Επίσκεψη φοιτητών του ΔΠΘ στη Θεραπευτική Κοινότητα ΚΕΘΕΑ – Ιθάκη

Φοιτητές Ιατρικής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης επισκέφθηκαν την Παρασκευή 18 Μαΐου 2012 τη Θεραπευτική Κοινότητα ΚΕΘΕΑ-Ιθάκη, ως προπαρασκευαστική δράση, στα πλαίσια του προγράμματος «LSD – Learning Strategies about Drugs», το οποίο υλοποιεί η Ελληνική Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων και Ανταλλαγών Φοιτητών Ιατρικής (HelMSIC) – Τοπική Επιτροπή Αλεξανδρούπολης, σε συνεργασία με το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) και υπό την αιγίδα του Τμήματος Ιατρικής ΔΠΘ.

Το πρόγραμμα LSD έχει ως στόχο την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση των φοιτητών ιατρικής, και μελλοντικών ιατρών, σε θέματα που αφορούν τις εξαρτήσεις, ενώ παρουσιάζει στρατηγικές προσέγγισης των εξαρτημένων ατόμων και ενημέρωσης του κοινωνικού συνόλου.

Η εκπαίδευση των συμμετεχόντων θα γίνει μέσα από διάφορες δράσεις του προγράμματος, όπως βιωματικά σεμινάρια, δράσεις δρόμου και επισκέψεις σε μονάδες υποστήριξης του ΚΕΘΕΑ εντός των προσεχών μηνών.

Η Θεραπευτική Κοινότητα ΚΕΘΕΑ-Ιθάκη βρίσκεται στη Σίνδο, Θεσσαλονίκης. Δεκτοί γίνονται οι χρήστες που παραπέμπονται από τα Συμβουλευτικά Κέντρα, ενώ το θεραπευτικό πλαίσιο της «στεγνό», δηλαδή χωρίς υποκατάστατα και φάρμακα, και βασίζεται στην εθελοντική συμμετοχή των μελών της. Οι θεραπευτικές διαδικασίες, ομαδικές και ατομικές, έχουν σαν βάση την παραδοχή ότι τα ναρκωτικά αποτελούν σύμπτωμα μιας ψυχοκοινωνικής κατάστασης και όχι  το κυρίως πρόβλημα.

Οι χρήστες καλούνται σε μια κοινή αναζήτηση των αιτίων που τους οδήγησαν στα ναρκωτικά, μέσα από την οποία θα βρουν τους τρόπους να αντιμετωπίσουν τον εθισμό τους σ' αυτά, εντασσόμενοι με υγιή τρόπο στο κοινωνικό σύνολο.

Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια της Παναγιώτας Κριπούρη, φοιτήτριας ιατρικής, η οποία συμμετέχει στο πρόγραμμα, για την επίσκεψή της στην Κοινότητα: «Από τη δεκαετία του ’80 και μετά, τα ναρκωτικά στην Ελλάδα ενέπνευσαν μουσικές και ταινίες αλλά ακόμη δε σταματήσαμε φαίνεται να θεωρούμε στόχους πιθανούς μόνο τα παιδιά του γείτονα και όχι τα δικά μας. Η εύκολη προσέγγιση λέει να φοβάσαι αν πας στην Ιθάκη, να γελάς με τα μαυρισμένα μάτια και τη βαθιά, χαρμανιασμένη φωνή, να στρέφεις γυμνό οφθαλμό σε ότι πρέπει να κοιτάξεις βαθύτερα. Η εύκολη προσέγγιση είναι να μένεις απ’ έξω για να μπορείς να κατακρίνεις πιο άνετα. Τότε όμως θα μπορέσεις να δεις μόνο ένα κτίριο αν πας στην Ιθάκη. Δε θα μπορέσεις να δεις ένα σπίτι».