Λαμβάνοντας υπόψη τη συζήτηση της τελευταίας συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Κομοτηνής, ένα καίριο ερώτημα βασανίζει τους απλούς Κομοτηναίους πολίτες: Προς τα που οδηγείται τελικά αυτή η πόλη; Ποιά είναι η προοπτική και το μέλλον της; Υπάρχει άραγε μέλλον με την παρούσα δημοτική αρχή ή απλά και μόνο παραμένουμε εγκλωβισμένοι σε ένα ζοφερό και μίζερο παρόν; Στη συνδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Πέμπτη υποβλήθηκαν διάφορες ενδιαφέρουσες προτάσεις(οι περισσότερες απολύτως τεκμηριωμένες) για πολλά σοβαρά και άλυτα προβλήματα της πόλης, υποδείχθηκαν λύσεις, έγιναν χρήσιμες και ουσιαστικές παρεμβάσεις και επισημάνσεις, παρατηρήσεις αλλά και κριτικές(οι περισσότερες καλόπιστες), αναδεικνύονται προβλήματα και τα στραβά της πόλης αλλά και του Δήμου κυρίως από τον επικεφαλή τους της παράταξης της μειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου κ. Τάσο Βαβατσικλή από τον πρώην αντιδήμαρχο κ. Γιώργο Πετρίδη, και από διάφορους δημοτικούς συμβούλους. Όμως δυστυχώς σχεδόν τίποτα από όλα αυτά δεν λήφθηκαν σοβαρά υπόψη από τη σημερινή Δημοτική αρχή και δεν δόθηκαν οι δέουσες απαντήσεις. Τουναντίον, οι περισσότεροι από τους προτείνοντες θεωρούνται και χαρακτηρίζονται ρομαντικοί, ονειροπόλοι ή ακόμα και εχθροί του Δημάρχου και κατ'επέκταση της πόλης και του Δήμου από τον κ. Κοτσάκη και τους συνεργάτες του! Ο Δήμαρχος σαν σύγχρονος μοναχικός καβαλάρης ακολουθεί το δικό του δρόμο θεωρώντας πως ότι αυτός πιστεύει και πράττει είναι το σωστό, αδιαφορώντας για οτιδήποτε διαφορετικό του προτείνουν οι άλλοι(ακόμα και αν αυτοί είναι δημοτικοί σύμβουλοι και στελέχη της δικής του παράταξης). Σκουπίδια, κυκλοφοριακό, πόσιμο νερό, έλεγχος ποιότητας πόσιμου, καθαριότητα πόλης, κοινόχρηστοι χώροι, θέσεις στάθμευσης, αφισορύπανση, ηχορύπανση, αδέσποτα ζώα, κυκλοφοριακό, πολεοδομικός σχεδιασμός, αποτελούν μερικά από τα ζέοντα ανοικτά θέματα και συνάμα άλυτα προβλήματα της πόλης της Κομοτηνής για τα περισσότερα από τα οποία έχουν κατατεθεί (δεν εφαρμόζονται οι υπάρχουσες μελέτες) από πολλούς από τους παραπάνω αναφερόμενους ενδιαφέρουσες και ρεαλιστικές προτάσεις και έχουν υποδειχθεί τεκμηριωμένες, έξυπνες και δοκιμασμένες λύσεις εδώ και τρία χρόνια! Δήμαρχε, μπορεί στο γνωστό κόμικ του Τζο Κιούμπερτ "Τεξ-Ο μοναχικός καβαλάρης" ο Τεξανός ρέϊντζερ Τεξ Γουϊλερ να τα κατάφερε και να έφερε σε πέρας μόνος του άλλη μια αποστολή κατά των δυναστών των απανταχού ανυπεράσπιστων πολιτών της άγριας Αμερικανικής δύσης όμως η τακτική του μοναχικού καβαλάρη στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι αποδεδειγμένα αναποτελεσματική και αδιέξοδη. Δήμαρχε, άκου, σεβάσου, εξέτασε, λάβε υπόψη σου και τη διαφορετική άποψη! Όλοι είναι χρήσιμοι σε αυτήν την πόλη, σε αυτόν το Δήμο! Δεν περισσεύει κανείς! Μην υποτιμάς κανέναν! Μην επιδίδεσαι σε ένα διαρκές κυνήγι μαγισσών! Η διαφορετικότητα και η ποικιλία απόψεων και θέσεων πάνω στο ίδιο πρόβλημα, από όπου και αν προέρχονται, οδηγούν τελικά, τις περισσότερες φορές, στην επιλογή του βέλτιστου τρόπου επίλυσής του! Κύριε Δήμαρχε: «Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι ο πολίτης πρέπει να έχει σαν βασικό του μέλημα και στόχο την προάσπιση των συμφερόντων της πόλης του». Στις μέρες μας υπάρχουν για τον πολίτη της Κομοτηνής πάρα πολλές νέες και διαφορετικές προκλήσεις εκτός από το δικαίωμα του να συμμετέχει στις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Στις μέρες μας δυστυχώς ο σύγχρονος πολίτης της Κομοτηνής ζει εγκλωβισμένος σε ένα μικρόκοσμο που έχει δημιουργήσει τις πιο πολλές φορές η τωρινή Δημοτική Αρχή της οποίας προΐσταται ο κ. Κοτσάκης. D-Frida
Το γενικότερο κλίμα στη σύγχρονη κοινωνία της Κομοτηνής μας, στην πόλη που ζούμε εμείς και τα παιδιά μας, χαρακτηρίζεται από μια εκατέρωθεν απαξιωτική συμπεριφορά των πολιτών αλλά και των κάθε είδους πολιτικών(αυτοδιοικητικών και άλλων). Συμμετέχοντας σε συζητήσεις με γνωστούς και φίλους αλλά και ακούγοντας απόψεις και θέσεις άλλων πολιτών σε καφενεία, παρέες και κάθε είδους χώρους παραγωγής πολιτικού λόγου διαπιστώνουμε ότι η Κομοτηναίϊκη κοινωνία νοσεί βαρύτατα. Τα αίτια πολλά και διαφορετικά. Εάν είχε εφαρμοσθεί από την παρούσα Δημοτική Αρχή μια εκτεταμένη πολεοδομική επέμβαση και ένα σημαντικό κοινωνικοοικονομικό πείραμα στις γειτονιές της Κομοτηνής σύμφωνα με το «Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο», που παράκμασαν στο χρόνο, και αναπλάθονταν και αναζωογονούνταν τα οικοδομικά τετράγωνα, όπου τα παλιά συγκατοικούν πλέον με χώρους νέων κατοικιών με επιχειρήσεις, με σχολεία, πανεπιστημιακές σχολές, με εκκλησίες και τεμένη, με μουσεία βιβλιοθήκες, με το δημοτικό θέατρο, και το Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη», να συνυπάρχουν αρμονικά συγκροτώντας το πρώτο cluster (σύμπλεγμα) της οικονομίας της γνώσης, τότε αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας θα ήταν η αλλαγή του τρόπου ζωής της Κομοτηνής. Ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης κ. Τάσος Βαβατσικλής που απαιτεί την άμεση έγκριση και εφαρμογή του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου της πόλης της Κομοτηνής, «ίσως» να οραματίζεται τη ριζική μεταμόρφωση της Θρακιώτικης πόλης, στη δεκαετία που έρχεται!!!!!!!!!! D-Frida
Δεν έχω ακόμα κατορθώσει να προσδιορίσω το μέγεθος της προσωπικής ευθύνης του κ. Κοτσάκη. Σκέφτομαι πως δεν ήταν παρά ένας απλός άνθρωπος, με λυμένα τα επαγγελματικά και οικονομικά του προβλήματα. Τ απογεύματα άραζε στη βιλάρα του, φούμαρε κι αγνάντευε το δάσος που απλώνονταν πέρα απ΄τη καλοσχεδιασμένη πισίνα του. Κι άξαφνα ένα σκληρό κομματικό σύστημα τον έσπρωξε σε μια θέση εξουσίας, που ίσως ο ίδιος ποτέ δεν επεδίωξε. Κι όντας ολότελα αδαής σε ζητήματα ΤΑ και παντελώς άσχετος σε θέματα δημόσιας διοίκησης και λειτουργίας συλλογικών οργάνων, γύρεψε στήριγμα. Κι έσπευσαν οι παντογνώστες managers και οι πάνσοφοι επικοινωνιολόγοι να τον καθοδηγήσουν. Κι οι βασικές οδηγίες τους ήταν "Φοβού τους υπαλλήλους κι ας μοιάζουν ικανοί" διότι "πας μη δεξιός βάρβαρος". Κι έτσι περιχαρακώθηκε ο δημαρχούλης. Χώθηκε στη βαθιά του πολυθρόνα, κρύφτηκε πίσω απ΄το καρυδένιο του γραφείο και κράτησε κοντάτου μόνον τους ομοίους του. Πείστηκε από νωρίς πως οι εργαζόμενοι του Δήμου ήταν στη πλειοψηφία τους πολιτικά αντίθετοι, άρα επικίνδυνοι, άρα εχθροί. Κι αρνήθηκε έτσι κάθε συνεργασία μαζί τους, απαξιώνοντας ή απομακρύνοντάς τους. Ύστερα αφέθηκε κι ένιωσε ασφαλής μεσ΄ την εικονική πραγματικότητα που έφτιαξαν γι αυτόν οι έμπιστοί του. Του τα μαθε καλά ο Λάσκαρης κι οι άλλοι: "Είναι τόσο απλό να δανείζεσαι, τόσο ευκολο να προσλαμβάνεις, να μετακινείς σα πιόνια τους ανθρώπους, να δημιουργείς κερδοφόρες (!!!) επιχειρήσεις, να λες δυο μπούρδες που στις γράψαν οι "ειδικοί" στους συμπολίτες σου, να τους εξυπηρετείς όπως κι όποτε γουστάρεις, γιατί στο κάτω-κάτω βρε αδερφέ...είσαι εξουσία! κάτι...κάτι σα βασιλιάς!!!". Μόνο που δημαρχούκο μου, εγώ στο λέω:Ξύπνα. Ξύπνα και δες. Ο βασιλιάς είναι γυμνός και οι ραφτάδες του ακόμα τον περιγελούνε
Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.
Λαμβάνοντας υπόψη τη συζήτηση της τελευταίας συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Κομοτηνής, ένα καίριο ερώτημα βασανίζει τους απλούς Κομοτηναίους πολίτες:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος τα που οδηγείται τελικά αυτή η πόλη;
Ποιά είναι η προοπτική και το μέλλον της;
Υπάρχει άραγε μέλλον με την παρούσα δημοτική αρχή ή απλά και μόνο παραμένουμε εγκλωβισμένοι σε ένα ζοφερό και μίζερο παρόν;
Στη συνδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Πέμπτη υποβλήθηκαν διάφορες ενδιαφέρουσες προτάσεις(οι περισσότερες απολύτως τεκμηριωμένες) για πολλά σοβαρά και άλυτα προβλήματα της πόλης, υποδείχθηκαν λύσεις, έγιναν χρήσιμες και ουσιαστικές παρεμβάσεις και επισημάνσεις, παρατηρήσεις αλλά και κριτικές(οι περισσότερες καλόπιστες), αναδεικνύονται προβλήματα και τα στραβά της πόλης αλλά και του Δήμου κυρίως από τον επικεφαλή τους της παράταξης της μειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου κ. Τάσο Βαβατσικλή από τον πρώην αντιδήμαρχο κ. Γιώργο Πετρίδη, και από διάφορους δημοτικούς συμβούλους. Όμως δυστυχώς σχεδόν τίποτα από όλα αυτά δεν λήφθηκαν σοβαρά υπόψη από τη σημερινή Δημοτική αρχή και δεν δόθηκαν οι δέουσες απαντήσεις.
Τουναντίον, οι περισσότεροι από τους προτείνοντες θεωρούνται και χαρακτηρίζονται ρομαντικοί, ονειροπόλοι ή ακόμα και εχθροί του Δημάρχου και κατ'επέκταση της πόλης και του Δήμου από τον κ. Κοτσάκη και τους συνεργάτες του!
Ο Δήμαρχος σαν σύγχρονος μοναχικός καβαλάρης ακολουθεί το δικό του δρόμο θεωρώντας πως ότι αυτός πιστεύει και πράττει είναι το σωστό, αδιαφορώντας για οτιδήποτε διαφορετικό του προτείνουν οι άλλοι(ακόμα και αν αυτοί είναι δημοτικοί σύμβουλοι και στελέχη της δικής του παράταξης).
Σκουπίδια, κυκλοφοριακό, πόσιμο νερό, έλεγχος ποιότητας πόσιμου, καθαριότητα πόλης, κοινόχρηστοι χώροι, θέσεις στάθμευσης, αφισορύπανση, ηχορύπανση, αδέσποτα ζώα, κυκλοφοριακό, πολεοδομικός σχεδιασμός, αποτελούν μερικά από τα ζέοντα ανοικτά θέματα και συνάμα άλυτα προβλήματα της πόλης της Κομοτηνής για τα περισσότερα από τα οποία έχουν κατατεθεί (δεν εφαρμόζονται οι υπάρχουσες μελέτες) από πολλούς από τους παραπάνω αναφερόμενους ενδιαφέρουσες και ρεαλιστικές προτάσεις και έχουν υποδειχθεί τεκμηριωμένες, έξυπνες και δοκιμασμένες λύσεις εδώ και τρία χρόνια!
Δήμαρχε, μπορεί στο γνωστό κόμικ του Τζο Κιούμπερτ "Τεξ-Ο μοναχικός καβαλάρης" ο Τεξανός ρέϊντζερ Τεξ Γουϊλερ να τα κατάφερε και να έφερε σε πέρας μόνος του άλλη μια αποστολή κατά των δυναστών των απανταχού ανυπεράσπιστων πολιτών της άγριας Αμερικανικής δύσης όμως η τακτική του μοναχικού καβαλάρη στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι αποδεδειγμένα αναποτελεσματική και αδιέξοδη.
Δήμαρχε, άκου, σεβάσου, εξέτασε, λάβε υπόψη σου και τη διαφορετική άποψη!
Όλοι είναι χρήσιμοι σε αυτήν την πόλη, σε αυτόν το Δήμο!
Δεν περισσεύει κανείς!
Μην υποτιμάς κανέναν! Μην επιδίδεσαι σε ένα διαρκές κυνήγι μαγισσών!
Η διαφορετικότητα και η ποικιλία απόψεων και θέσεων πάνω στο ίδιο πρόβλημα, από όπου και αν προέρχονται, οδηγούν τελικά, τις περισσότερες φορές, στην επιλογή του βέλτιστου τρόπου επίλυσής του!
Κύριε Δήμαρχε: «Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι ο πολίτης πρέπει να έχει σαν βασικό του μέλημα και στόχο την προάσπιση των συμφερόντων της πόλης του».
Στις μέρες μας υπάρχουν για τον πολίτη της Κομοτηνής πάρα πολλές νέες και διαφορετικές προκλήσεις εκτός από το δικαίωμα του να συμμετέχει στις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Στις μέρες μας δυστυχώς ο σύγχρονος πολίτης της Κομοτηνής ζει εγκλωβισμένος σε ένα μικρόκοσμο που έχει δημιουργήσει τις πιο πολλές φορές η τωρινή Δημοτική Αρχή της οποίας προΐσταται ο κ. Κοτσάκης.
D-Frida
Το γενικότερο κλίμα στη σύγχρονη κοινωνία της Κομοτηνής μας, στην πόλη που ζούμε εμείς και τα παιδιά μας, χαρακτηρίζεται από μια εκατέρωθεν απαξιωτική συμπεριφορά των πολιτών αλλά και των κάθε είδους πολιτικών(αυτοδιοικητικών και άλλων). Συμμετέχοντας σε συζητήσεις με γνωστούς και φίλους αλλά και ακούγοντας απόψεις και θέσεις άλλων πολιτών σε καφενεία, παρέες και κάθε είδους χώρους παραγωγής πολιτικού λόγου διαπιστώνουμε ότι η Κομοτηναίϊκη κοινωνία νοσεί βαρύτατα. Τα αίτια πολλά και διαφορετικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν είχε εφαρμοσθεί από την παρούσα Δημοτική Αρχή μια εκτεταμένη πολεοδομική επέμβαση και ένα σημαντικό κοινωνικοοικονομικό πείραμα στις γειτονιές της Κομοτηνής σύμφωνα με το «Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο», που παράκμασαν στο χρόνο, και αναπλάθονταν και αναζωογονούνταν τα οικοδομικά τετράγωνα, όπου τα παλιά συγκατοικούν πλέον με χώρους νέων κατοικιών με επιχειρήσεις, με σχολεία, πανεπιστημιακές σχολές, με εκκλησίες και τεμένη, με μουσεία βιβλιοθήκες, με το δημοτικό θέατρο, και το Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη», να συνυπάρχουν αρμονικά συγκροτώντας το πρώτο cluster (σύμπλεγμα) της οικονομίας της γνώσης, τότε αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας θα ήταν η αλλαγή του τρόπου ζωής της Κομοτηνής.
Ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης κ. Τάσος Βαβατσικλής που απαιτεί την άμεση έγκριση και εφαρμογή του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου της πόλης της Κομοτηνής, «ίσως» να οραματίζεται τη ριζική μεταμόρφωση της Θρακιώτικης πόλης, στη δεκαετία που έρχεται!!!!!!!!!!
D-Frida
Δεν έχω ακόμα κατορθώσει να προσδιορίσω το μέγεθος της προσωπικής ευθύνης του κ. Κοτσάκη. Σκέφτομαι πως δεν ήταν παρά ένας απλός άνθρωπος, με λυμένα τα επαγγελματικά και οικονομικά του προβλήματα. Τ απογεύματα άραζε στη βιλάρα του, φούμαρε κι αγνάντευε το δάσος που απλώνονταν πέρα απ΄τη καλοσχεδιασμένη πισίνα του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι άξαφνα ένα σκληρό κομματικό σύστημα τον έσπρωξε σε μια θέση εξουσίας, που ίσως ο ίδιος ποτέ δεν επεδίωξε.
Κι όντας ολότελα αδαής σε ζητήματα ΤΑ και παντελώς άσχετος σε θέματα δημόσιας διοίκησης και λειτουργίας συλλογικών οργάνων, γύρεψε στήριγμα.
Κι έσπευσαν οι παντογνώστες managers και οι πάνσοφοι επικοινωνιολόγοι να τον καθοδηγήσουν.
Κι οι βασικές οδηγίες τους ήταν "Φοβού τους υπαλλήλους κι ας μοιάζουν ικανοί" διότι "πας μη δεξιός βάρβαρος".
Κι έτσι περιχαρακώθηκε ο δημαρχούλης. Χώθηκε στη βαθιά του πολυθρόνα, κρύφτηκε πίσω απ΄το καρυδένιο του γραφείο και κράτησε κοντάτου μόνον τους ομοίους του.
Πείστηκε από νωρίς πως οι εργαζόμενοι του Δήμου ήταν στη πλειοψηφία τους πολιτικά αντίθετοι, άρα επικίνδυνοι, άρα εχθροί. Κι αρνήθηκε έτσι κάθε συνεργασία μαζί τους, απαξιώνοντας ή απομακρύνοντάς τους.
Ύστερα αφέθηκε κι ένιωσε ασφαλής μεσ΄ την εικονική πραγματικότητα που έφτιαξαν γι αυτόν οι έμπιστοί του. Του τα μαθε καλά ο Λάσκαρης κι οι άλλοι: "Είναι τόσο απλό να δανείζεσαι, τόσο ευκολο να προσλαμβάνεις, να μετακινείς σα πιόνια τους ανθρώπους, να δημιουργείς κερδοφόρες (!!!) επιχειρήσεις, να λες δυο μπούρδες που στις γράψαν οι "ειδικοί" στους συμπολίτες σου, να τους εξυπηρετείς όπως κι όποτε γουστάρεις, γιατί στο κάτω-κάτω βρε αδερφέ...είσαι εξουσία! κάτι...κάτι σα βασιλιάς!!!".
Μόνο που δημαρχούκο μου, εγώ στο λέω:Ξύπνα. Ξύπνα και δες. Ο βασιλιάς είναι γυμνός και οι ραφτάδες του ακόμα τον περιγελούνε