Ξεκίνησε την Δευτέρα 8 Μαρτίου στην Titanium Yiayiannos Gallery στην Αθήνα η έκθεση ζωγραφικής του Κομοτηναίου καλλιτέχνη Νίκου Θωμά, η οποία θα διαρκέσει έως και τη Κυριακή 4 Απριλίου 2010. Η gallery για όσους θα θελήσουν να παραβρεθούν στην έκθεση, βρίσκεται στην οδό Βασιλέως Κωνσταντίνου 44.
Ο Νίκος Θωμάς δημιουργεί με παραδοσιακά υλικά (λάδι σε καμβά), έργα σύγχρονων προβληματισμών και μεταμοντέρνας αντίληψης. Μέσα από την χειρονομιακή του γραφή, την γεωμετρική αφαίρεση και το κονστρουκτιβιστικό του εικαστικό λεξιλόγιο, ο καλλιτέχνης μορφοποιεί πλέγματα και συσχετισμούς επιπέδων, που αποκαλύπτουν την λειτουργία τόσο της δομής, όσο και των μεταλλαγών της ύλης σε ενέργεια.
Ο Νίκος Θωμάς δημιουργεί με παραδοσιακά υλικά (λάδι σε καμβά), έργα σύγχρονων προβληματισμών και μεταμοντέρνας αντίληψης. Μέσα από την χειρονομιακή του γραφή, την γεωμετρική αφαίρεση και το κονστρουκτιβιστικό του εικαστικό λεξιλόγιο, ο καλλιτέχνης μορφοποιεί πλέγματα και συσχετισμούς επιπέδων, που αποκαλύπτουν την λειτουργία τόσο της δομής, όσο και των μεταλλαγών της ύλης σε ενέργεια.
Τα φαντασιακά και μεγάλων συνήθως διαστάσεων αυτά «τοπία» αφορούν ενέργειες, φαινόμενα και καταστάσεις που πιθανόν να υφίστανται στον μικρόκοσμο, όπως επίσης στον μακρόκοσμο, αλλά πολύ περισσότερο αυτά προέρχονται από τον κόσμο του υποσυνείδητου, απ’ όπου ο ζωγράφος διαισθαντικά αντλεί τα δημιουργικά του ερεθίσματα.
Ένα από τα ενδιαφέροντα στοιχεία της παρουσιαζόμενης αυτής σειράς των «τοπίων» είναι ο τρόπος που το βάθος πεδίου επενεργεί και μετουσιώνει την επιφάνεια με εσωτερικές ανατροπές, οι οποίες αποκαθηλώνουν κάθε συμβατικότητα, φέρνοντας στο προσκήνιο υποδόριες συγκρουσιακές σχέσεις, απ’ όπου πηγάζουν νέοι ρυθμοί και αρμονικές ισορροπίες αντιθέσεων.
Τα χρώματα του Νίκου Θωμά λειτουργούν ως εντάσεις και παρεμβάσεις του φωτός στον ρευστό χώρο, ο οποίος αποκτά οντολογικό περιεχόμενο, καθώς δραστηριοποιεί τα νέα μορφικά σχήματα που παράγονται, καθορίζοντας ταυτοχρόνως και τις συνεχόμενες μεταμορφωτικές τους δυνατότητες στον χρόνο.
Ένα από τα ενδιαφέροντα στοιχεία της παρουσιαζόμενης αυτής σειράς των «τοπίων» είναι ο τρόπος που το βάθος πεδίου επενεργεί και μετουσιώνει την επιφάνεια με εσωτερικές ανατροπές, οι οποίες αποκαθηλώνουν κάθε συμβατικότητα, φέρνοντας στο προσκήνιο υποδόριες συγκρουσιακές σχέσεις, απ’ όπου πηγάζουν νέοι ρυθμοί και αρμονικές ισορροπίες αντιθέσεων.
Τα χρώματα του Νίκου Θωμά λειτουργούν ως εντάσεις και παρεμβάσεις του φωτός στον ρευστό χώρο, ο οποίος αποκτά οντολογικό περιεχόμενο, καθώς δραστηριοποιεί τα νέα μορφικά σχήματα που παράγονται, καθορίζοντας ταυτοχρόνως και τις συνεχόμενες μεταμορφωτικές τους δυνατότητες στον χρόνο.
Αγαπητέ Νίκο, τα θερμότερα συγχαρητήριά μας για την έκθεση ζωγραφικής στην Αθήνα, με την οποία κάνεις την πόλη μας υπερήφανη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε μια παρέα Κομοτηναίων, και θα χαρούμε πολύ να σε δούμε μέλος του ΔΣ του νέου Πολιτιστικού Κέντρου Μελίνα Μερκούρη, της πόλης μας.
Όπως θα χαρούμε να δούμε μέλη του ΔΣ, τον Κομοτηναίο ζωγράφο Μιχάλη Μαδένη που διαπρέπει όπως και εσύ, τους νέους επιτυχημένους μουσικούς Γιώργο Παπουτσή, Γαρυφαλιά Κατσιμίγα, Δημήτρη Σβυντρίδη, Γιώργο Σγούρο την μουσειολόγο και ιστορικό τέχνης Κική Χριστουδούλου , τους συγγραφείς Χρήστο Χαρτοματζίδη και Μισελ Φάϊς . Όπως και όλους τους νεολαίους της Κομοτηνής που διαπρέπουν στα γράμματα και στις τέχνες.
Έτσι με σας όλους, υπάρχουν όλα τα δεδομένα και οι καλοί οιωνοί να έχουμε και μείς οι Θρακιώτες ένα πολιτιστικό κέντρο αντάξιο του ονόματός του και των προσπαθειών των ανθρώπων που το οραματίστηκαν και το προσπάθησαν εδώ και είκοσι πέντε χρόνια.
Παρέα Κομοτηναίων
Με το σκεπτικό της παρέας σας συμφωνώ και νομίζω ότι .έχετε και δίκαιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή γνωρίζω 5-6 μέλη της άλλης παρέας που αυτοανακηρύθηκαν διαφωτιστές του πολιτισμού, μπορώ να πω ότι τίποτε δεν προσφέρουν στη πόλη ανιδιοτελώς, χαρακτηρίζονται έπαρση και ατομικισμό και έλλειψη αισθητικής. Είναι ικανοί πχ σε μια έκθεση ζωγραφικής τους πίνακες να τους τοποθετήσουν ανάποδα γιατί νομίζουν ότι αισθητικά είναι καλύτερα, ή να αλλάξουν τον χρωματισμό των τοίχων για να είναι ασορτί με αυτό των πινάκων ζωγραφικής.
Απορώ γιατί δεν ενδιαφέρονται για την εύρυθμη λειτουργία του πολιτιστικού κέντρου η πολιτική ηγεσία του τόπου. Αλλά πώς να ενδιαφερθεί, όταν μια μικροσυντήρηση του κτιρίου της ιστορικής Λέσχης Κομοτηναίων έφθασε να συζητείται στη βουλή μετά την ερώτηση του βουλευτή κ. Στυλιανίδη. Αυτό το περικαλλές κτίριο έζησε τόσα χρόνια είδε χαρές και λύπες πολέμους και πλημμύρες και στάθηκε .όρθιο και πάντα καλοσυντηρημένο, με τις δαπάνες ρεφενέ των μελών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Τόση αβελτηρία δεν περίμενα, η απαξίωσή τους στην ιστορία αυτής της πόλης έφθασε να γίνει θέμα στη βουλή των Ελλήνων. Κρίμα, δεν περίμενα τέτοια συμπεριφορά από τους ιθύνοντες, ίσως για το τελευταίο ιστορικό κτίριο της Κομοτηνής. Άρχισα να πιστεύω ότι ο κοινωνικός ιστός της πόλης μας διαβρώθηκε και αποσυντέθηκε. Συγγνώμη, αλλά πρέπει κάποτε ν’ αρχίσουμε να μιλάμε και για την πόλη μας, πριν μας πάρει η μεγάλη κατηφόρα.
Βαρουσιώτης
Η «εμπνευσμένη» αισθητική τους χαρακτηρίζεται από την τοποθέτηση του «φωσφορούχου» digital ρολογιού στην περικαλλή αρχοντική είσοδο της Λέσχης Κομοτηναίων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο κλειστό πλέον club της Λέσχης Κομοτηναίων ψαχνόμαστε με το
«λυχνάρι του Διογένη» για να εγγραφούμε μέλη.