Τις προάλλες ο Ευριπίδης Στυλιανίδης από την τηλεόραση του «MEGA» επιτέθηκε κατά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υποστηρίζοντας πως «ήταν ο Σημίτης αυτός που μιλούσε για το Ιρλανδικό θαύμα». Η πραγματικότητα είναι αντίθετη – ειδικότερα, το 2001 ο Κώστας Σημίτης είχε προκαλέσει την μήνι επιχειρηματιών, πολιτικών και αναλυτών ακριβώς επειδή είχε πει πως «δεν θα γίνουμε Ιρλανδία». Ο ΣΕΒ, ο Γιώργος Μαρίνος, ο Νίκος Νικολάου και πλείστοι πολιτικοί είχαν καταφερθεί κατά του τότε πρωθυπουργού επειδή «απαξιωτικά» είχε δηλώσει πως «εμείς δεν θέλουμε να γίνουμε Ιρλανδία».
Σε συνέντευξή του στους «Πρωταγωνιστές» στον Σταύρο Θεοδωράκη (ΝΕΤ, 5/6/2001) ο Κώστας Σημίτης είχε εξηγήσει αυτή τη φράση του, αναφέροντας πως «ο ΣΕΒ έχει μιαν άποψη που δεν ταυτίζεται με τη δική μας πολιτικοοικονομική άποψη. Πρόκειται για μια νεοφιλελεύθερη προσέγγιση, που λέει πως πρέπει να καταργήσουμε ένα τεράστιο ποσοστό φόρων στις επιχειρήσεις μας. Να γίνουμε δηλαδή Ιρλανδία. Εμείς, δεν θέλουμε να το κάνουμε – διότι οι φόροι είναι αναγκαίοι για να ενισχύσουμε τις κοινωνικές πολιτικές και να προωθήσουμε μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης».
Οι αναλυτές της εποχής μιλούσαν για τους «ιρλανδικούς όμφακες» του Σημίτη και φωταγωγούσαν τη διάσταση απόψεων με την (τότε επίτροπο) Άννα Διαμαντοπούλου, που είχε υποστηρίξει το μοντέλο της μικρής ευρωπαϊκής χώρας του Βορά. Φυσικά, ούτε ο Σημίτης είχε τότε προβλέψει την κακή εξέλιξη που είχε το ιρλανδικό θαύμα, ούτε η Διαμαντοπούλου μπορούσε να διαβλέψει ότι η άνθιση των ιρλανδικών τραπεζών οδήγησε στον υπερδανεισμό και την κατάρρευση. Το σωστό είναι όμως, πως ο πρώην πρωθυπουργός δεν είχε θαμπωθεί από το ιρλανδικό θαύμα - αντίθετα είχε αντιστάσεις. Όταν επομένως διατυπώνουμε δημόσιο λόγο, καλόν είναι να ξέρουμε τι λέμε και τι αποδίδουμε σε ποιόν.
Το αυτό ισχύει και για τον Αντώνη Σαμαρά – ο οποίος από την Κέρκυρα (μόλις πριν από ένα μήνα, στις 11/10!) υποστήριζε πως η προσφυγή στον Μηχανισμό Στήριξης «δεν ήταν μονόδρομος» και θριαμβευτικά δήλωνε: «και τώρα έρχεται η δικαίωση... Άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, με προβλήματα ίδια με τα δικά μας δεν υπέγραψαν μνημόνιο. Στην κυβέρνηση προτείναμε να κάνει ότι έκανε κι η Ιρλανδία. Η οποία ομολόγησε έλλειμμα 32% (διπλάσιο απ’ το δικό μας) αλλά δανείστηκε όλα όσα χρειάζεται για ένα χρόνο μπροστά – ως τα μέσα του 2011»...
Ο Κώστας Σημίτης λοιπόν τον Μάιο 2001 είχε πει πως «δεν θέλουμε να γίνουμε Ιρλανδία», ενώ ο Αντώνης Σαμαράς τον Οκτώβριο 2010 ζητούσε να γίνουμε Ιρλανδία – αυτή είναι η αλήθεια. Πικρή για τον Ευριπίδη Στυλιανίδη, που καλείται να διαπιστώσει την ελλειμματική ευθυκρισία του αρχηγού του. Όταν όμως είμαστε λερωμένοι, δεν βοηθά το να πιτσιλάμε και τους άλλους, για να μην φαίνονται οι δικοί μας λεκέδες...
Χριστίνα Πουλίδου
Σε συνέντευξή του στους «Πρωταγωνιστές» στον Σταύρο Θεοδωράκη (ΝΕΤ, 5/6/2001) ο Κώστας Σημίτης είχε εξηγήσει αυτή τη φράση του, αναφέροντας πως «ο ΣΕΒ έχει μιαν άποψη που δεν ταυτίζεται με τη δική μας πολιτικοοικονομική άποψη. Πρόκειται για μια νεοφιλελεύθερη προσέγγιση, που λέει πως πρέπει να καταργήσουμε ένα τεράστιο ποσοστό φόρων στις επιχειρήσεις μας. Να γίνουμε δηλαδή Ιρλανδία. Εμείς, δεν θέλουμε να το κάνουμε – διότι οι φόροι είναι αναγκαίοι για να ενισχύσουμε τις κοινωνικές πολιτικές και να προωθήσουμε μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης».
Οι αναλυτές της εποχής μιλούσαν για τους «ιρλανδικούς όμφακες» του Σημίτη και φωταγωγούσαν τη διάσταση απόψεων με την (τότε επίτροπο) Άννα Διαμαντοπούλου, που είχε υποστηρίξει το μοντέλο της μικρής ευρωπαϊκής χώρας του Βορά. Φυσικά, ούτε ο Σημίτης είχε τότε προβλέψει την κακή εξέλιξη που είχε το ιρλανδικό θαύμα, ούτε η Διαμαντοπούλου μπορούσε να διαβλέψει ότι η άνθιση των ιρλανδικών τραπεζών οδήγησε στον υπερδανεισμό και την κατάρρευση. Το σωστό είναι όμως, πως ο πρώην πρωθυπουργός δεν είχε θαμπωθεί από το ιρλανδικό θαύμα - αντίθετα είχε αντιστάσεις. Όταν επομένως διατυπώνουμε δημόσιο λόγο, καλόν είναι να ξέρουμε τι λέμε και τι αποδίδουμε σε ποιόν.
Το αυτό ισχύει και για τον Αντώνη Σαμαρά – ο οποίος από την Κέρκυρα (μόλις πριν από ένα μήνα, στις 11/10!) υποστήριζε πως η προσφυγή στον Μηχανισμό Στήριξης «δεν ήταν μονόδρομος» και θριαμβευτικά δήλωνε: «και τώρα έρχεται η δικαίωση... Άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, με προβλήματα ίδια με τα δικά μας δεν υπέγραψαν μνημόνιο. Στην κυβέρνηση προτείναμε να κάνει ότι έκανε κι η Ιρλανδία. Η οποία ομολόγησε έλλειμμα 32% (διπλάσιο απ’ το δικό μας) αλλά δανείστηκε όλα όσα χρειάζεται για ένα χρόνο μπροστά – ως τα μέσα του 2011»...
Ο Κώστας Σημίτης λοιπόν τον Μάιο 2001 είχε πει πως «δεν θέλουμε να γίνουμε Ιρλανδία», ενώ ο Αντώνης Σαμαράς τον Οκτώβριο 2010 ζητούσε να γίνουμε Ιρλανδία – αυτή είναι η αλήθεια. Πικρή για τον Ευριπίδη Στυλιανίδη, που καλείται να διαπιστώσει την ελλειμματική ευθυκρισία του αρχηγού του. Όταν όμως είμαστε λερωμένοι, δεν βοηθά το να πιτσιλάμε και τους άλλους, για να μην φαίνονται οι δικοί μας λεκέδες...
Χριστίνα Πουλίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.