Η συζήτηση για τα ζητήματα που αφορούν την εκπαιδευτική κοινότητα –καλώς ή κακώς- θα βρίσκονται για πολύ ακόμη στην επικαιρότητα. Η αιτία προφανής, η αλαζονική και ανάλγητη κυβέρνηση της Ν.Δ. και οι εκπρόσωποί της πανταχώθεν δεν παύουν να μας προκαλούν με τα τερτίπια τους.Όχι. Σήμερα δεν θα μιλήσω για την παλινωδία στα ελληνικά πανεπιστήμια, δεν θα μιλήσω για την στάση των ΜΑΤ ακόμη κι έξω από τα δικαστήρια που «επέβαλαν την δική τους τάξη» στους γονείς των συλληφθέντων που εκλιπαρούσαν να μπουν στην δικαστική αίθουσα να συμπαρασταθούν στα παιδιά τους, δεν θα μιλήσω για την γενιά των κουκουλοφόρων, που συγκαλύπτονται από τον αρχιπράιτορα Πολύδωρα με δηλώσεις τύπου «θα έρθει η ώρα των κουκουλοφόρων, αλλά προηγείται η ώρα της ηθικής τους απομόνωσης», τέλος δεν θα μιλήσω για την απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου της Ν.Δ. σε φοιτητές και καθηγητές πως «όποιος δεν τηρήσει τους νόμους, θα ακολουθήσει την ποινική οδό».
Με όλα αυτά γίνεται αντιληπτό πως ο περίφημος μεσαίος χώρος που ευαγγελιζόταν ο κ. Καραμανλής στις προεκλογικές του εξαγγελίες πάει περίπατο. Προφανώς πιστεύει πως επήλθε η συντηρητική στροφή της κοινωνίας και επαναπαύεται στις δάφνες που του πετούνε οι πλαστές του δημοσκοπήσεις. Η μετεκλογική περίοδος του 2004 βρήκε τον κ. Καραμανλή εγκλωβισμένο στις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Τώρα υποτίθεται ότι προσπαθεί να τις επαναφέρει.. Με τι εχέγγυα πειθούς , όμως, όταν ο τόπος βοά για την εγκαθίδρυση του κράτους της Δεξιάς, όταν το σύνθημα του «σεμνά και ταπεινά» έχει διαψευστεί τελείως; Όταν τα γαλάζια σκάνδαλα διαδέχονται το ένα το άλλο; Και το χείριστο όλων, όταν όλοι οι πολίτες αρχίζουν να υποψιάζονται πως σε περίπτωση επανεκλογής της Ν.Δ., θα προχωρήσει άμεσα στα πιο σκληρά μέτρα για Παιδεία, Ασφαλιστικό και λοιπά άλλα;
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω...
Σήμερα το ζήτημα είναι άλλο. Και αφορά συμφωνίες και διαπραγματεύσεις της περίφημης πρυτανικής μας αρχής με τον Υφυπουργό «μας» Ευριπίδη Στυλιανίδη και τον κ. Μπαμπινιώτη σχετικά με την παραχώρηση 80 στρεμμάτων της Πανεπιστημιούπολης για την δημιουργία Αρσάκειου Σχολείου της Κομοτηνής.
Διαβάζοντας την παραπάνω πρόταση δεν ξέρεις ακριβώς πού να πρωτο-εστιάσεις.
Στον κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη, που επενέβη για το καλό της εκπαιδευτικής υπόστασης της Κομοτηνής (κατ’ εικόνα και ομοίωση της κυβερνητικής πρακτικής ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης του αγαθού της Παιδείας); Αμφιβάλλω! Πρόκειται για μία ακόμη σπουδαία παρέμβαση της υπουργικής του θητείας, την οποία παρακαλώ ας φροντίσει να βάλει ως υπόμνημα στο ήδη δημοσιευθέν εγχειρίδιο του με τίτλο « Ο πιο καλός πολιτευτής στας Κομοτηνάς και τα έργα του.»
Στον ερχομό του κ. Μπαμπινιώτη –προέδρου των Αρσακείων Σχολείων- για την παραλαβή των 80 στρεμμάτων από την Πανεπιστημιούπολη για το χτίσιμο Αρσάκειου Σχολείου; Τελικά ας μας απαντήσει κάποιος, αυτό ήταν που έλειπε από την Κομοτηνή; Ένα ιδιωτικό σχολείο; Γιατί χάθηκαν τα δημόσια; Ή οι παρφουμαρισμένες κυρίες δεν ανέχονταν τα παιδιά τους να συγχρωτίζονται με τη λαϊκή τάξη των παιδιών, που δεν ντύνονται φιρμάτα και δεν έχουν εξοχικό στη Μαρώνεια ή στην χειρότερη των περιπτώσεων ένα τροχόσπιτο στο Φανάρι;
Στην καλοσύνη που επέδειξαν οι πρυτανικές μας αρχές να παραχωρήσουν απλόχερα 80 στρέμματα της Πανεπιστημιούπολης για την ίδρυση ιδιωτικού σχολείου; Το πόσο ανάλγητη και συντηρητική είναι η παρούσα πρυτανική αρχή μας το έχει αποδείξει με προηγούμενες ενέργειες της, είτε αυτό αφορά την περίπτωση στήριξης τους στην δημιουργία ιδιωτικής λέσχης, είτε στις μηνύσεις που έκαναν σε φοιτητές του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου ζητώντας υπέρογκα χρηματικά ποσά ως αποζημίωση για ηθική βλάβη εις βάρος τους και αρνούμενοι να τις πάρουν πίσω , είτε στην στάση που κράτησαν απέναντι στις καταλήψεις που «εκβίαζαν» να διακοπούν οι καταλήψεις αν θέλουμε να αναπληρωθεί η χαμένη εξεταστική. Πάει πολύ! Ξεπέρασαν κάθε όριο ανοχής οι κύριοι πρυτάνεις. Αντί να σέβονται την γη που ονομάζεται Πανεπιστημιούπολη και να φροντίσουν να την αξιοποιήσουν αναλόγως , βγάζοντας από τα άθλια προκάτ την Φιλολογική σχολή, χτίζοντας νέες εστίες που να προβλέπουν την είσοδο περισσότερων φοιτητών και να σέβονται αισθητικά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δημιουργώντας νέες εγκαταστάσεις που να αξιοποιούνται από τους φοιτητές για τους φοιτητές, κι όχι να βλέπουμε τόσα χρόνια μια έρημη πανεπιστημιούπολη με χωματόδρομους και λαγκάδια , αβίαστα παραχωρούν 80 στρέμματα για δημιουργία Αρσάκειου Σχολείου. Είναι άκρως προκλητικό, αυτό για το οποίο μάχονται οι φοιτητές , την διατήρηση της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας , μια Πρυτανική Αρχή, για πολιτικούς κι άλλους λόγους να το ξορκίζουν και εξευτελίζουν με μια χειραψία, ένα ψεύτικο χαμόγελο και ένα ιδιωτικό συμφωνητικό.
Το γεγονός αυτό δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστο. Γιατί δεν βγήκε κανείς να το κατακρίνει; Πότε θα αντιδράσουμε ως κοινωνία στην αποχαύνωση που μας προσφέρουν; Τουλάχιστον εμείς ως φοιτητική κοινότητα οφείλουμε να αντιδράσουμε. Δεν πρέπει να αφήσουμε αυτό να περάσει.
Γιατί οι καταλήψεις μπορεί να σταμάτησαν στην Κομοτηνή , ύστερα από την συντηρητική απόφαση των δήθεν εχεφρονούντων φοιτητών που νοιάζονται για το πτυχίο τους και την τσέπη των γονιών τους, αλλά οι αγώνες δεν σταματούν εδώ!
Κι αν κάποιοι φελλοί μας χαρακτηρίζουν ηττημένους , ο αντίλογος είναι ο εξής :
Ο ηττημένος του σήμερα δεν μπορεί , άραγε, να είναι ο νικητής του αύριο;
Παναγοπούλου Λεωνή
Επί πτυχίω (για να μην ξεχνιόμαστε ) φοιτήτρια Νομικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.