«…συγκρότησαν με τη βούλησή τους
το κράτος και εκχώρησαν σε αυτό το μονοπώλιο της βίας…», έγραφε την Κυριακή
στην εφημερίδα «Δημοκρατία», ο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού, Φαήλος
Κρανιδιώτης!
«Το μονοπώλιο της βίας», ο τίτλος
του άθλιου κειμένου (κλικ εδώ), αλλά αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι η βία όντως …
είναι μονοπώλιο για κάποιους!
Αν υποτεθεί ότι είναι ειλικρινής η στροφή την οποία επιχειρεί εδώ και μέρες ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, τότε ή ο ίδιος θα πρέπει να καταλάβει ή κάποιοι ωριμότεροι απ' αυτόν να του υποδείξουν ότι για ν' αποδειχθούν αποτελεσματικές οι πολιτικές κωλοτούμπες θα πρέπει να συνοδεύονται και από μια στοιχειώδη αυτοκριτική διάθεση. Oπως, για παράδειγμα, είχε κάνει ο Ανδρέας Παπανδρέου με το «mea culpa» του ή πιο πρόσφατα ο Α. Σαμαράς με το υπαινικτικό «ουδείς αναμάρτητος».
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ και τρία χρόνια ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του δεν κάνουν τίποτα παρά να σπέρνουν ανέμους. Οποιος δεν συμφωνεί μαζί τους είναι ή ξενόδουλος ή δωσίλογος ή υπηρέτης της πλουτοκρατίας ή εχθρός του λαού ή ό,τι άλλο παρεμφερές περιλαμβάνει το λεξιλόγιό τους. Δεν αρκέστηκαν μάλιστα στους υποτιμητικούς, υβριστικούς ή και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς, αλλά ανέχθηκαν απροκάλυπτα ή ενεθάρρυναν απαράδεκτες πρακτικές και συμπεριφορές (αντισυγκεντρώσεις, προπηλακισμούς και κακοποιήσεις) σε βάρος των πολιτικών τους αντιπάλων, αποδίδοντάς τις σε δικαιολογημένες εκρήξεις της λαϊκής οργής.
Η σπορά των ανέμων απέδωσε τους καρπούς της. Αυτή ήταν που τους εκτόξευσε από την κακομοιριά της κοινοβουλευτικής επιβίωσης στην πολυτέλεια των προθαλάμων της κυβερνητικής εξουσίας. Αλλά όλα έχουν όρια. Κάποια στιγμή ό,τι είχαν να δώσουν οι ούριοι άνεμοι το έδωσαν. Τώρα έχουν αρχίσει οι θύελλες. Κι αυτές δεν κάνουν διακρίσεις. Παρασέρνουν όποιον βρουν. Ακόμη κι αυτούς που τις προκάλεσαν.
Οταν ο κάθε Τσίπρας, Λαφαζάνης ή Σκουρλέτης χυδαιολογεί καθημερινά σε βάρος όποιου θεωρεί ότι δεν συμμερίζεται τις απόψεις του, δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να στρέφει το «ενδιαφέρον» του κάθε ακραίου οπαδού του ή μη ενάντια στα στοχοποιημένα απ' αυτόν άτομα και γι' αυτό φέρει ακέραια την ηθική ευθύνη για ό, τι τους συμβεί.
Γι' αυτό και η αποδοκιμασία ή ακόμη και η καταγγελία εγκληματικών ενεργειών όπως η επίθεση στην κατοικία του αδελφού του κυβερνητικού εκπροσώπου δεν θα έχει καμία απολύτως αξία όσο θα συνεχίζονται οι πρακτικές που υποκινούν τέτοιες πράξεις. Οσο για τα περί «συνωμοσίας για να χτυπηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ», οι περιστάσεις και οι συνθήκες δεν επιτρέπουν τέτοιες γελοιότητες.