Μετά από τις δύο επιστολές μας
στις 7 και 11 Φεβρουαρίου 2012 προς όλους τους αρμόδιους του κυβερνητικού και
τραπεζικού συστήματος και μετά από πλήρη αδράνεια τους στο να φιλοτιμηθούν να
δώσουν έστω και μια στοιχειώδη απάντηση, και μετά από ενημέρωση των εκπροσώπων
μας, σας ενημερώνουμε ότι:
Την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012
στην Θεσσαλονίκη σύσσωμοι οι εκπρόσωποί μας με όλους τους νομικούς συμβούλους
μας από Αθήνα, Αλεξανδρούπολη, Κομοτηνή, Θεσσαλονίκη και Νάουσα συναντήθηκαν και
αποφάσισαν ομόφωνα τα εξής:
1. Πλήρης συντονισμός όλων των
σωματείων στους κοινά αποδεκτά και ομόφωνα αποφασισμένους στρατηγικούς στόχους
για το όφελος όλων των εργαζομένων μέσω επιλεγμένων ατόμων και ενός κεντρικού
συντονιστή που θα επικοινωνεί άμεσα με τον αρμόδιο συντονιστή νομικό σύμβουλο.
2. Όλοι οι νομικοί μας εκπρόσωποι
λειτουργούν ως ένα και αρραγές μέτωπο βγαίνοντας μπροστά με τον συντονιστή
νομικό, τον οποίο επέλεξαν οι ίδιοι, ο οποίος είναι σε επαφή με τον συντονιστή
εκπρόσωπο των εργαζομένων.
3. Άμεση εκκίνηση νομικών
διαδικασιών για την διασφάλιση της περιουσίας μας καθώς και διεκδίκηση όλων των
προς εμάς οφειλών. Τέλος πλήρης απονομή τυχών ευθυνών, σε κάθε κατεύθυνση, για
την πολυετή ταλαιπωρία μας, το ναυάγιο εξαγοράς του χρέους της εταιρείας μας
και την οδήγησή μας στην ανεργία και απόγνωση.
Σας διαβεβαιώνουμε ότι τώρα
μπήκαμε πραγματικά στο πεδίο μάχης και όλοι οι συναμαρτούντες θα βγείτε από τα
λαγούμια σας με τα χέρια ψηλά και το κεφάλι κάτω.
Δεν θα υποκύψουμε ποτέ όπως και η
Ελλάδα μας δεν θα υποκύψει ποτέ. Ήλθε επιτέλους η ώρα που οι καταστροφείς της
πατρίδας μας να λογοδοτήσουν.
Το αρραγές μέτωπο εργαζομένων της
ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑΣ
OXI ΑΛΛΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΚΛΩ.ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΤΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΣΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΝΟΤΑΝ ΤΟ ΙΚΑ ΣΑΣ ΚΛΠ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΤΕ. ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΖΗΤΑΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εταιρεία είναι πρακτικά κλειστή από το 2005, με ψέμματα ζούσε. Από το 2001 φαινόταν ότι δεν θα επιβίωνε άλλωστε και το ξέραν ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ. Ο Λαναράς πέθανε. Πλήρωσε τα εγκλήματά του. Η μόνη δικαιολογία που έχουν πλέον οι εργαζόμενοι είναι οι απαράδεκτες, ακατανόητες και μεροληπτικές δικαστικές αποφάσεις υπέρ των stage οι οποίες ελπίζουμε να αλλάξουν. Σου λένε οι ΛΑναράδες, αυτούς πώς τους μονιμοποιείται χωρίς κανένα λόγο; Έ και μας να μας φερθείτε χαριστικά. Δεν έχουν δίκιο. Σε ιδιωτική εταιρεία δουλεύουν. Δεν πάει καλά. Κλείνει. Φεύγουν. Απλά πράγματα. Αν τους σώσουν οι τράπεζες να πουν κι ευχαριστώ αλλά όχι άλλο πρήξιμο κια διάλυση της κοινωνίας με την περίπτωσή τους και όχι άλλο δημόσιο χρήμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμβουλή: Να αναλάβει ο ΜΑγαλιός τα ηνία του αγώνα!!!! ΦΟβερή συνδικάλα, μεγάλη φυσιογνωμία. Αυτός θα σας σώσει.
«Δεν θα πείσουμε ούτε με μισθούς 100 ευρώ»
ΑπάντησηΔιαγραφή«Αν βάλουμε όλοι πλάτη, η Ελλάδα θα βγει από την κρίση»
«Δεν θα πείσουμε ούτε με μισθούς 100 ευρώ»
«Ολη η Ελλάδα πρέπει να γίνει ένα win-win deal. Ειδάλλως, όσο αναλωνόμαστε στο ποιος έφταιξε τόσο πιο κοντά θα βρεθούμε στο να εκποιηθούν τα assets που εμείς οι ίδιοι απαξιώσαμε έναντι πινακίου φακής».
Αυτό τονίζει ο παραιτηθείς πλέον πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας (ΕΝΚΛΩ) κ. Ι. Μουσουλίδης λίγες ημέρες μετά το «ναυάγιο» της παρ' ολίγον συμφωνίας των πιστωτών της εταιρείας του αμερικανού επενδυτή που τη διεκδίκησε.
«Η επιτυχία και η αποτυχία έχουν διαφορά μόνο δύο γραμμάτων» λέει ο κ. Μουσουλίδης και ομολογεί ότι, «αν μου ζητούσαν να αναλάβω ξανά ένα εγχείρημα αντίστοιχο με την εξεύρεση επενδυτή για την ΕΝΚΛΩ, θα έλεγα ναι». «Οταν περάσεις από αυτή την πορεία, καταλαβαίνεις τις δυνατότητες που τελικά υπήρχαν και δεν μπορούσες να δεις πριν» προσθέτει.
«Μας γύρισαν την πλάτη»
Ωστόσο, συμπληρώνει, αντί να βλέπουμε τον κρυφό ή ξεχασμένο πλούτο σε ανθρώπινο δυναμικό, πρώτη ύλη και υποδομές που υπάρχει γύρω μας, επιμένουμε να αναζητούμε το γιατί αποτύχαμε. «Γι' αυτό και οι αγορές μάς έχουν γυρίσει την πλάτη».
«Οι βιομηχανικές περιοχές έχουν τεράστια αξία, τα μισά όμως και πλέον εργοστάσια είναι πτωχευμένα και ανήκουν στις τράπεζες. Αν αυτές μάζευαν κτίρια και εξοπλισμό, τα κατηγοριοποιούσαν και έφτιαχναν μια εταιρεία ειδικού σκοπού, θα μπορούσαν να βγουν στο εξωτερικό και να "πουλήσουν" αναπτυξιακά σχέδια σε επενδυτές. Με την υποδομή να κάθεται, απλώς κλωτσάνε τα λεφτά που δάνεισαν» συμπεραίνει.
Ενα τέτοιο σχέδιο ήταν και η απόπειρα αναβίωσης της ΕΝΚΛΩ. «Πήραμε μια εταιρεία νεκρή, με 17 μονάδες, με σκοπό να αναδιαρθρώσουμε την παραγωγική λειτουργία στα ανταγωνιστικά της κομμάτια δημιουργώντας μια νέα βιώσιμη δραστηριότητα» σημειώνει.
«Στηριχθήκαμε στην υπάρχουσα παραγωγική μηχανή, στις εγκαταστάσεις εντός βιομηχανικών ζωνών, στην τεχνογνωσία του ανθρώπινου δυναμικού και στην εμπορική ιστορία 100 ετών. Αυτά ήταν τα assets που είχαμε. Οι στόχοι ήταν βιώσιμες θέσεις εργασίας με αλλαγή δραστηριότητας και αποπληρωμή χρεών μέσα από την κερδοφορία, τη μετακίνηση της εξυπηρέτησής τους και την εκποίηση περιουσιακών στοιχείων. Το υπόλοιπο τμήμα του δανεισμού θα κεφαλαιοποιούνταν» τονίζει.
«Ετσι, αντί να πάμε σε ένα σενάριο καταστροφής, πήγαμε σε ένα σενάριο δημιουργίας και δώσαμε το σήμα στις αγορές ότι οι επενδύσεις τους κάποια στιγμή θα αποκτούσαν ξανά αξία» λέει ο κ. Μουσουλίδης και υπογραμμίζει ότι «όλο το πλάνο είχε τη ματιά του στο μέλλον».
«Αυτό που πήγε στραβά» εξηγεί «ήταν ότι στη μεν πρώτη προσπάθεια η τραπεζική στήριξη κόλλησε στην άρνηση χορήγησης δανείων με εγγύηση του Δημοσίου, στη δε δεύτερη η συνδιαλλαγή επενδυτή και τραπεζικού συστήματος ξεπέρασε τα χρονικά όρια αντοχών του πρώτου» συνεχίζει.
«Κολλήσαμε στις διαδικασίες»
Σύμφωνα με τον κ. Μουσουλίδη, το αποτέλεσμα ήταν ότι, ενώ όλα είχαν λυθεί, «κολλήσαμε όχι στο ποιος θα βάλει τα λεφτά αλλά στις διαδικασίες και στις εγγυήσεις του πώς θα μπουν τα λεφτά».
«Ωστόσο με βάση αυτό το πείραμα» συνεχίζει «πρέπει να τρέξουμε πιο γρήγορα και να έχουμε σχεδιασμό που να στηρίζεται στην επανάχρηση των περιουσιακών στοιχείων». «Εχουμε σκόρπιες βιομηχανικές περιοχές με εργοστάσια-φαντάσματα και εταιρείες που είναι εν λειτουργία, μπορούν να εξάγουν, αλλά δεν έχουν χρήματα λόγω των προβλημάτων του τραπεζικού συστήματος. Αρα έχουμε παρατημένα assets, εξειδικευμένους ανθρώπους χωρίς δουλειά, αλλά όχι ανάπτυξη».
«Για να έρθουν τα κεφάλαια που μας λείπουν δεν πρέπει να λέμε "ελάτε να κάνουμε κάτι που θα είναι έτοιμο σε τρία χρόνια" αλλά να δείξουμε αυτό που έχουμε και να χτίσουμε ένα νέο brand name πάνω του. Ειδάλλως, και 100 ευρώ να πάνε οι μισθοί, δεν θα πείσουμε κανέναν» υπογραμμίζει.
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=444410