Ομιλία Γιώργου Ντόλιου στην συζήτηση για τον Προϋπολογισμό

«Ψηφίζω τον προϋπολογισμό με συμβατικό τρόπο. Αυτό το απεχθές χρέος ανατέθηκε σε εμάς τους βουλευτές που στηρίζουμε την κυβέρνηση από όλους» τόνισε στην ομιλία του κατά την συζήτηση για τον Προϋπολογισμό ο βουλευτής Έβρου Γιώργος Ντόλιος. Το κείμενο της ομιλίας του, έχει ως εξής:

«Κύριοι συνάδελφοι, δεν ξέρω αν μπορεί κανείς πλέον να προσθέσει κάτι ιδιαίτερο σ’ αυτή τη συζήτηση, η οποία είναι συνέχεια των προηγουμένων ημερών για το πακέτο των μέτρων που ψηφίστηκαν στην ελληνική Βουλή. Εκείνο που είναι βέβαιο πάντως είναι ότι αυτός ο Προϋπολογισμός δεν αρέσει σε κανέναν.

Είναι ένας Προϋπολογισμός που ανταποκρινόμενος στο πακέτο των μέτρων κάνει περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, περικοπές στο ελληνικό κράτος, περικοπές στην υγεία, περικοπές στην παιδεία, περικοπές στην πρόνοια, περικοπές που πηγαίνουν πολύ πέρα από τον περιορισμό της σπατάλης και τον εξορθολογισμό των λειτουργιών του κράτους.

Βεβαίως θα πρέπει να τονίσουμε και να επισημάνουμε ως θετικό γεγονός ότι αυτό δεν το κρύβει. Το ομολογεί θα έλεγα. Ομολογεί τους κινδύνους που υπάρχουν, την ύφεση που θα υπάρξει και τις επιπτώσεις που θα προκύψουν από αυτήν την ύφεση θέτοντας βέβαια συγκεκριμένους στόχους. Ο σπουδαιότερος στόχος είναι το πρωτογενές πλεόνασμα.

Το πρώτο λοιπόν διακύβευμα, που θα υπάρξει την επόμενη περίοδο είναι η εκτέλεσή του. Εδώ θα κριθεί η Κυβέρνηση. Η εκτέλεση του Προϋπολογισμού πρέπει να γίνει με έναν αποτελεσματικό και αξιόπιστο τρόπο. Θα κριθεί η Κυβέρνηση και από τη δυνατότητα αναγκαίων προσαρμογών του Προϋπολογισμού.

Θέλω να αναφερθώ σε ένα παράδειγμα στο οποίο αναφέρθηκα εκτενέστερα κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή Οικονομικών, στο θέμα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Δεν ξέρω κατά πόσο ο Προϋπολογισμός μπορεί να καταργεί νόμους του κράτους. Αναφέρομαι στους πόρους τοπικής αυτοδιοίκησης. Δεν έχουν σχέση με το άρθρο 259 του ν.3852. Ενώ είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, ότι θα προκύψει αδιέξοδο στη λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, και στις περιφέρειες και στους δήμους.

Θα πρέπει επίσης να σημειώσω, ότι η τοπική αυτοδιοίκηση είναι η περιοχή εκείνη του δημοσίου που με πρωτοβουλία των παλαιών νομαρχών και δημάρχων κατέβαλε τον οβολό της και συνέδραμε στον περιορισμό της σπατάλης του ελληνικού δημοσίου. Σήμερα με τις επιλογές που γίνονται τη φέρνουμε σε αδιέξοδο. Προκαλούμε την ασφυξία της.

Βεβαίως η Κυβέρνηση θα κριθεί και από τη λειτουργία του κράτους συνολικά. Δεν μπορεί σε μια χώρα που ο περιορισμός της κατανάλωσης έχει φτάσει στον έσχατο βαθμό να μην περιοριστεί η ακρίβεια, να μην περιοριστεί η άνοδος των τιμών.

Στα θέματα της φοροδιαφυγής περιμένουμε το φορολογικό νόμο. Θα πρέπει να πούμε ότι εδώ υπάρχουν δύο ζητήματα. Το πρώτο είναι η διεύρυνση της φορολογικής βάσης αλλά και η σύλληψη της φορολογητέας ύλης.

Θα πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Υπάρχει ένα ζήτημα με τους τέως Έλληνες φοροφυγάδες. Είναι πολλοί αυτοί που έκαναν πολύ μεγάλες περιουσίες, μην καταβάλλοντας τον ανάλογο φόρο. Η συντριπτική πλειοψηφία από αυτούς σήμερα δεν έχουν υψηλά εισοδήματα, δεν φοροδιαφεύγουν ή φοροδιαφεύγουν ελάχιστα. Για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης, θα πρέπει να βρούμε από κοινού έναν τρόπο για να συλλάβουμε τη φορολογητέα ύλη των προηγούμενων ετών, έναν τρόπο που θα πρέπει να είναι μακριά από τις λογικές οι οποίες μέχρι τώρα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, λίστες κ.λπ.

Πού θα κριθεί λοιπόν το Κοινοβούλιο και οι Βουλευτές; Οι Βουλευτές που στηρίζουν την Κυβέρνηση και οι Κοινοβουλευτικές τους Ομάδες θα κριθούν από την πραγματική τους βούληση να στηρίξουν την Κυβέρνηση. Δεν μπορεί, κύριοι συνάδελφοι, να περιμένουμε στη γωνία να δούμε τα επουσιώδη λάθη, τα ασήμαντα λάθη, τις μικρές ολιγωρίες, για να είμαστε έτοιμοι να αποσταθεροποιήσουμε την Κυβέρνηση. Οι Βουλευτές της Αντιπολίτευσης και οι Κοινοβουλευτικές τους Ομάδες θα κριθούν από τη δυνατότητά τους να κάνουν κριτική από δύο οπτικές γωνίες. Μία οπτική γωνία είναι η εκτέλεση του Προϋπολογισμού. Βεβαίως, για να γίνει αυτό, νομίζω ότι θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι ότι αυτή η χώρα έχει επιτέλους ανάγκη από μια κυβέρνηση εργασίας, από μια κυβέρνηση αποτελεσματικότητας, που δεν υπάρχει εδώ και πολλούς μήνες στην πατρίδα μας. Στην περίπτωση της αξιόπιστης εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, οι επιπτώσεις οι οποίες θα υπάρξουν στην οικονομία, στην κοινωνία, στην πολιτική είναι ένα ζήτημα που προφανώς θα αναδειχθεί από τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης, γιατί έχουν διαφορετική πολιτική προσέγγιση.

Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά που μοιάζουν αυτονόητα; Γιατί δεν λειτουργούμε με αυτόν τον τρόπο. Δεν λειτουργούμε με ορθό τρόπο. Δεν κάνουμε το αυτονόητο. Έχω τη γνώμη ότι το πολιτικό σύστημα είναι διαταραγμένο, γιατί έχει κληθεί εδώ και καιρό -και ιδιαίτερα την τελευταία περίοδο- να κάνει μια δουλειά που δεν την ξέρει.

Είχαμε μάθει όλοι -και όσοι κυβερνήσαμε και όσοι συμμετείχαμε σε άλλους θεσμούς, στο πολιτικό σύστημα με τη γενικότερη έννοια του όρου- να μοιράζουμε μπόνους, χαρά, ευημερία. Εδώ και καιρό έχουμε κληθεί να μοιράζουμε δυσαρέσκεια, δυστυχία, εσχάτως και απελπισία. Αυτήν τη δουλειά δεν ξέρουμε να την κάνουμε, δεν ξέρουμε να τη διαχειριστούμε και είναι μεγάλοι οι πειρασμοί. Μεγάλοι είναι οι πειρασμοί και για εμάς που έχουμε στηρίξει τη Συγκυβέρνηση. Ενδίδουμε εύκολα στους πειρασμούς της δημαγωγίας και του λαϊκισμού. Βεβαίως, σε αυτούς τους πειρασμούς έχει ενδώσει, πιστεύω, η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων της Αντιπολίτευσης.

Υπάρχουν όμως και ζητήματα στα οποία μπορούμε να συμφωνήσουμε. Από αυτήν τη συζήτηση θα πρέπει να βγει ένα μήνυμα προς τους Ευρωπαίους εταίρους μας, να τους πούμε: «Πέσατε έξω όσον αφορά τους στόχους τους οποίους θέσατε. Δεν αντιδράσατε έγκαιρα και εύστοχα. Δεν λαμβάνετε υπ’ όψιν τον παράγοντα χρόνο». Μερικά πράγματα έχουν αξία, εάν γίνουν τώρα. Έχουν μηδενική αξία ή ελάχιστη, αν γίνουν αργότερα. Μπορούμε, λοιπόν, να είμαστε στοιχισμένοι, θα έλεγα, πάνω στο στόχο της άμεσης εκταμίευσης των δόσεων μέχρι τα Χριστούγεννα. Δεν θα έχει η εκταμίευση των δόσεων την ίδια αξία ή δεν θα έχει και καμιά αξία, εάν γίνει τους πρώτους μήνες του 2013.

Αυτό το μήνυμα μπορούμε να το στέλνουμε με ενιαίο τρόπο. Αυτήν τη συσπείρωση την απαιτεί από εμάς ο ελληνικός λαός. Θα έλεγα ότι, αν κάτι δεν έχουμε κάνει ή δεν έχει φανεί ότι έχουμε κάνει, είναι να προετοιμάσουμε μια εναλλακτική λύση. Δεν το εύχομαι να χρειαστεί, αλλά θα έπρεπε να το ετοιμάζουμε χωρίς τυμπανοκρουσίες. Και αν διαρρεύσει και κάτι, δεν θα ήταν επιζήμιο για τη χώρα μας. Εύχομαι να μην χρειαστεί, αλλά το αίσθημα ευθύνης με κάνει να πιστεύω ότι πρέπει να το κάνουμε.

Κύριοι συνάδελφοι, θα ψηφίσω τον Προϋπολογισμό με συμβατικό τρόπο. Αυτό το απεχθές πολιτικό χρέος ανατέθηκε σε εμάς, στους Βουλευτές που στηρίζουν την Κυβέρνηση. Ήδη το πράξαμε, αναλαμβάνοντας το κόστος πριν από δυο-τρεις μέρες. Είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε και τώρα. Και αυτό το απεχθές πολιτικό χρέος μας το αναθέτει σύμπασα η Βουλή και η Αντιπολίτευση μας το αναθέτει. Γι’ αυτό θεωρώ σπουδαία πολιτική στάση τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ που αποδοκίμασε τις

δηλώσεις από του Βήματος ενός συναδέλφου Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μάλλον δεν έχει αντιληφθεί ποιο είναι το χρέος που έχει αναθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις Κοινοβουλευτικές Ομάδες που στηρίζουν την Κυβέρνηση.

Σας ευχαριστώ».