Η ανεργία μαστίζει τη Θράκη και οι τρεις μεγάλες πόλεις έχουν γεμίσει «λουκέτα», νέους ανέργους και βιομηχανικές ζώνες από εργοστάσια, πραγματικά «κουφάρια». Στην Αλεξανδρούπολη, με το μεγάλο λιμάνι, δεν υπάρχει αξιοποιημένη παραλιακή ζώνη και το χαρακτηρισμένο από το 2007 ως «διεθνούς ενδιαφέροντος» λιμάνι δεν διαθέτει ούτε στοιχειώδη αίθουσα αναμονής επιβατών και χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων, ενώ παραμένει απομονωμένο από το Αιγαίο - εκτός της Σαμοθράκης. Επισήμως η ανεργία σε όλο τον Έβρο είναι στο 16%, το Εργατικό Κέντρο την ανεβάζει στο 22% και από αυτό το ποσοστό το 35% αφορά νέους ανθρώπους που ζουν μέσα στην Αλεξανδρούπολη.
Αντιμέτωπη με τα «λουκέτα» και την αποβιομηχάνιση είναι η Κομοτηνή, όπου από τα 99 εργοστάσια που λειτουργούσαν στη βιομηχανική περιοχή, λίγο έξω από την πόλη, σήμερα απέμειναν μόλις 10. Το κυκλοφοριακό με την προβληματική κίνηση των αστικών λεωφορείων στον αστικό ιστό, η αρρυθμία στην καθαριότητα και την έξοδο των απορριμματοφόρων, αλλά και στο κλείσιμο πολλών καταστημάτων στο κέντρο ταλανίζουν την Ξάνθη, τα οποία σύμφωνα με στοιχεία ανέρχονται στα 120!!!
Δεν ζητούν χρήματα για «αέρα» στην Ξάνθη
Από την 1η Ιανουαρίου μέχρι το τέλος Αυγούστου έγιναν 431 νέες εγγραφές στο μητρώο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ξάνθης και 549 διαγραφές. Ανοιξαν 35 μικρές βιοτεχνίες και έκλεισαν 89, έκαναν εγκαίνια 153 καινούργια εμπορικά καταστήματα και κατέβασαν ρολά 227.«Δυστυχώς δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τον γενικό κανόνα που λέει ότι η αγορά στενάζει και ο εμπορικός κόσμος περνάει δύσκολες ώρες. Επιπλέον, καθυστερεί ο νέος αναπτυξιακός νόμος και η Θράκη μάταια περιμένει κίνητρα. Δεν θέλουμε επιδοτήσεις, έχουμε αντιληφθεί ότι οι επιδοματικές πολιτικές ανήκουν στο παρελθόν, θέλουμε όμως κίνητρα για να ανοίξουν δουλειές και να προσφέρουν νέες θέσεις εργασίας», τονίζει ο γενικός γραμματέας του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ξάνθης Ζήσης Κατσαρίκας.
Σε τρεις κεντρικούς δρόμους της Ξάνθης υπάρχουν 120 καταστήματα κλειστά, ενώ κανείς πια δεν ζητεί επιπλέον χρήματα για «αέρα» και πολλοί ιδιοκτήτες μείωσαν τα ενοίκια στην επαγγελματική στέγη. Οι έμποροι υπολογίζουν ότι η πτώση του τζίρου είναι κοντά στο 30% και απογοητευτικά είναι τα νούμερα για τους νέους που κατακλύζουν τα γραφεία του ΟΑΕΔ.
Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια η παλιά πόλη της Ξάνθης, που χτίστηκε το 1829 και από το 1976 έχει ανακηρυχτεί ως προστατευόμενος οικισμός. Στην παλιά πόλη υπάρχουν 1.200 διατηρητέα κτίσματα, από τα οποία 140 χαρακτηρίζονται ως πολύ αξιόλογα και 130 ως αξιόλογα. Ωστόσο, ο οικισμός αλλοιώνεται από παρεμβάσεις που δεν συνάδουν με τη φυσιογνωμία του, χωρίς καμία αρμόδια αρχή να παρεμβαίνει και, παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων του, κανείς δεν ελέγχει τι αλλαγές γίνονται στα κτίρια. Επιπλέον, έχει αυξηθεί υπέρμετρα ο αριθμός των Ι.Χ. και τα στενά, πέτρινα δρομάκια στενάζουν από το κυκλοφοριακό.
«Μαύρη» εργασία και ελλείψεις στη σχολική στέγη
Η σύνδεση της Αλεξανδρούπολης με το ακριτικό νησί της Σαμοθράκης ήταν και παραμένει προβληματική, ενώ οι πράκτορες δεν γνωρίζουν να ενημερώσουν Έλληνες και ξένους τουρίστες ούτε για τα δρομολόγια της επόμενης εβδομάδας. «Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, μέχρι σήμερα, είναι συγχρόνως εμπορικό και επιβατηγό, διαθέτει ιχθυόσκαλα, χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων, εμπορικής έκθεσης, λαϊκής αγοράς, λούνα παρκ και εγκαταστάσεις ναυταθλητικών σωματείων, ενώ για Κέντρο Ενημέρωσης Επισκεπτών έχουμε ένα κακόγουστο ξύλινο παράπηγμα», επισημαίνει ο υποναύαρχος ε.α. και πρώην λιμενάρχης Αλεξανδρούπολης Νικόλαος Παπανικολόπουλος.
Στην πρωτεύουσα του Έβρου η ανεργία καλπάζει και οι παράγοντες της αγοράς λένε πως η ύφεση έφερε την πόλη στα επίπεδα του 1960. «Δεν είναι μόνο η ανεργία, για εμάς τους νέους μεγάλη πληγή είναι και η ανασφάλιστη εργασία. Υπάρχουν πολλά παιδιά που δουλεύουν για 480 ευρώ και αυτά χωρίς ένσημα. Υπάρχουν επίσης εργαζόμενοι που έχουν να δουν το... χρώμα του χρήματος έως και 18 μήνες, αλλά δεν έχουν πού αλλού να πάνε και μένουν και περιμένουν», μας λέει ο Δημήτρης Γεωργακούδης, μηχανικός παραγωγής και διοίκησης, που εδώ και μήνες είναι άνεργος. Οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης αναγνωρίζουν πως τα κυριότερα προβλήματα της πόλης είναι το κυκλοφοριακό, η παραλιακή ζώνη, η έλλειψη χώρων στάθμευσης, η μη αξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η κακή διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Κομφούζιο
«Το βασικό πρόβλημα του αστικού σχεδιασμού είναι ακριβώς η έλλειψη αστικού σχεδιασμού. Η Αλεξανδρούπολη είναι η μόνη πόλη στην Ελλάδα που δεν έχει επίκαιρο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο και λειτουργεί με το σχέδιο του 1988. Συνέπεια αυτού είναι το κυκλοφορικό κομφούζιο, λόγω έλλειψης χώρων στάθμευσης και περιφερειακών δρόμων, η ανυπαρξία ελεύθερων χώρων για κοινωνικές υποδομές και η ανυπαρξία πολιτικής χρήσεων γης για τις διάφορες λειτουργίες της πόλης, η απαράδεκτη κατάσταση της παραλιακής ζώνης που χωρίζει την πόλη από τη θάλασσα», επισημαίνει ο πολιτικός μηχανικός και δημοτικός σύμβουλος Αλεξανδρούπολης Γιάννης Λασκαράκης. Λόγω της αύξησης του αριθμού των μαθητών διογκώνεται τα τελευταία χρόνια και το πρόβλημα της σχολικής στέγης στην Αλεξανδρούπολη, όπου εδώ και δέκα χρόνια δεν έχει χτιστεί ούτε ένα καινούργιο δημοτικό σχολείο, ενώ στα πέντε γυμνάσια πολλοί χώροι που προορίζονταν για άλλες χρήσεις έχουν μετατραπεί σε αίθουσες διδασκαλίας.
«Σε πολλές τάξεις των γυμνασίων ο αριθμός των μαθητών σε κάθε αίθουσα είναι πάνω από 32, καλύτερη, ωστόσο, είναι η κατάσταση στα λύκεια γενικής εκπαίδευσης.
Εξαιρείται το κτιριακό συγκρότημα που στεγάζει το 1ο Επαγγελματικό Λύκειο, το 3ο Εσπερινό Λύκειο, την Επαγγελματική Σχολή και το ΙΕΚ, η ακαταλληλότητα του οποίου έχει επισημανθεί κατ’ επανάληψη εδώ και τουλάχιστον δέκα χρόνια», σημειώνει ο διευθυντής του 2ου ΕΠΑΛ Αλεξανδρούπολης Στέργιος Αποστολακούδης.
Εργοστάσια - κουφάρια και πτώση τζίρου 35% στα καταστήματα
Δραματική είναι η κατάσταση με την ανεργία στην Κομοτηνή και όπως επισημαίνει ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Παντελής Μαγαλιός, «οι αλλαγές στην εργασία είναι τρομακτικές και δεν τις προλαβαίνουμε». Το μεγαλύτερο χτύπημα δέχτηκε η Ροδόπη, όταν έκλεισαν οι τρεις παραγωγικές μονάδες της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας και έμειναν στον δρόμο πάνω από 800 εργαζόμενοι, οι περισσότεροι από τους οποίους αναζήτησαν μια καλύτερη τύχη στην Κομοτηνή, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
«Δουλειές δεν υπάρχουν πλέον. Δεν προλαβαίνουμε τα «λουκέτα», ενώ και όσα εργοστάσια μένουν ανοιχτά, αλλάζουν τις εργασιακές σχέσεις», σχολιάζει! Ως παράδειγμα αναφέρει πως η μεγάλη μονάδα παραγωγής κάδων απορριμμάτων Heleci μείωσε το προσωπικό από 170 άτομα σε 52, ενώ έκλεισε η εταιρεία Fanware που έραβε κάλτσες για λογαριασμό γνωστής εταιρείας αθλητικών ειδών -η εταιρεία ανακοίνωσε ότι θα ράβει πλέον τις κάλτσες στην Κίνα- και αφού αποζημίωσε τους 64 εργαζομένους, τους έστειλε στο ταμείο ανεργίας.
Στοιχεία
Σύμφωνα με στοιχεία του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ροδόπης, τον τελευταίο χρόνο ο τζίρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων έχει πέσει κατά 35% και το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν τα καταστήματα στην Κομοτηνή. «Δυστυχώς δεν βλέπουμε άμεσα έξοδο από το τούνελ. Μας ενδιαφέρει η Κομοτηνή να γίνει μία πόλη που θα έχει δουλειές, θα αξιοποιεί τους νέους ανθρώπους και θα τους προσφέρει όραμα και προοπτική για να μην πάρουν τον δρόμο της ξενιτιάς», τονίζει ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κομοτηνής. Μερικά ακόμη από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η πόλη της Κομοτηνής είναι η τελική έγκριση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, η μετεγκατάσταση του οικισμού Αλάν Κογιού των Ρομά που ζουν εδώ και χρόνια μέσα σε άθλιες συνθήκες και η ανάδειξη του λιμανιού στο Φανάρι, μια περιοχή που με τον «Καλλικράτη» ενώνεται με τον μεγάλο δήμο της Κομοτηνής.
Δεν ζητούν χρήματα για «αέρα» στην Ξάνθη
Από την 1η Ιανουαρίου μέχρι το τέλος Αυγούστου έγιναν 431 νέες εγγραφές στο μητρώο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ξάνθης και 549 διαγραφές. Ανοιξαν 35 μικρές βιοτεχνίες και έκλεισαν 89, έκαναν εγκαίνια 153 καινούργια εμπορικά καταστήματα και κατέβασαν ρολά 227.«Δυστυχώς δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τον γενικό κανόνα που λέει ότι η αγορά στενάζει και ο εμπορικός κόσμος περνάει δύσκολες ώρες. Επιπλέον, καθυστερεί ο νέος αναπτυξιακός νόμος και η Θράκη μάταια περιμένει κίνητρα. Δεν θέλουμε επιδοτήσεις, έχουμε αντιληφθεί ότι οι επιδοματικές πολιτικές ανήκουν στο παρελθόν, θέλουμε όμως κίνητρα για να ανοίξουν δουλειές και να προσφέρουν νέες θέσεις εργασίας», τονίζει ο γενικός γραμματέας του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ξάνθης Ζήσης Κατσαρίκας.
Σε τρεις κεντρικούς δρόμους της Ξάνθης υπάρχουν 120 καταστήματα κλειστά, ενώ κανείς πια δεν ζητεί επιπλέον χρήματα για «αέρα» και πολλοί ιδιοκτήτες μείωσαν τα ενοίκια στην επαγγελματική στέγη. Οι έμποροι υπολογίζουν ότι η πτώση του τζίρου είναι κοντά στο 30% και απογοητευτικά είναι τα νούμερα για τους νέους που κατακλύζουν τα γραφεία του ΟΑΕΔ.
Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια η παλιά πόλη της Ξάνθης, που χτίστηκε το 1829 και από το 1976 έχει ανακηρυχτεί ως προστατευόμενος οικισμός. Στην παλιά πόλη υπάρχουν 1.200 διατηρητέα κτίσματα, από τα οποία 140 χαρακτηρίζονται ως πολύ αξιόλογα και 130 ως αξιόλογα. Ωστόσο, ο οικισμός αλλοιώνεται από παρεμβάσεις που δεν συνάδουν με τη φυσιογνωμία του, χωρίς καμία αρμόδια αρχή να παρεμβαίνει και, παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων του, κανείς δεν ελέγχει τι αλλαγές γίνονται στα κτίρια. Επιπλέον, έχει αυξηθεί υπέρμετρα ο αριθμός των Ι.Χ. και τα στενά, πέτρινα δρομάκια στενάζουν από το κυκλοφοριακό.
«Μαύρη» εργασία και ελλείψεις στη σχολική στέγη
Η σύνδεση της Αλεξανδρούπολης με το ακριτικό νησί της Σαμοθράκης ήταν και παραμένει προβληματική, ενώ οι πράκτορες δεν γνωρίζουν να ενημερώσουν Έλληνες και ξένους τουρίστες ούτε για τα δρομολόγια της επόμενης εβδομάδας. «Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, μέχρι σήμερα, είναι συγχρόνως εμπορικό και επιβατηγό, διαθέτει ιχθυόσκαλα, χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων, εμπορικής έκθεσης, λαϊκής αγοράς, λούνα παρκ και εγκαταστάσεις ναυταθλητικών σωματείων, ενώ για Κέντρο Ενημέρωσης Επισκεπτών έχουμε ένα κακόγουστο ξύλινο παράπηγμα», επισημαίνει ο υποναύαρχος ε.α. και πρώην λιμενάρχης Αλεξανδρούπολης Νικόλαος Παπανικολόπουλος.
Στην πρωτεύουσα του Έβρου η ανεργία καλπάζει και οι παράγοντες της αγοράς λένε πως η ύφεση έφερε την πόλη στα επίπεδα του 1960. «Δεν είναι μόνο η ανεργία, για εμάς τους νέους μεγάλη πληγή είναι και η ανασφάλιστη εργασία. Υπάρχουν πολλά παιδιά που δουλεύουν για 480 ευρώ και αυτά χωρίς ένσημα. Υπάρχουν επίσης εργαζόμενοι που έχουν να δουν το... χρώμα του χρήματος έως και 18 μήνες, αλλά δεν έχουν πού αλλού να πάνε και μένουν και περιμένουν», μας λέει ο Δημήτρης Γεωργακούδης, μηχανικός παραγωγής και διοίκησης, που εδώ και μήνες είναι άνεργος. Οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης αναγνωρίζουν πως τα κυριότερα προβλήματα της πόλης είναι το κυκλοφοριακό, η παραλιακή ζώνη, η έλλειψη χώρων στάθμευσης, η μη αξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η κακή διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Κομφούζιο
«Το βασικό πρόβλημα του αστικού σχεδιασμού είναι ακριβώς η έλλειψη αστικού σχεδιασμού. Η Αλεξανδρούπολη είναι η μόνη πόλη στην Ελλάδα που δεν έχει επίκαιρο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο και λειτουργεί με το σχέδιο του 1988. Συνέπεια αυτού είναι το κυκλοφορικό κομφούζιο, λόγω έλλειψης χώρων στάθμευσης και περιφερειακών δρόμων, η ανυπαρξία ελεύθερων χώρων για κοινωνικές υποδομές και η ανυπαρξία πολιτικής χρήσεων γης για τις διάφορες λειτουργίες της πόλης, η απαράδεκτη κατάσταση της παραλιακής ζώνης που χωρίζει την πόλη από τη θάλασσα», επισημαίνει ο πολιτικός μηχανικός και δημοτικός σύμβουλος Αλεξανδρούπολης Γιάννης Λασκαράκης. Λόγω της αύξησης του αριθμού των μαθητών διογκώνεται τα τελευταία χρόνια και το πρόβλημα της σχολικής στέγης στην Αλεξανδρούπολη, όπου εδώ και δέκα χρόνια δεν έχει χτιστεί ούτε ένα καινούργιο δημοτικό σχολείο, ενώ στα πέντε γυμνάσια πολλοί χώροι που προορίζονταν για άλλες χρήσεις έχουν μετατραπεί σε αίθουσες διδασκαλίας.
«Σε πολλές τάξεις των γυμνασίων ο αριθμός των μαθητών σε κάθε αίθουσα είναι πάνω από 32, καλύτερη, ωστόσο, είναι η κατάσταση στα λύκεια γενικής εκπαίδευσης.
Εξαιρείται το κτιριακό συγκρότημα που στεγάζει το 1ο Επαγγελματικό Λύκειο, το 3ο Εσπερινό Λύκειο, την Επαγγελματική Σχολή και το ΙΕΚ, η ακαταλληλότητα του οποίου έχει επισημανθεί κατ’ επανάληψη εδώ και τουλάχιστον δέκα χρόνια», σημειώνει ο διευθυντής του 2ου ΕΠΑΛ Αλεξανδρούπολης Στέργιος Αποστολακούδης.
Εργοστάσια - κουφάρια και πτώση τζίρου 35% στα καταστήματα
Δραματική είναι η κατάσταση με την ανεργία στην Κομοτηνή και όπως επισημαίνει ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Παντελής Μαγαλιός, «οι αλλαγές στην εργασία είναι τρομακτικές και δεν τις προλαβαίνουμε». Το μεγαλύτερο χτύπημα δέχτηκε η Ροδόπη, όταν έκλεισαν οι τρεις παραγωγικές μονάδες της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας και έμειναν στον δρόμο πάνω από 800 εργαζόμενοι, οι περισσότεροι από τους οποίους αναζήτησαν μια καλύτερη τύχη στην Κομοτηνή, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
«Δουλειές δεν υπάρχουν πλέον. Δεν προλαβαίνουμε τα «λουκέτα», ενώ και όσα εργοστάσια μένουν ανοιχτά, αλλάζουν τις εργασιακές σχέσεις», σχολιάζει! Ως παράδειγμα αναφέρει πως η μεγάλη μονάδα παραγωγής κάδων απορριμμάτων Heleci μείωσε το προσωπικό από 170 άτομα σε 52, ενώ έκλεισε η εταιρεία Fanware που έραβε κάλτσες για λογαριασμό γνωστής εταιρείας αθλητικών ειδών -η εταιρεία ανακοίνωσε ότι θα ράβει πλέον τις κάλτσες στην Κίνα- και αφού αποζημίωσε τους 64 εργαζομένους, τους έστειλε στο ταμείο ανεργίας.
Στοιχεία
Σύμφωνα με στοιχεία του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ροδόπης, τον τελευταίο χρόνο ο τζίρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων έχει πέσει κατά 35% και το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν τα καταστήματα στην Κομοτηνή. «Δυστυχώς δεν βλέπουμε άμεσα έξοδο από το τούνελ. Μας ενδιαφέρει η Κομοτηνή να γίνει μία πόλη που θα έχει δουλειές, θα αξιοποιεί τους νέους ανθρώπους και θα τους προσφέρει όραμα και προοπτική για να μην πάρουν τον δρόμο της ξενιτιάς», τονίζει ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κομοτηνής. Μερικά ακόμη από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η πόλη της Κομοτηνής είναι η τελική έγκριση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, η μετεγκατάσταση του οικισμού Αλάν Κογιού των Ρομά που ζουν εδώ και χρόνια μέσα σε άθλιες συνθήκες και η ανάδειξη του λιμανιού στο Φανάρι, μια περιοχή που με τον «Καλλικράτη» ενώνεται με τον μεγάλο δήμο της Κομοτηνής.
Αυτη ειναι η κυβερνηση του ΔΝΤ που θελει και την ψηφο μας. ουστ!!
ΑπάντησηΔιαγραφή