Μια φορά κι έναν καιρό, μερικοί κύριοι κατάλαβαν ότι η περιφέρεια δεν πρόκειται να έχει στον ήλιο μοίρα αν δεν γίνει εκτεταμένη αποκέντρωση. Έτσι, αποφάσισαν να πάρουν τον «τροχό» της άμαξας και να τον κάνουν…«Michellin»! Ως εκ τούτου, χωριά σαν το Καβακλί γίνανε δήμοι και διαχειρίστηκαν με επιτυχία τα οικονομικά τους, αντί να έρχονται και να ζητιανεύουν κονδύλια από το δήμο Κομοτηνής. Και το σύνθημα μερικών ότι «Ελλάδα δεν είναι μόνον η Αθήνα» πήρε σάρκα και οστά για πρώτη φορά, αν και πάντα ήταν σχετικά…στυλάτο, χωρίς περιττά κιλά…
Έλα όμως που κάποιοι λάτρες της…λαϊκής τέχνης ξαφνικά πεθύμησαν τα παλιά τροχούλια, τα πέτρινα και τα ξύλινα! Δεν τους άρεσε φαίνεται το «Μichellin» γιατί - λόγω βλακείας – τους έπιασε…λάστιχο! Και βάλθηκαν να επιστρέψουν στις παραδόσεις και στα…κάρα, αποτάσσοντας τα…cars (που τόσο πολύ αρέσουν στον πιτσικόκο μου)…
Σε μια πιο σοβαρή νότα, η αποκέντρωση που ξεκίνησε και πέτυχε το ΠΑΣΟΚ με τον υφιστάμενο διοικητικό μοντέλο, η οποία πήρε από το χεράκι την Ελλάδα και της έκανε…ψυχανάλυση, ώστε να την απαλλάξει από τους εφιάλτες της…«μεταπολίτευσης» και να την μεταπολιτεύσει Π-Ρ-Α-Γ-Μ-Α-Τ-Ι-Κ-Α, κινδυνεύει από τους…γαλάζιους κομμουνιστές του συγκεντρωτισμού, οι οποίοι επιχειρούν να ξαναεντάξουν την ελληνική περιφέρεια στο…σοβιετικό μοντέλο!
Η υποβόσκουσα φιλοσοφία πίσω από μια τέτοια κίνηση είναι ότι δεν υπάρχει πίστη στον άνθρωπο, ότι θα τα καταφέρει να φροντίσει για τον τόπο του χωρίς «εργατοπατέρες» και «ελέγχους». Η τυπική, δηλαδή, υποβόσκουσα φιλοσοφία όλων των αποκαλούμενων «control-freaks», που τόσο επιτυχημένα έχουν πλέον απομονωθεί (στις προηγμένες χώρες) στα…ενδότερα των κατοικιών τους και μακριά από οποιαδήποτε μορφή ή απόχρωση δημοσίου φωτός – εκτός των περιπτώσεων που επιμένουν ιδιόρρυθμα να αυτογελοιοποιούνται (και οι οποίες είναι αρκετές ώστε να προσφέρουν παραδείγματα για του λόγου το αληθές…)!
Αλλά είναι φυσικό: οποιοσδήποτε ασυνείδητα γνωρίζει ότι είναι «λίγος» (και λέω ασυνείδητα, γιατί ο «λίγος»…λίγα γνωρίζει συνειδητά), τρέμει την πιθανότητα να αφήσει εξυπνότερους ανθρώπους να κάνουν οποιαδήποτε διαχείριση. Και επιθυμεί να την ελέγχει. Άντε πες του τώρα, εσύ κι εγώ, ότι ΔΕΝ μπορεί να ελέγξει κάτι που…ΔΕΝ καταλαβαίνει!!! ΔΕΝ γίνεται! Εξ ορισμού και εκ γενετής…
Ο πατέρας μου συνήθιζε να λέει ότι «Αν θέλεις να εκδικηθείς κάποιον και να τον κάνεις πραγματικά να υποφέρει, κάθισε απέναντί του έναν βλάκα». ΣΩΣΤΟ! Γιατί, πραγματικά, δεν υπάρχει μεγαλύτερο βασανιστήριο από το να προσπαθείς να εξηγήσεις σε κάποιον κάτι κι αυτός να μην καταλαβαίνει ή να καταλαβαίνει άλλ’ αντ’ άλλων και μάλιστα (ενίοτε) να ΝΟΜΙΖΕΙ ότι κατάλαβε κιόλας!!! Απελπισία, σας λέω! Το είχα ο ίδιος εισηγηθεί στην αστυνομία και τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και σήμερα θα το δείτε και στην πράξη: αντί του δαιμόνιου Columbo που έρχεται να σου κάνει ανάκριση στις ΗΠΑ, έρχεται κάποιος που το παίζει βλάκας και σου λέει κάθε τόσο: «Πάμε πάλι από την αρχή!». Ε, δυο-τρεις-πέντε-δέκα…δεν αντέχεις άλλο κι ομολογείς!!! Το Uli-σιανό μοντέλο ανάκρισης το βλέπετε πλέον και στις αμερικάνικες ταινίες και έχω τιμηθεί με πολλές εύφημους μνείες γι’ αυτό. Που να ξέρανε ότι, στην πραγματικότητα, ακολούθησα ένα γνωμικό του μπαμπά μου και τίποτε παραπάνω…
Ο Albert Einstein στο Caltech, εκεί στην Pasadena της California, συνήθιζε να λέει και κάτι άλλο: «Δυστυχώς, ενώ η ευφυΐα έχει όρια, η ηλιθιότης είναι απεριόριστη». Ωραία τα είπε! Ο μπαμπάς μου πήρε απλώς το μοντέλο Einstein και επινόησε την…πρακτική του εφαρμογή! Εγώ δε, TΗΝ ΕΚΑΝΑ ΠΡΑΞΗ!!! Και πήρα το χρυσό…
…αλλά το αξίζω! Γιατί κατάφερα εκείνο που δεν κατάφερε ΟΥΤΕ ο Al, ούτε ο κηδεμών μου: ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΩ ΤΗ ΒΛΑΚΕΙΑ ΧΡΩΜΑΤΙΚΑ!!! Σαν το…Petri dish: χρωματική κωδικοποίηση…βακτηριακής καλλιέργειας! Ούτε ο κουμπάρος μου, μοριακός βιολόγος, κατάφερε να λύσει το γρίφο γονιδιακά. Το καλό το παλικάρι, όμως, ξέρει κι άλλο μονοπάτι: Δεν δουλεύουν το DNA testing; ΟΚ! Ούτε γάτα, ούτε ζημιά: θα κοιτάξουμε στα…βακτήρια!!!
Και έκτοτε βάλθηκα επιτυχώς να αποδείξω ότι η βλακεία είναι ΓΑΛΑΖΙΑ! Δεν ήταν και πολύ δύσκολο, δεδομένου ότι στην Ελλάδα είναι σχεδόν…αυταπόδεικτο. Το δύσκολο ήταν να καταλάβω ότι το χρώμα της βλακείας διαφέρει…τοπικά! Αλλά έφτασα κι εκεί…
Τρανότερο παράδειγμα της…«θεωρίας των χρωμάτων της ανοησίας», του Uli Chris, θα είναι ένας Καποδίστριας που…αντί να ΑΥΞΗΣΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ τον αριθμό των αυτοδιοικούμενων τοπικών κοινωνιών και συνεπώς τις δυνατότητές τους, θα τον…ΜΕΙΩΣΕΙ κι από πάνω! Και νομίζω ότι, εντός των επόμενων μηνών, θα δείτε τη θεωρία μου στην πράξη (όσοι από σας δεν την έχουν δει ήδη μέσω άλλων παραδειγμάτων). Και θα διαπιστώσετε ότι…Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΓΑΛΑΖΙΑ!!!
Εκτός κι αν – στο μεταξύ – φύγουμε όλοι από το δωμάτιο, ή καταφέρουμε να πείσουμε τους φίλους μου τους Αμερικάνους να…εξαφανίσουν το βλάκα που κάθεται απέναντί μας…
Uli Chris
Έλα όμως που κάποιοι λάτρες της…λαϊκής τέχνης ξαφνικά πεθύμησαν τα παλιά τροχούλια, τα πέτρινα και τα ξύλινα! Δεν τους άρεσε φαίνεται το «Μichellin» γιατί - λόγω βλακείας – τους έπιασε…λάστιχο! Και βάλθηκαν να επιστρέψουν στις παραδόσεις και στα…κάρα, αποτάσσοντας τα…cars (που τόσο πολύ αρέσουν στον πιτσικόκο μου)…
Σε μια πιο σοβαρή νότα, η αποκέντρωση που ξεκίνησε και πέτυχε το ΠΑΣΟΚ με τον υφιστάμενο διοικητικό μοντέλο, η οποία πήρε από το χεράκι την Ελλάδα και της έκανε…ψυχανάλυση, ώστε να την απαλλάξει από τους εφιάλτες της…«μεταπολίτευσης» και να την μεταπολιτεύσει Π-Ρ-Α-Γ-Μ-Α-Τ-Ι-Κ-Α, κινδυνεύει από τους…γαλάζιους κομμουνιστές του συγκεντρωτισμού, οι οποίοι επιχειρούν να ξαναεντάξουν την ελληνική περιφέρεια στο…σοβιετικό μοντέλο!
Η υποβόσκουσα φιλοσοφία πίσω από μια τέτοια κίνηση είναι ότι δεν υπάρχει πίστη στον άνθρωπο, ότι θα τα καταφέρει να φροντίσει για τον τόπο του χωρίς «εργατοπατέρες» και «ελέγχους». Η τυπική, δηλαδή, υποβόσκουσα φιλοσοφία όλων των αποκαλούμενων «control-freaks», που τόσο επιτυχημένα έχουν πλέον απομονωθεί (στις προηγμένες χώρες) στα…ενδότερα των κατοικιών τους και μακριά από οποιαδήποτε μορφή ή απόχρωση δημοσίου φωτός – εκτός των περιπτώσεων που επιμένουν ιδιόρρυθμα να αυτογελοιοποιούνται (και οι οποίες είναι αρκετές ώστε να προσφέρουν παραδείγματα για του λόγου το αληθές…)!
Αλλά είναι φυσικό: οποιοσδήποτε ασυνείδητα γνωρίζει ότι είναι «λίγος» (και λέω ασυνείδητα, γιατί ο «λίγος»…λίγα γνωρίζει συνειδητά), τρέμει την πιθανότητα να αφήσει εξυπνότερους ανθρώπους να κάνουν οποιαδήποτε διαχείριση. Και επιθυμεί να την ελέγχει. Άντε πες του τώρα, εσύ κι εγώ, ότι ΔΕΝ μπορεί να ελέγξει κάτι που…ΔΕΝ καταλαβαίνει!!! ΔΕΝ γίνεται! Εξ ορισμού και εκ γενετής…
Ο πατέρας μου συνήθιζε να λέει ότι «Αν θέλεις να εκδικηθείς κάποιον και να τον κάνεις πραγματικά να υποφέρει, κάθισε απέναντί του έναν βλάκα». ΣΩΣΤΟ! Γιατί, πραγματικά, δεν υπάρχει μεγαλύτερο βασανιστήριο από το να προσπαθείς να εξηγήσεις σε κάποιον κάτι κι αυτός να μην καταλαβαίνει ή να καταλαβαίνει άλλ’ αντ’ άλλων και μάλιστα (ενίοτε) να ΝΟΜΙΖΕΙ ότι κατάλαβε κιόλας!!! Απελπισία, σας λέω! Το είχα ο ίδιος εισηγηθεί στην αστυνομία και τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και σήμερα θα το δείτε και στην πράξη: αντί του δαιμόνιου Columbo που έρχεται να σου κάνει ανάκριση στις ΗΠΑ, έρχεται κάποιος που το παίζει βλάκας και σου λέει κάθε τόσο: «Πάμε πάλι από την αρχή!». Ε, δυο-τρεις-πέντε-δέκα…δεν αντέχεις άλλο κι ομολογείς!!! Το Uli-σιανό μοντέλο ανάκρισης το βλέπετε πλέον και στις αμερικάνικες ταινίες και έχω τιμηθεί με πολλές εύφημους μνείες γι’ αυτό. Που να ξέρανε ότι, στην πραγματικότητα, ακολούθησα ένα γνωμικό του μπαμπά μου και τίποτε παραπάνω…
Ο Albert Einstein στο Caltech, εκεί στην Pasadena της California, συνήθιζε να λέει και κάτι άλλο: «Δυστυχώς, ενώ η ευφυΐα έχει όρια, η ηλιθιότης είναι απεριόριστη». Ωραία τα είπε! Ο μπαμπάς μου πήρε απλώς το μοντέλο Einstein και επινόησε την…πρακτική του εφαρμογή! Εγώ δε, TΗΝ ΕΚΑΝΑ ΠΡΑΞΗ!!! Και πήρα το χρυσό…
…αλλά το αξίζω! Γιατί κατάφερα εκείνο που δεν κατάφερε ΟΥΤΕ ο Al, ούτε ο κηδεμών μου: ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΩ ΤΗ ΒΛΑΚΕΙΑ ΧΡΩΜΑΤΙΚΑ!!! Σαν το…Petri dish: χρωματική κωδικοποίηση…βακτηριακής καλλιέργειας! Ούτε ο κουμπάρος μου, μοριακός βιολόγος, κατάφερε να λύσει το γρίφο γονιδιακά. Το καλό το παλικάρι, όμως, ξέρει κι άλλο μονοπάτι: Δεν δουλεύουν το DNA testing; ΟΚ! Ούτε γάτα, ούτε ζημιά: θα κοιτάξουμε στα…βακτήρια!!!
Και έκτοτε βάλθηκα επιτυχώς να αποδείξω ότι η βλακεία είναι ΓΑΛΑΖΙΑ! Δεν ήταν και πολύ δύσκολο, δεδομένου ότι στην Ελλάδα είναι σχεδόν…αυταπόδεικτο. Το δύσκολο ήταν να καταλάβω ότι το χρώμα της βλακείας διαφέρει…τοπικά! Αλλά έφτασα κι εκεί…
Τρανότερο παράδειγμα της…«θεωρίας των χρωμάτων της ανοησίας», του Uli Chris, θα είναι ένας Καποδίστριας που…αντί να ΑΥΞΗΣΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ τον αριθμό των αυτοδιοικούμενων τοπικών κοινωνιών και συνεπώς τις δυνατότητές τους, θα τον…ΜΕΙΩΣΕΙ κι από πάνω! Και νομίζω ότι, εντός των επόμενων μηνών, θα δείτε τη θεωρία μου στην πράξη (όσοι από σας δεν την έχουν δει ήδη μέσω άλλων παραδειγμάτων). Και θα διαπιστώσετε ότι…Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΓΑΛΑΖΙΑ!!!
Εκτός κι αν – στο μεταξύ – φύγουμε όλοι από το δωμάτιο, ή καταφέρουμε να πείσουμε τους φίλους μου τους Αμερικάνους να…εξαφανίσουν το βλάκα που κάθεται απέναντί μας…
Uli Chris
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.