Έγραψε ο Χρόνος:
«Oι υπεύθυνοι των καταστημάτων [της πλατείας] που καταθέτουν πολύ χοντρά τα κέρδη τους στην δημιουργία αυτών των χώρων βρέθηκαν, στην πλειοψηφία τους, χθες στα κρατητήρια της Αστυνομίας, αφού σε εξόρμηση της αστυνομίας βρέθηκαν ως παραβάτες έχοντας αναπτύξει τραπεζοκαθίσματα με δεδομένο ότι η κίνηση λόγω της άφιξης των φοιτητών αυτές της ημέρες ήταν μεγάλη κι έπρεπε να ανταποκριθούν…»
Και έθεσε το ρητορικό ερώτημα:
«Μήπως υπάρχει υπερβάλλον ζήλος για την τήρηση της νομιμότητας στην πόλη μας;»
«ΕΓΡΑΨΕ» ο Χρόνος! Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Στις ΗΠΑ λέμε καμιά φορά ότι «the process defeats the purpose» ή «the means defeat the ends», που σημαίνει ότι «η διαδικασία νικά το αποτέλεσμα» ή «τα μέσα νικούν τους στόχους». Δηλαδή – για αυτούς που διαβάζουν ανάμεσα στις γραμμές – μερικές φορές, στην προσπάθειά μας να επιτύχουμε έναν στόχο προβαίνουμε σε ενέργειες που κάνουν την επίτευξη αυτού του σκοπού αδύνατη, στα πλαίσια της (κακώς νοούμενης) «εξυπηρέτησής» του.
Νομίζω ότι ο Χρόνος το «κατέχει» το πράγμα: Spot on! Δεν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της πλατείας όταν κυνηγάς τους «δημιουργούς» της στο όνομα λιγότερο ουσιωδών ιδεών, όπως αυτή της οιασδήποτε «ομοιομορφίας» ή «νομιμοφροσύνης» (για νομιμότητα δεν μιλάμε, για να κρατήσουμε τη συζήτηση σε κάποιο επίπεδο…).
Ένας από τους μέντορές μου στις ΗΠΑ (σοφός και Κομοτηναίος!) έλεγε το εξής: «Κατά βάση, η ζωή είναι πολύ απλή, αλλά εμείς οι άνθρωποι αρκετά ανόητοι ώστε να την περιπλέκουμε». Σοφά λόγια! (Άλλωστε, σας το ‘πα ότι ήταν σοφός). Στην προκειμένη περίπτωση εννοώ ότι, κατά τη γνώμη μου, η πλατεία της Κομοτηνής ήταν υπόδειγμα πλατείας πανελληνίως και θα έπρεπε η ομορφιά της να διαφυλαχθεί! Και αν κάποιος Ελληνικός «νόμος», απ’ αυτούς τους…ανόητους που ψηφίζουν οι…ομοειδείς του κάθε τσικ-και-λίγο στη Βουλή αντιβαίνει στη διατήρηση της ομορφιάς, να τον αλλάξουν! Κι αν δεν τον αλλάξουν, θυμηθείτε το άλλο «Αμερικάνικο» γνωμικό, που – μην ξεχνάτε ότι – προέρχεται από την πιο ευνομούμενη χώρα στον κόσμο: «Rules are made to be broken and laws are made to be bent», ήτοι «Οι κανόνες φτιάχνονται για να τους σπάμε και οι νόμοι για να τους στραβώνουμε».
Όλο αυτό το charade (νταβαντούρι) για την πλατεία της πόλης πρέπει να σταματήσει. Αν νομίζει ο κάθε Αθηναίους δικαστής ότι θέλει να εφαρμόσει επακριβώς τους κανονισμούς της πολεοδομίας στην πόλη μας, να του αποδείξουμε ότι αυτό δεν γίνεται, με την απλή ενέργεια του να τον βγάλουμε από το έδρανό του (στο οποίο ελάχιστη επαφή έχει με οιανδήποτε πραγματικότητα, και ΙΔΙΩΣ την τοπική!) και να τον πάρουμε να τον κεράσουμε έναν καφέ στην πλατεία μας. Για να δούμε: θα θέλει να σηκωθεί να φύγει;
Τα πάντα πρέπει να γίνονται σε λογικά πλαίσια και η νομοθεσία ΔΕΝ είναι φτιαγμένη σε λογικά πλαίσια γιατί, ενώ είναι γραμμένη από έναν νομοθέτη, τεντώνεται, τσιτώνεται, μαζεύεται και στραβώνεται από άλλους 300! Και όχι μόνον αυτούς, αλλά και τους «συμβούλους» τους που – σε γενικές γραμμές – δεν ξέρουν την τύφλα τους ΚΑΙ επιπλέον προσπαθούν να εξυπηρετήσουν και κάποια συμφέροντα (θου Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου…). Στους «συμβούλους», μάλιστα, αυτούς, συγκαταλέγεται και αυτό που ονομάζουμε…«κοινή γνώμη»! (Μη γελάτε ντιπ...)
Ας αφήσουμε, λοιπόν, κατά μέρος τις τελείες και τα κόμματα της πολεοδομίας και των άλλων φορέων κι ας κοιτάξουμε να διατηρήσουμε την ομορφιά της πόλης μας. Κι αν κάποιοι δεν την αγαπούν αρκετά ώστε να μας βοηθήσουν ή, επιπλέον, μας δημιουργούν εμπόδια σ’ αυτό (και μάλιστα στο όνομα μιας ΕΠΟΥΣΙΩΔΟΥΣ νομιμοφροσύνης), ας τους καταστήσουμε συντόμως…«ανεξάρτητους μεμονωμένους»!
Για το δικό μας το καλό (και ίσως και το δικό τους)…
Uli Chris
«Oι υπεύθυνοι των καταστημάτων [της πλατείας] που καταθέτουν πολύ χοντρά τα κέρδη τους στην δημιουργία αυτών των χώρων βρέθηκαν, στην πλειοψηφία τους, χθες στα κρατητήρια της Αστυνομίας, αφού σε εξόρμηση της αστυνομίας βρέθηκαν ως παραβάτες έχοντας αναπτύξει τραπεζοκαθίσματα με δεδομένο ότι η κίνηση λόγω της άφιξης των φοιτητών αυτές της ημέρες ήταν μεγάλη κι έπρεπε να ανταποκριθούν…»
Και έθεσε το ρητορικό ερώτημα:
«Μήπως υπάρχει υπερβάλλον ζήλος για την τήρηση της νομιμότητας στην πόλη μας;»
«ΕΓΡΑΨΕ» ο Χρόνος! Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Στις ΗΠΑ λέμε καμιά φορά ότι «the process defeats the purpose» ή «the means defeat the ends», που σημαίνει ότι «η διαδικασία νικά το αποτέλεσμα» ή «τα μέσα νικούν τους στόχους». Δηλαδή – για αυτούς που διαβάζουν ανάμεσα στις γραμμές – μερικές φορές, στην προσπάθειά μας να επιτύχουμε έναν στόχο προβαίνουμε σε ενέργειες που κάνουν την επίτευξη αυτού του σκοπού αδύνατη, στα πλαίσια της (κακώς νοούμενης) «εξυπηρέτησής» του.
Νομίζω ότι ο Χρόνος το «κατέχει» το πράγμα: Spot on! Δεν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της πλατείας όταν κυνηγάς τους «δημιουργούς» της στο όνομα λιγότερο ουσιωδών ιδεών, όπως αυτή της οιασδήποτε «ομοιομορφίας» ή «νομιμοφροσύνης» (για νομιμότητα δεν μιλάμε, για να κρατήσουμε τη συζήτηση σε κάποιο επίπεδο…).
Ένας από τους μέντορές μου στις ΗΠΑ (σοφός και Κομοτηναίος!) έλεγε το εξής: «Κατά βάση, η ζωή είναι πολύ απλή, αλλά εμείς οι άνθρωποι αρκετά ανόητοι ώστε να την περιπλέκουμε». Σοφά λόγια! (Άλλωστε, σας το ‘πα ότι ήταν σοφός). Στην προκειμένη περίπτωση εννοώ ότι, κατά τη γνώμη μου, η πλατεία της Κομοτηνής ήταν υπόδειγμα πλατείας πανελληνίως και θα έπρεπε η ομορφιά της να διαφυλαχθεί! Και αν κάποιος Ελληνικός «νόμος», απ’ αυτούς τους…ανόητους που ψηφίζουν οι…ομοειδείς του κάθε τσικ-και-λίγο στη Βουλή αντιβαίνει στη διατήρηση της ομορφιάς, να τον αλλάξουν! Κι αν δεν τον αλλάξουν, θυμηθείτε το άλλο «Αμερικάνικο» γνωμικό, που – μην ξεχνάτε ότι – προέρχεται από την πιο ευνομούμενη χώρα στον κόσμο: «Rules are made to be broken and laws are made to be bent», ήτοι «Οι κανόνες φτιάχνονται για να τους σπάμε και οι νόμοι για να τους στραβώνουμε».
Όλο αυτό το charade (νταβαντούρι) για την πλατεία της πόλης πρέπει να σταματήσει. Αν νομίζει ο κάθε Αθηναίους δικαστής ότι θέλει να εφαρμόσει επακριβώς τους κανονισμούς της πολεοδομίας στην πόλη μας, να του αποδείξουμε ότι αυτό δεν γίνεται, με την απλή ενέργεια του να τον βγάλουμε από το έδρανό του (στο οποίο ελάχιστη επαφή έχει με οιανδήποτε πραγματικότητα, και ΙΔΙΩΣ την τοπική!) και να τον πάρουμε να τον κεράσουμε έναν καφέ στην πλατεία μας. Για να δούμε: θα θέλει να σηκωθεί να φύγει;
Τα πάντα πρέπει να γίνονται σε λογικά πλαίσια και η νομοθεσία ΔΕΝ είναι φτιαγμένη σε λογικά πλαίσια γιατί, ενώ είναι γραμμένη από έναν νομοθέτη, τεντώνεται, τσιτώνεται, μαζεύεται και στραβώνεται από άλλους 300! Και όχι μόνον αυτούς, αλλά και τους «συμβούλους» τους που – σε γενικές γραμμές – δεν ξέρουν την τύφλα τους ΚΑΙ επιπλέον προσπαθούν να εξυπηρετήσουν και κάποια συμφέροντα (θου Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου…). Στους «συμβούλους», μάλιστα, αυτούς, συγκαταλέγεται και αυτό που ονομάζουμε…«κοινή γνώμη»! (Μη γελάτε ντιπ...)
Ας αφήσουμε, λοιπόν, κατά μέρος τις τελείες και τα κόμματα της πολεοδομίας και των άλλων φορέων κι ας κοιτάξουμε να διατηρήσουμε την ομορφιά της πόλης μας. Κι αν κάποιοι δεν την αγαπούν αρκετά ώστε να μας βοηθήσουν ή, επιπλέον, μας δημιουργούν εμπόδια σ’ αυτό (και μάλιστα στο όνομα μιας ΕΠΟΥΣΙΩΔΟΥΣ νομιμοφροσύνης), ας τους καταστήσουμε συντόμως…«ανεξάρτητους μεμονωμένους»!
Για το δικό μας το καλό (και ίσως και το δικό τους)…
Uli Chris
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.