22.2.07

Ο ύμνος των εντόπιων δημοσιογράφων

Κείμενο του δημοσιογράφου Ξάνθου Κώστογλου
Αναδημοσιεύται από την Πολιτική Ηλεκτρονική Έκδοση της Κομοτηνής "Bloody Sunday"

Επειδή με φρενώδεις ρυθμούς συνεχίζεται η ανθρωποφαγία και η underground, προσβλητική και συκοφαντική κριτική σε αυτόν τον τόπο. Επειδή όλο αυτό το νοσηρό κλίμα το τροφοδοτεί μια διαβρωμένη και αδίστακτη πολιτική εξουσία, που δεν διστάζει να δημοσιοποιεί, προκειμένου να εκδικηθεί πολιτικούς της αντιπάλους, προσωπικά δεδομένα εργαζόμενων πολιτών και να δημιουργεί άλλοθι, για να καλύψει αντιεργατικές πολιτικές και ένα όργιο “φωτογραφικών” προσλήψεων. Επειδή σε αυτό το παιχνίδι “παίζουν” και ”δημοσιογράφοι”, οι οποίοι δεν αντιδρούν όταν δημοσίως φορείς της εξουσίας, τους αποκαλούν “συνεργάτες”. Επειδή τυχαίνει οι περισσότεροι από αυτούς να είναι και μέλη Ενώσεων Συντακτών…επενέρχομαι σε ένα παλαιότερο δημοσίευμά μου στον “Παρατηρητή της Θράκης” (22/2/2006), για να απαντήσω, για τελευταία φορά, σε όσα σχόλια με αφορούν.
Στο εξής προκειμένου να διαφυλάξω το δικαίωμά μου στην εργασία, την προσωπική και επαγγελματική μου αξιοπρέπεια και προπάντων το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και βούλησης, για οποιοδήποτε υβριστικό, προσβλητικό και συκοφαντικό σχόλιο αφορά εμένα προσωπικά και την οικογένειά μου θα προσφύγω στην προστασία της Δικαιοσύνης. Δέχομαι την καλοπροαίρετη κριτική όσο σκληρή κι αν είναι. Κι αν η συνεπής πολιτική στάση και η “εξαρτημένη” εργασία, που διέπει τις σχέσεις όλων των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, κρίνεται ως έγκλημα να “πληρώσω”. Ούτε αφελής είμαι, ούτε αυταπάτες έτρεφα ότι η νέα δημοτική αρχή θα με “χρησιμοποιούσε” (σσ. Τη λέξη χρησιμοποίησε ο νυν δήμαρχος). Μόνος μου αμέσως μετά τις εκλογές υπέβαλα το αίτημα της ανάκλησης της απόσπασής μου, γεγονός που, όπως μου ανακοινώθηκε από τη Διεύθυνση του Δήμου, δεν είχα δικαίωμα να κάνω. Ανέμενα λοιπόν την άρση της απόσπασης μου από τη νέα δημοτική αρχή, η οποία, προκειμένου να αποφύγει το πιθανό πολιτικό κόστος, επιχείρησε να με παροτρύνει να “φύγω” (σσ.Κι αυτή έκφραση του νέου δημάρχου) μόνος μου. Τους ανακοίνωσα ότι αυτό δεν πρόκειται να το κάνω αν δεν υπάρξει επίσημη έγγραφη διοικητική πράξη για την άρση της απόσπασής μου, μονομερώς από το Δήμο. Γεγονός φυσικά, που έγινε μόλις σήμερα. Όσο κι αν δεν αρέσει σε μερικούς. Όσο κι αν κάποιες “γυριστρούλες”, όπως πολύ εύστοχα τους χαρακτήριζε σχόλιο του “Παρατηρητή της Θράκης” χλευάζουν και ελεεινολογούν, καταγγέλω δημόσια την “ιδιοκτησιακή” συμπεριφορά του νέου Δημάρχου και της νέας δημοτικής αρχής και την πρωτοφανή στάση , ο Δήμος να “εκδιώκει” τους δημότες του. Δεν πρόκειται να ξαναεπανέλθω, αν και γνωρίζω εκ των προτέρων τι θα πουν τα επίσημα και ανεπίσημα καφενεία της τοπικής πολιτικής. Επιφυλάσσομαι όμως για την υπεράσπιση της προσωπικής και οικογενειακής μου αξιοπρέπειας.

Δημοσιεύω στη συνέχεια όσα έγραψα στο παρελθόν για όλα αυτά καταλήγοντας στον “Ύμνο των εντόπιων δημοσιογράφων”.

«Δώστε μια ευκαιρία στη δημοσιογραφία»
Δεν εξηγείται γιατί από όσα πολιτικά ζητήματα έθεσα την προηγούμενη εβδομάδα σε επιστολή μου προς την εφημερίδα σας οι «αντιδρούντες» δεν είχαν τίποτε άλλο να αντιπαραθέσουν παρά μόνον την υποτιμητική αναφορά στη σχέση εργασίας μου, ως δημοσιογράφου, με το Δημόσιο. Θέλω να σας υπενθυμίσω ότι οποιαδήποτε σχέση εργασίας είχα ως τώρα ως δημοσιογράφος ήταν θέσεις εργασίας που διέπονταν από τις συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και το καταστατικό της Ένωσης Συντακτών, από την οποία φυσικά και ελέγχομαι για τη νομιμότητα της σχέσης εργασίας και την τήρηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, όπως επίσης και οι αποδοχές μου από το «πόθεν έσχες». Ποτέ δεν υπέγραψα «Αποδείξεις Παροχής δημοσιογραφικών Υπηρεσιών» προς πολιτικούς φορείς και οργανισμούς για την προσωπική τους προβολή και να βγαίνω σήμερα να το παίζω μετανοημένος υποστηρικτής τους, δεν είμαι, ως επαγγελματίας δημοσιογράφος, μέτοχος ή εργαζόμενος σε Εταιρείες Επικοινωνίας και Προβολής, ούτε άλλο είναι το επάγγελμά μου και είμαι αποσπασμένος σε πολιτικούς φορείς, ως δημοσιογράφος.Είμαι αποσπασμένος, ως δημοσιογράφος, από τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης-Επικοινωνίας (πρώην Υπουργείο Τύπου), στο Γραφείο Τύπου του Δήμου Κομοτηνής, όχι με τη θέλησή μου αλλά προκειμένου να μην μετακινηθώ για οικογενειακούς λόγους, λόγω μετάθεσής μου στην Αθήνα. Ο Δήμος Κομοτηνής ήταν ο φορέας που με δέχτηκε και με φιλοξενεί, για δύο χρόνια.Προκειμένου λοιπόν να απαντήσω στους οποιουσδήποτε υπαινιγμούς προκύπτουν από τη νέα αυτή μου σχέση και τις θέσεις μου για τα τοπικά ζητήματα, όσο αυτά σχετίζονται και με τις προσεχείς δημοτικές εκλογές, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι αυτές αποτελούν θέσεις προσωπικές τις οποίες έχω διατυπώσει και στο παρελθόν και ο οποιοσδήποτε μπορεί να βρει σε δημοσιεύματα των τοπικών εφημερίδων με τις οποίες συνεργάστηκα, κατά το παρελθόν και στην προσωπική μου ιστοσελίδα (www.minimaterra.gr) (οι πιο πρόσφατες απόψεις μου).Προσθέτοντας φυσικά ότι στα 22 χρόνια υπηρεσίας μου στο Υπουργείο Τύπου και αλλού ποτέ δεν δέχτηκα την παραμικρή πίεση για το τι και πώς θα ασκήσω τα δημοσιογραφικά μου καθήκοντα. Αντίθετα οι απειλές, οι πιέσεις και οι παρεμβάσεις γίνονταν πάντα από τους «έξω». Σε όλους τους άλλους θα ήθελα να αφιερώσω τους παρακάτω στίχους, παραφρασμένους από το τραγούδι του John Lennon «Give peace a change».

«Όλοι μιλούν για δημοσιογραφία. Θεολόγοι, μαθηματικοί και κηπουροί. Κουφάλες και οδοντίατροι. Χθεσινοί ανθρωποφάγοι, σημερινοί…δικαιοπόλεις, χαριτοδιπλωμένοι. Εργατοπατέρες, λεροί και μυλωθροί. Συντονιστές, φερέφωνα και επαναστάτες της…Φραγκιάς. To μόνο που τους λέμε είναι. Δώστε μια ευκαιρία στη δημοσιογραφία»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.