25.2.08

Η Νέα Γενιά…

…στο κέντρο της δράσης
…στο επίκεντρο των πολιτικο-κοινωνικών αλλαγών

Σε μια κοινωνία, που οι κοινωνικές ανισότητες οξύνονται, ο καταμερισμός του πλούτου γίνεται ολοένα και πιο άνισος, οι πολιτικές υποχωρούν και συνάμα σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα, που το ένα τρίτο ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας κι άλλο ένα κομμάτι «τιμωρείται» με φορολογικές αφαιμάξεις, αντασφαλιστικές ρυθμίσεις, αντεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, όση προσπάθεια ωραιοποίησης κι αν επιχειρείται από την κυβέρνηση ακυρώνεται από την ίδια την πραγματικότητα,
Η επικρατούσα κυρίαρχη ιδεολογία είναι η πολιτική απάθεια του τύπου « δεν μας αρέσετε, δεν μας λέτε τίποτα πια, όλοι ίδιοι είστε».
Πώς αντιδρούν κόμματα και πολιτικό σύστημα;
Κλεισμένο στον κόσμο του, αναπαράγει την κρίση του, αδυνατεί να καταθέσει νέες προτάσεις κι επαναλαμβάνει κοινότυπα συνθήματα που δεν πείθουν κανέναν.
Είναι πλέον κοινή παραδοχή, που αποτυπώθηκε για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρόνια, ένας σοβαρός κλονισμός του δικομματικού συστήματος.
Το μεγάλο ερώτημα που προωθείται από ένα μέρος των ΜΜΕ προς τον δημοκρατικό προοδευτικό κόσμο είναι αν βρίσκεται στα πρόθυρα διάσπασης το ΠΑΣΟΚ και πώς αυτό αποτυπώνει εννοιολογικά και λειτουργικά την στροφή του προς τα αριστερά.
Η συνήθης απάντηση στην εσωστρέφεια και την αμηχανία που επιδεικνύεται στον χώρο του ΠΑΣΟΚ είναι η γενικότερη κρίση των σοσιαλιστικών κομμάτων σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Μια άλλη εύκολη και προσφιλής απάντηση είναι πως φταίει ο ίδιος ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου.
Η ρεαλιστική όμως ενδοσκόπηση των φαινομένων είναι ότι έχει χαθεί η έμπνευση, που σαν τυφλοσούρτης οδηγεί στην απάθεια του λαού, στην απογοήτευση του πολίτη στην αποστροφή κι έλλειψη συμμετοχής των νέων.
Ο μόνος τρόπος αντίδρασης κι αντίστασης σε μια τελματωμένη πολιτική κατάσταση είναι ένα νέο ξεκίνημα στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ που θα εμπνεύσει ξανά, που δεν θα γίνει μέρος του συστήματος, που θα επαναπροσδιορίσει τους δεσμούς του με την νεολαία.
Η ελληνική νεολαία αποτελεί εν δυνάμει το πιο δυναμικό κι ελπιδοφόρο κομμάτι της κοινωνίας. Ειδικά τον τελευταίο καιρό η νέα γενιά βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος αλλά ταυτόχρονα και στο στόχαστρο της ευρύτερης κοινωνίας, τουλάχιστον όπως αυτή εκφράζεται, διερμηνεύεται ή υποκαθίσταται από την υπερδραστηριότητα των ΜΜΕ.
Το ΠΑΣΟΚ καλείται στον επαναπροσδιορισμό της σχέσης του με την νεολαία, όχι με πολιτικά στεγανά αλλά με κοινωνικά και ιδεολογικά κριτήρια , ώστε να επανασυστήσει μια νεολαία συμμετοχική, ευέλικτη, πλουραλιστική, διαδραστική, ανοιχτή και δραστήρια.
Πρώτος στόχος είναι η ενότητα. Δεν γίνεται να μιλάμε για ανανέωση και να πορευόμαστε στο Συνέδριο μέσα σε κλίμα αναταράξεων και εσωτερικών τριβών που τροφοδοτούν οπορτουνιστικές διαθέσεις. Θεμιτές οι όποιες φιλοδοξίες, αλλά όταν διεκδικούνται στο πλαίσιο της δημοκρατικής λειτουργίας κι οργάνωσης του κόμματος. Πρόταγμα του ΠΑΣΟΚ είναι να εμφυσήσει στους νεολαίους του πως προέχει η αναγέννηση κι ανασυγκρότηση του Κινήματος της Αλλαγής κι όχι η διασφάλιση και κατοχύρωση ρόλων και επιδιώξεων των στελεχών του.
Μπορεί το δικομματικό πολιτικό σύστημα να κλονίζεται, ταυτόχρονα όμως εναλλακτική πολιτική πρόταση δεν εντοπίζεται. Το εκπαιδευτικό σύστημα, οι θέσεις εργασίας, η ανεργία των νέων, οι κοινωνικές παροχές, η στράτευση των νέων στα 18 αναδεικνύονται ως θέματα ζωτικής σημασίας για την συντριπτική πλειονότητα της νεολαίας.
Η Ν.Δ. βόλεψε τα γαλάζια παιδιά και γέννησε στην υπόλοιπη νεολαία φοβικά σύνδρομα και συναισθήματα μελαγχολίας, ανασφάλειας, αβεβαιότητας.
Η δικιά τους πολιτική, η πολιτική της δεξιάς είναι ένας μονόδρομος. Ο μονόδρομος της νεοσυντήρησης, της δεξιάς α-δεξιότητας τους, ο μονόδρομος της διάκρισης κι ομαδοποίησης των νέων.
Στον πολιτικό τους παχυδερμισμό εμείς διαλέγουμε τον δρόμο της αλλαγής κι αυτοκάθαρσης και επιδιώκουμε μια νεολαία που θα υλοποιεί τα όνειρα της, θα δημιουργήσει τα εχέγγυα για την ζωή που της αξίζει, θα ονειρεύεται, θα αγωνίζεται στα αμφιθέατρα, στους δρόμους, θα μιλά με κοινωνικά επιχειρήματα που θα στοχεύουν στην εξάλειψη των ανισοτήτων, την ικανοποίηση των αναγκών των μικρομεσαίων, των μεταναστών, των περιθωριοποιημένων.
Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάψει να βλέπει τον νέο ως μονάδα. Δεν αξίζει στην νεολαία να αντιμετωπίζεται ως υποχείριο, ως ψηφοθηρικό διέξοδο στα πολιτικά αδιέξοδα που το ταλανίζουν.
Κρίσιμο στοιχείο για την ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ είναι η συσπείρωση των ψηφοφόρων του, της κομματικής του βάσης και των στελεχών του που διχάστηκαν από την εσωκομματική κρίση. Το θέμα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ έληξε στις 11 Νοεμβρίου. Το ΠΑΣΟΚ έχει πρόεδρο και πρέπει να πάψουν τα στελέχη να ομφαλοσκοπούν και να ασχολούνται με τα ίδια συμφέροντα τους την στιγμή που η κυβέρνηση αλωνίζει, σκανδαλίζει και πλήττει τον λαό.
Δυστυχώς σε όλο αυτό το «πανηγύρι» συμπαρασύρθηκε και η νεολαία, η οποία οφείλει να βγει μπροστά, να ταρακουνήσει τα νερά όλων εκείνων των συντρόφων που είναι ακόμη συνεπαρμένοι από εξουσιαστικές τάσεις και πέφτουν σε αντιφάσεις και να δηλώσει πως είναι παρούσα κι έχει προτάσεις και θέσεις στα γυάλινα τείχη που ορθώνουν γύρω της.
Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να ενισχύσει τις προσπάθειες της νεολαίας προς την διαμόρφωση ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου που θα στηρίζεται στις διαχρονικές αξίες του μεγάλου σοσιαλιστικού δημοκρατικού χώρου. Στόχος, να βγουν οι νεολαίοι δυναμικά στην κοινωνία και να προτάξουν πως έχουν σταθερές προτάσεις και θέσεις με σαφές κοινωνικό υπόβαθρο για τον μαθητή και τον φοιτητή, για την επαγγελματική και με πλήρη ασφάλιση αποκατάσταση του νέου, για τα νέα ζευγάρια, για τους νέους επιχειρηματίες, για τους νέους αγρότες.
Πρέπει να γίνει μέρος της δικής μας συνείδησης, πως σημαντικά ελπιδοφόρο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ είναι το κίνημα της νέας γενιάς. Μιας νέας γενιάς που να μπορεί να διαπαιδαγωγεί και να διαπαιδαγωγείται, που θα αυτενεργεί, θα λειτουργεί συλλογικά και δεν θα εκβιάζεται από παρεΐστικες διεργασίες, που θα ενσωματώνεται σε λειτουργίες και θέσεις όχι ως «προίκα» αλλά επειδή το αξίζει.
Η αλλαγή των συσχετισμών στην αντιπολίτευση οδηγεί στο πουθενά αν δεν συνοδεύεται από εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, που θα παρεισφρύει όχι μόνο στον αντιπολιτευτικό χώρο, αλλά σε όλο το πολιτικό σύστημα.
Συνεπώς, η εκλογική ενδυνάμωση των αριστερών κομμάτων δεν οφείλεται στην ελκτικότητα των προτάσεων τους(;;;).
Η άνοδος τους εξαρτάται από την πορεία του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε το παρελθόν είναι παράδειγμα προς αποφυγήν κι απέδειξε πως οι εξελίξεις ακολουθούν τόσο δαιδαλώδεις διαδρομές, που όχι μόνο καλύπτουν τα κενά αλλά συνάμα δύσκολα διαπιστώνεται πως ο δικομματισμός τελειώνει οριστικά.
Σε κάθε περίπτωση η άνοδος της Αριστεράς θα αποδειχθεί πρόσκαιρη. Όχι γιατί είναι εν γένει μοίρα της. Αλλά γιατί είναι μοίρα μιας πεισματικής κι αλαζονικής στρατηγικής, που αρνείται επιδεικτικά να απαντήσει στην ουσία του πολιτικού προβλήματος της χώρας και να μετουσιώσει την γκρίνια και μελαγχολία του ελληνικού λαού σε πολιτικό σχεδιασμό.
Τέτοια λοιπόν Αριστερά, πράγματι δεν αξίζει στο ΠΑΣΟΚ να αποκαλείται.
Ας μείνουμε (ή γίνουμε) η σύγχρονη Κεντρο-αριστερά. Του κέντρου των προβλημάτων, του κέντρου της δράσης, του κέντρου των αλλαγών.
Το ΠΑΣΟΚ για να είναι με επιτυχία κι αποτελεσματικότητα ο φορέας αυτής της ευρείας Κεντροαριστεράς των κοινωνικών κινημάτων κι αναφορών κι όχι μόνο των καλών προθέσεων, χρειάζεται να αφήσει τις γενικόλογες διακηρύξεις και να περάσει στην πολιτική του συγκεκριμένου.
Χρειάζεται προγραμματική αποσαφήνιση και συγκεκριμενοποίηση πολλών θέσεων και προτάσεων για να επανασυνδεθεί με την κοινωνία, Αυτή η διεργασία βέβαια προϋποθέτει τομές, ρήξεις, απόρριψη αναχρονιστικών κι εξουσιαστικών δομών, απαξιωμένων λειτουργιών και αποτυχημένων πρακτικών, διότι μόνο αν οικοδομηθούν σχέσεις ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης στο εσωτερικό του θα μπορέσει να αναπτύξει το διάλογο και με την υπόλοιπη κοινωνία.
Ας διαμορφώσει λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ εκείνο τον πολιτικό φορέα που θα έχει ανοιχτές, δημοκρατικές διαδικασίες. Ας διαμορφώσει ευέλικτες πλατφόρμες διαλόγου που σφυρηλατούν την σύνθεση στην κοινωνία, δίνουν τον λόγο στην νέα γενιά, συνδέεται με νέα κοινωνικά κινήματα.
Η ανανέωση είναι η ουσία της ύπαρξής μας ως φορέας της ευρύτερης Κεντροαριστεράς και όχι μια τυπική, μηχανιστική διαδικασία.
Ας δώσουμε ζωή σε αυτή την διαδικασία όλοι μαζί!
«Χθες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι αργά, σήμερα είναι η σωστή μέρα».

Παναγοπούλου Λεωνή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.