Ούτε στα μικρά παιδιά: Η λογική και η κρίση τους είναι τελείως ανάποδη!

Το Ελληνικό κράτος έχει γίνει ο μεγαλύτερος μπαταχτσής. Δεν πληρώνει τίποτε, αλλά θέλει να πληρώνουν οι άλλοι. Τρακαδόρος πρώτης, στον οποίον ΚΑΝΕΝΑΣ Έλλην πολίτης δεν πρέπει να κάνει τη χάρη! Άσ’ τους να κυνηγούς σκιές – το πολύ να πιάσουν τη… δική τους. Αλλά το απίστευτο είναι ότι και η λογική τους είναι ανάποδη. Τι εννοώ;

Αν το παιδί μου θέλει γάλα και μπισκότα που κάνουν €5 και σε κάποιον χρωστάω €5 ευρώ και πρέπει να τα δώσω, αλλά εγώ έχω μόνο €5 ευρώ στην τσέπη, ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ;;;

Ακριβώς ότι απαντάτε κι εσείς:  πρώτα θα πάρω γάλα και μπισκότα στο παιδί μου.  Γιατί, στο σπίτι μου μέσα, κανείς δεν θα με πει μπαταχτσή. Και θα φροντίσω τα παιδιά μου να μη στερηθούν τίποτε.  Στο δρόμο, ας λένε ότι θέλουν.  Το πολύ-πολύ να  δράσω όπως οι… ΗΠΑ και να τις «μαζέψουν» κιόλας. Θα γίνουν, δηλαδή, ΚΑΙ κερατάδες ΚΑΙ δαρμένοι. Άλλωστε, όποτε χρειαστώ κάποιον, η οικογένειά μου θα συνδράμει. Όχι οι άλλοι. Μήπως θυμάστε το μύθο του Αισώπου με τις παλιές και τις καινούριες κατσίκες; Αν όχι, ξαναδιαβάστε τον. 

Το ελληνικό «κράτος» όμως, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΟΓΙΚΕΣ (μεγάλες, μικρές, αριστερές, δεξιές, στραβές και ίσιες) αντί να φροντίσει πρώτα τον πολίτη, φροντίζει πρώτα τον ξένο. 

Ίσως του ‘μεινε κουσούρι, μετά από 400 χρόνια υποκλίσεων και οθωμανικού (δεν εννοώ δικαίου – εννοώ… sex!) να φροντίζει πρώτα τον ξένο και μετά τον πολίτη του.  Δεν ξέρω τι είναι. Ούτε κρετίνους μπορείς να τους πεις. Γιατί «κρετίνος» είναι ο ενήλικας που έχει μυαλό παιδιού έως 4 ετών. 

Κι ένα παιδί έως 4 ετών αν πρέπει να δώσει κάτι ή στο μπαμπά του ή σε έναν ξένο – πιστέψτε με! – ΞΕΡΕΙ ποιος προηγείται!!!  Η ελληνική κυβέρνηση, όμως, ΔΕΝ ξέρει. Είναι ίσως η μόνη στον κόσμο. Η Αργεντίνικη, επί παραδείγματι, ήξερε! Γι’ αυτό είπε στους δανειστές «Άντε πνιγείτε. Δεν σας δίνω δεκάρα.». Και τους πέταξε έξω.  Δηλαδή, ΚΑΙ κερατάδες ΚΑΙ δαρμένοι. 

Σας θυμίζει τίποτε;  Κι έτσι ορθοπόδησε η Αργεντινή.

Καλά τα είπε προχθές ο συμπολίτης μας ο Χαλιγιάννης για τον ΕΟΠΥΥ. Είναι απατεώνας. Όπως η ΔΟΥ είναι απατεώνισσα. Βασικά, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΙΣΣΑ. Και μην της δίνετε δεκάρα. Δεν θα την πάρετε ποτέ πίσω.

Γιατί είμαστε πολίτες. Και γιατί ο ΕΟΠΥΥ, το Γενικό Λογιστήριο του «κράτους» κι όλες αυτές οι πουτανίτσες, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΞΕΝΟ (και μόνο αν περισσεύει κάτι). 

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ.  Και την ξέρουν και τα παιδιά μου (ο μεγαλύτερος είναι 6,5) και τα δικά σας (κι ας είναι και μικρότερα). Και υποθέτω ότι την ξέρετε κι εσείς.  Άλλωστε, δεν κατηγορώ κανέναν πριν αποδειχθεί η ενοχή του.

Της ελληνικής κυβέρνησης όμως η ενοχή έχει πλέον αποδειχθεί. Ένοχος ο κατηγορούμενος για έλλειψη λογικής και κρίσης. Πως το ‘λεγε ο παππούς Einstein; Ηλιθιότητα; Ε… κάτι τέτοιο. Που οδηγεί σε καταστάσεις όπως να φροντίζεις το ξένο σπίτι πρώτα, αντί το δικό σου. Κι ας μη μου πει κανείς πατριώτης ότι τα κάνουν για να μας φροντίσουν, γιατί θα του κάνω οθωμανικό! Και μετά θα του επαναλάβω ότι η κρίση και η λογική τους είναι λάθος, αφού είναι λάθος ο τρόπος φροντίδας. Και θα καταστρέψει το σπίτι μια ώρα αρχύτερα. 

Και να μην είχαν και το παράδειγμα της Αργεντικής, θα έλεγα ότι ίσως φταίει η έλλειψη προηγουμένου. Δεν μπορώ όμως να το πω. Γιατί υπάρχει προηγούμενο.

Ας μην τους αφήσουμε να περιμένουν 10 χρόνια όπως η Αργεντινή, που έπρεπε να εξαθλιώσει τους πολίτες της που κατέληξαν να σφάζουν τους υπαίτιους (και άλλους) στους δρόμους, πριν καταλάβει ότι δεν πάει άλλο. Ας το τελειώνουμε τώρα. 

Η Αργεντινή είχε άλλοθι. Δεν ήξερε. Εμείς ξέρουμε.  Δεν υπάρχει δικαιολογία. Κι αν μερικοί θεωρούν την ύπαρξή μας εντός της EU δικαιολογία, θα τους ξανακάνω οθωμανικό! Καλά… δεν βλέπουν πόσο… ενωμένη είναι η Ένωση; Πως δρα έναντι των μελών; Σαν την ελληνική κυβέρνηση. Προσπαθεί να φάει τα παιδιά της. Αντί να κόψει λεφτά, δανείζει. Και για τα δανεικά δεν ζητά μόνο τόκους. Ζητά από τη μαμά-κυβέρνηση να την αφήσει να πηδήξει τα παιδιά της. Κι η τελευταία της δίνει την άδεια!!!

Ε, λοιπόν, δεν πρέπει να τους αφήσουμε εμείς. Πρέπει να φροντίσουμε τον εαυτό μας, έναντι όλων ΚΑΙ της μαμάς-κυβέρνησης. Αφού δεν μας φροντίζει όπως πρέπει. Αν μιλούσαμε για πραγματική οικογένεια, θα παρενέβαιναν οι κοινωνικές υπηρεσίες και θα μας παίρνανε από το σπίτι με δικαστική εντολή!!!

Εγώ στα παιδιά μου, κύριοι, δεν δανείζω. Δίνω. Κι ας μην έχω να φάω. Κι αν τους δάνειζα ποτέ, και θα ήταν άτοκα. Σας το υπόσχομαι! Κι ας μη με ψηφίζετε. Αρκεί να το κάνουν κι αυτοί που ψηφίζουμε. Κι αν η μαμά-Ευρώπη δεν το κάνει για τα δικά της παιδιά, δεν τη χρειάζονται. Καλύτερα να πάρουν των ομματίων τους και να φροντίσουν τους εαυτούς τους.

Γι’ αυτό σας λέω: μη δίνετε τίποτε στη μαμά-κυβέρνηση, εκτός αν αρχίσει να φέρεται σα μαμά των δικών της πολιτών κι όχι αυτών της Μέρκελ.  Κι αν έρθει και σας πάρει, πάρτε της κι εσείς από αλλού. Όπου βρείτε. 

Γιατί, μαμά, σ’ αυτήν τη ζωή όλα είναι αμφίδρομα. Μάλλον το ξέχασες ή ποτέ δεν το ήξερες. Αλλά… θα το μάθεις. Σου το υποσχόμαστε. ΘΑ ΤΟ ΜΑΘΕΙΣ! 

Uli Chris