Ο Ούγκο Τσάβες αντέχει. Η «μπολιβαριανή επανάσταση» του, βρίσκεται στην κυβέρνηση της Βενεζουέλας από το 1998 αλλά παραμένει άγνωστη και παρεξηγημένη. Όταν εκείνη την χρονιά, έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ανέλαβε τα ηνία μιας χώρας αποπολιτικοποιημένων, που έπασχαν από μεγάλη διαφθορά και πελατειακές σχέσεις.
Ο Ούγκο Τσάβες αντέχει. Σε πείσμα των Βενεζουλάνων μεγαλοαστών και των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών. Ο «ενοχλητικός» ηγέτης μετά το τελευταίο δημοψήφισμα και το 60% περίπου που έλαβε ο ίδιος από τον λαό της Βενεζουέλας, έχει καθαρή εντολή να εξαντλήσει την θητεία του, ως τα τέλη του 2006. Οι εκλογές κερδίθηκαν από τον Τσάβες μετά από μια προεκλογική εκστρατεία προσέγγισης των μαζών που δεν έχει ξαναγίνει στην χώρα.
Σε πολλούς τομείς, το νέο «Μπολιβαριανό Σύνταγμα» της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας περιλαμβάνει πραγματικά ανανεωτικά μέτρα. Η έννοια του Κράτους Δικαίου έχει αντικατασταθεί από εκείνη του Κράτους του Δικαίου και της Δικαιοσύνης και έχει εισαχθεί η έννοια της συμμετοχικής δημοκρατίας, του εργατικού συνεταιρισμού, καθώς και η αρχή της αυτοδιαχείρισης. Αναγνωρίζονται πλέον τα δικαιώματα των ιθαγενών συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος ιδιοκτησίας της γης, που ρυθμίζεται σύμφωνα με τις αρχαίες παραδόσεις των προκολομβιανών λαών. Το Σύνταγμα κατοχυρώνει τα δικαιώματα των γυναικών, της προστασίας του περιβάλλοντος. Απαγορεύεται η ιδιωτικοποίηση του πετρελαίου σαν πρώτη ύλη, απαγορεύονται τα μονοπώλια καθώς και η παρουσία στην χώρα ξένων στρατιωτικών δυνάμεων. Μνημονεύεται επίσης η αρχή της αλληλεγγύης και της συνεργασίας των λατινοαμερικάνων.
Η μεγάλη εκλογική δύναμη του Ούγκο Τσάβες στην Βενεζουέλα είναι τα «μπάριος». Οι παραγκουπόλεις του Καράκας. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της πρωτεύουσας ζει στα «μπάριος», περιοχές όπου έχουν εγκατασταθεί τα θύματα μιας οικονομικής καπιταλιστικής ανάπτυξης. Οι παραγκουπόλεις όμως από το 1998 και μετά, μετατράπηκαν με το πέρασμα του χρόνου σε πραγματικές συνοικίες. Στις συνοικίες αυτές οι κάτοικοι αυτοοργανώνονται και αναλαμβάνουν την γειτονιά τους. Έτσι δημιουργούνται οι λαϊκές συνελεύσεις, που σύντομα θα ενισχυθούν με έναν νέο θεσμό, τα τοπικά συμβούλια λαϊκού προγραμματισμού, στα οποία αντιτίθεται σύσσωμη όλη η αντιπολίτευση. Απέναντι σ’ ένα κράτος πολύ γραφειοκρατικοποιημένο, ο Ούγκο Τσάβες καλεί τους συμπατριώτες του, να διαχειριστούν άμεσα οι ίδιοι τις υποθέσεις των συνοικιών τους.
Ο Ούγκο Τσάβες παρόλο τα όσα του καταλογίζει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζόρτζ Μπούς, κατάφερε με την «μπολιβαριανή επανάσταση» του, να εξαφανίσει σε λιγότερο από τρία χρόνια τον αναλφαβητισμό, να μειώσει τον πληθωρισμό, να κρατικοποιήσει την ηλεκτρική ενέργεια, να προωθήσει την αγροτική και εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Εν αντιθέσει με τους αμερικανούς κατήγορους του, ο «ενοχλητικός ηγέτης» δεν έκλεισε ούτε μία εφημερίδα, δεν έχει απαγορεύσει ούτε ένα κόμμα και δεν έχει ούτε έναν πολιτικό κρατούμενο.
Ο Ούγκο Τσάβες συνεχίζει την ειρηνική και δημοκρατική του επανάσταση, ακόμη και τώρα που οι αντίπαλοι του εντός και εκτός συνόρων χρησιμοποιούν όλα τα όπλα τους εναντίον του. Παρά τα λάθη και τις δυσκολίες στην οργάνωση και στην εξέλιξη σε ιδεολογικό επίπεδο, η «μπολιβαριανή επανάσταση» αντιπροσωπεύει αξίες και αρχές, που την καθιστούν ανώτερη από πραξικοπηματικές συνομωσίες και τη διεθνή ακροδεξιά.
Η Κυβέρνηση Τσάβες υφίσταται ακόμη γιατί η πλειοψηφία της Βενεζουέλας πιστεύει σ’ αυτήν. Είναι οι φτωχοί κάτοικοι των «μπάριος», οι ιθαγενείς, είναι όλοι αυτοί που καθημερινά βρίσκονται συγκεντρωμένοι στην Πλατεία Μπολιβάρ, διαδηλώνοντας υπέρ του Προέδρου. Ο Ούγκο Τσάβες είναι ο προστάτης τους, ο πρωταγωνιστής της διαμάχης τους με τους προνομιούχους, ο ηγέτης που τους έδωσε γη, όραμα, κοινωνική δικαιοσύνη. Γίνεται κατανοητό λοιπόν, γιατί ένας λαϊκιστής ηγέτης, υπέρμαχος των φτωχών και των περιθωριοποιημένων, έχει μπει στο στόχαστρο της αστικής τάξης.
«…μόνο ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε τον ιμπεριαλισμό και να υπάρξει ένα καλύτερο αύριο για τους λαούς μας…» (Ούγκο Φρίας Τσάβες)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Piazza del Popolo δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.