Αν ήμουνα Πρωθυπουργός

Το πρόβλημα της Ελλάδας έπρεπε να είχε λυθεί εν τη γενέσει του, καθώς είχε προσφερθεί αρκετή βοήθεια για την εξάλειψή του, τόσο από την Κίνα όσο και από τη Ρωσία, σύμφωνα και με επίσημες δηλώσεις των ανωτάτων αξιωματούχων των 2 κρατών, οι οποίες ουδέποτε διαψεύτηκαν.

Αλλά, τόσο οι φίλοι μας από το ΝΑΤΟ, όσο και οι φίλοι μας από την Ευρώπη, ήθελαν να μας ιθαγενοποιήσουν προς χάριν των πολυεθνικών τους, που – αν έχουμε έστω και λίγο μυαλό στην κασίδα μας – θα μποϋκοτάρουμε σφόδρα. 
Τι θα έκανα να τρομοκρατήσω τους πάντες ώστε να με βάλουν στόχο από δορυφόρο και να μου ρίχνουν ρουκέτες, όπως κάνανε στον καημένο που ήθελε να γίνει εμίρης να σώσει τη χώρα του στην ταινία Syrianna; Μερικά απλά πραγματάκια:
•    Θα μας έβγαζα αμέσως από το ευρώ και θα μας έβαζα στη δραχμή.  Θα επέβαλα δε ισοτιμία ευρώ-δραχμής 1/1, ενάντια σε κάθε πείσμα των «ελεύθερων» αγορών της συμφοράς.  Θα βρίσκανε τη… συμφορά τους!
•    Θα έδινα στους Κινέζους τα λιμάνια Πειραιά και Πάτρας για εκμετάλλευση.  Όχι μόνον θα μου αποπλήρωναν το σημερινό και όλα τα μελλοντικά χρέη, αλλά θα μου παίρνανε και πίπες (κι ας ήταν και κινεζικής προέλευσης). Ξέρετε ότι η πιο επικερδής επιχείρηση της Cosco στην Ευρώπη είναι οι δύο εμπορευματικοί σταθμοί του Πειραιά;
•    Θα έδινα στους Ρώσους το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Αν δεν εξέφραζε κανείς τη δυσαρέσκειά του, θα έμενα εκεί. Αν την εξέφραζε κανείς (π.χ. το ΝΑΤΟ) θα τους έλεγα να σταματήσουν να την εκφράζουν, ειδάλλως θα δώσω στους Ρώσους και τον Αη-Στράτη για δημιουργία στρατιωτικής βάσης. Αν συνέχιζαν να την εκφράζουν, ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ!
•    Θα έβαζα στον προϋπολογισμό το €1 τρις ευρώ (πλέον δραχμές, αφού ευρώ/δραχμή = 1/1) ως επίδικες απαιτήσεις από τη Γερμανία για το κατοχικό χρέος, αφού τους πήγαινα στο διεθνές δικαστήριο. Αλλά δεν θα το κρατούσα:  θα το τιτλοποιούσα και θα το πουλούσα στους Ισραηλινούς.  Αυτοί δεν κάνουν πίπες, αλλά σίγουρα θα είχα την αμέριστη εύνοιά τους.
Και η Γερμανία θα εύρισκε το μεγαλύτερο μπελά της ιστορίας της, μετά την κατάληξη του β’ παγκοσμίου πολέμου. Τουλάχιστον θα ξεχνούσαν πλέον ότι η σταθερότητα του ευρώ είναι πρόβλημα, αφού θα είχαν κάτι πολύ μεγαλύτερο να τους απασχολεί. Και θα θυμόντουσαν γιατί είχαν κάποτε υποσχεθεί στους εαυτούς τους να μην τα ξαναβάλουν με την Ελλάδα. Αφού, τώρα, τα απωθημένα τους εναντίον μας είναι σαφώς απόρροια του χρόνιου κόμπλεξ κατωτερότητας που έχουν απέναντί μας.
Αν οι πολιτικοί μας:
Α/  δεν φοβόντουσαν ποια αλλοδαπή πουτανίτσα θα δυσαρεστήσουν και
Β/  είχαν λίγη περισσότερη φαντασία,
η λύση του προβλήματός μας θα ήταν πολύ απλούστερη από όσο την φαντάστηκαν, όπως και προείπα. 
Αλλά:
α/  είτε από έλλειψη φαιάς ουσίας (βλ. «βλακεία»),
β/  είτε επειδή δεν έμαθαν να «σκέφτονται έξω από το κουτί» (thinking outside the box, κατά την αμερικάνικη έκφραση),
γ/  είτε γιατί θεωρούν ότι χρωστούν ηθικά σε κάποια αλλοδαπή Μιχαλού (επειδή σπούδασαν εκεί, ή επειδή έχουν αλλοδαπούς φίλους κλπ),
δ/  είτε απλά από απλό (εναλλακτικά:  απλοϊκό ή άλλως ηλίθιο) ανθελληνισμό,
δεν έχουν καταφέρει να βρουν μία από τις πολλές λύσεις που θα μας έβγαζαν από το αδιέξοδο. Γιατί, τα παραπάνω 4 σημεία, αποτελούν και επιμέρους λύσεις, το καθένα μόνο του, αφού:
•    Στην πρώτη περίπτωση, κόβω όσο νόμισμα θέλω και αποπληρώνω το δάνειο σε δραχμές κι όποιος γουστάρει!  Αν αυτό θεωρηθεί στην ουσία αθέτηση των δανείων, τότε… σμπούτσαμς!!!
•    Στη δεύτερη και τρίτη περίπτωση, τα χρέη θα αποπληρωνόταν από τους Κινέζους ή τους Ρώσους ή… και τους δύο!
•    Στην τέταρτη περίπτωση, θα συμφωνούσα με τους Ισραηλίτες να συμψηφίσουν τα όποια κέρδη τους από το τιτλοποιημένο δάνειο με το δανεισμό της Ελλάδος που θα εξοφλούσαν επί τη εισπράξει (για να μην σας πω κιόλας ότι ευχαρίστως θα εξοφλούσαν πιθανώς μπροστά το χρέος μας, μόνον και μόνον για να αποκτήσουν το τιτλοποιημένο δάνειο και να στοιχειώσουν τους Γερμανούς).
Αλλά δεν θα γίνω ποτέ πρωθυπουργός. Αφού οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί ΔΕΝ θα με ήθελαν για πρωθυπουργό και δεδομένου ότι οι Ρώσοι και οι Κινέζοι δεν έχουν ακόμη εκφράσει κυριαρχικά συμφέροντα έναντι της Ελλάδας, όπως έχουν κάνει οι Αμερικάνοι και οι Γερμανοί. Οπότε, οι τελευταίοι χορεύουν τις μαριονέτες (βλ. κυβερνήσεις) και οι πρώτοι απλά… κοιτάνε.
Και μέχρι να βρεθεί κάποιος με ΒΑΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΡΧΙΔΙΑ να κυβερνήσει αυτόν τον τόπο, έτσι θα συνεχίσει η κατάσταση.  Κι ακόμη κι αν τελικά ρίξουμε τους βουλευτές (και τη βουλή μαζί, κατά πως το βλέπω να γίνεται) όποιοι ακολουθήσουν τα ίδια αρχίδια θα γλείφουν,  αντί να προτάσσουν τα δικά τους για γλύψιμο!!!
Ή, όπως είπε κι η Shannon στα «αντράκια» του bar στην αγαπημένη μου ταινία Tuffin:  “I couldn’t find a pair of balls among the lot of you” (δεν θα μπορούσα να βρω ένα ζευγάρι «μπάλλες» μεταξύ όλων σας).

Uli Chris