Manni Sulla Citta

Του Χρήστου Δούκα, Συντονιστή της Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ Έβρου

Βουβή και  μάλλον αδιάφορη η τοπική κοινωνία της Αλεξανδρούπολης παρακολουθεί το τελευταίο διάστημα τις κοκορομαχίες που διαδραματίζονται εν όψει των Δημοτικών εκλογών τον επόμενο χρόνο:

Στο φως της μέρας:  Πρωταγωνιστές,  εκείνοι  που φιλοδοξούν να «εκτεθούν» στις επόμενες Δημοτικές εκλογές στον Δήμο Αλεξανδρούπολης. Εκφραστές  μικρών και μεγάλων συμφερόντων, που κρύβονται πίσω από μια δήθεν «ιδεολογία» της προσφοράς στον τόπο, με  ειρωνικές έως προσβλητικές εκφράσεις για τον αντίπαλο, προκλητικό ναρκισσισμό στο έπακρο, με ύμνους στο έτσι κι αλλιώς «τσαλακωμένο» παρελθόν τους, με «στημένες» εκπομπές  που προσφέρουν το απολύτως «τίποτα» στην υπόθεση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στα αιτήματα της τοπικής κοινωνίας, στο αύριο αυτού του τόπου.

Και επικαλούμαι τον όρο «στημένες» εκπομπές, γιατί οι δημοσιογράφοι που τις διαχειρίζονται είναι ικανότατοι και σίγουρα  δεν αποτελεί έλλειμμα ικανότητας όταν π.χ. ο προσκεκλημένος Υποψήφιος δηλώνει με πλήρη αυταρέσκεια ότι «είναι εναντίον κάθε επενδύσεως που ρυπαίνει»…, κι εσύ το προσπερνάς, χωρίς να ρωτήσεις το αυτονόητο: «κατά την άποψή σας τα χρυσωρυχεία ρυπαίνουν ή ακόμη και καταστρέφουν αμετάκλητα το περιβάλλον και το μέλλον του τόπου;».

Στο ημίφως: Τους βλέπεις να συγκεντρώνονται πρωί και βράδυ σε συγκεκριμένες καφετέριες: Αυτοδιοικητικοί πρώην και νυν, κολαούζοι και βαστάζοι, με την γνωστή και απεχθή έπαρση της γνώσης και του αλάθητου, ανταλλάσουν πληροφορίες, ξεκατινιάζονται, μεταφέρουν υποσχέσεις και αναλύουν κοινωνικές συμπεριφορές  και προθέσεις  με βάση τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα,  (ο τάδε που έχει 500 σταυρούς πάει με τον δείνα, ο Χ της ΝΔ θα πάει με τον Ψ του ΠΑΣΟΚ, ο Τάδε είπε ότι τον ΣΥΡΙΖΑ τον έχει στο τσεπάκι του… και άλλα ηχηρά παρόμοια).

Είναι μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα, σαν μια οικογενειακή φωτογραφία ευτυχισμένων στιγμών. Αν όμως επιχειρήσεις να την ξύσεις, από κάτω θα αποκαλυφθεί όλος ο βούρκος  του παρελθόντος και του παρόντος. Που κρύβεται επιμελώς καθώς τα πάντα κρύβονται από το ρετούς…. 

Τι σχέση μπορεί να έχει με αυτές τις πρακτικές  η τοπική κοινωνία και τα καθημερινά μικρά ή μεγάλα προβλήματά της, το παρόν και το μέλλον της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;

Μπορεί να ξεγελάς κάποιους για ορισμένο χρόνο, αλλά ποτέ πολλούς για πολύ χρόνο. Είναι λοιπόν φανερό: Κάποιοι είναι δέσμιοι, εραστές του παρελθόντος: Αυτοδιοίκηση εκκολαπτήριο σκανδάλων, ασυλλόγιστων και προκλητικών  εξόδων, αδιαφάνειας , ρουσφετολογικών αντιλήψεων και πρακτικών.

Κάποιοι άλλοι είναι εραστές του σημερινού άθλιου τοπίου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση: Γι’ αυτό και καμιά κουβέντα για το σήμερα και το αύριο της Αυτοδιοίκησης - τόσο σαν θεσμού όσο και σαν μοχλού ανάπτυξης. Καμιά κουβέντα για το πώς κατάντησαν την Αυτοδιοίκηση τα μνημόνια και ο «Καλλικράτης».

Καμιά κουβέντα για το πώς και γιατί ερήμην των τοπικών κοινωνιών βίαια στέλνεται μια αγροτική περιοχή σαν τις Φέρες στο Δήμο Αλεξανδρούπολης, καταδικάζοντάς την στον γενικότερο μαρασμό. Κουβέντα για το πώς και γιατί με το έτσι θέλω κόβεις τη μισή και παραπάνω θεσμοθετημένη κρατική επιχορήγηση, πετάς στον αέρα κάνα δυο σκανδαλάκια με Δημάρχους και Αντιδημάρχους, βάζεις ένα Γερμανό Επίτροπο, καταργείς ζωτικές Δημοτικές Υπηρεσίες για να απολύσεις προσωπικό – μιας και η τρόικα θέλει αίμα, στραγγαλίζεις οικονομικά τον θεσμό και απειλείς πως αν οι Δήμοι δεν είναι οικονομικά ισοσκελισμένοι, θα πρέπει να  πουλήσουν σε ιδιώτες το νερό και την αποκομιδή των  σκουπιδιών και να υποβάλλουν τους Δημότες σε  απαράδεκτες  νέες εισφορές ….

Δεν είναι δυνατόν να συζητάς για την Τ.Α., για το Δήμο σου, για τα χάλια που έχει, για την χειρότερη προοπτική που προοιωνίζεται , αν δεν μιλήσεις για τα μνημόνια, για τον «Καλλικράτη», για τις πολιτικές δηλαδή που έχουν βάλει ταφόπλακα στο θεσμό και  στην όποια ζωντάνια  και προοπτική έχει απομείνει σ αυτό τον τόπο  για καλύτερες μέρες.

Δεν μπορείς να «παίζεις ποδόσφαιρο» πετώντας  την μπάλα  συνεχώς στις κερκίδες.

Δεν μπορείς να είσαι και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ. Να το ξεκαθαρίσουμε: Ο αγώνας στο Δήμο Αλεξανδρούπολης και σε όλους τους Δήμους της χώρας είναι αγώνας πρώτα απ’ όλα για την επιβίωση του θεσμού. Σε ποια κατεύθυνση: Θεσμική κατοχύρωση της αυτοτέλειας της Τ.Α., και κυρίως καμία προσδοκία επιστροφής στο παρελθόν, (που άφησε μια Αυτοδιοίκηση να αυτοδυσφημίζεται), ή στο παρόν, (που υπόσχεται μια Αυτοδιοίκηση στην καλύτερη περίπτωση στη λογική μιας  μικρής κρατικής υπηρεσίας). Δηλαδή; Αν υπάρχει μέλλον στην Τ.Α. , αυτό είναι σε πλήρη αντίθεση  με το παρελθόν και το παρόν…

Εμείς, η σιωπηλή κοινωνία, δεν έχουμε πει ακόμη την τελευταία μας λέξη: Δεν θα παίξουμε στο γήπεδό σας. Αντίθετα, θα αγωνιστούμε για μια Αυτοδιοίκηση στην υπηρεσία του Δημότη.

• Δεν θα κρύψουμε ποτέ τίποτε από τον πολίτη
• Χωρίς  εξαρτήσεις από συμφέροντα
• Με στήριξη και αλληλεγγύη στον δημότη που εξαθλιώνεται από τις μνημονιακές πολιτικές και την απουσία κάθε κοινωνικής πρόνοιας
• Με συμμετοχή του πολίτη σε όλα τα στάδια επιλογής και  επεξεργασίας προγραμμάτων
• Με μηδενική ανοχή σε αδιαφανείς διαδικασίες, όλα στο φώς
• Με συνεπή αντίσταση στις πολιτικές του Καλλικράτη και των μνημονίων και σε  όλες τις πολιτικές που καταστρέφουν  τους πυλώνες  της οικονομικής - και όχι μόνον- ανάπτυξης και ανασυγκρότησης

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1: Με τους περισσότερους από όσους άμεσα ή έμμεσα αναφέρομαι έχω από χρόνια σχέσεις φιλικές ή κοινωνικές. Υπάρχει όμως μια βαθύτατη «πολιτική» διαφωνία  που οφείλω να καταθέσω.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2: «ΜΑΝΙ SULLA CITTA»: «ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ» Υποδειγματική και αποκαλυπτική  ταινία του ύστερου ιταλικού νεορεαλισμού του FRANCESCO ROSI, γυρισμένη το 1963, αλλά επίκαιρη όσο ποτέ.