Στυλιανιδικά και πάλι

Δεν μπορώ παρά να ασχοληθώ και πάλι με το «κεφάλαιο της Ροδόπης». Ο πειρασμός είναι μεγάλος, οι αφορμές πάρα πολλές. Γνωρίζω και το επαναλαμβάνω ότι υπάρχουν πολλές γελοίες και ανίκανες φιγούρες στο κόμμα του και αυτός ξεχωρίζει άρα θα έπρεπε να έχει ασυλία. Δεν μπορώ να του την παρέχω. Πρώτον γιατί επιδιώκει να ηγηθεί αυτών των ασύλληπτα επικίνδυνων τύπων που το παίζουν «κόμμα εξουσίας» και εγκλωβίζουν μόνιμα τουλάχιστον 30% των ψηφοφόρων, ότι κι αν γίνει. Δεύτερον γιατί χρησιμοποιεί προβληματικά μέσα (με το νταβατζιλίκι υπέρ της Κομοτηνής προεξάρχον ανάμεσά τους) για να επιβεβαιώσει ότι είναι κάτι που δεν είναι: άξιος πολιτικός, πράγμα που αποτελεί τουλάχιστον ύβρη όταν το μεταδίδει ο στρατός ευνοημένων του. Τρίτον γιατί είναι κουμπάρος και εκλεκτός του πλέον ανίκανου, κενού, ανύπαρκτου και ρηχού πρωθυπουργού της ιστορίας της χώρας και εξ΄αυτού του λόγου αντλεί δυσανάλογη δύναμη που τελικά πάει χαράμι.
Θυμάμαι ότι πέρσι ανέβασα πεντέξι αρθράκια στο piazza σχετικά με το περίφημο φυλλάδιο «απολογισμού» του σαν υφυπουργός εξωτερικών και σαν επιφανής νεοδημοκράτης, το οποίο έβριθε προκλητικής πολυτέλειας και αφέλειας (τίγκα στις εθιμοτυπικές φωτογραφίες και τα στιγμιότυπα «δράσης» ανά τον κόσμο, καθαρός τουρισμός δηλαδή). Πιστεύω ότι με ακαταμάχητα επιχειρήματα κατέδειξα πόσο κακός στην πράξη αποδεικνύεται, ακόμη και στο φιλικό περιβάλλον ενίος τέτοιου διαφημιστικού εντύπου. Το ξαναθυμήθηκα σήμερα όταν διάβασα σε σημερινή εφημερίδα ότι τον πάνε για υπουργό εξωτερικών στον ανασχηματισμό. Δηλαδή, μετά το λεύκωμα με φωτογραφίες από τα ταξίδια του ως υφυπεξ θα υποστούμε και το αντίστοιχο ως υπεξ;

Τα μόνα σημεία στο παλιό λεύκωμα με κείμενο και τα οποία μπορούσες να αναγνώσεις και να κρίνεις ήταν δύο σελίδες. Σε εκείνες θυμάμαι πολύ καλά ότι σαν τα δύο ΒΑΣΙΚΑ επιτεύγματα της Ν.Δ. (συμπτωματικά αφορούσαν και τον ίδιο) ήταν:

• Η εξασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας (επειδή είχε εμπλακεί ο ίδιος φαίνεται με τον αγωγό έστω και στα λόγια)
• Η αύξηση των εξαγωγών (που δήθεν πιστώνεται σε αυτόν επειδή προώθησε τα αγροτικά προϊόντα στο εξωτερικό)
  

Τα σημεία αυτά τα κονιορτοποίησα πιστεύω δεόντως με τις απόψεις μου τότε στην θαρραλέα Piazza. Είχα απλά υπογραμμίσει την ανά πάσα στιγμή πιθανότητα ενός μπλάκ άουτ και το έλλειμμα του ισοζυγίου αντί των θριαμβολογιών περί αύξησης εξαγωγών. Σήμερα, ωστόσο, πιστεύω ότι για τα δύο αυτά «επιτεύγματα» μπορώ ξανά να υπενθυμίσω την τραγική αποτυχία της κυβέρνησης και φυσικά εμμέσως να καταδείξω την ανεπάρκεια ουσιαστικής κατανόησης κρίσιμων δεδομένων κυβερνητικής διαχείρισης από το «κεφάλαιο» ή «καμάρι» της Ροδόπης. Στο σημερινό Κόσμο του Επενδυτή, αναφέρονται:

• Αφιέρωμα στην κατάρρευση της ΔΕΗ με χαρακτηριστικό απόσπασμα με τίτλο «καμία επένδυση» στο οποίο στηλιτεύεται η «τραγική υστέρηση για επενδύσεις στα δίκτυα». Προσθέστε την μη εισαγωγή νέων μονάδων παραγωγής και καταλαβαίνετε πόσο «εξασφαλίστηκε» η ενεργειακή μας επάρκεια. Εκτός αν οι πανηγυρισμοί αφορούν τις πανάκριβες εισαγωγές ρεύματος.
• Σε άλλο άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο «Η μεσογειακή κουζίνα χάνει το τρένο για την Κίνα» παρουσιάζονται τα χάλια των αγροτικών μας εξαγωγών παρά τις «μεγάλες αλλά αναξιοποίητες δυνατότητες της αγοράς της Κίνας». Αυτά καταγγέλλει με στοιχεία και πολλά παράπονα ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος κ. Θωμαίδης.
  

Θα μου πείτε όμως, να έφυγε ο Ευριπίδης και διαλύθηκε η θετική ορμή. Είναι μια άποψη. Πάντως φανερώνει μεγάλη επιπολαιότητα να πανηγυρίζεις για δύο ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ πράγματα τα οποία δεν κατέχεις καθόλου καλά και στέκεσαι στην επιφάνειά τους, σε πολυτελές φυλλάδιο ανουσιοτήτων, μόνο και μόνο για να θαμπώσεις τους ιθαγενείς ψηφοφόρους σου, και όταν διαψεύδεσαι να μην έχεις κόστος. Θα το έχεις. Μεγαλύτερο από την απώλεια 5000 σταυρών.

logikos