Ένα πολύ ωραίο site έφτιαξε πρόσφατα τοπική εφημερίδα «Η ΠΑΤΡΙΔΑ». Αν και, γενικώς, ούτε στις απόψεις μοιάζουμε ούτε στην…ευγένεια διατύπωσής τους, θα σταθώ σήμερα σε μια ωραία σελίδα με ένα πολύ έξυπνο «σατιρικό» της εφημερίδας, που πήρε μια φωτογραφία του G.W. Bush και τη διάνθισε με μία λεζάντα που δείχνει την «ψυχοσύνθεση» του νεοέλληνα με τον πιο ειλικρινή, αδιαμφισβήτητο, διαχρονικό και ο-κόσμος-το-‘χει-τούμπανο-κι-εμείς-κρυφό-καμάρι τρόπο.
Κοιτάξτε τη φωτογραφία.
Η ευφυέστατη λεζάντα της Πατρίδας δηλώνει το ένα από τα ακόλουθα δύο αυτονόητα: ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΑΝΑΤΡΕΧΟΝΤΑΣ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΜΕ (αληθώς και μη) ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ή ΑΠΟΣΤΡΕΦΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ (για να αποδράσουμε) ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑΥΤΙΣΤΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ!
Αααααυτό!
Δηλαδή, ή δεν έχουμε ταυτότητα και δανειζόμαστε ότι μας κάτσει, απλώς για να έχουμε κοτσαρισμένο ένα όνομα στο πέτο και να έχει ο απέναντί μας ένα όνομα διαθέσιμο για να μας αποκαλέσει, ή ντρεπόμαστε τόσο να επιδεικνύουμε την ταυτότητά μας, που κλέβουμε την ταυτότητα αυτού που αποκαλούμε (αληθώς ή μη) μπαμπά μας, επειδή τον θαυμάζουμε και προτιμούμε να αναφέρονται οι άλλοι σε μας εμμέσως (γεια σου ρε Γιέ-του-Γ@μάω), παρά αμέσως (γεια σου ρε…Μπάκουρα)!
Well…Είναι κι αυτό μια λύση. Αποστρέφομαι την υπόνοιά της, αλλά δεν αμφισβητώ την…πρακτική της! Βολεύει μερικούς, σε κάποιες περιπτώσεις. Κυρίως αυτές του…αυτοπροσδιορισμού! «Τσούζει» λιγότερο. Και, κατ’ επέκταση, τονώνει τον εγωισμό μας κατά τον προσδιορισμό μας έναντι των άλλων. Πιστεύουμε δε ότι τους εξαπατάμε μ’ αυτόν τον τρόπο. Βλέπετε, όταν το κάνουμε, το κάνουμε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, για το σκοπό αυτό. Μόνον που, τελικώς, αυταπατώμεθα. Γιατί, όπως είπα, το ποιοι τελικά είμαστε, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ‘ΧΕΙ ΤΟΥΜΠΑΝΟ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΡΥΦΟ ΚΑΜΑΡΙ! Και, ασχέτως πως νοιώθουμε εμείς, κι αν θέλουμε ντε-και-σώνει να είμαστε ο Γιος-του-Γ@μάω κι όχι ο Μπάκουρος, τελικά δεν πιστεύω ότι θα μας βλάψει να ξεφύγουμε απ’ αυτά τα σύνδρομα και να λέμε…τον εαυτό μας με τ’ όνομά του στους τρίτους.
Ας μην κρίνουμε εξ ιδίων τ’ αλλότρια, καθότι οι άλλοι ΞΕΡΟΥΝ ποιοι πραγματικά είμαστε, με αποτέλεσμα να μην τους ενοχλεί περισσότερο ή λιγότερο το «Μπάκουρας» από το «Γιος-του-Γ@μάω». Ας το δοκιμάσουμε και μπορεί, τελικώς, να εκπλαγούμε…γιατί – κακά τα ψέμματα – ότι βρακί και να φοράς, φαίνεται τι κουβαλάς!
Uli Chris
Κοιτάξτε τη φωτογραφία.
Η ευφυέστατη λεζάντα της Πατρίδας δηλώνει το ένα από τα ακόλουθα δύο αυτονόητα: ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΑΝΑΤΡΕΧΟΝΤΑΣ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΜΕ (αληθώς και μη) ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ή ΑΠΟΣΤΡΕΦΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ (για να αποδράσουμε) ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑΥΤΙΣΤΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ!
Αααααυτό!
Δηλαδή, ή δεν έχουμε ταυτότητα και δανειζόμαστε ότι μας κάτσει, απλώς για να έχουμε κοτσαρισμένο ένα όνομα στο πέτο και να έχει ο απέναντί μας ένα όνομα διαθέσιμο για να μας αποκαλέσει, ή ντρεπόμαστε τόσο να επιδεικνύουμε την ταυτότητά μας, που κλέβουμε την ταυτότητα αυτού που αποκαλούμε (αληθώς ή μη) μπαμπά μας, επειδή τον θαυμάζουμε και προτιμούμε να αναφέρονται οι άλλοι σε μας εμμέσως (γεια σου ρε Γιέ-του-Γ@μάω), παρά αμέσως (γεια σου ρε…Μπάκουρα)!
Well…Είναι κι αυτό μια λύση. Αποστρέφομαι την υπόνοιά της, αλλά δεν αμφισβητώ την…πρακτική της! Βολεύει μερικούς, σε κάποιες περιπτώσεις. Κυρίως αυτές του…αυτοπροσδιορισμού! «Τσούζει» λιγότερο. Και, κατ’ επέκταση, τονώνει τον εγωισμό μας κατά τον προσδιορισμό μας έναντι των άλλων. Πιστεύουμε δε ότι τους εξαπατάμε μ’ αυτόν τον τρόπο. Βλέπετε, όταν το κάνουμε, το κάνουμε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, για το σκοπό αυτό. Μόνον που, τελικώς, αυταπατώμεθα. Γιατί, όπως είπα, το ποιοι τελικά είμαστε, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ‘ΧΕΙ ΤΟΥΜΠΑΝΟ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΡΥΦΟ ΚΑΜΑΡΙ! Και, ασχέτως πως νοιώθουμε εμείς, κι αν θέλουμε ντε-και-σώνει να είμαστε ο Γιος-του-Γ@μάω κι όχι ο Μπάκουρος, τελικά δεν πιστεύω ότι θα μας βλάψει να ξεφύγουμε απ’ αυτά τα σύνδρομα και να λέμε…τον εαυτό μας με τ’ όνομά του στους τρίτους.
Ας μην κρίνουμε εξ ιδίων τ’ αλλότρια, καθότι οι άλλοι ΞΕΡΟΥΝ ποιοι πραγματικά είμαστε, με αποτέλεσμα να μην τους ενοχλεί περισσότερο ή λιγότερο το «Μπάκουρας» από το «Γιος-του-Γ@μάω». Ας το δοκιμάσουμε και μπορεί, τελικώς, να εκπλαγούμε…γιατί – κακά τα ψέμματα – ότι βρακί και να φοράς, φαίνεται τι κουβαλάς!
Uli Chris
Διαβάστε επίσης τη μετάφραση του Uli Chris στο ενδελεχές σχόλιο του "ανώνυμος" στο post "Αλληλέγγυος ο δήμαρχος της Κομοτηνής στη Μακεδονία".
ΑπάντησηΔιαγραφήΒοήθειά σας!