη σε δύο ντουέτα με τον Θανάση Γκαϊφύλλια.
Τον περασμένο χειμώνα ο Γκαϊφύλλιας κατέβηκε και πάλι από την Κομοτηνή στην Αθήνα για ορισμένες εμφανίσεις -Δευτέρα βράδυ- στο θρυλικό «Κύτταρο», την πρώτη στην ουσία ελληνική μουσική σκηνή. Ένα ροκ κλαμπ που δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 -και ήταν από τους πρώτους που έπαιξαν εκεί. Ο κόσμος μαζεύτηκε για να τον ακούσει -φίλοι από τα παλιά, αλλά και νεότεροι που είχαν μαγευτεί από την «Ατέλειωτη εκδρομή», αλλά και την πρώτη εκτέλεση της «Πρέβεζας του Κώστα Καρυωτάκη με τη μουσική του Γιάννη Γλέζου-, η ένταση και η συγκίνηση «χτύπησαν κόκκινο» και κάποιος είχε την πολύ καλή ιδέα να ηχογραφηθεί η βραδιά. Έτσι προέκυψε το διπλό cd με τίτλο «Αυτά που ρωτάς - Ζωντανά στο Κύτταρο», μέσω του οποίου ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας επιστρέφει δυναμικά στο δισκογραφικό προσκήνιο. Μια ζωντανή ηχογράφηση που πραγματικά αξίζει τον κόπο. Όχι μόνο διότι είναι η πρώτη και μοναδική μέχρι στιγμής του Γκαϊφύλλια, αλλά κυρίως διότι αποτυπώνει με ακρίβεια την επικοινωνιακή του ικανότητα. Και κάτι ακόμη καλύτερο: καταγράφει τη μουσική παράσταση ενός μουσικού και τραγουδιστή που δεν είναι ξεζουμισμένος από την καθημερινή -δηλαδή την… καθεβραδινή- φθορά χρόνων και χρόνων. Η ανάγκη του να τα πει δεν έχει ξεθωριάσει από τη συνήθεια, τη σύμβαση και την επανάληψη. Η ενέργεια που εκπέμπει έχει σωρευτεί καιρό πολύ και η δύναμή της είναι εκρηκτική. Επίσης, είναι σαφές ότι ο Γκαϊφύλλιας ανεβαίνοντας στη σκηνή του «Κύτταρου» ικανοποίησε πρωτίστως την ανάγκη του να επικοινωνήσει με τον κόσμο. Γι’ αυτό δεν τραγουδάει μόνο. Λέει αστεία, διηγείται ιστορίες, αποκαλύπτει μυστικά και γενικότερα μιλάει αρκετά. Το τελικό αποτέλεσμα παραπέμπει στα καλύτερα ενός δημιουργού -και της γενιάς του 1970 γενικότερα- που ονειρεύτηκε πολλά με το τραγούδι, αλλά ουδέποτε δικαιώθηκε. Ούτε δικαίωσε τον εαυτό της, αφού τα καλά της παιδιά ενσωματώθηκαν πλήρως στο σύστημα και το μετάλλαξαν προς το χυδαιότερο χωρίς τύψεις ή αναστολές και τα καλύτερα αποκεντρώθηκαν (sic) και αποτραβήχτηκαν, όπως ο Γκαϊφύλλιας, ή «κάηκαν» μια κι έξω και για πάντα, μην αντέχοντας το νέο σκηνικό.
Στο διπλό αυτό cd ακούγονται κατά βάση τα τραγούδια με τα οποία ταυτίστηκε τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες ο Θανάσης Γκαϊφύλιας, αλλά και κάποια άλλα που θα περιμέναμε να τα πει. Το… κερασάκι στην τούρτα είναι το κομμάτι που έδωσε στο δίσκο τον τίτλο «Αυτά που ρωτάς», μια διασκευή με ελληνικούς στίχους που έγραψε ο ίδιος ο Γκαϊφύλλιας πάνω στο γνωστό τραγούδι του Bob Dylan «Blowin’ in the wind». Συμμετέχουν, επίσης, οι αδελφές Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή, ερμηνεύοντας με το μοναδικό τους τρόπο παραδοσιακά τραγούδια της Θράκης και της Κάτω Ιταλίας, καθώς και η Λήδα Χαλκιαδάκη σε δύο ντουέτα με τον Θανάση Γκαϊφύλλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.