Τα ζώα μου αργά σαν πήγαιναν, μας έσπαζαν τα ούμπαλα, αλλά όχι και τα κόκκαλα. Τώρα που τα ζώα μου έγιναν «σοφεράντζες», σπάνε κόκκαλα.
Τα ανωτέρω δεν θα μπορούσαν ποτέ να τεκμηριωθούν καλύτερα από τα δύο τελευταία κρούσματα στους δρόμους μας: στην πρώτη περίπτωση, σε ευθύ και πλατύ δρόμο, στον οποίο έχεις ορατότητα από τις Σάπες μέχρι την Κομοτηνή και σε βοηθητική λωρίδα πλάτους 2 μέτρων (= 1,5 αυτοκίνητο μεσαίου μεγέθους), σοφεράντζα με πινακίδες Αττικής (ΖΖ) έπεσε πάνω σε … αόρατο όχημα και παρέσυρε αόρατο παιδί 14 ετών, στη δε δεύτερη περίπτωση, σοφεράντζα ξεκίνησε από θέση parking, κλείνοντας το δρόμο σε μοτοσυκλέτα που … φυσικά έπεσε πάνω της (η αθεόφοβη!).
Τι γίνεται με τα διπλώματα οδήγησης; Που ακούστηκε τα ζώα μου (τα αργά) να παίρνουν άδεια οδήγησης (για να γίνουν γρήγορα), με κίνδυνο να μου πάρουν κι εμένα κα ‘να @ρχίδι την ώρα που περιπατώ αμέριμνος, αμαλάχει; Κι άντε να μείνω μον@ρχιδος, κάτι πάει κι έρχεται. Κι αν όμως μείνω ντιπ αν@ρχιδος; Ποιος θα μου πληρώσει το Χήρο τον Πρεσβύτερο που του φάγανε τα τέκνα; Ε;
Σοβαρευτείτε, κύριοι, και σταματήστε να δίνετε διπλώματα σ’ όποιος σας «περνάει» δύο φράγκα. Γιατί, την άλλη φορά, μπορεί το … σισ-κεμπάπ που θα δείτε στο δρόμο να είναι «αίμα σας».
Και το αίμα, ευρώ δε γίνεται…
Uli Chris
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.