Ο πρώην δήμαρχος, ανοίγει τα χαρτιά του στην πρώτη του συνέντευξη μετά τις εκλογές. Ο λόγος του, πάντα προκαλεί το ενδιαφέρον! Ακόμα και η σιωπή του! Προσωπικότητα που έχει να πει, να διδάξει, να καταγγείλει, να αναλύσει, να προσφέρει! Ακόμη και από αυτό το μετερίζι, της Αντιπολίτευσης του Δήμου που του επεφύλαξαν οι τελευταίες δημοτικές εκλογές! Ο Τάσος Βαβατσικλής, μιλά επιτέλους μετά τις εκλογές και η συνέντευξή του, σίγουρα θα ανοίξει τη συζήτηση για πολλά ακόμη πράματα! Σε κάθε ερώτηση, θα μπορούσε να μπει ένας τίτλος! Σε κάθε απάντηση, θα μπορούσε να ανοίξει ένας ακόμη κύκλος συζήτησης! Την αφήσαμε όμως να κυλήσει έτσι! Γιατί σαν εφημερίδα, θέλουμε να βάλουμε τον αναγνώστη να σκεφτεί, να προβληματιστεί και να ανοίξει το εύρος της πολιτικής αντίληψης μόνος του, χωρίς να του δώσουμε εμείς την κατεύθυνση, παρά μόνο το ερέθισμα. Η συνέντευξη αρχίζει…
Τέλης Κελεσίδης : Κύριε δήμαρχε, αρχικά, γιατί επιλέξατε αυτό το μεγάλο διάστημα σιωπής για τα όσα συνέβησαν πριν και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου των δημοτικών εκλογών; Υπάρχει η αίσθηση στον κόσμο, ότι «ο Βαβατσικλής δεν μίλησε, γιατί έχασε τις εκλογές μόνος του!» Και όσο δεν βγαίνετε εσείς να μιλήσετε, μιλούν άλλοι και καταθέτουν την δική τους άποψη χωρίς και πάλι να υπάρχει απάντηση από μέρους σας…Τι έφταιξε λοιπόν στις εκλογές; Τι πήγε στραβά;
Τάσος Βαβατσικλής : Η «Νέα Πορεία» ότι είχε να πει γι’ αυτές τις εκλογές, για το πριν και το μετά, το είπε με τις ανακοινώσεις, τις καταγγελίες, τις δηλώσεις που έγιναν. Πιστεύω ότι, ως παράταξη, κάλυψε τις δημοκρατικές υποχρεώσεις της και ως προς τον απολογισμό αυτών των εκλογών, αλλά και ως προς την υποχρέωσή της να ενημερώσει έντιμα και καθαρά τους πολίτες που την στήριξαν και τη στηρίζουν κοντά τρεις δεκαετίες. Το σίγουρο είναι και να είστε βέβαιος γι’ αυτό ότι ο κόσμος γνωρίζει πώς και γιατί χάθηκαν αυτές οι εκλογές, γνωρίζει τις πραγματικές αιτίες, πέρα από τις προσωπικές ευθύνες, τα προσωπικά λάθη που μπορεί να καταλογίζει στον καθένα από εμάς. Πολύ πιο νωρίς απ’ ότι λέγαμε το ποτάμι έφερε το «πτώμα» του εγκλήματος στην πόρτα μας. Σας υπενθυμίζω ότι όσον αφορά τις δύο διασπαστικές παρατάξεις που προήλθαν από το ζωτικό χώρο της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης, δεν υφίστανται πλέον ως τέτοιες. Διαλύθηκαν στα εξ ων συνετέθησαν, άλλοτε με «συναινετικό διαζύγιο» όπως στην περίπτωση του κ. Δαμιανού και άλλοτε πιο επώδυνα, όπως η περίπτωση της παράταξης του κ. Μαρούδα, ο οποίος κατήγγειλε το ΚΚΕ, που τον στήριζε, ως «καταπιεστικό» κόμμα. Θα ήθελα σ’ αυτό το σημείο να πω ότι η ευθύνη των κομμάτων δεν εξαντλείται στην παραχώρηση ενός χρίσματος ή μιας πολιτικής στήριξης, με ημερομηνία λήξης την ημέρα των εκλογών, είτε θετικό είναι το αποτέλεσμα γι’ αυτά είτε αρνητικό. Είδατε, διαβάσατε εσείς κάποια ανακοίνωση κάποιο απολογισμό; Και δεν αναφέρομαι μόνο στα κόμματα της Αριστεράς που υποστήριξαν τα διασπαστικά ψηφοδέλτια. Αναφέρομαι και στο ΠΑΣΟΚ. Έχει τεράστιες ευθύνες κεντρικά για όλο αυτό το πολιτικό σκηνικό που άφησε και διαμορφώθηκε. Δεν μπορεί να δίνει το «χρίσμα» σε ένα υποψήφιο κι από την άλλη κεντρικά του στελέχη να υπονομεύουν και να ενθαρρύνουν, υπό την ανοχή της κεντρικής καθοδήγησης, την απαξίωση και την αποδόμηση μιας τοπικής παράταξης αυτοδιοικητικής, που στήριξε και προώθησε όλα αυτά τα χρόνια την πολιτική του Κινήματος στην τοπική αυτοδιοίκηση. Μιας παράταξης που στο κάτω-κάτω της γραφής υπήρξε από το 1982 ουσιαστικά και τυπικά από το 1990 ο ενωτικός, ο συσπειρωτικός κρίκος της ίδιας της τοπικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ. Η ραχοκοκαλιά της. Και οργανωτικά, πολιτικά και ιδεολογικά. Δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς αυτό. Βέβαια για τα κόμματα της Αριστεράς υπάρχει ένα ηθικό ζήτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουν. Κυρίως προς τον δικό τους κόσμο. Η μη εκλογή ούτε ενός συμβούλου τους στο σημερινό Δημοτικό Συμβούλιο, πιστεύω ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί επίτευξη πολιτικού στόχου. Ούτε η συγκυριακή αύξηση του εκλογικού τους ποσοστού. Η επίσημη ή σιωπηρή άρση της εμπιστοσύνης προς τους υποψηφίους τους τη δεύτερη εβδομάδα των εκλογών δεν τα απαλλάσσει από τις ευθύνες από τις πολιτικές ευθύνες των μυστικών συμφωνιών και του κοινού μετώπου των εκλογών της δεύτερης Κυριακής, αλλά και της μετεκλογικής συνεργασίας των υποψηφίων τους στη σημερινή διοίκηση του Δήμου. Αλλά για την τοπική Αριστερά υπάρχει ένα τεράστιο ιδεολογικό πρόβλημα, ένας αποπροσανατολισμός. Δεν μπορεί υπό το πρόσχημα της πολιτικής ανανέωσης να υπερασπίζεται ασαφείς πολιτικά και ιδεολογικά υποψηφιότητες και μάλιστα υποψηφίων που με τον άλφα ή βήτα λόγο συνδέονται με εκφράσεις μιας νέας τοπικής οικονομικής και κοινωνικής ολιγαρχίας με συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή. Δεν είναι δυνατόν να αγνοούσε το τοπικό ΚΚΕ το ποιος είναι ο κ. Στασινόπουλος στην ιδιωτική κλινική του οποίου κουβάλησε την ΓΓ του Κόμματος, για πολιτική στήριξη της υποψηφιότητας του κ. Μαρούδα. Για τις διασυνδέσεις που έχει με τη σημερινή κυβέρνηση και τις πολύ καλές του σχέσεις με τον βουλευτή του Κιλκίς κ. Κιλτίδη, ο οποίος μάλιστα συνόδευε την κ. Μπακογιάννη στην πρόσφατη επίσκεψή της στη Θράκη. Αυτά τα είπαμε και προεκλογικά και μετεκλογικά. Με μια διαφορά. Ότι όσα καταγγείλαμε στην κεντρική πολιτική ομιλία θα έπρεπε να αποτελέσουν την κεντρική πολιτική πλατφόρμα επιχειρημάτων της προεκλογικής περιόδου. Θα έπρεπε να αποκαλύψουμε αυτό το παιχνίδι πιο νωρίς. Πιστέψαμε στο μεγάλο πολιτικό βάρος και στην ηθική δύναμη δύο Αριστερών παρατάξεων. Ότι δεν θα αφήσει τους δύο αδέσποτους υποψηφίους τους να καταντήσουν τον τόπο πολιτικά σε ένα απέραντο φρενοκομείο. Φάγαμε τη «φόλα» του συναινετικού κλίματος. Μιας ψευδεπίγραφης πολιτικής κατάστασης, στην οποία πρωταγωνίστησαν δεν το κρύβω και δικά μας στελέχη, του ΠΑΣΟΚ εννοώ. Είτε για πρόσκαιρες πολιτικές σκοπιμότητες, που ήδη σήμερα αναπαράγει η τοπική πολιτική επικαιρότητα, είτε για «συμβόλαια εξόντωσης» εσωκομματικών αντιπάλων, είτε για μια αναδιανομή των πεδίων της τοπικής εξουσίας. Ένα είναι σίγουρο ότι πολύ σύντομα όσοι συμμετείχαν σε τέτοιου είδους διεργασίες θα βρεθούν οι ίδιοι σε δεινή θέση και θα κληθούν να απαντήσουν για τις επιλογές τους. Εκείνο που κατάφεραν είναι να δώσουν άλλοθι στον κ. Στυλιανίδη για τη βαθειά αντιδημοκρατική του συμπεριφορά και το κυριότερο να τον καταστήσουν «απόλυτο μονάρχη» με οδυνηρές συνέπειες στη συνέχεια των αγώνων και των πολιτικών παρεμβάσεων για την ολοκλήρωση του εκδημοκρατισμού αυτού του τόπου. Τα προβλήματα και τα θέματα που θα έχει να αντιμετωπίσει ο τόπος στο άμεσο μέλλον χρειάζονται ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις, ανοιχτούς ιδεολογικούς ορίζοντες. Πάνω από όλα όμως χρειαζόμαστε πολιτικούς με άποψη και αρχές.
Η ήττα μας όντως απελευθέρωσε στο χώρο μας φυγόκεντρες δυνάμεις και αποκάλυψε κρυφές ή φανερές φιλοδοξίες και ανταγωνισμούς. Είναι κι αυτά μέσα στο παιχνίδι. Αρκεί όμως να είναι ουσιαστικοί και εποικοδομητικοί και όχι απότοκοι μιας κεκτημένης ταχύτητας που συναντάμε στο χώρο μας όταν πρόκειται για αναδιανομή ρόλων και εξουσιών. Δεν μιλάμε τότε για ανανέωση αλλά για εγκαθίδρυση.
Σας πληροφορώ όμως πέρα από αυτά που αποτελούν ένα γενικότερο πολιτικό περιβάλλον εντός ή στις παρυφές του ΠΑΣΟΚ, ότι η «Νέα Πορεία» δεν έπαψε να λειτουργεί ως παράταξη και το κυριότερο ότι παραμένει μια σύγχρονη, δημοκρατική, αυτοδιοικητική παράταξη, με πολιτικές και ιδεολογικές καταβολές στον ευρύτερο δημοκρατικό χώρο και την Αριστερά. Με ρίζες, κλαδιά φύλλα και κυρίως καρπούς, έργο.
Και είναι το μόνο σίγουρο ότι από το σημερινό τοπίο όπως διαμορφώθηκε θα είναι η μοναδική παράταξη που θα παραμείνει ζωντανή και στις επόμενες εκλογές. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχει Κοτσάκης, Μαρούδας, Δαμιανός, υπό το σημερινό σχήμα των υποψηφιοτήτων τους.
Προσωπικά έκανα την αυτοκριτική μου, κατέγραψα τις αιτίες, πρότεινα λύσεις και άσκησα κριτική στον απολογισμό, που όφειλα να καταθέσω στον πολιτικό χώρο που επίσημα με στήριξε σ’ αυτές τις εκλογές.
Πέρα από αυτά όμως κυρίαρχο είναι το στοιχείο της οπισθοδρόμησης που επιβάλλουν σήμερα στην τοπική κοινωνία οι αντιλήψεις και οι λειτουργίες της σημερινής δημοτικής αρχής. Το μήνυμα φυσικά το έδωσε η ανοίκεια και παλαιοκομματική προεκλογική συμπεριφορά της τοπικής «Νέας Δημοκρατίας» δια του κ. Στυλιανίδη και του κ. Κοτσάκη, που αντιμετώπισαν τους πολίτες ως υπηκόους, που επιχείρησαν τη νόθευση της λαϊκής βούλησης, εκμεταλλευόμενοι τη φτώχεια και την ανέχεια πολιτών χαμηλών κυρίως κοινωνικών στρωμάτων. Όσο περνάει ο καιρός, η σημερινή διοίκηση του Δήμου προσομοιάζει με τις ανάλογες Δημοτικές Αρχές προδικτατορικά. Με τις ίδιες αντιλήψεις και την ίδια ελληνοχριστιανική ιδεολογική υποκρισία. Η ευσπλαχνία μιας νεοχριστιανικής Δεξιάς υποκαθιστά την πολιτική, τις πολιτικές παρεμβάσεις, το όραμα για ένα κοινωνικά δίκαιο Δήμο. Αυτό δεν κάνουν δηλαδή Στυλιανίδης και Κοτσάκης όταν αναγορεύουν στην περιοχή, ως κορυφαίο θεσμικό παράγοντα την «Αλληλεγγύη» του κ. Χριστόδουλου και αναγορεύουν την ελεημοσύνη ως τη μοναδική πολιτική λειτουργία για την αντιμετώπιση της φτώχειας και των τεράστιων κοινωνικών ανισοτήτων;
Τα όσα συνέβησαν σε αυτές τις εκλογές θα πρέπει να τα συζητήσουμε τώρα. Διαφορετικά οι σκιές αυτής της ιστορίας θα ταλαιπωρούν για πολλά χρόνια μετά τους ανθρώπους αυτής της πόλης. Δεξιών αντιλήψεων είναι και παραμένει η σημερινή δημοτική αρχή. Το πρώτο πράγμα με το οποίο ασχολήθηκε και φρόντισε να το προαναγγείλει πριν ακόμη αναλάβει τα ηνία του Δήμου, ο πρώτος στόχος της ήταν οι εργαζόμενοι. Απολύσεις, εσωτερικές μετακινήσεις, υποβαθμίσεις στις πρόσφατες κρίσεις και προσλήψεις των «δικών της» παιδιών, αποδιοργάνωσαν τελείως τον διοικητικό μηχανισμό με αρνητικές συνέπειες για την εξυπηρέτηση του δημότη. Η φεουδαρχική διαίρεση και κατανομή αρμοδιοτήτων, υπηρεσιών και εξουσιών απεικονίζεται ανάγλυφα στο κατασκευαστικό έκτρωμα, με αλουμινένια κλουβιά και τζαμαρίες σε ολόκληρο το ισόγειο του δημαρχιακού μεγάρου. Έτσι ένας αρχιτεκτονικά προβλεπόμενος ελεύθερος και φυσικά φωτιζόμενος χώρος λειτουργίας των υπηρεσιών μετατράπηκε σε ένα ψυχρό, τεχνητό «Γκουαντανάμο» για τους υπαλλήλους του Δήμου. Όλα αυτά δείχνουν μια αισθητική και μια αυταρχική αντίληψη για τη διοίκηση και τις λειτουργίες της.
Τέλης Κελεσίδης : Μία ακόμη ήττα που χρεώνεται, όχι στον Βαβατσικλή ή στο τοπικό ΠΑΣΟΚ γενικότερα, αλλά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση στη Ροδόπη στο σύνολό της, είναι και η απώλεια της ΤΕΔΚ. Και στις εκλογές αυτές, ακούστηκαν πάλι πράματα για περίεργες συμφωνίες και μεθοδεύσεις… Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτό;
Εμένα όμως δεν με ενοχλεί αυτό τόσο πολύ. Όσο η πολιτική και ιδεολογική σύγχυση που δημιουργούν στο δημοκρατικό χώρο και κυρίως στους νέους οι αμφιλεγόμενες συμπεριφορές αιρετών στελεχών του τοπικού ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορώ να κατανοήσω με ποιο σκεπτικό αυτά τα στελέχη παραβρίσκονται σε εμφυλιοπολεμικά μνημόσυνα, ας πούμε, τη στιγμή μάλιστα που η τοπική ηγεσία της Δεξιάς, της «Νέας Δημοκρατίας» το αποφεύγει. Πρόκειται για μια πολιτική σχιζοφρένεια, που έχει άμεσες επιπτώσεις στη δημοκρατική λειτουργία και στην καθυστέρηση εκδημοκρατισμού σε αυτόν τον τόπο.
Τέλης Κελεσίδης : Οι επόμενες εκλογές που έχουμε μπροστά μας, είναι οι βουλευτικές! Ακούγεται στην πόλη, στα καφενεία καλύτερα, ότι ο πρώην δήμαρχος, δεν θα στηρίξει τις επιλογές του κόμματός στο οποίο υπηρέτησε για πολλά χρόνια και από πολλές θέσεις, αλλά θα επιδιώξει να «εκδικηθεί» όσους από τους συντρόφους του, δεν στήριξαν την προεκλογική μάχη που έδωσε, σχεδόν μόνος του! Τι λέτε λοιπόν στους θαμώνες αυτών των «καφενείων»;
Εφημερίδες στις οποίες είναι πλέον δύσκολο να διακρίνεις ιδεολογική και πολιτική διαφοροποίηση, άποψη, θέσεις. Εφημερίδες που αναπαράγουν την «ωραία ατμόσφαιρα» που ζούμε. Ή μάλλον την «ωραία ατμόσφαιρα» που λέει ο κ. Στυλιανίδης ότι ζούμε. Τελείως άκριτα, τελείως απροβλημάτιστα.
Πάντα υπάρχει χώρος για μια νέα εφημερίδα. Δεν είμαι της άποψης ότι υπάρχει υπερπληθώρα εφημερίδων και ότι ο τόπος δεν σηκώνει περισσότερες από μία ή δύο εφημερίδες. Αυτό αφορά καθαρά εκδοτικούς επιχειρηματικούς στόχους. Η έκδοση μιας εφημερίδας αφορά πρωταρχικά το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, τη διάδοση ιδεών, την ενημέρωση του κοινού.
Αυτές τις ανάγκες εύχομαι να καλύψει η έκδοσή σας. Το εύχομαι και το πιστεύω.
9.5.07
Συνέντευξη του Τάσου Βαβατσικλή στην εφημερίδα "Παρέμβαση"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.