Οι εικοσάλογος του Οδηγού

Στο Πρώτο Θέμα δημοσιεύτηκε «ο 20λογος του… «σωστού» Έλληνα οδηγού», του Βασίλη Σαρημπαλίδη. Ενθυμούμενος ευτράπελα του παρελθόντως, διασκέδασα πολύ διαβάζοντάς το.
Σας το παραθέτω, λοιπόν, μαζί με δικά μου σχόλια και εμπειρίες μέσα σε παρενθέσεις στο τέλος κάθε ενός από τους… 20 λόγους του 20λογου. Ελπίζω, τώρα που μπλέχτηκαν 2 γράφοντες, να διασκεδάσετε δις!
«Στην Ελλάδα συναντάς καθημερινά οδηγούς με περίεργες οδηγικές… ανησυχίες. Ο καθένας ακολουθεί δικούς του κανόνες στον δρόμο, με αποτέλεσμα τα τροχαία ατυχήματα να είναι καθημερινό φαινόμενο.
Ο τρόπος οδήγησης στη χώρα μας διαφέρει κατά πολύ από τον αντίστοιχο σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, κάτι που μπορείτε να διαπιστώσετε, διαβάζοντας τον παρακάτω οδηγικό 20αλογο του σύγχρονου Έλληνα οδηγού. Σίγουρα πολλοί θα γελάσουν, αλλά κατά ένα μεγάλο ποσοστό οι πράξεις αυτές είναι που κρίνουν τη συμπεριφορά μας πίσω από το τιμόνι…
Ο 20αλογος...
1. Τα φλας προδίδουν την επόμενη κίνησή σου. Ο γνήσιος Έλληνας οδηγός δεν τα χρησιμοποιεί ποτέ. (Έτσι διέλυσα το αυτοκίνητο ενός μάγκα που πήρε αριστερή στροφή χωρίς flash. Το αστειότερο είναι ότι, αφού έφταιγε, μου πλήρωσε τη μικρή ζημιά, παρότι –ο κακαομοίρης– έμεινε χωρίς αμάξι. Τον συμβούλεψα κατόπιν εορτής με το γνωστό «Ας πρόσεχες!» οπότε έχω τη συνείδησή μου καθαρή.)
2. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κρατάτε απόσταση ασφαλείας από το προπορευόμενο όχημα, διότι στο κενό που αφήσατε μπορεί να «χωθεί» κάποιο άλλο όχημα, φέρνοντάς σας σε ακόμα πιο δύσκολη θέση. (Επικροτώ και επαυξάνω! Μία φορά κράτησα απόσταση ασφαλείας από τον μπροστινό, χώθηκε ένας άλλος, πάτησε φρένο και τον χτύπησα από πίσω. Από τότε ουαί και αλίμονο σε όποιον μου συστήσει οτιδήποτε περί απόστασης ασφαλείας. Είμαι το τσιμπούρι του μπροστινού, αλλά με πολλές στροφές, οπότε αν φρενάρει μπορώ να ακινητοποιηθώ με ένα απλό χαλάρωμα του γκαζιού. Κι όταν βγει έξω, είμαι σε πλεονεκτική θέση να… περάσω από πάνω του).
3. Όσο πιο γρήγορα διασχίσετε ένα κόκκινο φανάρι, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να συγκρουσθείτε με άλλο όχημα. (Διέσχισα πράσινο και μου έκανε το αυτοκίνητο μπανάνα κάποιος που κοιμήθηκε –κυριολεκτικά, όμως!– στο κόκκινο. Μου βγήκε ακριβό το cinema στην Pasadena, χώρια που μου μείωσε τις διακοπές κατά 1,5-2 μήνες. Πήρα όμως 3 φορές την αξία του αμαξιού μου από την ασφάλεια και με το 1/3 αγόρασα καλύτερο αμάξι. Ουδέν κακόν αμιγές καλού?).
4. Ποτέ μα ποτέ μην ακινητοποιήσετε το όχημά σας σε πινακίδα «STOP». Τα οχήματα που σας ακολουθούν δεν θα περιμένουν αυτή την αντίδρασή σας, με αποτέλεσμα να «καρφωθούν» πάνω σας. (Σοφό! Το έπαθα στη Sunset Blvd. Ευτυχώς για μένα η όμορφη μαυρούλα είχε παλιό σκαραβαίο που έχει τη μηχανή πίσω. Δυστυχώς για εκείνη, το μπροστινό της μέρος διαλύθηκε. Ευτυχώς το δικό μου δεν έπαθε τίποτε και πήρα και το τηλέφωνό της. Πως σας φαίνεται αυτό για μια Δευτέρα πρωί? Σαφώς και δεν της ζήτησα φράγκο. Χαλάλι της! Αν σας πω ότι το ξανάπαθα Παρασκευή με μία όμορφη Κινεζούλα έξω από το Cal State L.A., θα με πιστέψετε? Αυτηνής όμως της χρέωσα μια εξάτμιση. Βέβαια, διαλύθηκε λιγάκι η Mercedes του φίλου της -κυρίως η σκάρα και το ψυγείο- και σκεφτόταν πως θα του το πει. Δε βαριέσαι. Φρόντισα να τη διασκεδάσω τόσο για το υπόλοιπο της μέρας, που ως το βράδυ δε θυμόταν ούτε τη Mercedes, ούτε τον ιδιοκτήτη).
5. Ποτέ μην κλείνετε τον δρόμο σε ένα σαραβαλάκι. Ο οδηγός του δεν έχει τίποτα να χάσει… (Με σαραβαλάκι έκανα το ευτράπελο που διαβάσατε στο νο. 1! Μα… και βέβαια το ‘κανα επίτηδες!!! Δηλαδή, τι νομίσατε??? Μπα, σε καλό σας… Γι’ αυτό λοιπόν σας λέω: το flash δεν είναι όνομα πόλης στην Αλάσκα).
6. Το φρενάρισμα πρέπει να γίνετε πάντα την τελευταία στιγμή, για να σιγουρέψετε την καλή λειτουργία του ABS , το οποίο με τη σειρά του θα σας ανταμείψει με ένα χαλαρωτικό μασάζ του ποδιού σας. Για τους μη κάτοχους ABS, είναι μια ευκαιρία να τεντώσουν τα πόδια τους. (Η πρώτη περίπτωση του αριθμού 4 ανωτέρω με τη μαυρούλα έγινε ακριβώς έτσι. Ωραία μαυρούλα!)
7. Ποτέ μην προσπερνάτε από αριστερά, όταν μπορείτε να το κάνετε από δεξιά. Είναι μια ευκαιρία να γελάσετε, καθώς ο οδηγός του οχήματος που μόλις προσπεράσατε τρομάζει. (Σαφώς δεν ενοχλώ κανέναν οδηγό με κόρνα ή φώτα για να τον προσπεράσω. Τον αφήνω στην ησυχία του και πάω από δεξιά. Φροντίζω όμως να του αφήνω ένα υπονοούμενο για το ότι βρίσκεται σε λάθος λωρίδα, μπαίνοντας αμέσως μπροστά του σε απόσταση 1-2 μέτρων. Και να κοιμόταν, έχει ξυπνήσει!!!)
8. Τα όρια ταχύτητας είναι αυθαίρετοι αριθμοί που δίνονται μόνο ως πρόταση και δεν είναι προφανώς εκτελέσιμα στην Ελλάδα. (Σαφώς δεν είναι εκτελέσιμα από νοήμονες ανθρώπους, γιατί είναι γραμμένα από ΑΝΟΗΤΟΥΣ και απευθύνονται προς τους… ομοϊδεάτες τους! Το κακό είναι ότι το κράτος επιβάλει στους τροχονόμους να προσποιούνται τους ηλίθιους υπερασπίζοντάς τα. Νομίζω ότι οι τελευταίοι πρέπει να σηκώσουν ανάστημα και να αρνηθούν να κάνουν τον κρατικό clown. Ας βγει ο υπουργός συγκοινωνιών να κόψει κλήσεις για τέτοια όρια. Ή, αν έχει κουκούτσι μυαλό, ας τα’ αλλάξει. Χρειάζονται αναπροσαρμογή τουλάχιστον 30 μονάδων προς τα πάνω. ΟΛΑ ΤΟΥΣ!!!)
9. Βρίσκεστε στην αριστερή λωρίδα με τρελό μποτιλιάρισμα και δεν υπάρχει χώρος να κινηθείτε ούτε εκατοστό. Ο οδηγός του οχήματος που βρίσκεται ακριβώς από πίσω σας, ο οποίος κορνάρει και αναβοσβήνει τα φώτα, είναι πεπεισμένος πως μπορεί να τα πάει καλύτερα από εσάς, αν ήταν στη θέση σας. (Του πατάτε ένα φρένο και… πάπαλα! Σας πληρώνει κι από πάνω. Η δεύτερη περίπτωση με τη Mercedes στο νο. 4 παραπάνω ήταν περίπου αντίστοιχη, δεδομένου ότι η Κινεζούλα δεν μου κόρναρε και δεν άναβε φώτα, αλλά ερχόταν κολλητά. Καλά έκανε! Ωραία Κινεζούλα!!!)
10. Μάθετε να αλλάζετε λωρίδες με γρήγορους χειρισμούς. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια απέραντη πίστα με τρύπες-κλειδιά, οι οποίες έχουν τοποθετηθεί σε καίρια σημεία, για να ελέγξουν τα αντανακλαστικά σας. (Όχι. Έχει μετατραπεί σε χώρα με Sunday drivers, κινδυνεύοντας να γίνει… California. Όπως εκεί, λοιπόν, έτσι κι εδώ, χρειάζονται γρήγοροι ελιγμοί όταν πας με 120 ΜΙΛΙΑ την ώρα. Ιδίως δε πολύ επιδέξιοι ελιγμοί, όταν οδηγάς αυτόματο σαν το δικό μου, όπως το οδηγώ εγώ, χωρίς να έχω το πλεονέκτημα να αλλάζω ταχύτητες με το χέρι και να ρυθμίζω έτσι τις στροφές. Στην περίπτωση αυτή, οδηγώντας αυτόματο είναι κάτι σαν να… ξυρίζεσαι με τα πόδια. Μην το δοκιμάσετε στο σπίτι!!!)
11. Είναι παράδοση στην Ελλάδα να κορνάρεις, μόλις ανάψει το πράσινο φανάρι, ακόμα και αν είσαι πρώτος σ' αυτό. (Οι Έλληνες που το κάνανε στο L.A. κατάλαβαν αργά ότι ΔΕΝ πρέπει. Τους πυροβόλησαν όλους!!! Και μετά από τόσα χρόνια εκεί, έμαθα κι εγώ να μην ανέχομαι κόρνα. Οπότε είχα πολλές cowboy-κες περιπέτειες στην Αθήνα, τα πρώτα χρόνια που γύρισα πίσω. Αλλά δεν με νοιάζει: αυτοί ήταν Αθηναίοι! Έως τώρα, έχω πλέον αρχίσει να συνηθίζω λίγη κόρνα σιγά-σιγά. Είπα: λίγη!!!)
12. Ποτέ μην κάνεις χώρο σε αντίθετα διερχόμενο όχημα, όταν κινείσαι αντίθετα σε μονόδρομο. Ο οδηγός του θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον παράλληλο μονόδρομο, άρα, για να κινείται στον ίδιο δρόμο με εσάς, μάλλον το κάνει επίτηδες. (Διαφωνώ. Όχι με το να μην κινείσαι σε μονόδρομο. Το κάνω όλην την ώρα. Αλλά όχι και να μη δίνεις προτεραιότητα! Εκτός αν εσύ είσαι στριμωγμένος κι ο άλλος έχει χώρο. Τότε, πρέπει να σε διευκολύνει. Αν όχι, διατηρείς το δικαίωμα να τσατιστείς! Αλλά, σαφώς, θα πρέπει να προσπαθήσεις να τον εξυπηρετήσεις πρώτα εσύ. Fair play!)
13. Θυμηθείτε ότι ο σκοπός κάθε Έλληνα οδηγού είναι να φτάσει πρώτος και θα κάνει ό,τι χρειαστεί για αυτό. (Πρώτος δεν φτάνει κανείς. Μάλλον, έφτασε ο Αδάμ. Όλοι οι άλλοι, ήρθαν –στην καλύτερη– δεύτεροι και βάλε… Αλλά συμφωνώ ότι πρέπει να φτάσεις γρήγορα. Θεωρώ όμως ότι πρέπει να το διασκεδάσεις κιόλας. Γι’ αυτό, τις μακρινές διαδρομές που κάνω με 180 χλμ/ώρα, πάντα τις σπάω στη μέση για ένα καραφάκι τσίπουρο. Περνάει και πιο εύκολα το δεύτερο μισό!)
14. Πάντα θα υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος για τον οποίο εσείς θα βιάζεστε. Αντιθέτως, όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί των οχημάτων που θα συναντήσετε στον δρόμο σας δεν έχουν ιδέα γιατί πήραν τους δρόμους σήμερα. (Πες τα χρυσόστομε! Γιατί άραγε? Καλά… πλλλάκα με κάνεις??? Σίγουρα έχουν κι αυτοί σοβαρό λόγο. Απλά, αν δεν θεωρούν ότι… επείγονται όσο εσύ, τους προσπερνάς! Ενίοτε δε, από δεξιά!!!)
15. Το κράνος φοριέται στον αγκώνα. Προστατεύει το χέρι σε τυχόν πτώση προς εκείνη τη πλευρά, επίσης προστατεύει σε περίπτωση που στριμωχτείς ανάμεσα σε 2 αυτοκίνητα ή αν έχεις επαφή με τοίχο. (Δεν ξέρω από μηχανές και κράνη. Ότι βολεύει στον καθένα. Εκείνο που ξέρω είναι ότι κανένα κράνος δεν θα σε σώσει αν με πλευρίσεις τόσο όσο υπονοεί ο ποιητής. Δεν υπάρχουν επαρκή μέτρα προφύλαξης για αυτούς που μου… τρίβονται!).
16. Οι προστατευτικές ζώνες είναι επικίνδυνες. Έρευνες στην Ελλάδα έδειξαν ότι χιλιάδες crash test κάνουν λάθος. Άμα είναι γραπτό σου, θα πας, κι ας φοράς ζώνη... (Αν δε φορούσα ζώνη τότε που μου μπανάνιασε τα’ μάξι ο υπναράς Ινδός στην Pasadena, θα είχα… μπανανιάσει κι εγώ. Και θα ‘χα… ξεφλουδιστεί κιόλας!).
17. Ανεξαρτήτως άσματος, το στερεοφωνικό του οχήματός σας πρέπει να παίζει στο φουλ. Με αυτό τον τρόπο διασκεδάζετε τους πεζούς που περιμένουν πότε θα τους δώσει κάποιος προτεραιότητα να διασχίσουν τη διάβαση. (Λάθος! ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ από το άσμα. Αν είναι ροκάς, ΟΚ. Αν είναι καρεκλάς, να τον βάλουμε να κάτσει στο καρεκλοπόδαρο. Αν είναι λαϊκός, να του ρίξουμε κα’να μπουκέτο του παιδιού. Μα… που πήγε το μυαλό σας, καλέ? Γαρδένιες εννοώ, καλέ! Μπουκέτα γαρδένιες!!! Χα, χα, χα…)
18. Οι πεζοί είναι οι κυριότεροι εχθροί των οδηγών, διότι καταλαμβάνουν χώρο στα πεζοδρόμια, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να σταθμεύσουν αυτοκίνητα, και διασχίζουν τους δρόμους, αναγκάζοντας τα διερχόμενα οχήματα να ελαττώσουν ταχύτητα. (Ιδίως εκείνος ο μάγκας που περπάτησε πάνω από το σταθμευμένο SUV στα Εξάρχεια κι έγινε ολόκληρη ιστορία. Δικαιώθηκε και στο Δικαστήριο! Πήρε και λεφτά από τον παρκαρισμένο!! Εύγε!!! Όντας Angeleno για μεγάλο μέρος του βίου μου, θεωρώ ότι ο πεζός έχει πάντα προτεραιότητα. Αν όμως δεν χρησιμοποιεί τη διάβαση, σαφώς ρισκάρει την παραβίασή της. Με κάθε πιθανό αποτέλεσμα…)
19. Οι Ελληνίδες γυναίκες οδηγοί μπορούν να πλένουν, μαγειρεύουν, πλέκουν, να κάνουν sex, να μιλούν στο τηλέφωνο, αλλά ΔΕΝ μπορούν να οδηγήσουν. (Διαφωνώ. Να οδηγήσουν μπορούν. Να… παρκάρουν όμως???)
20. Ο γνήσιος Έλληνας οδηγός ελαττώνει πάντα ταχύτητα, για να περιεργαστεί οτιδήποτε του κινήσει το ενδιαφέρον. Αυτό μπορεί να είναι από βιτρίνα μέχρι και γκόμενα (εντός πόλεως) και από ατύχημα μέχρι και αλλαγή λάστιχου (εκτός πόλεως). (Δύο φορές τράκαρα σε «σημειωτόν» κίνηση των 5 μιλίων την ώρα γιατί κοιτούσα ωραίες υπάρξεις στη Santa Monica. ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ! Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Δεν ξέρω για τώρα, αλλά τότε… σαφώς ΔΕΝ ήμουν σοφός. Και μου άρεσεεεεε…).»
ΣΤΓ: Συγχαίρω το συγγραφέα του original 20λογου , κ. Σαρημπαλίδη. Με έκανε να γελάσω κι ελπίζω να γελάσατε κι εσείς κομματάκι. Και πρέπει να σας πω ότι ΟΛΑ τα παραπάνω (τόσο του κ. Σαρημπαλίδη, θεωρώ, όσο και του υποφαινόμενου, διαβεβαιώ) είναι πραγματικές συμπεριφορές και γεγονότα. Όσον δε αφορά τα γεγονότα, οποιαδήποτε ομοιότης με κάτι φανταστικό είναι εντελώς συμπτωματική, καθώς…
… ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΟΠΩΣ ΤΑ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑ!!! Και μπορεί μερικά να μην ήταν ΜΟΝΟ διασκεδαστικά για μένα τότε (καθώς κάποιες φορές… ταρακουνήθηκα γερά) αλλά σίγουρα είναι τώρα που τα σκέφτομαι εκ των υστέρων. Χαλάλι…
Τουλάχιστον εσείς, διασκεδάστε χωρίς κίνδυνο!

Uli Chris