Στο πνεύμα των ημερών και ως
καλοί πατριώτες, οι συντελεστές του Lobby της Δεκάρας, αναλύσανε και σχολιάσανε το ΟΧΙ των Κυπρίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση,
καθώς και την απόφαση του Eurogroup
για κούρεμα των τραπεζικών καταθέσεων στην Μεγαλόνησο.
Μαζί τους στο στούντιο του Ράδιο
Παρατηρητής, ο υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ στην Ροδόπη Σταμάτης
Σακελλίων, καθώς και ο Κύπριος φοιτητής του ΔΠΘ Βασίλης Κυριάκου.
Το αρκουδάκι του Λιλλήκα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντασθείτε ότι έχει γίνει ένα ναυάγιο στα ανοικτά και εσείς είστε στην ακτή και παρατηρείτε τα απομεινάρια του πλοίου και του φορτίου του που ξεβράζει το κύμα. Πώς θα νιώθατε αν ανάμεσά τους βρίσκατε ξαφνικά και ένα λούτρινο αρκουδάκι, που μάλλον θα ανήκε σε κάποιο παιδί το οποίο πιθανόν επέβαινε στο βυθισμένο πλοίο; Κάπως έτσι ένιωσα και εγώ, όταν μέσα στον καταιγισμό των δραματικών ειδήσεων για την εξέλιξη του νέου Κυπριακού βρήκα στην «Αυγή» το δίστηλο με τον τίτλο «Γ. Λιλλήκας: Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις». Οι ελπίδες του Γ. Λιλλήκα βασίζονταν σε μία επιστολή που είχε λάβει από κάποιον Μιχαήλ Εμελιάνοφ, πρώτο αναπληρωτή πρόεδρο (τουλάχιστον δεν ήταν δεύτερος – κάτι είναι κι αυτό...) της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της ρωσικής Δούμας. Μάλιστα στην επιστολή σημειωνόταν επί λέξει ότι οι προτάσεις του Γ. Λιλλήκα «έχουν τύχει πολύ θετικής ανταπόκρισης από αρκετά μέλη της Δούμας». Αρκετά, δηλαδή ούτε πολλά ούτε λίγα· τουλάχιστον όμως η ανταπόκριση ήταν «πολύ θετική»...
Μάθημα Γεωγραφίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αφορμή, πάντως, την οικτρή διάψευση γεωπολιτικών φαντασιώσεων, εξαιτίας της στάσης της Ρωσίας έναντι της θαλασσοφίλητης Κύπρου, έχω την εντύπωση ότι -με την εξαίρεση των εκ φύσεως φαντασιόπληκτων, ιδεοληπτικών, ελαφρόμυαλων, ψεκασμένων και άλλων συναφών κατηγοριών- θα έκανε καλό αν ο καθένας μας είχε έναν άτλαντα στο σπίτι του, για να ρίχνει, πότε πότε, μια ματιά, ώστε να έχει μια γενική ιδέα του τι μέγεθος είναι στην πραγματικότητα η Κύπρος και τι η Ρωσία στον παγκόσμιο χάρτη. Καλή η γνώση των υπολογιστών και όλων αυτών των θαυμαστών νέων τεχνολογιών που μας απορροφούν σήμερα, λίγη Γεωγραφία όμως είναι πάντα απαραίτητη...
Καμμένος light
ΑπάντησηΔιαγραφήO Χρήστος Ζώης και περιτρίμματα τινά της Ν.Δ. των ΑΝΕΛ και του ΛΑΟΣ ανήγγειλαν την ίδρυση κόμματος, με τον τίτλο «ΝΕΑ ΜΕΡΑ». Το όλο εγχείρημα θυμίζει Ανεξάρτητους Ελληνες με χαμηλά λιπαρά. Ισως, λοιπόν, στην εμφανή πρόθεση του Χρ. Ζώη να σταθεί ως διακριτή πολιτική οντότητα μεταξύ Σαμαρά και Καμμένου να οφείλεται το γεγονός ότι, στην παρουσίαση της διακήρυξης του κόμματος, ο νέος πολιτικός αρχηγός εμφανίσθηκε αισθητά παχύτερος. Φαίνεται ότι, ως πολιτικός της πράξης, θα πρέπει να αφιέρωσε πολύ χρόνο στη διερεύνηση των ενεργειακών δυνατοτήτων των υδατανθράκων...
Κάτι βρωμεί πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην περασμένη Δευτέρα, όταν η Βουλή στην Κύπρο βροντοφώναξε το υπερήφανο «όχι» της (ακριβέστερα, για τους βουλευτές του ΔΗΣΥ ήταν ένα ψοφοδεές «παρών», αλλά με την ισχύ του «όχι»...), στα σχόλια των αναγνωστών της ηλεκτρονικής έκδοσης μιας κυπριακής εφημερίδας, ένας αναγνώστης έγραψε το εξής προφητικό: «Giortazoumen pale to oxi... Kati vrwmi polla en ikserw akrivws ti?? ... Alla to oti vrwmi en siouron...» Πράγματι, τις επόμενες ημέρες λιποθυμήσαμε από την μπόχα...
Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες στοχοποιούν τον Γιάννη Στουρνάρα. Το τζαρτζάρισμα με την τρόικα και οι κόκκινες γραμμές Βενιζέλου και Κουβέλη για νέα μέτρα δίνουν την αίσθηση ότι ο υπουργός Οικονομικών είναι ενδοκυβερνητικά ευάλωτος. Η Κύπρος πάει σε κόντρα με την Ευρωπαϊκή Ενωση και καλλιεργείται η προσδοκία στους αντιμνημονιακούς ότι το «όχι» της Λευκωσίας θα είναι η αρχή του τέλους της λιτότητας, αναγκάζοντας σε υποχώρηση τη Γερμανία. Προεξοφλείται ενεργοποίηση των Ρώσων και ταπείνωση της Αθήνας που ουδέποτε σήκωσε ανάστημα κατά της Ευρώπης. Ο Αλέξης Τσίπρας συναντάται με τον Πάνο Καμμένο, καθώς οι Ανεξάρτητοι Ελληνες ψάχνουν να συγκροτήσουν μέτωπο κατά Στουρνάρα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η Κύπρος φθάνει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, καθώς η διαπραγμάτευση με τις Βρυξέλλες πάει στα άκρα. Η Μέρκελ τα στυλώνει. Ο Πούτιν δεν βοηθάει. Ο Νίκος Αναστασιάδης υποχωρεί. Το τελικό πακέτο συμφωνίας είναι πολύ χειρότερο από το αρχικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΤΟΠΙΝ όλων αυτών επέρχεται ομαλοποίηση. Στο ξεκίνημα της νέας εβδομάδας ο Στουρνάρας ενημερώνει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους πολιτικούς αρχηγούς. Μεταξύ αυτών και ο Αλέξης Τσίπρας. Πώς ήταν το κλίμα στην κουβέντα εντός; Πολύ καλό. Πάει η εποχή που ακόμη και ο - Σκανδιναβός - Γιώργος Παπανδρέου τά 'παιρνε με τον Αλέξη στις κατ' ιδίαν συναντήσεις τους διότι τον εξερέθιζε το στυλ του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ. Η δραματική ανατροπή στα Κυπριακά είχε ως αποτέλεσμα εκεί που τον Στουρνάρα τον πήγαιναν για μαχαίρι, να έχουμε τώρα αγκαλιές και φιλιά. Ως γνωστόν, ο Τσίπρας - αν θέλει - έχει μια χαρά άνεση στην προσωπική επαφή.
ΤΙ έχει συμβεί; Είναι απλό. Οι ψευδαισθήσεις κατέρρευσαν. Και η μεσαία τάξη που θέλει να προσεγγίσει ο Τσίπρας για να φθάσει στην εξουσία έχει τρομάξει με τα της Κύπρου. Ακόμη περισσότερο: τρίβει τα μάτια της με αυτά που έχει ακούσει τόσο καιρό από ΣΥΡΙΖΑ και άλλους αρματολούς της αντίστασης στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Προκειμένου να μαζέψει τις εντυπώσεις, ο Τσίπρας επιχειρεί το γνωστό ζιγκ-ζαγκ. Οπως γύρισε από το Βερολίνο κι έπιασε - τρόπος του λέγειν - την ντουντούκα για να βγει στο πεζοδρόμιο, έτσι πριν περάσει μια εβδομάδα ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ πέρασε από τη συναντίληψη με τον Καμμένο στην εγκάρδια συζήτηση με τον Στουρνάρα για τα οικονομικά.
Η «Επόμενη ημέρα» ήταν τίτλος ταινίας της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Απεικόνιζε όσο γινόταν πιο ρεαλιστικά τις συνθήκες που θα επικρατούσαν την επαύριον μιας πυρηνικής καταστροφής. Δυστυχώς, εξίσου δυσοίωνη είναι η κατάσταση που επικρατεί στην Κύπρο μετά το δεκαήμερο διαπραγματεύσεων με την ΕΕ και την ΕΚΤ για το πακέτο οικονομικής βοήθειας. Ομολογουμένως, στα διεθνή χρονικά δεν υπάρχει προηγούμενο χώρας που, ενώ ξεκίνησε να ανατρέψει μια συμφωνία, βρέθηκε όσο περνούσαν οι ημέρες με όλο και χειρότερο ντιλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αυτά τα δεδομένα, δεν ξέρει κανείς τι είναι πιο κακό. Είναι η ολοσχερής καταστροφή του κυπριακού τραπεζικού συστήματος; Διότι εκτιμάται ότι τόσο οι συνεταιριστικές τράπεζες όσο και η Ελληνική Τράπεζα δεν θα αποφύγουν το κούρεμα καταθέσεων, παρά τις προσπάθειες του ΑΚΕΛ και της Αρχιεπισκοπής που ενδιαφέρονται για δικούς τους λόγους. Ή μήπως είναι η βύθιση σε ύφεση της κυπριακής οικονομίας που μένει χωρίς μοντέλο; Διότι μια απώλεια του ΑΕΠ σε τάξη μεγέθους πάνω από 20% εκτιμάται ότι θα επέλθει όχι σε μερικά χρόνια, όπως στην Ελλάδα, αλλά σε μερικούς μήνες. Ή άραγε, τελικά, το πιο κακό από τα κακά είναι η μετατροπή της Κύπρου σε ακυβέρνητη πολιτεία; Διότι με τις δημοσκοπήσεις να δίνουν δύο στους τρεις Κυπρίους να επιθυμούν την έξοδο από την ευρωζώνη, αναρωτιέται κανείς αν το πολιτικό κλίμα είναι πλέον διαχειρίσιμο.
ELA. Είναι το Emergency Liquidity Assistance - η έκτακτη βοήθεια σε ρευστότητα άνευ ουσιαστικών εγγυήσεων που χορηγεί η ΕΚΤ στις τράπεζες μιας χώρας που βρίσκονται στα πρόθυρα της καταστροφής. Η χορήγηση γίνεται μέσω της τοπικής Κεντρικής Τράπεζας. Μόνο που τεχνικά, διοικητικά και νομικά η Τράπεζα της Ελλάδος αδυνατεί να μεταβιβάσει το ελληνικό ELA στην Κύπρο. Υπάρχει, άλλωστε, ειδική πρόβλεψη ELA για την Κύπρο. Είναι αυτό που θα τους έκοβαν χθες αν δεν κατέληγε ο Νίκος Αναστασιάδης σε συμφωνία με την τρόικα τα ξημερώματα της Δευτέρας. Εν πολλοίς, πρόκειται για κουραφέξαλα. Αλλά ο κυνικός υπολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η κοινή γνώμη δεν σκαμπάζει από τέτοιες λεπτομέρειες. Πόσω μάλλον που, όταν μπαίνει χέρι στις καταθέσεις, χάνεται εντελώς η ψυχραιμία. Αρα τα περί ELA είναι ο φερετζές της προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορήσει την Αθήνα ότι «πούλησε» τη Λευκωσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πολιτική ρητορική της πισώπλατης μαχαιριάς ήταν το «Plan B», το σχέδιο Β της Κουμουνδούρου, σε περίπτωση που δεν περνούσε στις Βρυξέλλες η σκληρή διαπραγματευτική γραμμή που προέκυψε μετά το «όχι» του κυπριακού Κοινοβουλίου την περασμένη Τρίτη. Ο Τσίπρας και οι συν αυτώ χρειάζονταν με κάθε τρόπο ένα πολιτικό πυροτέχνημα που να κρύψει τη γυμνή αλήθεια. Αυτή ήταν ότι δεν υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης με την Ευρώπη και το ΔΝΤ. Η άτακτη νυχτερινή υποχώρηση Αναστασιάδη είναι αυτό που θα είχε συμβεί πέρυσι τον Ιούνιο αν ο Αλέξης Τσίπρας είχε κερδίσει τις εκλογές και ως επικεφαλής κυβέρνησης συνασπισμού πήγαινε να διαπραγματευτεί με το Βερολίνο. Και μη χειρότερα! Μάλιστα, η Κουμουνδούρου είναι τυχερή που η Κύπρος έκανε τελικά πίσω. Γιατί αν δεν έκανε, η ελληνική κοινή γνώμη θα παρακολουθούσε live στην τηλεόραση την ταινία καταστροφής που θα ήταν η έξοδος μιας ελληνόφωνης χώρας από την ευρωζώνη.
Με τη συνήθη ευκολία του ο ακατανίκητος λαϊκισμός επιχειρεί να συνδέσει την απόρριψη των αποφάσεων του Eurogroup για τη φορολογία των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες με την απόρριψη του σχεδίου Ανάν. Τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο; Και ποια σχέση ο Αναστασιάδης με τον Τάσσο Παπαδόπουλο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 2004 οι Ελληνοκύπριοι είπαν «όχι» σε μια λύση που όριζε τα χαρακτηριστικά της Κυπριακής Δημοκρατίας ενσωματώνοντας τα τετελεσμένα του Αττίλα. Ηταν η άρνηση να δεχθούν μια κρατική οντότητα που αλλοίωνε τα εθνικά χαρακτηριστικά τους, άλλαζε το στίγμα τους στην Ιστορία και επέβαλλε ένα προβληματικό σχήμα διακυβέρνησης.
Με το συμπάθιο, αλλά αυτή τη φορά το «όχι» έχει διαφορετικά στοιχεία και εντελώς διαφορετικά, έως ταπεινά, ελατήρια. Δεν αφορά την εθνική ταυτότητα, αλλά τη διαχείριση του χρήματος. Δεν υπερασπίζεται τους αγώνες των Κυπρίων για την υπόστασή τους ως λαού, αλλά τη σύνθεση τραπεζικών χαρτοφυλακίων.
Υποτιμήθηκε ότι στην απόφαση του Eurogroup αναφέρεται επί λέξει η ανάληψη δράσης «κατά του ξεπλύματος χρήματος στα κυπριακά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα». Δηλαδή η Ευρώπη ζητάει την εξυγίανση των τραπεζών της Κύπρου σε ό,τι αφορά τις δοσοληψίες τους με κεφάλαια χωρίς διαυγή προέλευση που καταφεύγουν στο νησί όχι ως επένδυση, αλλά για διαφορετικούς λόγους, διόλου διαφανείς και θεμιτούς. Δεν νοείται να γίνει η Λευκωσία κάτι σαν «τραπεζικά Ζωνιανά» της Ευρώπης.
O Αναστασιάδης, επεκτείνοντας τη φορολόγηση και στις μικρότερες καταθέσεις, προφανώς όχι μόνο αντιλαμβανόταν αλλά ενδεχομένως και επιδίωξε να υπάρξει λαϊκή αντίδραση. Σε αυτό το κλίμα η κυπριακή Βουλή δεν θα μπορούσε να συναινέσει και έτσι έγινε. Ο Πρόεδρος της Κύπρου έβαλε την υπογραφή του σε ένα σχέδιο που δεν θα περνούσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό αυτή την άποψη η στάση του ισοδυναμεί με παγίδα, στην οποία έπεσαν οι Κύπριοι και εξεγέρθηκαν. Οι μικροκαταθέτες χρησιμοποιήθηκαν ως ζωντανοί στόχοι για να προστατευθούν οι μεγαλοκαταθέτες - κυρίως οι Ρώσοι. Προφανώς γιατί στην Κύπρο θεωρείται καταστροφικό να φύγουν. Τελικά όμως στην παγίδα έπεσε ο ίδιος ο Αναστασιάδης και η Κύπρος. Οσα ακολούθησαν μέχρι την προχθεσινή δεύτερη απόφαση του Eurogroup δεν τιμούν κανέναν στο νησί.
Ολα αυτά αποτελούν ένα μάθημα για όσους πολιτεύονται με σημαία ότι μπορούν να επιβάλουν στην ευρωζώνη την παραβίαση των κανόνων λειτουργίας της. Οταν μια χώρα-μέλος αποκλείεται από τις αγορές προσφεύγει, όπως είναι φυσικό, στους εταίρους για δάνεια που θα τη σώσουν από τη χρεοκοπία. Εκεί μπορεί να διαπραγματευτεί - όπως δεν έκανε η Ελλάδα - αλλά δεν μπορεί να κάνει κόλπα - όπως πήγε να κάνει η Κύπρος. Αν μη τι άλλο γιατί όπως έλεγε πριν από πολλούς αιώνες ο άγιος Αμβρόσιος: «Οταν είσαι στη Ρώμη, κάνε ό,τι κάνουν οι Ρωμαίοι».
Κατά την αμερικανική διάλεκτο, η διαφορά ανάμεσα στην αρχική πρόταση και στην τελική συμφωνία ονομάζεται «δίδακτρα».
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δυσάρεστο είναι ότι τα «δίδακτρα» θα πληρώσουν και έντιμοι κύπριοι καταθέτες - όχι μόνο οι αυτουργοί της ανοησίας. (Να σημειώσω παρεμπιπτόντως ότι ο αγωνιστής Αρχιεπίσκοπος που θα προσέφερε όλη την περιουσία της Εκκλησίας υπέρ του έθνους έδωσε μάχη μέχρι τέλους να διασώσει την Ελληνική Τράπεζα, της οποίας η Εκκλησία της Κύπρου είναι μεγαλομέτοχος. Και εθνάρχης και ντίλερ!)
Σε αυτό βεβαίως φταίει το Eurogroup. Αν, αντί για τις καταθέσεις, είχε φορολογήσει όλες τις μπαρούφες που ακούστηκαν το τελευταίο διάστημα είμαι βέβαιος ότι θα μάζευε πολύ περισσότερα. Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε να πληρώνει για πέντε - έξι γενιές.
Πριν από χρόνια μού είχαν διηγηθεί μια ωραία ιστορία από τη Γαλλική Επανάσταση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν βάζω το χέρι στη φωτιά για την ακρίβεια των γεγονότων αλλά παραπέμπει τόσο πολύ σε σύγχρονες καταστάσεις ώστε νομίζω ότι αξίζει να τη μεταφέρω.
Στην κορύφωση της Γαλλικής Επανάστασης πραγματοποιήθηκε στην Γκρενόμπλ μια λαϊκή συνέλευση όπου διαπιστώθηκε ότι η γειτονική Ιταλία στενάζει κάτω από το βάρος των Αυστριακών.
Αποφάσισαν λοιπόν οι παριστάμενοι να εκστρατεύσουν για να την απελευθερώσουν.
Μαζεύτηκαν καμιά πεντακοσαριά Γκρενομπλουά με ό,τι όπλο μπόρεσε να βρει ο καθένας, πήραν τις γυναίκες τους ή όποια άλλη γυναίκα ήθελε να τους ακολουθήσει, φόρτωσαν και τρία παλιά κανόνια (χωρίς κιλλίβαντες) σε μουλάρια και ξεκίνησαν ενθουσιωδώς να απελευθερώσουν την Ιταλία.
Με τα πόδια - διότι μόνο πεντέξι άλογα μπόρεσαν να επιτάξουν.
Αρχηγός του πολύχρωμου ασκεριού ανέλαβε ο ράφτης της πόλης. Φόρεσε ένα καπέλο αξιωματικού, έβαλε και ένα μεγάλο φτερό να ξεχωρίζει και ετέθη επικεφαλής της πορείας.
Ζητωκραυγές, συνθήματα, επαναστατικά τραγούδια - «Ca ira, ca ira», «Dansons la Carmagnole» και τέτοια.
[Υποψιάζομαι άλλωστε ότι εκτός από την απελευθέρωση της Ιταλίας, ίσως να απέβλεπαν και σε κανένα καλό πλιάτσικο...]
Κάπως έτσι οι απελευθερωτές πέρασαν το Μον Σενί μέσα στο πανηγύρι και την καλή χαρά. Εφτασαν κοντά στο Μπαρντονέκιο, ξεπέζεψαν, ακροβολίστηκαν, έστησαν και τα τρία κανόνια.
Ο αρχηγός με το φτερό εκφώνησε (άλλον) έναν πατριωτικό λόγο που ενθουσίασε το στράτευμά του.
Και τότε κοίταξαν την πεδιάδα που είχαν πάει να απελευθερώσουν: ήταν γεμάτη από τις λευκές στολές του αυστριακού Στρατού.
Χιλιάδες στρατιώτες, εκατοντάδες κανόνια, πλήθος ιππικού.
Ο αρχηγός ζορίστηκε με το θέαμα. Δεν το περίμενε έτσι. Γύρισε λοιπόν στον υπαρχηγό που ήταν κάποιος καρεκλοποιός και τον ρώτησε:
- Τώρα τι κάνουμε;
- Τα μαζεύουμε και γυρίζουμε πίσω, απάντησε ατάραχος ο καρεκλοποιός.
Και πρόσθεσε:
- Σιγά σιγά, όμως, μη μας ακούσουν!
Πράγμα που σημαίνει ότι και οι καλύτερες εκστρατείες τελειώνουν εκεί όπου αρχίζουν τα πραγματικά δεδομένα.
Θυμήθηκα τη χαριτωμένη αλλά ανεξακρίβωτη αυτή ιστορία βλέποντας πόσοι (από την Αθήνα και με ασφαλή τραπεζικό λογαριασμό) καλούσαν τους Κυπρίους να απορρίψουν τον εκβιασμό των Ευρωπαίων.
Είναι οι ίδιοι που (από την αντιπολίτευση και το καφενείο της γειτονιάς τους) απορρίπτουν υπερήφανα όλους τους εκβιασμούς. Δωρεάν προφανώς - αφού άλλοι βγάζουν τελικά το φίδι από την τρύπα.
Γι' αυτό, αρχηγέ Αλέξη, έπειτα από όσα συνέβησαν και στην Κύπρο, ίσως ήλθε η ώρα να μαζεύουμε εκείνη «τη μεγάλη αντεπίθεση των λαών».
Και σιγά σιγά, πριν μας πάρουν χαμπάρι!