23.3.12

10 ερωτήσεις που (δεν) περιμένουν απάντηση

1. Ιδρύθηκε, λέει, κόμμα Ανέργων. Και ρωτάω εγώ ο αφελής… χε, χε, χε… μήπως οι υποψήφιοι των άλλων κομμάτων είναι… εργαζόμενοι;;;

2. Τους Κρητικούς γενικά τους πάω, γιατί δεν καταλαβαίνουν Χριστό, είτε τον δουν φαντάρο, είτε… στρατιωτίνα. Αλλά θέλω να μου πει ο Πάγκαλος κάτι: ο μέγας ξενοδόχος Δασκαλαντωνάκης, μήηηπως… λέω «μήηηπως»… χρωστάει τίποτα λεφτά στην εφορία;
3. Για την ερώτηση 2 παραπάνω, θέλω να μου πει ο δεν-θα-γίνω-ποτέ-πρωθυπουργός Βενιζέλος μήηηπως… λέω «μήηηπως»… ο Δασκαλαντωνάκης χρωστά μεν… τίποτις φράγκα, αλλά για κάποιον αξεξήγητο λόγο παραλείπεται από τη λίστα με τους φοροφυγάδες; [Να το ερευνήσει ο Χαρδαβέλας].
4. Πρόβλημα αριθμητικής: ο δανειολήπτης παίρνει δάνειο €200.000 γιατί λαμβάνει μισθό €2.000/μήνα και εκεί φτάνει η οικονομική του δυνατότητα. Όταν με νόμους (για μισθούς, για φόρους για επιδόματα κλπ) του ρίχνεις τις μηνιαίες αποδοχές σε €1.000/μήνα, πόσο πρέπει να υποχρεώσεις, επίσης ΜΕ ΝΟΜΟ, τη δανείστρια τράπεζα να του ρίξει ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ, ώστε η δόση να φτάσει στο μισό; [ΣΤΓ: Παρακαλώ απαντήστε ΣΧΕΤΙΚΑ με ΑΥΤΟ το μαθηματικό πρόβλημα – αν κοιτάτε μόνο τη δόση ή τη διάρκεια αποπληρωμής, είστε σε… ΑΛΛΟ πρόβλημα, καθότι η διατύπωση του προβλήματος καθορίζει ότι η ΜΟΝΗ σωστή λύση βρίσκεται στη μείωση του δανειζόμενου κεφαλαίου. Κι αν δεν ξέρετε οικονομικά μαθηματικά, ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ: ΞΕΡΩ ΕΓΩ!!! Δεν είμαι ούτε Παπαδήμος, ούτε Βενιζέλος. ΟΚ;;;]
5. Ποιος βουλευτής ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ πιστεύει ότι θα χαίρει άκρας υγείας εφόσον ψηφίσει για περαιτέρω μειώσεις μισθών – ιδίως στον ιδιωτικό τομέα όπου εργάζονται τα 10 από τα 11 εκατ. των Ελλήνων; [Let me see a show of hands…]
6. Πόσο δύσκολο είναι για τον εκνευρισμένο Έλληνα να πάρει την καραμπίνα του και να αρχίσει να καθαρίζει φοροφυγάδες; [Ζήτω η λίστα!]
7. Πόσο δύσκολο είναι για τον εκνευρισμένο Έλληνα να πάρε την καραμπίνα του και να ξεκινήσει εμφύλιο πόλεμο; [Κάτω οι… άλλοι μισοί!!!]
8. Πόσο εύκολο είναι για τον εκνευρισμένο Έλληνα στα σώματα ασφαλείας ή το στρατό να υπερασπιστεί αυτούς που τον… εκνευρίσανε; [Τικ-τοκ, τικ-τοκ…]
9. Πόσο ακόμη νομίζουν οι πολιτικοί μας ότι θα δίνουν τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές (πετρέλαιο, χρυσό) σε ξένες εταιρίες για εκμετάλλευση έναντι προσωπικής μίζας (χωρίς ν’ ανοίγουν μύτες και κεφάλια ή να… πέφτουν μπαλωθιές), αντί να φροντίζουν για τα απαραίτητα ώστε να τις εκμεταλλεύεται το ίδιο το κράτος και οι τοπικές κοινωνίες;
10. Και τέλος, η ερώτηση του $1εκ. (το μόνο νόμισμα που πλέον έχει –ή που σε λίγο θα έχει κάποια- αξία): Πόσο ακόμη θα ανεχθεί ο Έλληνας μισθωτός να βλέπει ΜΟΝΟΝ τις δικές του αποδοχές να πέφτουν και να φορολογούνται, χωρίς να «βάζει χέρι» σ’ όλους τους υπόλοιπους για το καλό του μέτρου; [ΣΤΓ: Η ερώτηση αυτή κρύβει μια άλλη, γι’ αυτούς που βλέπουν μέσα στις γραμμές, ήτοι: «Πόση ζωή νομίζει ο καθένας μας ότι του ‘μεινε ακόμη υπό τη σημερινή συγκυρία;» Για μια στιγμή είπα να τη θέσω εκ του πλαγίου, αλλά –ομολογώ ότι– είμαι… σαδιστής: γιατί, άλλη χάρη έχει απλά να το ξέρει κανείς (όλοι το ξέρουμε) κι άλλη να το περιμένει απ’ τη μια στιγμή στην άλλη!]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.