Φύτεψε κι εσύ έναν τσιγκοσυλλέκτη! Μπορείς!!!

Ωρέ, τι ‘ν’ τούτο κοπέλια; Από πολλά πεζοδρόμια της πόλης μας, κάποιοι βουτήξανε τις σκάρες της ΔΕΥΑΚ και οι τρύπες χάσκουν. Προχθές πήγαινα τους 2 ταραξίες στα φιλαράκια τους για παιχνίδι και, εκεί πίσω από το Ρώσικο market, τα πεζοδρόμια μπροστά στις πολυκατοικίες ήταν γεμάτα τρύπες!

Γιαγιάδες, παππούδες, πιτσιρικάδες… κανείς μας δεν είναι ασφαλής. Κάποιοι παίζουν με την αρτιμέλειά μας. Ρώτησα το φιλαράκι μου εκεί γιατί δεν τη στήνουν κάποιο βράδυ να «φυτέψουν» κανέναν από αυτούς που βουτάνε σκάρες και μου είπε:  «Πότε, ρε μεγάλε;».

Δεν επέμεινα, αφού ξέρω ότι δουλεύει σε εργοστάσιο, μια πρωί, μια απόγευμα, μια βράδυ…  Καθημερινά. Πότε αλήθεια να ξενυχτήσει για να παραμονεύσει για σκαροκλέφτες;

Στο L.A., είχαμε το «Neighbourhood Watch». Βασικά, σήμαινε ότι όλοι οι γείτονες, πρωί-μεσημέρι-βράδυ, όποτε μπορούσε ο καθένας, είχε το νου του για ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ή ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ έξω απ’ τα νερά του στη γειτονιά.  Καμιά φορά, γινόμασταν κακοί σε τίποτε φουκαράδες περαστικούς, που απλώς δεν μας γέμιζαν το μάτι. 

Αλλά, καμιά φορά, βρισκόμασταν στη δυσάρεστη θέση να παίρνουμε κάποιον στο κυνήγι πυροβολώντας στον αέρα, για να ξεσηκώσουμε και τους γείτονες να συνδράμουν.  Άλλωστε, σε τέτοιες περιπτώσεις, ίσχυε το «citizen’s arrest», που σήμαινε ότι συλλαμβάναμε εμείς κάποιους υπόπτους και ειδοποιούσαμε τους αστυνομικούς να τους παραλάβουν. Έγινε και στη South Pasadena και στη Santa Monica…

Έτσι πρέπει. Οι νομοταγείς πολίτες να ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΟΜΙΜΑ να υπερασπιστούν το σπίτι τους και τη γειτονιά τους. Ο Καρατζαφέρης φαίνεται ότι με διαβάζει, ή ότι συμπτωματικά είναι της ίδιας γνώμης.  Μου κάνει εντύπωση, γιατί πολύ λίγοι είναι πρόθυμοι να προστατεύσουν οι ίδιοι τη ζωή τους εδώ. Και πιο πολύ μου κάνει εντύπωση γιατί εδώ δεν σε προστατεύει και κανείς άλλος. 

Όσες φορές καλέσαμε αστυνομία στις ΗΠΑ, ήρθε εντός λεπτού!!! Που σημαίνει ότι, πρακτικά, είναι πάντα δίπλα μας, ακόμη κι αν δεν τους βλέπουμε. Αλλιώς, δεν θα προλαβαίνανε.  Και μιλάμε για αποστάσεις και οικοδομικά τετράγωνα τεραστίων διαστάσεων. Γειτονάρες – όχι γειτονίτσες, όπως εδώ! Πότε προλαβαίνανε οι άτιμοι…

Εδώ μένεις δίπλα στο τμήμα, τηλεφωνείς και κάνουνε μισή ώρα να έρθουνε. Ίσως γιατί τους έχουν στείλει αλλού και δεν έχουν αρκετούς.  Ίσως γιατί δεν είναι και τόσο σβέλτοι (αν και δεν το πολυπιστεύω αυτό, αφού οι περισσότεροι αστυνομικοί που ξέρω σήμερα το «κατέχουν» το sport). Πρέπει, λοιπόν, να αλληλοσυμπληρωνόμαστε.  Να μπορούμε να ακινητοποιήσουμε κάποιον, ώσπου να έρθει η αστυνομία να τον «φασκιώσει».  Πρέπει να δουλέψουμε ΜΑΖΙ – όχι χώρια.

Έως τότε, προσέξτε τις τρύπες στο πεζοδρόμιο και τα… κατσαρολικά σας στο σπίτι.  Γιατί, φαίνεται, ο τσίγκος έχει «πέραση».  Κι αφού το κράτος δεν σας αφήνει ακόμη να βοηθήσετε την αστυνομία να φασκιώσει τους τσιγκοσυλλέκτες, βοηθήστε εσείς τη γειτονιά σας και τους εαυτούς σας:

«Φυτέψτε» τους στις τρύπες που αφήνουν, φορέστε τους το τσίγκινο καπάκι στην κασίδα για αντίσκηνο και κόφτε το δίπλα μ’ ελαφρά πηδηματάκια, μέχρι να έρθει να τους παραλάβει η… ΔΕΥΑΚ!  Μπορείτε!

Uli Chris