Κατασκευαστικές αναλογίες, δυσαναλογίες και δεσμεύσεις

«Αίτημα για την άρση της ασυλίας του βουλευτή του Δημοκρατικού Κόμματος Αλβανίας, Λουλζίμ Μπάσα, πρώην υπουργού Μεταφορών και Δημοσίων Έργων και νυν υπουργού Εξωτερικών της χώρας, κατέθεσε στην αλβανική βουλή η Εισαγγελία, η οποία ζητά την άρση της βουλευτικής ασυλίας του για να ασκήσει ποινική δίωξη εις βάρος του, με την κατηγορία ότι παρανόμησε σε 15 περιπτώσεις και ειδικά στην επιλογή συγκεκριμένης εταιρείας ως συμβούλου για την επιλογή της κατασκευαστικής που κέρδισε το διαγωνισμό για την κατασκευή του οδικού άξονα Δυρράχιο – Κούκες. Υπάρχουν υπόνοιες για ανάμειξη του Μπάσα σε πράξεις διαφθοράς, με τη ζημιά που προκλήθηκε στο δημόσιο από τις παρανομίες στον συγκεκριμένο οδικό άξονα να ανέρχεται σε 385.000.000 €».
Αυτό διάβασα και…κάτι θυμήθηκα! Και ξέρω ότι, κάθε φορά που εγώ ότι -θυμάμαι-«αρπάζομαι», εσείς νιώθετε –αρχικά τουλάχιστον- ότι απειλείστε. Τέλος πάντων, ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΤΕ, γιατί όταν θυμάμαι τα «δικά μας» θυμάμαι επίσης ότι γεννήθηκα…«Γενίτσαρος» κι αρχίζω την παλιά-μου-τέχνη-«κόσκινο» (εκεί που «αρπάζουν» τα σκάγια). Και μπορεί αυτό που θυμάμαι να μην εφαρμόζει απόλυτα στα περιώνυμα «δικά μας», αλλά τουλάχιστον…εφάπτεται (ειδάλλως ΔΕΝ θα ήμουν ποτέ αριστούχος της λογικής, αλλά μάλλον…υποψήφιος τρόφιμος της «Μονής Δαφνίου» ή, στην καλύτερη, του «Betty Ford» της παλιάς μου γειτονιάς).
Αναρωτιέμαι λοιπόν (με αφορμή το δημοσίευμα) αν η γειτονική χώρα είναι περισσότερο ευνομούμενη από μας. Θα φανεί από τις εξελίξεις της παραπάνω υπόθεσης. Εκ πρώτης, θα ήταν δύσκολο να το «χάψει» κανείς, δεδομένης της διαφθοράς που επικρατεί στις τριτοκοσμικές, ακόμη, βαλκανικές χώρες. Από την άλλη, είναι κι εύκολο, αφού σ’ αυτές τις «τριτοκοσμικές, ακόμη, βαλκανικές χώρες» ανήκουμε κι εμείς! Το…θυμάται κανείς;
Εδώ, στις δικές μας «ακτές», ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ αποδείχτηκε περίτρανα ότι τελεί «δέσμιος» των κατασκευαστικών συμφερόντων. Ευτυχώς που δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ εταιριών (ή μήπως…κάνει;). Αλλά είναι ηλίου φαεινότερο:
1. Μετά τη φωτιά της Πάρνηθας και τη «δωρεά» 67 στρεμμάτων στο Καζίνο (το οποίο υποστηρίζει ότι ναι μεν η δωρεά ΕΓΙΝΕ, αλλά την…απαρνήθηκε),
2. μετά τη φωτιά στην Ηλεία και τη βιάση να δοθούν στο δήμο Ζαχάρως εκτάσεις που ΔΕΝ ανήκουν ΟΥΤΕ στους…«δωρητές» ΟΥΤΕ στους αποδέκτες, αλλά στον Έλληνα πολίτη, καθώς και την (ΚΑΙ ΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ!) επαναφορά του αρχικού σχεδίου της ΒΔ Οδού Πελοποννήσου,
3. μετά την παραχώρηση των ακτών, που ΕΠΙΣΗΣ δεν ανήκουν σε κανέναν, συγκεκριμένα, ώστε να μπορεί κάποιος να τις παραχωρήσει,
4. μετά τη φωτιά στην Κασσάνδρα και την…οικοφύτευση εκεί που έπρεπε να έχει γίνει πευκοφύτευση, καθώς και τις βλέψεις για περεταίρω οικιστικές -και άλλες- κατασκευές και εργασίες,
5. μετά την εκδήλωση της επιθυμίας να κατεδαφιστούν τα «προσφυγικά» της Λεωφόρου Αλεξάνδρας,
6. μετά τη δήλωση της πρόθεσης για «απόκρουση» της προσφοράς της ΕΕ για την πλήρη «παρκοποίηση» του Ελληνικού, ώστε 1.000 στρέμματα από δαύτο να δοθούν σε κατασκευαστές και…
…άλλα πολλά, ότι ο κ. Σουφλιάς είναι εκ των ΠΛΕΟΝ «διαπλεκομένων» (που λέτε κι εσείς, αν κι αυτή η λέξη μου φαίνεται σαν ανόητη «μόδα», ιδίως υπό το φως της ύπαρξης της λέξης «δέσμιων») στελεχών της σημερινής «κυβέρνησης».
Έχασε, πλέον, πανηγυρικά ο υπουργός τη φήμη που είχε για ακεραιότητα χαρακτήρα, αν και -εδώ που τα λέμε- ποτέ δεν την κέρδισε με το «σπαθί» του, αφού αυτό που τον χαρακτήριζε (σεβαστό, αλλά ανεπαρκές) ήταν να έχει το θάρρος της γνώμης του ασχέτως ποιους ενοχλούσε και αυτό, από μόνο του, ΔΕΝ αποτελεί «ικανή» ένδειξη «ακεραιότητας» αλλά, απλά, ισχυρογνωμίας (και τόλμης, εφόσον δεν το κάνει κανείς με «ξένες πλάτες»). Και, αν θέλει να την αποκαταστήσει, έχει πολύ δρόμο. Πρέπει ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΕΜΠΡΑΚΤΑ ΟΤΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΤΑ «ΤΟΥΒΛΑ» (όλων των ειδών), αλλά πως να δείξει κάτι τέτοιο αν ισχύει το αντίθετο; Ανέφικτον!!!
Φυσικά ΔΕΝ υπάρχει ένδειξη ότι ο κ. Σουφλιάς μεροληπτεί υπέρ της μίας ή της άλλης κατασκευαστικής, αλλά μόνον ότι μεροληπτεί υπέρ των «τούβλων» και ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ. Και το γεγονός ότι ο όμιλος της Ελληνικής Τεχνοδομικής είναι «μέσα» σ’ όλα, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ πιστεύω ότι είναι απόρροια του μεγέθους, προγραμματισμού και δεξιότητας της συγκεκριμένης εταιρίας και τίποτε παραπάνω. Και ΤΟ ΕΝΝΟΩ! Αλλά ΔΕΝ αμφισβητεί κανείς την αμεροληψία του κ. Σουφλιά μεταξύ κατασκευαστών, αλλά αυτή μεταξύ (κακίστως νοούμενης) «ανάπτυξης» και προστασίας του φυσικού πλούτου.
Αλλάξτε τροπάριο, κ. ΥΠΕΧΩΔΕ. Γρήγορα, συνοπτικά, αποφασιστικά και ριζικά! Γιατί και οι Ισπανοί έχτισαν τα πάντα μέχρι το κύμα, μόνον και μόνον για να τους έρχονται τα «κύματα» από…την «ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ» (κυριολεκτικά ΚΑΙ μεταφορικά), κάθε φορά που ρίχνει μισή ψωροίντσα βροχής! Καλύτερα να δούμε το παράδειγμα των Ιταλών που, συγκριτικά με την Ισπανούς, πέτυχαν ΣΩΣΤΗ ανάπτυξη και δεν αντιμετωπίζουν τέτοια «μπάχαλα». Εγώ, μιας κι ΕΠΙΣΗΣ λέω τα πράγματα με τ’ όνομά τους και «ξέρω ένα όταν δω ένα» (ή, όπως λέμε και στη δεύτερή μου πατρίδα, «I know one when I see one!»), αυτό με μια λέξη το αποκαλώ ακριβώς όπως πραγματικά είναι κ. Σουφλιά: ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟ ΔΕΙΓΜΑ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΕΥΦΥΙΑΣ!
Πως το αντιλαμβάνεστε εσείς;

Uli Chris