Φράχτης - μακέτα στον Έβρο! Από Σεπτέμβρη και βλέπουμε…

Στις αρχές της εβδομάδας ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, Λευτέρης Οικονόμου, δήλωνε ότι ο «φράχτης» θα είναι έτοιμος μέχρι τον Ιούνιο, όμως ο ίδιος ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας που έχει αναλάβει το έργο, ο Πέτρος Δαγρές, μιλώντας στο «Έθνος της Κυριακής» ξεκαθάρισε ότι αυτό δεν θα είναι δυνατό πριν από τα τέλη Σεπτεμβρίου.

Όσο για τα εγκαίνια έναρξης των εργασιών στις 6 Φεβρουαρίου κοντά στο χωριό Βύσσα του Έβρου, αφορούσαν μόνο ένα μεταφερόμενο ομοίωμα του φράχτη, μήκους μόλις 2 μέτρων, που χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες των τηλεοπτικών συνεργείων και των φωτορεπόρτερ.

Η καθυστέρηση

Ο εκπρόσωπος της αναδόχου εταιρείας ΔΑΓΡΕΣ ΑΤΕ αποδίδει την καθυστέρηση στις δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Λόγω και του παρατεταμένου χειμώνα τα συνεργεία δεν μπορούσαν να εγκατασταθούν και να αρχίσουν τις εργασίες, κάτι που ελπίζουν να είναι δυνατό να γίνει μετά το Πάσχα.

Το τελευταίο διάστημα έγιναν οι τοπογραφικές εργασίες με την αποτύπωση της περιοχής και την επιλογή της προτεινόμενης χάραξης και το σχέδιο υποβλήθηκε στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Έτσι προϋπόθεση για την έναρξη των εργασιών του εργολάβου είναι και η έγκριση της προτεινόμενης χάραξης.

Με βάση τη σύμβαση που είχε υπογραφεί στα τέλη Ιανουαρίου η ολοκλήρωση της κατασκευής του φράχτη -ως «τεχνικό εμπόδιο» αναφέρεται στα χαρτιά- προβλεπόταν να γίνει μέσα σε 5 μήνες, με καταληκτική ημερομηνία τη 19η Ιουνίου 2012. Όμως η μη εγκατάσταση ακόμη των συνεργείων μεταθέτει εκ των πραγμάτων την ολοκλήρωση του έργου από τα τέλη Ιουνίου τουλάχιστον στα τέλη Σεπτεμβρίου.

Για το έργο του «φράχτη», μήκους 10.350 μέτρων και προϋπολογισμού αρχικά 5,4 εκατ. ευρώ, υπέβαλαν προσφορές 14 εταιρείες για να αναδειχθεί μειοδότης με το ποσό των 3,2 εκατ. ευρώ η εταιρεία ΔΑΓΡΕΣ ΑΕ, που έχει έδρα την Αλεξανδρούπολη.

Η εγκατάστασή του θα γίνει μόνο σε ένα χερσαίο τμήμα από τα 150 συνολικά χλμ. που είναι το σύνορο με την Τουρκία, στα βόρεια του Έβρου στο ύψος των Καστανιών. Θα ξεκινά από τις Καστανιές και τη «μεθοριακή πυραμίδα 2» και θα φτάνει μέχρι τη «μεθοριακή πυραμίδα 23» που συναντά το ποτάμι του Έβρου. Στην περιοχή αυτή ο ποταμός Έβρος «μπαίνει» μέσα στην Τουρκία για ένα μήκος περίπου 10 χλμ. και συνεχίζει μετά προς τα κάτω ως κοινό σύνορο Ελλάδας Τουρκίας.

Αυτό το κομμάτι του χερσαίου τμήματος αποτελεί ένα από τα πιο προβληματικά μέρη των συνόρων, αφού οι λαθρομετανάστες με τη βοήθεια συνήθως των Τούρκων διακινητών περνούν εύκολα το ποτάμι. Στη συνέχεια κρύβονται στην περιοχή, ώστε να μην εντοπιστούν από τους συνοριοφύλακες και περιμένουν για να τους παραλάβουν και να τους μεταφέρουν με διάφορους τρόπους στο εσωτερικό της χώρας.

Όσοι μετανάστες εντοπιστούν, συλλαμβάνονται και οδηγούνται είτε στο κέντρο παραμονής λαθρομεταναστών στο Φυλάκιο Έβρου στα Βόρεια -αυτό το διάστημα δεν λειτουργεί και επισκευάζεται- είτε στο κέντρο υποδοχής στον Πόρο νοτιότερα στον Έβρο. Ένας μικρός μόνο αριθμός από τους μετανάστες κρατείται μετά τον απαραίτητο έλεγχο και οι υπόλοιποι αφήνονται ελεύθεροι, με υπηρεσιακά σημειώματα, να κινηθούν οι περισσότεροι με προορισμό την Αθήνα.

Εκτιμάται ότι πάνω από το 50% των μεταναστών που φτάνουν στην Ελλάδα, εισέρχονται από την περιοχή του Έβρου. Το 2011 εντοπίσθηκαν και συνελήφθησαν εδώ 54.974 μετανάστες, έναντι 47.079 το 2010, ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός εκείνων που κατάφεραν να περάσουν στην Ελλάδα από τον Έβρο χωρίς να εντοπιστούν από τους συνοριοφύλακες.

TO XΡΟΝΙΚΟ

Oι πολιτικές αντιδράσεις και η άρνηση της ΕΕ να χρηματοδοτήσει το έργο

H πρόταση για τον «φράχτη» στον Έβρο διατυπώθηκε στις αρχές του 2011 για να βρει όμως αρκετές αντιδράσεις τόσο από κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς στην Ελλάδα αλλά και αρκετούς στο εξωτερικό, ενώ αντιμετωπίστηκε με καχυποψία και από την τουρκική κυβέρνηση.

Στόχος της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη ήταν το «τεχνικό εμπόδιο» για τους μετανάστες να γίνει αποδεκτό από τους παράγοντες της ΕΕ και να χρηματοδοτηθεί η κατασκευή του από το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων. Αυτό τελικά δεν έγινε εφικτό και η επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων, Σεσίλια Μάλστρομ, δημοσιοποίησε καθυστερημένα την απόφαση της Κομισιόν να μην υποστηρίξει την κατασκευή του «φράχτη» με κονδύλια της ΕΕ, «γιατί η ενέργεια αυτή δεν συνιστά από μόνη της λύση στο πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης στην περιοχή».

Έτσι επιλέχθηκε να χρηματοδοτηθεί από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και στο τέλος του περασμένου καλοκαιριού προκηρύχτηκε τελικά ο διαγωνισμός να γίνει στις αρχές Οκτωβρίου με το άνοιγμα των προσφορών και να επιλεγεί η ανάδοχος εταιρεία.

Πως θα είναι αν... γίνει

Εμπόδιο που κανείς δεν μπορεί να περάσει

Ο «φράχτης» όπως λέει ο Πέτρος Δαγρές προβλέπει θεμελίωση και χαλύβδινους στύλους που θα είναι δεμένοι με πασσάλους σε βάθος 2,5 μέτρων. Θα περιλαμβάνει δύο σειρές συρματοπλέγματος σε απόσταση 1,20 μέτρων.

Αυτό από την πλευρά της Ελλάδας θα έχει ύψος 3 μέτρα και από τη μεριά της Τουρκίας 2,5 μέτρα, ενώ ενδιάμεσα θα καλύπτεται το κενό από κονσερτίνες, που είναι λεπιδοφόρο κουλουροειδές συρματόπλεγμα το οποίο χρησιμοποιείται σε στρατόπεδα, φυλακές κ.λπ.

Μάλιστα οι κονσερτίνες θα είναι και πάνω από το ύψος του συρματοπλέγματος φτάνοντας το ύψος του φράχτη στα 4 μέτρα κάνοντάς τον αδιαπέραστο για οποιονδήποτε πεζό, όπως λέει ο κ. Δαγρές.

Έκαναν θεμελίωση μόνο για τις κάμερες

Αν και στις αρχές Φεβρουαρίου ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Χρήστος Παπουτσής, εγκαινίαζε την έναρξη των εργασιών για την κατασκευή του φράχτη, το έργο δεν έχει ακόμη ξεκινήσει.